Buradan tamamen mi gideceksin, orada olduğunu biliyorum. Gözlerine bakmayı, yanına gelmeyi isterdim ama olmuyor.
Tut ellerimden desem tutar mısın, bırakma beni desem. Yanına gelemiyorum şimdi, gözlerinin içine bakamıyorum şimdi, ama suan yanında o iş arkadaşlarından, seninle konuşan o insanlardan toplantıdaki o insanlardan hepsinden daha çok seviyorum seni. Biliyor musun ben çok yorgunum artık. Sana sevgimi anlatmaya o kadar yorgunum ki.. Geçen akşam eve geldim, tek başımaydım yine. Geçti saat. Uzandım. Boş boş duvara baktım. Baktım. Baktım. Sonra ağlamaya başladım. Hani böyle insan kollarını birbirine kenetler ya kendinde aynen öyle yapıp ağlamaya başladım istemsizce. o an ışte sen yanımda olsan sana sarilabilmeyi isterdim. Neden ne kadar sevdiğimi görmüyorsun? Birgun seni bu kadar çok sevdiğimi anlar mısın? Düşüyorum demiştim önceden dustugumde kalkardim önceden. Ama ben artik ayağa kalkacak hali kendimde bulamıyorum. O kadar yorgunum ki.. Sessiz çığlıklarımı duyar mısın? Sana olan sadakatimi sevgimi anlar misin? Sana olan aşkımı anlar misin? Yoruldum ben. Tükenmek üzereyim. Her geçen gün biraz daha tukeniyorum. Artık anlatamıyorum, sen anla sana olan sevgimi. Karşına çıkıp gözlerine bakamıyorum. Gozlerimdeki seni gör. Bendeki seni gör. Gitme. Gel beraber mutlu olalim. Gel beraber olalım. Gel beraber ilerde çocuklarımıza anlatacak anılar biriktirelim. Gel beraber gozyaslarimizi silelim. Sen dusersen ben kaldiririm. Yorgunum ama sen gelirsen tum yorgunluğum gecer. Güçlü olurum ben, sen gelirsen. Cesaretim yok o diğerine de yurtdışına da ama sen gelirsen daha cesur olurum ben. Sen gelirsen her şey daha güzel olur. Sana ihtiyacim var. Bırakma beni desem, gelir misin? Düşüyorum. Kalkmamak üzere düşüyorum. Bu denizin ortasında düşüyorum. Yanımda olur musun? Gelir misin?