Bana ezelden beri bu güvensizliğin nedir anlamıyorum anne, insanlara olan hıncını benden çıkarıyorsun hep herhalde. Olduğumun tam aksiymişim gibi davrandın, hala geçmedi. Nasıl derinden üzüldüm bilmiyorsun o yalancı muamelelerine, suçlamalarına çünkü ben hep tam aksi biri oldum, en sevmediğim şeylerle, hiç olmadığım şeylerle suçladın. Bana güvensizliğin bazı yalanları getirdi beraberinde ama onlarda bile o kadar zor söyledim ki, hep ne kadar az olursa diye çabaladım, az da olsa laf yemeyi göze aldım daha az yalan söylemek istediğim için, bazen mecbur kaldım en ufak şey dağ oluyor resmen çünkü ruhum öyle çok daralıyor ki. Şükür ki yalancı biri olmadım, alışmadım asla, kendini övmek gibi olacak belki ama farkındalığım var, günden güne artan şükürler olsun. Tam aksine hala bir şeyleri nasıl dümdüz söylemem, ağzım laf yapar diye düşünüyorum, beceremiyorum. Hala inanmıyorsun bazı söylediklerime, yanıma başkalarından teyit ettiriyorsun sanki o insan %100 biliyor her şeyi, beni. Çok yordun beni çok. Küçükken söylediklerimi anlaman, doğruluğunu görmen için o an konu her neyse tutup uzmanını getirtip önüne koymayı falan hayal ederdim :)) Bugün yine benzer bir his yaşadım ufaktan. 28 yaşındayım ama çocukluktan, çocuk psikolojisinden bahsedilirken birden küçülüyorum, küçük hissediyorum kendimi, şifalanmaya çalışıyorum sanırım. Yine de son zamanlarda genel olarak daha bir büyüdüğümü, olgunlaştığımı hissediyorum şükür, daim olsun... Hoş olgunlaşmak ne demek diye de düşünüyorum arada... Bilge kim? Bence bebekler, küçük çocuklar, o saflık. O zaman geriliyoruz herhalde. Neye göre olgunlaşmak, kime göre... Farklı boyutlar.
Bazı vakitler(neyse ki çok değil) sosyal anlamda da yaşadığım oldu benzer durumlar, sessiz sakin çekingen bir tip olunca saflığından bir şeyler uydurup, yalan söyleyebilen birine benzetiliyorum herhalde ki tam zıttı biriyim, kalbime bir şey oturuyor resmen, aşırı geriliyorum. Ne kadar saçma toplumsal etiketler var diyorum bazen. Resmen zorla saygıyı koparıp almam gerekiyor, kıyafetle, biraz öz güvenli, mesafeli, ciddi duruşla aynı ben daha çok iş görüyor ama işte hep aynıydım. Aynı...