Yazarını bilmiyorum ama bak şiirin şu kısmına; "Uzun zaman direnir aşığınız. Ama hayatın hep arka fonunda kalmak birgün onu da yorar, geldiği gibi sessizce çekilir ve gider hayatınızdan."
Bende uzun zamanc direndim. Ama hayatın arka fonunda kalmak beni yormadı. Ben karşılık beklemedim, hatta bazen olmasını bile istemedim. Neden biliyor musun? Çünkü ben iyi değilim. Kendi mutsuz hayatımı sana da yaşatmak istemezdim. Bu yuzden sadece ben sevmeyi istedim. Ben yorulmaktan ziyade artık ne yapacağımı bilemiyorum. Bu insanı kararsız bırakıyor, ki ben kararsızlıktan nefret ederim. Bu kez bekleyeceğim, içimde hiç umut yok, ama söz dinleyip yazacağım. Nasılsa iki türlü de pişman olma ihtimali var, yaptığım bir şey için olursam belki daha az kötü olur. Sana olan sevgim bitmedi ama imkansız gibi, çünkü ben tek kalmalıyım. Neyse konu bu değil, sana şunu demek istiyorum; ben seni çok seviyorum, günün birinde birini sevip mutlu olmanı isterim. Senden istediğim ise izin ver şu an yanında olayım. Bu kez yine aynı şeyleri dersen artık elimden bir şey gelmeyecek, bunu yapma lütfen. Bırak yanında olayım, her şey yoluna girdiğinde o zaman dilediğin gibi sessizce çıkarım hayatından. Yeter ki iyi ol. Umarım izin verirsin ve bu son konuşmamız olmaz.
