Popüler Konu Farzet ki "O" burayı okuyacak

Başkalarına yapılanları görüp acıyabiliyorsun ama kendi yaptıklarını niye kontrol etmedin, hadi onu geçtim niye kabullenmiyorsun?

Farklı olmasını isterdim. Beraber mutlu olmak ne de güzel olurdu kimbilir..

Bu aralar senin gergin olduğunu sanıyordum ama aslında ben gerginmişim saçma sapan triplere girdim bu yüzden sana yansıttım. Üzgünüm.. ama çok özlüyorum. Ağlıyorum. Özlüyorum. Baya. Seviyorum.
Lütfen
Aramıza bir daha hiç bu kadar mesafe girmesin olur mu?

En ufak bir aşağılayıcı, düşmanca konuşmana, beni haksız yere suçlamana dayanamıyorum artık anne. Yeter. Aradan uzun süre bile geçmiş olsa böyle.
Çok kavga ettik, hala anlamıyorsun, bir çok şeyi normal görmene deliriyorum. Değil! Tek etkisi beni gitgide daha bir rahat bırakman oldu. Bana korkutamazsın beni diyorsun ya, insan nasıl da kendini konuşuyor bak farkında değilsin. Korku kendinsin! Ben kendimi korumaya çalışıyorum sadece ve ne yazık ki sakince konuşmamı hiç kale almadığın için her zaman kavga etmek zorunda kaldım. Zorla hak ettiğim saygıyı kazanmaya çalıştım, başka seçenek bulamadım. Başkalarında kendi yaptıklarını görünce "ah yazık" diyebiliyorsun ama bana değil miydi? Küçükken sustum başka çarem yoktu ama dolmuştum zaten ve ergenliğimden beri birey, insan olduğumu kabullen diye tartışmak zorunda kalıyorum seninle. Tek senin mi duyguların var? İlk kendim bir şeye karar verip karşı çıktığımda nasıl mutluydum, o şeyin iyi-kötü sonuçlanması umurumda değildi, bununla ilgisi yoktu. Hayata karşı çok kaygı duymamı sağladın, kendime güvenmememi, yetersiz hissetmemi sağladın. Ve çok hassas biriyim ne yazık ki. Bir kadın için sosyal ve özel hayat daha çok annesiyle ilişkisi gibi gidiyor sanırım, ben öyle gördüm. Yıllardır bunları aşmak için savaş veriyorum ben, dışarıyla nasıl uyulanabileceğimi bulmaya çabalıyorum, ondan adım atamıyorum bir şeye. Hazır olmadan adım attığımda(iş asıl konu) kısa sürede düşeceğimi biliyorum çünkü ve tekrar senin beni aşağılamalarına maruz kalacaktım, elimden tutan olmayacak aksine üstüme gelinecekti. Hata yapma özgürlüğü diye bir şey var, gelişim için önemlidir ama ben bu durumda gözlem ve bol bol düşünmeyle yol aldım, hayat biraz tecrübe verdi yine şükür, az şeyden çok çıkarım yapabildim. Bu neden oldu? Evde de bir iş yap dediğinde tek seferde olmayınca öfke saçman sayesinde. Sabır göstermedin. "Mükemmellik" bekledin. Ben de elimi eteğimi çektim, yemek bile bilmiyorum şuan, çünkü ruh halim daha önemli, karın öyle ya da böyle doyar. Sen de yoruldum diyorsun işte, sayende.. Uyumlu olmadın hiç.
Dışarıdan tanıyan hiç beklemiyor bunları da işte özel hayatla sosyal hayat bambaşka. Ben kendimi olduğum gibi yansıtınca çocuk olmamın da verdiği "doğal olarak haksız olma" sebebiyle kötü oldum genelde. Böyle hayat. Sen de dışarıda gördüğünü özel hayatında da öyledir diye kabul ediyorsun.
Son zamanlarda öğrendiğim ve farkına vardığım bir şey de tembelliğin, üşengeçliğin mutsuzluktan, yaşam enerjisinin olmamasından geldiği oldu, tamamen keyfimden durmuyorum ben yerimde. Asla bahane değil... Derine bakan görür...
Bu söyleyeceğim çok yanlış anlaşılabilecek bir şey ama gerçekten o vahşet haberlerinin kaynağını daha iyi anlıyorum artık, şahsen tek başına o insana kızmamak gerekiyor. Kızılması gereken çok insan var. Öfke tohumları ekersen insana öfke ağacı yetişir. Ama bu döngüyü bir noktada, birinin kırması da gerekiyor. Farkındaysan değiştiremiyorsan çocuk yapmayacaksın. Çocuğu kimden yaptığına da dikkat etmek gerekiyor. Ama senin olmasa bile var olanlara kötü örnek olmamak için de çabalamaya devam edeceksin. Yine de herkes farklı ağırlıkta yaşıyor böyle şeyleri işte, bir noktaya gelmişse durum aşması daha da zor olabiliyor.
Bu durumda anneme de kızmamam gerekiyor ama acıyı bizzat yaşarken çok zor, tüm hayatımı etkilerken, kendin olmak için savaş vermek zorunda kalırken, bir de çok hassas bir insansan çok zor. Bir şekilde konfor alanımın dışına çıkmalıyım artık, o zaman daha çok hafifleyecektir. Sadece kendi kendini iyileştirebilir insan.

Babam da sustu daha çok... Biz tartışırken geçen babama dönüp "niye susuyorsun" demen komikti. Sen üstüme gelirken de sustu zaten hep yıllardır, umursamadı mı bilmiyorum, ne düşünüyor anlaşılmıyor, bazen hak veriyor bazen aslında özünde sert gibi bilmiyorum, bazen bana gelip "o da böyle düşünüyor" dediğin olmuştu. Bu da kötü aslında, susmak... Ama eğer konuştuğunda senin gibi olacaktıysa susması daha iyi olmuş.

Gençliğimin , hayatımın , geleceğimin , umutlarımın , sevdiklerimin kısaca herşeyimin katili adi insan !
Allah’ım belanı verip o günleri bana göstersin inşallah
Her gecemin kabusu , her gündüzümün karanlığısın sen hangi günahımın bedelisin bilmiyorum ama seninle daha çooook işimiz var bunu unutma seni elleri kelepçeli görmeden huzur yok bana bu hayatta !

Yazık gerçekten. Hep zarar ziyan bunlar, biliyorsun ki yenmiyor, atılıyor ya da bazıları yense de zarar o kadar fazlası zaten. Bereketsizliği de çekiyordur bence. Bir sürü de gereksiz eşya var yenilerine yer açmayı engelleyen fazla enerji veren, artık atılması gereken. Ama sen mantıklı düşünmek yerine ya da kötü niyetli bir şey söylemiyor olmama rağmen aşırı şahsi algılayıp bana öfkeleniyorsun her nedense, hiç bir zaman kötü niyetle konuşmadım ama işine gelmeyen her şeye böyle oldun hayat boyu, anca iyi anına denk gelirsek işte. Kendin gibi sanıyorsun karşındakini. Sorun sürekli para bu evde zaten ki olmasa bile zarar olmamalı olabildiğince ama işte, ben de o söylendiğin para konusu için fikirler söylüyorum, huzursuzluk azalır belki diye.
Ama demi bu ev kimin, ben kimim ki, niye doğdum ki zaten gerçekten anlamıyorum. Ben kendi isteğimle geldim kesin.
İş birliğine açık olsan, uyumlu olsan, travmalarını, öfkeni benden çıkarmasan her şey çok daha iyi olabilirdi!
Umarım ben senin bana verdiklerini aşabilirim.

Bekliyorum canımıniçi. Hiç kimseyi, hiç birşeyi beklemediğim kadar...

Seninle küsken daha mutluyum. Mesafe lazım aramıza.

Nedir bu ya ?
Bilinçaltımda bile yokken güzel güzel uyuyorken o “iğrenç sıfatınızı” görmek çok kötü. Korkunç rüya görsem bu derece etkilenmem gecenin bi yarıSı sizin kabusunuzla uyanıp saatlerce uyuyamıyorum ?

Neden bu kadar geciktin? Hiç mi düşünmedin seni nekadar özlediğimi? Bi an önce gel benim tatlı sıpam. Çok özledim seni

Zor tahammul ediyorum sana. Etrafimda erkek gibi geziyorsun ama icin bos. Fosss. Biktim. Gencligimi seninle harcamaktan nefret ediyorum artik. Beni operken tuylerim diken diken oluyor. Sevmiyorum seni

Seni umursamamam gerekiyor, umursadıkça önümü tıkıyorsun.

Günlerdir çok hastayımmm
30 yaşında kocaman kadınım ama annemin minicik kızıyım halaa ve yanımda yok çok kötü olsam da üzülmesin diye iyiyim diyorum ama
Değilim annemmmm senden uzakta olmak çok zor yanımda olsanda azıcık Naz yapsam senin sevgin şefkatinle iyileşsem
Varsın aramızda mesafeler olsun rabbim başımdan eksik etmesin seni
Altı üstü ağır bir şekilde grip oldum günde elli kere arıyosun şunu yap bunu ye iç diye
Dünyadaki tek sevgi karşılıksız çıkarsız anne evlat sevgisi beni hep sev annem tek sen sev bana yeter

İyice dagilmayayim diye onume hedefler koymaya calisiyorum.. odaklanmak icin ugrasiyorum..simdi kadin durdu ama kocam olcak durmuyor,durulmuyor..kadin buna baksin,ilgilensin eskisi gibi dost hayati yasamak icin cabaliyor...
Sanirim basardi...
İcim huzursuz..kendime kiziyorum ..
Hedeflerim neydi
Zayiflamak
Kas yapmak
Sinava hazirlanmak... sinav cok cok onemli benim kurtulus biletim cunku..
Bu evlilik bitsin artik ben sadece huzur istiyorum , evet gerekiyorsa ben mezara girene kadar sap gibide kalirim yeterki huzurum olsun..kafamin ici rahat olsun..
O ailesini secti peki neden hala evli benle?? Neyse uyuyim ben yaaaa

Verirken almayı unuttuğum kişi , keşke kendimi bu kadar değersiz hissettirmesen .

Bana neler yaşattığını neler çektiğimi Allah biliyor ya..

Senden uzak durmaya calisiyorum..
Uzak durmam gerek dimi?
Farkinda olmadan cok yaklasirsam giderim bu siteden zaten
Rahatsiz etmeyecegim zira en son isteyecegim sey..
Zaten okumayacaksin biliyorum..
Bu burda dursun sadece ,siteden gitmem icin okumam gerekli olur belkide..

Aaa yaaa sahiiii yine mi tongaya dustum ? Eveeet...
Bi isine git yaa...niye ugrasiyosun benimle?!

Allah mutlulugunuzu bozmasin masallah size

Ne olur artik ugrasma benimle,lutfen..zaten cok sıkıntılı bi surecten geciyorum .. kendimi toparlamaya ugrasiyorum , hayatima yeni bir yol vermenin gayreti icerisindeyim,cabaliyorum en azindan..
Lutfen az beride oyna büyümeye niyetin yoksada.

Seni seviyorum...
tek bir hareketin bile icimi eritiyor
Gördüğün bir seyde beni hatirlayip video atman, minik sevgi dolu emojilerin, ismimin sonuna taktiğin ş harfi :))
Yillar geciyor, ben degisiyorum ama konu sen olunca hep yerimde sayiyorum. Neden boyle oluyor acaba?
Seni andigim zamanlarda o kadar coşkulu ve aşk dolu bahsediyorum ki insanlar "haaaa,baristiniz mi?" Falan diyorlar
Barismak icin once küsmek gerekir. Ben seninle hiç küsmedim. Ya da hiç kavga edemedim. Sadece seninle bir gelecek dusunemiyorum. Arasıra ayrilmasam, aramiza yollar falan girmese ya camasir suyu icer dunyayi terk-i diyar ederim ya dayanamam bir gün girtlagina yapisirim
Uyumsuz iki insan. Zit karakterler, hayattan alinan 180 derece farkli zevkler.
Taaa en basta bir iliskiye baslamamiz hata aslinda. Hadi o zaman birbirimizi tanimiyorduk-ilk görüş, bilmemne, ask illüzyonu falan... zaman icinde devam etmemiz hata. En nihayetinde ayrılmisken tekrar konusmamiz hata. Sonra tekrar bir araya gelmemiz hata. Sonra tekrar ayrilmisken simdi tekrar konusmamiz hata :)
Insallah yine biraraya gelmek gibi baska bir büyük hata yapmam seninle...
Seni cok seviyorum... ama sevecek daha uygun insanlar bulabilecegime inaniyorum. Hic yoktan senin kadar uyuz-mukemmelliyetci olmayan, beni germeyen...
Yok mudur ya?
Vardir bence :)
Umarim tez zamanda icim sana karsi soğur, yoksa KK'daki kendim ettim kendim buldum konularini acanlardan biri olur çıkarım vallahi