Sen arkamda dursan ben konuşabilirdim belki anne, ama sen bir sürü şey anlatırken söylerken ben söyleyince toz kondurmuyorsun kardeşlerine, hepinizin haksız olduğu abarttığı yerler var, senin de var çok kez de söylemişimdir kızsan da, çünkü yakınlarıma daha çok söyleyebilirim, hoşuma gitmeyen yanlış davranışlarını, yanlış anlaşılmalar yanlış anlaşılmaları doğurdu devamlı aranızda, bu yüzden konulara da çok hakim değilim irdelemiyorum enerjimi düşürüyor çoğu gereksiz şeyler aslında zaten, uzak duruyorum ama fazla üstüne geliniyorsa bir de şahit oluyorsam konuşmak istiyorum arada ve beni asıl susturan sonradan senden "o kadar yardım ettiler bize, hem onlar senin büyüklerin sen ne karışıyosun" gibi şeyler duyacağım için susuyorum. Yardım ettiler diye insanların kötü, can sıkıcı davranışlarını çekmek zorunda değilsin anne, bunu bir anlasan, bir de bana düşman gibi bakmasan arada, sen daha duygusalsın ben daha gerçekçiyim, olay bu. Kendinden ittin hep beni.