Yanlış bir örneksin bana anne. Yanlış oldun hep.
Tahammülsüz insandan kimse bir şey öğrenemez.
Yapmak istemiyormuşum. Neden?
Sen öfkeli olduğun için olmasın, ruh halimi korumak için olmasın?
Kendin yapıyorsun sonucundan da şikayet ediyorsun.
Beni hayata karşı hazırlamadın. Kaygılı bir insan olarak yetiştirdin ve yıllardır çırpınıyorum kendi başıma. Çok hassasım.
"Eh artık yeter!" noktasına gelmeden, kavgaları kaldırabileceğim ruh halinde hissetmeden de ileri gidemiyorum açıkçası, fazla etkileniyorum, geriye düşüyorum.