Fazlasıyla yorgunum...

Unfortunate

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
7 Kasım 2014
659
400
Herkese merhaba ablalarım kardeşlerim yorumlarınızı bekliyorum...
Ailemin en büyük çocuğuyum.Annem aşırı çok konuşur bir anlattığını mutlaka bir kaç kez dinlerim.Ütü bilmez,Yemek yapmayı bilmez söylendiğinde de 'ben köyden geliyorum (evlenip şehre taşınmış 25 yıl falan oluyor) beni alan almış satan başından savmış gibi kardeşlerimle beni delirtecek bir cümleler (bahaneler) kullanır.Kimseye belli edemesem de diğer annelere hep özendim.Cahillik adı altında bencildi hep.Babam annemden daha çok ilgilenir ve babamın akrabaları okumuş görmüş geçirmiş kişiler olduğu için daha anlayışlıdır.Ama o da elindekinin kıymetini bilmez kaç kere eline toplu para geçti hepsini yedi.En son dedemden miras kaldı ona da hiç bilmediği bir konuda bir arkadaşının tavsiyesiyle iş yeri açtı orada batırdı üstelik annemi aldattığını da orada kendi gözlerimle gördüm.Aldattığı kızı tehdit ettim falan fistan sonuçta iş yeri battı çok dua ettim inş. batarsın diye iyi mi ettim kötü mü bilmiyorum ama oldu bitti.Tabi annemde dahil olmak üzere kimseye anlatamadım.Lisedeydim o zamanlar.Küçükken de evimize kömür alamadığımız günleri,farelerin korkusundan kanepelerde yaşadığımı biliyorum..Ve babamla annem kavga ederdi,babam annemi döverdi diğer kardeşlerim küçük olduğu için bir şey bilmezlerdi hep arada ben kalırdım.Kısacası sorunlu bir ailenin kardeşlerine bir şey yansıtmamaya çalışan kızıyım.
İlk ciddi anlamda sevgilim lise 3 te oldu :) küçük bir şehirde yaşıyordum ve ilkleri onunla yaşadım.İlk derken bowling,gidip bir kafeye oturma,lunapark falan fistan işte masum şeyler..O zamana kadar görmediğim ilgiyi göstermişti.Lise sonda yine durumumuz kötüydü ve ev sobalıydı.Sınava bütün kış yorgan altında çalıştım..Okulda da sınıftaki kızlara ayak uyduramadığım için dışlandım onlar gezip tozuyordu bir şeyler yapıyorlardı ben param yok demekten utandığım için ben sevmiyorum yapmak istemiyorum diyordum doğal olarak dışlandım..Sevgilim büyük bir boşluğu doldurdu düşünün sevgilime ne kadar bağlandığımı..Sevgilim memleketimde okuyordu ben üniversiteyi büyük bir şehirde kazanınca güvensizlik başladı..Burnumdan getirdi.Yalanlar dolanlar sanaldan yabancı kızlarla konuşmalar neyse güç bela ayrıldık ve atlattım..Sonradan çok pişman oldu yalvardı yakardı ama istemedim.Tam bir travmaydı...
Üniversiteyi de babamın okutamayacağını bildiğim için daha doğrusu kardeşlerimin boğazından falan kısılmasın diye 2 yıllık yazdım.Ama babam yine yurdun parasını doğru düzgün ödeyemedi..Ve bana sadece 1 bayramda gömlek aldı üniversite boyunca hiç bir şey görmedim..Rahat okuyamadım şimdi o kadar özeniyorum ki keşke diyorum doya doya okuyabilseydim.(yine dışarıdan üniversiteye devam ediyorum ve bir sürü romanım var okumaktan hiç bıkmam)
Üniversiteyi bitirdim ve şimdi ki eşimle (evleneli 1 ay olacak sayın öküzle) tanıştım.Nikah yapıldı ama daha düğüne 1.5 ay var.Ama mutsuzum çünkü beni çok kırdı ve ne kadar affettim desem de içimde bir şeyler kopup gitti..Büyük hataları da oldu..(Şimdide iki lafı bir araya getiremediğim ve bir konuda hakkımı aramadığım için kavga ettik ve küsüz) Ve gerek ailemin durumu gerek eşimin davranışları beni öz güvensiz biri haline getirdi.En son bir işe girmiştim muhasebecimiz para çalıyordu kavga ettik haklı olduğum halde patron beni dinlemeden işten çıkardı ama zaten işte zaten çok huzursuz olduğum için kendim kaçmak istedim bunu da fırsat bilip çıktım.Ufak bir şey bile alacaksam mutlaka birinin yorumunu istiyorum.Sizden istediğim şey benim bir yerden başlamam gerekiyor ama nereden tutsam orası elimde kaldı şimdiye kadar.Bana akıl verin lütfen öz güvenim olsun geçmişe takılı kalmayım bir uğraşım olsun hayatta bir amacım olsun eşime de lafım geçsin istiyorum.
Çok uzun ve karmaşık oldu hakkınızı helal edin ama kaç gündür ne uyku düzenim var ne de doğru düzgün yemek yedim ve hasta düşüyorum.Yazmasam çıldıracaktım..
 
Neden mutsuz bir evlilik yapacagını öngörmene rağmen ayrılmıyorsun tatlım? Insan mutsuz bir ailede yetisince eş seciminde yanlıs davranıyor cogu zaman. Aranızdaki sorunları anlatmadığın icin bilemiyorum ama icimden bişeyler koptu demişin, ben senin eşini sevdiğini ve sevebileceğini düşünemedim acıkcası. Neden Tartışma yaşıyorsunuz onuda anlatırsan ona göre objektif bi yorum yapabiliriz
 
bunların bin beterini yaşamış biri olarak diyorum ki .evlilik için acele etmişsin fakat çocuk için acele etme.ayrıca tek çıkışın kpss :)
 
Bile bile lades sizin bu yaptığınız. Zaten mutsuz bir aileden gelirken bir de mutsuz olacağınız bir aile kurmayı tercih etmişsiniz. Yalnız kalmaktan mı korkuyorsunuz?
 
Öncelikle Allah yardımcınız olsun.
Üniversiteye dönmeyi düşünün. DGS ile 4 yıllık üniversiteye geçebilirsiniz. Çalışmaya alışkın bir insansınız, yarı zamanlı bir işte çalışırsınız. (Ailesiyle para sıkıntısı yaşayan tüm öğrencilere ve adaylarına yarı zamanlı çalışın diyorum ama kimse takmıyor. :))

İstemediğiniz bir evliliğe devam etmemeniz gerektiğini söylemiyorum bile. Daha düğün olmamış. Dallanıp budaklanmadan bitirebilirsiniz.

Herkesten uzak, kendi ayaklarının üzerinde... Biraz cesaret.
 
Kpss ye çalış canım kendini garantiye al..çocuk için lütfen acele etme...memur olursan garantin olursa ufak ufak özgüvenin gelir...eşine de fazla yüz verme hatası olduğu zaman asla alttan alma ki sindirmesin seni..bu demek değilki dominant ol katiyyen hayır..sana saygılı davranması gerektiğini gerekirse kafasına vura vura öğret..
 

Bir kaç kez yalanını yakaladım ama beni kaybetmemek için söylediğinin zor durumda kalıp söylediğinin farkındayım.BiAma bir kez yalan yakalayınca insan doğruları da sorguluyor.Birazda patavatsız aklına ne gelirse söyleyebilen biri :) güzel ama bazen kırıcı oluyor.Aslında sevgiye ihtiyacım var ve farkında değil.Elimden tutsa arkamda olduğu bilsem gerçekten geçmişte ki her şeyi silebilirim gibi geliyor.Ama o da ben de inatçıyız ve kavga sonlarında ikimiz de birbirimize sırt çeviriyoruz.
 
bunların bin beterini yaşamış biri olarak diyorum ki .evlilik için acele etmişsin fakat çocuk için acele etme.ayrıca tek çıkışın kpss :)
Çocuk düşünmüyorum.Hele bir ayaklarımın üstünde durayım kendime olan güvenim gelsin ondan sonra inş. :) Kpss den başka çıkışım yok ama ona da daha var ve eşim özel sektörde düğüne az kaldığı için işe giremiyorum ve ben boş zamanlarımda evde oturdukça hasta oluyorum.
 
Bile bile lades sizin bu yaptığınız. Zaten mutsuz bir aileden gelirken bir de mutsuz olacağınız bir aile kurmayı tercih etmişsiniz. Yalnız kalmaktan mı korkuyorsunuz?
Sanırım evet yalnız olmaktan korkuyorum.Kimseye hayır diyemiyorum.Çok fazla empati yapıyorum oysa ben kaldıra biliyorsam herkes kaldırabilir deyip güçlü olmalıyım.Her şeyin farkındayım kendime objektif bakabiliyorum ama çare bulamıyorum
 
Burda esas olan senin ona karşı hissettiklerin. Yoksa sorunsuz bir ilişki kesinlikle yok. Sevgiye Muhtaç oldugunu özellikle onun sevgisinin sana iyi gelecegini ona yansıtmalısın belkide. Yalanın boyutunu bilemiyorum ama seni kandırmak icin güvenini sarsacak bişey yaptıysa bunu sorgula derim. Onun dışında patavatsızlık erkeklerin çoğunda var, düz mantık oldukları icin karşındakinin alınıp üzülecegini düşünemiyorlar, istisnalar elbetteki var. Ama sevmiyorsan kesinlikle evlenme ileride severim diye beklentiye girme. Simdi ayrılırsan daha az yıpratıcı olur
 

Siz zaten o denli zorlu bir aileyle başetmişsiniz, gayet de güçlüsünüz. Farkına varın bunun.
 
Amin Teşekkür ederim.Ekonomik özgürlüğüm olmadan üniversiteye dönemem gibi görünüyor.Ve olacak ama zamanı var.Eşim normalde iyi biridir ama işte ikimizde inatçıyız..Orta yolu bulamıyoruz.Kavga edip gönlümü almadan hiç bir şey olmamış gibi devam ediyor.Bende hayır demeyi bilmediğimden barışıyorum ama aklıma geldikçe üzülüyorum ve kendi kendimi yiyorum.
 
Hemen barışıyorum ya sonrada pişmanlıktan kendi kendimi yeyip bitiriyorum.Önceleri de böyle oluyordu ama sonradan kırıldığımı falan söylediğimde kavga çıkartıyorsun durduk yerde diyordu.Şimdi kırgın olduğumu da söylemeyip içime atıyorum.Keşke arkamda birileri olsaydı da kafa tutabilseydim.
 
Acikcasi baskasinin sirtina dayanarak kazanilan guven ozguven degildir. Zira kisiye guvenin bitti mi hayata da kusersin. Senin lise askindaki gibi. Ozguven dedigin dinamigi ic motivasyon olan bir seydir. Yani baskalarina guvenerek degil kendine yatirim yaparak arttirirsin. Bir is bulursan her sey daha iyi olabilir. Is bulana kadar da ucretsiz kursa gidebilirsin halk egitimin belediyelerin iskurun kurslari oluyor. Evde oturmamalisin yani.

Esinin uzerinde otorite kuramazsin kaba saba bi tip. Yonetmene gerek de yok kendini ezdirme kafi. Niye ise yaramaz bi adamla evleniyosun anlamadim keske biraz secici olsaydin. Zaten kotu bi aile hayatin olmus evlilikte ozenli davransaydin
 

Çoğu erkeğin beyni bizimki gibi kıvrımlı değil. Ondan sizi anlamasını beklemeyin. Siz ne istiyorsanız direk söyleyin. "Kavgalardan sonra şu şekilde davranman daha iyi olur, beni kırıyorsun" deyin. "Şimdi sorunları düzeltmezsek ileride karşımıza daha büyük halde çıkarlar" deyin.
Onun sizin hakkınızdaki eleştirilerini de alın. Birbirinizi birbirinize çekiştirin kısaca.

Önemli nokta: Bu konuşmayı iki tarafta tartışmaya çevirmesin ve konuşmaktan kaçmasın.
 
Çok kırgınım çok..Nişanlılık döneminde patavatsızlığı yüzünden kavga ettik ailesi bile yalvardı resmen gözümün içine baktılar.Babama kavga ettiğimizi anlatınca sen bilirsin ama erkek sonuçta düz mantık sizin gibi değiliz ki dedi ama annem neler dedi neler.Nişan atarsam kötü olurmuş çevre ne dermiş bildiğiniz 2. el muamelesi yaparmış gibi hissettirdi.Ben de hem babamın lafları hem nişanlımın pişmanlığı ve ailesinin durumunu göz önüne alarak barıştım.
 
Keşke insanları hemen tanıyabilseydik.Evlendiğim için pişman olduğum konular da var olmadıklarım da :) Ama evlendim artık ve bir şeyleri kontrol etmem gerekiyor.En azından aynı eve girince evimde sözüm geçsin istiyorum.
 
Elâlem ne der diye yola devam etme tatlım, bazen insanın icindeki sevgi bitince en ufak bi kavgada bile ayrılmak istiyor ailelere anlatınca bunu büyütme bunun icin ayrılınırmı vs diyorlar. ayrıca sen malmısın ne demek ikinci el falan, toplumumuzun iğrenc ifadeleri var bazen. Bende Nişan attım, annenin dedigi gibi bir muamele falan görmüyorsun. Konuşacak olan zaten her sekilde Konuşuyor ben o Konuları pek takmadıgım icin sıkıntı olmadı. Sende takma kulaklarını tıka kim ne derse desin icinden gelmeyen hic bişeyi yapma
 
Kendini affettirmeyi bilmiyor.Ben de barışmak için şunu yap şunu al böyle yap deyince yapar ama ben kendime yediremiyorum.Sanırım evlilik beklentim böyle değilmiş.Mesela kavga ettikten sonra bana çiçek al demek normal midir? Sonradan hep bu beklentiye girip benim bir şey dememi mi bekler ? Kendiliğinden yapmaz mı ?İnanın bilmediğimden soruyorum
 
Hayali beklentiler. BIRI DESTEK OLSUN GUCLU OLAYIM EVLENINCE KOCAMI YONETEYIM. Ya biraz realist ol karakter durus sahibi olmak oyle aniden olacak bir sey degil cozum onerilerimiz uzerine dusun mucize bekleme
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…