Aaah ahhh.... Ergen gibi aşk haykıracağım gelmezdi hiç aklıma burda... Ama ben senden hoşlanmıştım be.... Sevmiştim diyemem çünkü sevmek için bir şeyleri paylaşmış olmak gerekir, bir şarkıyı, bir düşünceyi, ufacık bir sohbeti ya da... Ama ben senden uzaktan hoşlanmıştım hem de ne hoşlanmak, şimdi durup dururken aklıma gelipte liseliler gibi yazdıracak kadar hoşlanmışım hem de.... Sen çoktan evlendin, çoluğun çocuğun oldu, güzel hemde çok güzel bir hayatın var. Yani öyle görünüyor uzaktan. ALLAH bozmasın. Evleneceğini duyduğumda hiç üzülmedim çünkü seni çooktaan silmiştim aklımdan. Bir-iki kere meraktan baktım sosyal medyadan profiline. Sana hiç yakışmayan, çok güzel bir eşin var, çünkü sen de biliyorsun ki çok hoş biri değilsin, yani çıtırken bence çok tatlıydın ama şimdi kusura bakma yalan söyleyemeyeceğim, zaten söylesem de inanmazdın demi... Ama ben seni her halinle beğeniyordum be... Ne paran ne pulun... Seni ilk gördüğmde, daha doğrusu ilk farkettiğimde hoşlandım senden hem de çok... Belki çocukken bir iki kere daha karşılaşmıştık hatta kesin karşılaşmıştık ama farketmem onsekiz yaşıma nasipmiş. Kendimi de sana farkettirmek için biraz uğraşmış ve başarmıştım ama sonra ne senden bir adım ne benden. Tabi ki sen adım atmalıydın, tabiki sen!
Sonra sen yaklaşmaya çalıştın ben biraz gurur birazda davul bile dengi dengine diye fısıldayarak kendime, set koydum hislerime... İyi ki yapmışım, bak şimdi senin mutlu bir yuvan, çok iyi bir kariyerin var. Nerden, neden aklıma geldin bilmiyorum ama vicdanın biraz sızlasın eğer ben de hani olmaz ya olurda bir gün aklına gelirsem, benimle en sonunda dalga geçmeye, oynamaya, benim sana yapmaya kıyamadığımı bana yapmaya kalktığın için, olur mu....
Gece gece hislenmece...
Not: Bunu okuyan olur da "ooo arkadaş sen de kaç yaşına gelmişin, hala mı onsekizlik hoşlantını sayıklıyosun" derlerse, maalesef aynı ortamın kişileriyiz. Ha çoktaan bitmiş hislerdi zaten, sadece bir an aklıma geldi ve içimi dökmek istedim.