- 17 Aralık 2013
- 41
- 11
Dosttan öte oldun bana hiç sahip olmadığım kız kardeşim gibiydin. Kendim için ne istediysem neyin hayalini kurduysam aynısını senin içinde istedim İnan... yıllarca mutluluğumuzu da acılarımızıda paylaştık ( yada ben öyle sandım). Hayatımda ki en özel anlarımı ve duygularımı seninle paylaşmış olmama rağmen sen yaşadığın Sıkıntılarda kendini ben dahil herkesten uzak tuttun. Acına ortak olmamızı istemedin tek derdin güçlü görünmek çabasıydı bununda farkındaydım ona rağmen yalnız kalmaman için elimden geleni yapmaya çalışsam da olmadı, izin vermedin, gözyaşlarını görürüz diye ödün koptu resmen. Ardından gelen mutlu günlerin tesellimiz oldu mutluluğunu paylaşırız dedim kendime fakat sen onuda çok gördün. Yaşadığın farklı sıkıntıları belki ailenle belki eşinle vs hep bana yansıttın. Ne kadar alttan almaya çalışsam ve geçmişin hatrına hep göz ardı Etsem de benmde bir sınırım olduğunu ve onunda Birgün dolacağını düşünmen gerekirdi. Özellikle de hayatımda kimseye karşı kullanmayacağım tarzdaki üslubun nedeniyle. Bu yüzden artık neden soğuğuz neden telefonlar açılmıyor diye bana değil kendine sor bir zahmet tabi o kadar vicdan sahibiysen. Bir de çok hak hukuk muhabbeti yapardın keşke ipleri koparmadan önce borcunuzu ödeseydiniz. Korktuk biz sizin gibilerden bundan sonra bize uzak olunda nerde olursanız olun...