Teşekkürler anne, baba. Sayenizde evlenmekten de çocuktan da uzaklaşıyorum, soğutuyorsunuz. Rabbim özellikle sana benzetmesin anne beni ki ne yazık ki benzeyen yanlarım var ve belli bir yere kadar törpülenebilir gibi sadece. Yoruyorsun gerçekten......
Sürekli huzursuzluk, öfke ile ezilerek büyüyen çocuktan çok şey bekliyorsunuz! Ve tabi ki o çocuk isyan eder! Yıllardır içimde nelerle cebelleşiyorum ben biliyor musunuz! Anlaşılmıyorum ki, konuşmaya çalışsam da zor, büyütüyor oluyorum bilmem ne. Bazen patlayınca biraz anlaşılır gibi oluyorum.
Normal, sakin konuşmamdan bile senin canın istediğinde suçlu çıkarılmaktan yo rul dum! Boş boş tartışmak istemiyorum ya!