Böyle kültürlü okumuş ailelerin çocuklarının bu varoş tiplerde ne bulduğunu hiç anlamıyorum bide arsız arsız mesaj yazmış o oğlanın boynunu kırasım geldi burdan delirdimMerhaba kk üyeleri, iyi haftalar olsun hepimize. Biraz uzun olacak ama detayları anlatmam gerektiğini düşünüyorum ki, hatalı davrandığım durumları gözden geçirebilin. 17 yaşında 12. sınıfa devam eden bir kız annesiyim. Sevecen, yaşına göre olgun, güler yüzlü, derslerinde başarılı, kimseyi kıramayan, bana ergenlik sıkıntıları yaşatmayan bir çocuk. Geçen sene kızım okul çevresinden, arkadaş aracılığı ile tanıştığı biriyle flört etti. Ben 2-3 ay sonra, ilişkileri devam ederken duydum. Hiç istemesem de yaşı gereği artık duygusal ilişkiler yaşayabileceğini bilen ama çevreden ve eğitimini boşvermesinden korkan bir anneyim.
İlk duyuşum bir itirafla olmadı, kendim anladım birşeyler ve o zaman anlattı. Aslında yalan söyleyebilecek benden gizli bir şeyler yapacak biri değil ama çocuklar bizi bazen şaşırtabiliyorlarmış, öğrenmiş oldum. Benden gizli bir yerlere gitmesin diye ilk başta büyük tepkiler vermemeye çalıştım eğitimini etkileyebileceğini, hedefleri olduğunu falan anlattım. Buluşmak istediğinde cafede arkadaş topluluğu içinde görüşmesini istedim. Oda 5 defa talep ettiyse 1 kez izin verdim. İnanın öyle ince bir çizgi ki, ne çok sıkabiliyorsun nede rahat bırakabiliyorsun. Fazla yüz göz olmamak adına sürekli bu konuyu konuşmadım, arada çocuğu tanımak için sorular sordum. Kızım iyi bir üniversite, sonrasında yüksek lisans, master, yurtdışında dil eğitimi hedefleyen bir çocuk ama karşısında ki kişinin ortaokul terk liseyi dışarıdan okumak isteyen biri olduğunu öğrendim.
Doğal olarak tepki gösterdim, tepkimde bağırıp çağırmak değil. Aşkın gelip geçici olduğunu, birlikte olduğun insanla mutluluğun ortak zevklerde buluşup paylaşım yapabilmekten geçtiğini, aynı dili konuşup, aynı bakış açılarına sahip olmanın önemini anlattım. Kızım kitapları ve şiirleri çok sever, bu anlamda birbirlerini tamamladığını söyledi, daha önce çevresinde böyle bir erkek görmediğini, okul arkadaşları ergen tavırlarla gezerken hayatı sorgulayan, okudukları kitaplar üzerine birlikte yorum yapabilen biri olduğunu ona ön yargılı yaklaştığımı söyledi. Bu dönemde kızımın giyim şekli değişti, daha bol pantolonlar daha uzun ve salaş tişörtler vs. Ben kendi tarzını bulmaya çalışıyor diye düşündüm, ama öyle değilmiş. Meğer erkek arkadaşı tarafından giyim konusunda eleştiriliyor ve bu yönde talepler alıyormuş. Ben açık bir bayanım ama yerine göre giyinmenin önemini kızıma büyümeye başladığında anlatmaya başladım. Tatilde giydiğin mini elbiseyi yada çok kısa şortu günlük yaşamda tercih etme gibisinden. Ama o dönem kolsuz, kalın askılı bluzlerini bile rafa kaldırmıştı. Giyim konusunda ki baskıyı duyduğumda neyi, nerede, ne zaman yapabileceği konusunda gayet bilinçli olduğunu, kimsenin yönlendirmesine ihtiyacı olmadığını, bunu yapan kişinin kıskançlık değil kısıtlama yaptığını anlattım.
Neyse en sonunda bu ilişkiye müdahele etmem gerektiğini düşündüm ve kızıma ayrılması konusunda baskı yapmaya başladım. Baskı dediğim de, oturup sohbet esnasında yanlış yaptığını anlatmaktan öteye gitmedi. Tabi karşı taraf bunu duyunca instagramdan bana çok ukalaca bir mesaj attı. "Kızınız size ilişkisini anlatmıyorsa, bence kendinizi sorgulayın, biz birbirimizi seviyoruz, ben kızınızın giyimini bile düzelttim" vs. Sonrasında haddini bildirdim tabi, özür dilemek zorunda kaldı. Kızımda onunla olmayacağını farkettiğini ama duygularına hakim olamadığını söylüyordu neticede konuşarak bitirdi.
Fakat yaklaşık bir sene sonunda olay yine hortladı, geçenlerde yine konuşmaya başlamışlar ve buluşmuşlar. Bana onunla görüştüğünü akşam eve geldiğinde anlattı. Yine aynı konuşmalar geçti aramızda. Şu anda ortak zevkleri olabileceğini ama zamanla kişilikler oturmaya, farklı çevrelere girmeye başladıklarında farklı bakış açıları olacağını, üniversiteye hazırlanırken bir ilişkinin ona zarar vereceğini vs. Tekrar başlamadan bitirdi, bana ayrılık mesajını da attı, inşallah da öyledir. Ama bildiğiniz aşk acısı çekiyor, odalara kapanmalar, melankoli halleri vs. Ona nasıl davranacağımı bilemiyorum artık, çünkü bende sabrımın sonlarındayım. Eğitimi için elimden geleni yapıyorum, zorlansam da eğitimde tasarruf olmaz diyerek özel okula gönderdim, hedefi sayısal yönde olduğundan özel hoca eşliğinde haftada iki gün birebir matematik dersi aldırıyorum. Ve bu imkanları sağlayabilmek için resmen eşimle çatıştım bunlardan az çok haberi var. Bu konuda yaşadığımız zorluğu görüyor ve sorumluluk hissetmesini bekliyorum ne yalan söyleyeyim. Bu konuda tecrübesi olan kızım ve benim açımdan bakan her iki kesimin yorumlarına ihtiyacım var. Şimdiden teşekkürler.
Merhaba kk üyeleri, iyi haftalar olsun hepimize. Biraz uzun olacak ama detayları anlatmam gerektiğini düşünüyorum ki, hatalı davrandığım durumları gözden geçirebilin. 17 yaşında 12. sınıfa devam eden bir kız annesiyim. Sevecen, yaşına göre olgun, güler yüzlü, derslerinde başarılı, kimseyi kıramayan, bana ergenlik sıkıntıları yaşatmayan bir çocuk. Geçen sene kızım okul çevresinden, arkadaş aracılığı ile tanıştığı biriyle flört etti. Ben 2-3 ay sonra, ilişkileri devam ederken duydum. Hiç istemesem de yaşı gereği artık duygusal ilişkiler yaşayabileceğini bilen ama çevreden ve eğitimini boşvermesinden korkan bir anneyim.
İlk duyuşum bir itirafla olmadı, kendim anladım birşeyler ve o zaman anlattı. Aslında yalan söyleyebilecek benden gizli bir şeyler yapacak biri değil ama çocuklar bizi bazen şaşırtabiliyorlarmış, öğrenmiş oldum. Benden gizli bir yerlere gitmesin diye ilk başta büyük tepkiler vermemeye çalıştım eğitimini etkileyebileceğini, hedefleri olduğunu falan anlattım. Buluşmak istediğinde cafede arkadaş topluluğu içinde görüşmesini istedim. Oda 5 defa talep ettiyse 1 kez izin verdim. İnanın öyle ince bir çizgi ki, ne çok sıkabiliyorsun nede rahat bırakabiliyorsun. Fazla yüz göz olmamak adına sürekli bu konuyu konuşmadım, arada çocuğu tanımak için sorular sordum. Kızım iyi bir üniversite, sonrasında yüksek lisans, master, yurtdışında dil eğitimi hedefleyen bir çocuk ama karşısında ki kişinin ortaokul terk liseyi dışarıdan okumak isteyen biri olduğunu öğrendim.
Doğal olarak tepki gösterdim, tepkimde bağırıp çağırmak değil. Aşkın gelip geçici olduğunu, birlikte olduğun insanla mutluluğun ortak zevklerde buluşup paylaşım yapabilmekten geçtiğini, aynı dili konuşup, aynı bakış açılarına sahip olmanın önemini anlattım. Kızım kitapları ve şiirleri çok sever, bu anlamda birbirlerini tamamladığını söyledi, daha önce çevresinde böyle bir erkek görmediğini, okul arkadaşları ergen tavırlarla gezerken hayatı sorgulayan, okudukları kitaplar üzerine birlikte yorum yapabilen biri olduğunu ona ön yargılı yaklaştığımı söyledi. Bu dönemde kızımın giyim şekli değişti, daha bol pantolonlar daha uzun ve salaş tişörtler vs. Ben kendi tarzını bulmaya çalışıyor diye düşündüm, ama öyle değilmiş. Meğer erkek arkadaşı tarafından giyim konusunda eleştiriliyor ve bu yönde talepler alıyormuş. Ben açık bir bayanım ama yerine göre giyinmenin önemini kızıma büyümeye başladığında anlatmaya başladım. Tatilde giydiğin mini elbiseyi yada çok kısa şortu günlük yaşamda tercih etme gibisinden. Ama o dönem kolsuz, kalın askılı bluzlerini bile rafa kaldırmıştı. Giyim konusunda ki baskıyı duyduğumda neyi, nerede, ne zaman yapabileceği konusunda gayet bilinçli olduğunu, kimsenin yönlendirmesine ihtiyacı olmadığını, bunu yapan kişinin kıskançlık değil kısıtlama yaptığını anlattım.
Neyse en sonunda bu ilişkiye müdahele etmem gerektiğini düşündüm ve kızıma ayrılması konusunda baskı yapmaya başladım. Baskı dediğim de, oturup sohbet esnasında yanlış yaptığını anlatmaktan öteye gitmedi. Tabi karşı taraf bunu duyunca instagramdan bana çok ukalaca bir mesaj attı. "Kızınız size ilişkisini anlatmıyorsa, bence kendinizi sorgulayın, biz birbirimizi seviyoruz, ben kızınızın giyimini bile düzelttim" vs. Sonrasında haddini bildirdim tabi, özür dilemek zorunda kaldı. Kızımda onunla olmayacağını farkettiğini ama duygularına hakim olamadığını söylüyordu neticede konuşarak bitirdi.
Fakat yaklaşık bir sene sonunda olay yine hortladı, geçenlerde yine konuşmaya başlamışlar ve buluşmuşlar. Bana onunla görüştüğünü akşam eve geldiğinde anlattı. Yine aynı konuşmalar geçti aramızda. Şu anda ortak zevkleri olabileceğini ama zamanla kişilikler oturmaya, farklı çevrelere girmeye başladıklarında farklı bakış açıları olacağını, üniversiteye hazırlanırken bir ilişkinin ona zarar vereceğini vs. Tekrar başlamadan bitirdi, bana ayrılık mesajını da attı, inşallah da öyledir. Ama bildiğiniz aşk acısı çekiyor, odalara kapanmalar, melankoli halleri vs. Ona nasıl davranacağımı bilemiyorum artık, çünkü bende sabrımın sonlarındayım. Eğitimi için elimden geleni yapıyorum, zorlansam da eğitimde tasarruf olmaz diyerek özel okula gönderdim, hedefi sayısal yönde olduğundan özel hoca eşliğinde haftada iki gün birebir matematik dersi aldırıyorum. Ve bu imkanları sağlayabilmek için resmen eşimle çatıştım bunlardan az çok haberi var. Bu konuda yaşadığımız zorluğu görüyor ve sorumluluk hissetmesini bekliyorum ne yalan söyleyeyim. Bu konuda tecrübesi olan kızım ve benim açımdan bakan her iki kesimin yorumlarına ihtiyacım var. Şimdiden teşekkürler.
"Kızınız size ilişkisini anlatmıyorsa, bence kendinizi sorgulayın, biz birbirimizi seviyoruz, ben kızınızın giyimini bile düzelttim
Evet ben de aynini düşündüm.Bir kere kızınızın sevdigi kisinin size hadsiz mesaj yazması cok terbiyesizce.Gercekten sevip değer verseydi,bilinçli akli basinda biri olsaydi bu hareketi yapmazdi zaten.Gelin görünki bunları anneler cocuklarina söyleyince ,karşı taraf daha çekici ve cazip geliyor inanin.Bu iliskinin yanlis oldugu basindan belli de ,acaba etrafinizda kizinizin cok sevdigi bir akrabaniz ya da eş dost,komsu ,ögretmen her kimse böyle biri var mi ? O konuşsa cok çaktırmadan .Aşk acisi o yaslarda cok derin olur bu normal ,unutulur da insallah kiziniz o kisiye olan bakis açısını degistirir yakin zamanda.Yoksa giyim tarzina karismasi vs olacak sey degil.Allah iyilerle,kaliteli ruhlarla karsilastirsin hepimizin evlatlariniNe kadar asil ve naif bir kadınsınız kızınız çok şanslı
Ilişki durumlarıyla ilgili karismamaniz gereken noktadasiniz aslında.. Fikir vermek bi yerde doğru olabilir kızınız neticede, yonergeler farklı algılanabilir ters tepebilir. Kendi hayatıyla ilgili kararları kendi vermeli; aksi halde tekrar gün yuzune çıkmaya devam edecektir yada sizden gizli.. Benim babam haberdar olurdu ama karismazdi Buda benim gizleme ihtiyacımi ortadan kaldırıldı.. Melankolik hallerine de karışmayın Bırakın ogrensin hayatı açısıyla tatlısıyla Eğer çok aşırıya gidecek olursa o zaman dur dersinizçok tatlılar ilk aşkı ve acısı
Daha yolun çok başındayım, 6 aylık kızım var ama yazdıklarınızı kendi başımızdan geçiyormuşçasına okudum :) şimdiden özgür, özgüvenli yetişmesinin temellerini atalım biz, elin oğlu gelsin ne giyeceğine kadar karışsın ve bana "kızının giyimini düzelttim" desin. Ne yapacağımı kestiremedim inanın. Merak ettim nasıl bir cevap verdiniz çocuğa? Çok sancılı süreçler, öyle hassas olmanız gerekiyor ki ne sıkı ne serbest. Benim de kızınızla yaşıt erkek kuzenim var, halam bir annenin yapması gereken tüm konuşmaları yapar, fazlasını söylerse sıkacağı konuları bana anlatır, ben onun anlayacağı dilden, üslupla konuşurum. Bu şekilde hem baskı hissetmiyor hem de yanlışa sapmasını engelliyoruz. Sizin de böyle bir yakınınız varsa yardım isteyebilirsiniz. Çünkü bazı durumlarda "anne" ünvanından dolayı eliniz kolunuz bağlanıyor.
Böyle kültürlü okumuş ailelerin çocuklarının bu varoş tiplerde ne bulduğunu hiç anlamıyorum bide arsız arsız mesaj yazmış o oğlanın boynunu kırasım geldi burdan delirdim
Kızını buraya bir yönlendir de görsün insanların neler yaşadığını :) Eminim sonra daha mantıklı kararlar verecektir...
Öyle ben seviyorum, kalbimin sesini dinleyeceğim diye kimseyi dinlemeyenlerin sonra ne kadar pişman olduğunu bir okusun bak nasıl akıllanıyor :)
Bir pedagog eşliğinde bu işi çözersiniz sanırım.
Imkan varsa çocuğun ailesini bulun. Bu sene sınav senesi önemli deyinn
Ama şu da var küçük görmek değil kastım yanlış anlama Olmasın çocuk orta okul terk kızınızın idealleri var. Iki zıt karakter değil mi ?
Biraraya geldiğinde ne konuşurlar ne şekilde uyum yakalayabilirler o biraz muamma yani farklı frekansta olmaları gerekiyor nasıl arkadas olabildiler.
Şimdi canım ablacım kafa dolu olunca aşk acısı çekmeye vakit kalmıyor
Siz bence bu konuyu kapatın hiç takmıyor gibi yapın
Onun yerine dikkatinizi full sınava verin. Motivasyon yapın, haydi kızım şurda ne kaldı en süper yere gireceksin şeklinde. Hep sınava doğru itin. O da maratona tam kaptırırsa bu konuyu düşünmeye fırsatı kalmaz.
Kızınız , sizin veremediginiz neyi onda buluyor bunu bilmenizde fayda. Kitaplar hakkında yorum yapip tartisiyorlarmis. Anlayış mi, dinlenmek mi, fikirlerine önem verilmesi mi...
lısedeyken bız tum kızların ortak hatası :) asla kulturumuze tıpımıze anlayısımıza hayatımıza uymayan kısıye ılgı duymamız. bunu yasamayan yok sanırım.
kafası karısırsa ılerde sınavları egıtım secımlerı bıle etkılenır . bos bırakmayın dusunup uzulecek vaktı bıle olmasın ortam degısıklıgı sart gelıstırıcı kurs okculuk gıbı ya da bır spor dalı yuzme tenıs gıbı hemen acıl kurslara yazdırın derım.
lise okurken lise aşkı bulursun o ne olur işte yan sıradakinden hoşlanırsın veya üst sınıflardaki berkler,canlar,ardalar falan olur lise aşkı. allahım yarabbim 17 yaşında gül gibi bir kız gitmiş böyle birini nasıl bulmuş vallahi insan saçını başını yolar. hiç modern olamam ben... bu durumlar ince konular allah korusun yanlış şeyler yaşar al ömür boyunca pişmanlık, kaygı,sıkıntı.
ben olsam hala teyze veya onunla anlaşabilen bir hemcinsini devreye sokardım.
geçici bir dönem şuan hissettiği duyguları 2 ay sonra gülerek, utanarak hatırlayacak
üniversite için heyecanlandırmak, birlikte hayallere dalmak,üniversite hakkında konuşmak iyi gelebilir hem kafası dağılır.
Amin inşallah, 18-19 yaşında ki bir ergenden böyle bir bilinç beklemiyorum zaten, uzak dursun kafasını karıştırmasın yeter benim için. Koç öğretmeniyle görüşüp, biraz desteğini isteyeceğim.Evet ben de aynini düşündüm.Bir kere kızınızın sevdigi kisinin size hadsiz mesaj yazması cok terbiyesizce.Gercekten sevip değer verseydi,bilinçli akli basinda biri olsaydi bu hareketi yapmazdi zaten.Gelin görünki bunları anneler cocuklarina söyleyince ,karşı taraf daha çekici ve cazip geliyor inanin.Bu iliskinin yanlis oldugu basindan belli de ,acaba etrafinizda kizinizin cok sevdigi bir akrabaniz ya da eş dost,komsu ,ögretmen her kimse böyle biri var mi ? O konuşsa cok çaktırmadan .Aşk acisi o yaslarda cok derin olur bu normal ,unutulur da insallah kiziniz o kisiye olan bakis açısını degistirir yakin zamanda.Yoksa giyim tarzina karismasi vs olacak sey degil.Allah iyilerle,kaliteli ruhlarla karsilastirsin hepimizin evlatlarini
Benim en cok korktugum evre ergenlik donemi,simdiden bu cagla ilgili kitaplar edinip okumaya basladim.Cocuk acisindan da aile acisindan da zor bir surec.Hem hormonlar devre de hemde mantigi cok iyi kullanmak gerek,egitim icin altin cag donemi...Cok zor yaaa!Tavsiyem dediginiz gibi cok hassas davranarak tereyagin kil cekme inceliginde farkettirmeden ,kizinizi cocuktan uzak tutmak.Bunu nasil yapicaksiniz,nasihat seklinde degilde sohbet seklinde konusarak.Ortak ilgi alanlariniz olsun,beraber zaman gecireceginiz bir aktivite edinin,bu hem aranizdaki bagi guclendirir hem de kendini daha iyi hissetmesine neden olucaktir.Sevdigi sozlerine deger verdigi arkadasi veya yakininiz varsa caktirmadan yardimlarini isteyebilirsiniz.
Birde kendi degerlerinden,hayallerinden,hatta yasam tarzindan bir baskasi icin icin ozellikle bir erkek icin vazgecmemesini sik sik hatirlatin.Kaderini bir erkegin vicdan ve merhametine birakmamasi gerektigini simdiden bilsin!Bugun kiyafetine karisan zihniyet,egitimine de ,calistigi dersine de ,edindigi arkadaslara da karisicak.Sizin de iciniz rahat olsun kiziniz zaten oluru olmadigini anlamamis olsa da anlayacak.Universite ortamina girdiginde,cevresi daha da sekil aldiginda herseyi farkedicek.
Merhaba kk üyeleri, iyi haftalar olsun hepimize. Biraz uzun olacak ama detayları anlatmam gerektiğini düşünüyorum ki, hatalı davrandığım durumları gözden geçirebilin. 17 yaşında 12. sınıfa devam eden bir kız annesiyim. Sevecen, yaşına göre olgun, güler yüzlü, derslerinde başarılı, kimseyi kıramayan, bana ergenlik sıkıntıları yaşatmayan bir çocuk. Geçen sene kızım okul çevresinden, arkadaş aracılığı ile tanıştığı biriyle flört etti. Ben 2-3 ay sonra, ilişkileri devam ederken duydum. Hiç istemesem de yaşı gereği artık duygusal ilişkiler yaşayabileceğini bilen ama çevreden ve eğitimini boşvermesinden korkan bir anneyim.
İlk duyuşum bir itirafla olmadı, kendim anladım birşeyler ve o zaman anlattı. Aslında yalan söyleyebilecek benden gizli bir şeyler yapacak biri değil ama çocuklar bizi bazen şaşırtabiliyorlarmış, öğrenmiş oldum. Benden gizli bir yerlere gitmesin diye ilk başta büyük tepkiler vermemeye çalıştım eğitimini etkileyebileceğini, hedefleri olduğunu falan anlattım. Buluşmak istediğinde cafede arkadaş topluluğu içinde görüşmesini istedim. Oda 5 defa talep ettiyse 1 kez izin verdim. İnanın öyle ince bir çizgi ki, ne çok sıkabiliyorsun nede rahat bırakabiliyorsun. Fazla yüz göz olmamak adına sürekli bu konuyu konuşmadım, arada çocuğu tanımak için sorular sordum. Kızım iyi bir üniversite, sonrasında yüksek lisans, master, yurtdışında dil eğitimi hedefleyen bir çocuk ama karşısında ki kişinin ortaokul terk liseyi dışarıdan okumak isteyen biri olduğunu öğrendim.
Doğal olarak tepki gösterdim, tepkimde bağırıp çağırmak değil. Aşkın gelip geçici olduğunu, birlikte olduğun insanla mutluluğun ortak zevklerde buluşup paylaşım yapabilmekten geçtiğini, aynı dili konuşup, aynı bakış açılarına sahip olmanın önemini anlattım. Kızım kitapları ve şiirleri çok sever, bu anlamda birbirlerini tamamladığını söyledi, daha önce çevresinde böyle bir erkek görmediğini, okul arkadaşları ergen tavırlarla gezerken hayatı sorgulayan, okudukları kitaplar üzerine birlikte yorum yapabilen biri olduğunu ona ön yargılı yaklaştığımı söyledi. Bu dönemde kızımın giyim şekli değişti, daha bol pantolonlar daha uzun ve salaş tişörtler vs. Ben kendi tarzını bulmaya çalışıyor diye düşündüm, ama öyle değilmiş. Meğer erkek arkadaşı tarafından giyim konusunda eleştiriliyor ve bu yönde talepler alıyormuş. Ben açık bir bayanım ama yerine göre giyinmenin önemini kızıma büyümeye başladığında anlatmaya başladım. Tatilde giydiğin mini elbiseyi yada çok kısa şortu günlük yaşamda tercih etme gibisinden. Ama o dönem kolsuz, kalın askılı bluzlerini bile rafa kaldırmıştı. Giyim konusunda ki baskıyı duyduğumda neyi, nerede, ne zaman yapabileceği konusunda gayet bilinçli olduğunu, kimsenin yönlendirmesine ihtiyacı olmadığını, bunu yapan kişinin kıskançlık değil kısıtlama yaptığını anlattım.
Neyse en sonunda bu ilişkiye müdahele etmem gerektiğini düşündüm ve kızıma ayrılması konusunda baskı yapmaya başladım. Baskı dediğim de, oturup sohbet esnasında yanlış yaptığını anlatmaktan öteye gitmedi. Tabi karşı taraf bunu duyunca instagramdan bana çok ukalaca bir mesaj attı. "Kızınız size ilişkisini anlatmıyorsa, bence kendinizi sorgulayın, biz birbirimizi seviyoruz, ben kızınızın giyimini bile düzelttim" vs. Sonrasında haddini bildirdim tabi, özür dilemek zorunda kaldı. Kızımda onunla olmayacağını farkettiğini ama duygularına hakim olamadığını söylüyordu neticede konuşarak bitirdi.
Fakat yaklaşık bir sene sonunda olay yine hortladı, geçenlerde yine konuşmaya başlamışlar ve buluşmuşlar. Bana onunla görüştüğünü akşam eve geldiğinde anlattı. Yine aynı konuşmalar geçti aramızda. Şu anda ortak zevkleri olabileceğini ama zamanla kişilikler oturmaya, farklı çevrelere girmeye başladıklarında farklı bakış açıları olacağını, üniversiteye hazırlanırken bir ilişkinin ona zarar vereceğini vs. Tekrar başlamadan bitirdi, bana ayrılık mesajını da attı, inşallah da öyledir. Ama bildiğiniz aşk acısı çekiyor, odalara kapanmalar, melankoli halleri vs. Ona nasıl davranacağımı bilemiyorum artık, çünkü bende sabrımın sonlarındayım. Eğitimi için elimden geleni yapıyorum, zorlansam da eğitimde tasarruf olmaz diyerek özel okula gönderdim, hedefi sayısal yönde olduğundan özel hoca eşliğinde haftada iki gün birebir matematik dersi aldırıyorum. Ve bu imkanları sağlayabilmek için resmen eşimle çatıştım bunlardan az çok haberi var. Bu konuda yaşadığımız zorluğu görüyor ve sorumluluk hissetmesini bekliyorum ne yalan söyleyeyim. Bu konuda tecrübesi olan kızım ve benim açımdan bakan her iki kesimin yorumlarına ihtiyacım var. Şimdiden teşekkürler.
Normal zor bir dönemden geçiyor.
Hangimiz o yaslarda Saçma sapan kişilere aşık olmadık ki ...
Umarım atlatırsınız kısa yoldan.
babam cok sert annem daha da sertti. normal erkek arkadasim bile olmamaliydi onlaara gore ama amac ders falan degil elalem ne der dusuncesi idi. ailem surekli karsi cikti ben daha cok baglandim. sonunda aldatildim 5 sene sonra. herkea kendi yoluna gitti. uzun hikaye... annemle asla anlasamam hala daha oyle...Ailenizin tepkisi nasıldı, siz neler hissetmiştiniz?
Evet seneler sonra hatırlanınca kendinden tiksiniyor insan ben bu hanzoyu mu sevdim diye :))Aynen
Serserileri romatize ediyor genç kızlar
Sonra geçip gidiyor
Evet seneler sonra hatırlanınca kendinden tiksiniyor insan ben bu hanzoyu mu sevdim diye :))