Evlilikten sıkıldım!

Haklisiniz ama esinizle ne alaka

Burada her gün dehşet verici konular açılıyor. Erkekler adeta kadınlara eziyet ediyor ve kadın evliliğimi nasıl kurtarabilirim diye soruyor!

Bizi öldürmediği sürece evliliklerimizi kurtarmayı(!) neden kendimize görev edindik? Kendimize neden saygı duymayı öğrenemedik? Bu erkekleri de biz yetiştirdik. Biz nasıl bir kısır döngü içindeyiz? İki insanın birbirine saygı duyması, kompleks yapmadan olaylara yaklaşması, intikamdan, kinden uzak bir ilişki yaşaması neden bu kadar zor? İnsanların farklı görüşlerinin olabileciğini kabul etmek ve karşımızdakini olduğu gibi kabul etmek neden mümkün olmuyor? Kimse kimsenin hizmetçisi değil! Her insan önce kendisi için var. Neden benliklerimizi hiçe sayarak, kendimizi üzerek, görmezden gelerek yaşıyoruz? Aile olmak bu mudur?

Canım sıkkın. Görünürde hiçbir problemim yok ama satır aralarına baktığımda, bu kültüre baktığımda
 
İnşallah öyledir. Tebrik ediyorum sizi. Çok basit örnek vereyim ben erkek annesi olarak oğluma hiç oyuncak bebek almadım. Gerçi silah da almadım. Ama kız olsaydı kesin olurdu bebeği. Böyle böyle kodlanıyor işte kızlar bebek baksın çay kahve yapsın evcilik oynasın.
Biz üç kızız. Bir erkek kardeşim var. Mantı açar. Daha bir gün su istemedi bizden. Ayrı yaşıyor, evinin işini kendi yapar. Evlendiğinde eminim asla yük olmayacak eşine. Ya da evlenince gizli genler ortaya da çıkabilir 😁 evlenince yorumu güncelleyim ben en iyisi.
 
Üstelik eşimin annesi aşırı titiz biri. O yüzden de bunaldım galiba. Israr ediyorum ama kalma konusunda kararlı. Ve buna da kızıyorum. Bu karar neden ortak alınmıyor? Bir sene gelemeyeceğim senede üç hafta çok mu diyor. Oradan o haklı buradan ben haklıyım. Orta yolu bulmak bile bazen çok zor.

Senede bir yerine keşke bölme şansi olsa atiyorum senede 3 gidiyorsa 1inde tek gitse gibi... 🤔 Bi de mutfaga kendi de girse
 
İşte senede bir gidip eşi de oraya tutsak edip biktirma durumu kotu.
Hadi gitti 3 hafta niye devamli mutfakta, asla kendi yedigim ictigim disinda elaleme hizmet edip kv evi mutfagi temizlemedim hayatimda.

Benim ailem yurtdisinda ama tutup birbirimizde 3 hafta kalmiyoruz hiç. Ben geçenlerde tek basima gittim 1 hafta kaldim, eşimle gittigimizde de max 3-4 gun kaliriz. Kimseyi biktirmaya gerek yok ailem de calisan insanlar zaten onlarin da duzeni var nebileyim. 🤷
tamam da siz çalışmıyorsunuz
eşinizle tatil ayarlama derdiniz yok kafanıza göre gittiniz kaldınız
eşinizle ayrıca gidip kalma imkanınız var

insanların ya tatilleri kısıtlı ya paraları, ya da ikisi de

veya şey yapacak eşini tek yollayacak (yapabilir) ama o zaman da aynı zamanda çocukları da kuzenden akrabadan memleketten mahrum edecek...ona da genelde kıyamıyorlar çocular küçükse. büyüyünce oluyor ama.
 
Biz üç kızız. Bir erkek kardeşim var. Mantı açar. Daha bir gün su istemedi bizden. Ayrı yaşıyor, evinin işini kendi yapar. Evlendiğinde eminim asla yük olmayacak eşine. Ya da evlenince gizli genler ortaya da çıkabilir 😁 evlenince yorumu güncelleyim ben en iyisi.
Mantı mı açar. Mantıyı ben açamıyorum daha 😂
 
İnşallah öyledir. Tebrik ediyorum sizi. Çok basit örnek vereyim ben erkek annesi olarak oğluma hiç oyuncak bebek almadım. Gerçi silah da almadım. Ama kız olsaydı kesin olurdu bebeği. Böyle böyle kodlanıyor işte kızlar bebek baksın çay kahve yapsın evcilik oynasın.
Teşekkür ederim ☺️
Oğlanların bebekle oynamaması doğru değil aslında. Benim kızıma aldığım bebekde iki farklı ayar var. Merhaba annecim ya da merhaba babacım diye değiştirebiliyorsun konuşmasını. Kızımdan sonra birde oğlan annesi olunca onunla da oynuyor. Ayrıca elsa, barbie ne varsa oynuyorlar beraber. Ne de iyi düşünmüşler bebeğin konuşmasını babacım olarak değiştirebilmekle öyle değil mi? Oğlumda bebekleri uyutuyor, gezdiriyor, onlara mama yediriyor. İleride baba olursa çocuğuna şefkat gösterebilmesi için bebeklerden uzaklaştırılmaması taraftarıyım. Aynı zamanda kızımda araba hayranıdır.

Demem o ki bizde erkek oyunu kız oyunu diye birşey kalmadı 😅
 
İşte senede bir gidip eşi de oraya tutsak edip biktirma durumu kotu.
Hadi gitti 3 hafta niye devamli mutfakta, asla kendi yedigim ictigim disinda elaleme hizmet edip kv evi mutfagi temizlemedim hayatimda.

Benim ailem yurtdisinda ama tutup birbirimizde 3 hafta kalmiyoruz hiç. Ben geçenlerde tek basima gittim 1 hafta kaldim, eşimle gittigimizde de max 3-4 gun kaliriz. Kimseyi biktirmaya gerek yok ailem de calisan insanlar zaten onlarin da duzeni var nebileyim. 🤷
Ya bu ev değişik bir ev. Evde devamlı bir temizlik ve bulaşık hali var. Kadın eski karadeniz kadını. Çok çekmiş. Çalışmadan duramıyor ve çok titiz, temiz. O devamlı bir şey yapınca ben de oturamıyorum. Beraber yapalım bitsin oturalım kafasındayım ben. Ama bitmiyor arkadaş. Kadına da üç hafta eziyet. İlk defa bu kadar uzun kaldık. O da mazot fiyatları yüzünden. Bir saha bu kadar uzun olmaz inşallah. Yoksa 10 saat yol üç gün için de gelinmiyor. Ama üç hafta da fazla.
 
tamam da siz çalışmıyorsunuz
eşinizle tatil ayarlama derdiniz yok kafanıza göre gittiniz kaldınız
eşinizle ayrıca gidip kalma imkanınız var

insanların ya tatilleri kısıtlı ya paraları, ya da ikisi de

veya şey yapacak eşini tek yollayacak (yapabilir) ama o zaman da aynı zamanda çocukları da kuzenden akrabadan memleketten mahrum edecek...ona da genelde kıyamıyorlar çocular küçükse. büyüyünce oluyor ama.

Bende cocukta yok. 😬 Bilmiyorum 3 hafta bensiz durabiliyorsa git derim ya da cocuk için gitsem de mutfakta vakit geçirmezdim devamli nebileyim kabus gibi. 🤷
 
Ya bu ev değişik bir ev. Evde devamlı bir temizlik ve bulaşık hali var. Kadın eski karadeniz kadını. Çok çekmiş. Çalışmadan duramıyor ve çok titiz, temiz. O devamlı bir şey yapınca ben de oturamıyorum. Beraber yapalım bitsin oturalım kafasındayım ben. Ama bitmiyor arkadaş. Kadına da üç hafta eziyet. İlk defa bu kadar uzun kaldık. O da mazot fiyatları yüzünden. Bir saha bu kadar uzun olmaz inşallah. Yoksa 10 saat yol üç gün için de gelinmiyor. Ama üç hafta da fazla.
Dönüş ne zaman? Tamam aile evi de çok güzel ama eşlerin birbiriyle romantik anlar geçirmeye de cooook ihtiyacı var.. keşke çocukları bir hafta babaanneye bırakıp başbaşa tatil yapma imkanınız olsa...
 
tamam da siz çalışmıyorsunuz
eşinizle tatil ayarlama derdiniz yok kafanıza göre gittiniz kaldınız
eşinizle ayrıca gidip kalma imkanınız var

insanların ya tatilleri kısıtlı ya paraları, ya da ikisi de

veya şey yapacak eşini tek yollayacak (yapabilir) ama o zaman da aynı zamanda çocukları da kuzenden akrabadan memleketten mahrum edecek...ona da genelde kıyamıyorlar çocular küçükse. büyüyünce oluyor ama.
Tam olarak anlattığınız gibi. Çocuklarım halalarını çok seviyor. Ve tatil, zaman, para hepsi sıkıntı. Ben anlatmadan ne güzel anlamışsınız. 🌸
 
Bende cocukta yok. 😬 Bilmiyorum 3 hafta bensiz durabiliyorsa git derim ya da cocuk için gitsem de mutfakta vakit geçirmezdim devamli nebileyim kabus gibi. 🤷
ya ben evli bile değilim ona kalırsak :KK70:

ama böyle çift çok biliyorum

10 saat yol geldin yazgünü arabayla 2 çocuk
zaten 1 gün sadece yol yorgunluğuyla geçiyor
e kocanın memlekette ya eski arkadaşları oluyor çağırıyorlar, ya düğünü nişanı oluor birilerinin, ya başka kardeşi oluyor onlar da geliyor evde 2-3 gelin 4-5 çocuk yaz günü gelen giden...sürekli yemek yapılıyor sürekli çocuklara bişeyler. ya ağaçtan birşey toplanıyor ya mangal yapalım deniyor.
otel tatili gibi değil ki.

ha ama bak
benim son derece muhafazakar aile çevremde
kızlar-gelinler kendisi mutfağa girmeyen
damatların iş yaptığı aile de var (tek örnek ama var)

ama illa ki birileri o mutfakta olacak yoksa o kadar insanın işi mi biter?
 
Bugün birden bire evlilikten sıkıldığımı fark ettim. 10 yıllık evliyim. Öyle çok büyük problemimiz de olmadı. İki çocuğum var. Eşim çocuklarla ilgilenir, benimle ilgilenir, çok merhametlidir, iyiyken iyidir.

Sinirlendiğinde ise saman alevi gibi parlar. Anlamsız şeylere sinirlenir. Yanlış park eden bir arabaya, sokağa çöp atan adama... tamam ben de sinirlenirim ama küfretmem.

Yıllardır bu sinirin beni yorduğunu fark ettim. Sinirlendiğinde bir daha sana yardım etmeyeceğim cümlesini kurduğunda deli oluyorum. Yaptığı işi aslında benim görevim olarak görüyor ve yardım ederek lütfettiğini düşünüyor. İkimiz de çalışıyoruz. Benim daha yorucu bir işim var. Sabah çocukların birini ben hazırlayıp götürüyorum diğerini o hazırlayıp götürüyor. Yemek bende. Bulaşık çoğunlukla bende. Aslında tüm sorumluluk bende. Ve devamlı yapmasını istediğim şeyleri söylemem gerekiyor. Ne desem yapıyor ama bunu yaparak bilinç altında hep lütfettiğini düşünüyor galiba.

Geleneksel ataerkil kültürle, görevlerin herhangi bir kişiye ait olmadığı birlikte yapmanın esas olduğu görüş arasında sıkışmış kalmış.

Babam bile eşini versen yerine daha iyisini dünyada bulamazsın diyor. Ailemle de arası iyi. Ama 10 yıldır içimi rahatsız eden bir şey var bulamıyorum. Çok severek evlendim o da mesele değil.

Bugün evliliğin bana uygun olmadığına karar verdim en son. Yalnız yaşamayı çok seviyorum. Ve iki kişinin özel alanının olmadığı, kendilerini ilgilendiren kararları bile tek başına alamadığı, bu kültürde yaşanan buram buram ataerkillik kokan bu evlilik anlayışından nefret ettiğimi anladım.

Burada her gün dehşet verici konular açılıyor. Erkekler adeta kadınlara eziyet ediyor ve kadın evliliğimi nasıl kurtarabilirim diye soruyor!

Bizi öldürmediği sürece evliliklerimizi kurtarmayı(!) neden kendimize görev edindik? Kendimize neden saygı duymayı öğrenemedik? Bu erkekleri de biz yetiştirdik. Biz nasıl bir kısır döngü içindeyiz? İki insanın birbirine saygı duyması, kompleks yapmadan olaylara yaklaşması, intikamdan, kinden uzak bir ilişki yaşaması neden bu kadar zor? İnsanların farklı görüşlerinin olabileciğini kabul etmek ve karşımızdakini olduğu gibi kabul etmek neden mümkün olmuyor? Kimse kimsenin hizmetçisi değil! Her insan önce kendisi için var. Neden benliklerimizi hiçe sayarak, kendimizi üzerek, görmezden gelerek yaşıyoruz? Aile olmak bu mudur?

Canım sıkkın. Görünürde hiçbir problemim yok ama satır aralarına baktığımda, bu kültüre baktığımda moralim bozuluyor. Kimsenin kimseye saygısı yok. Nasıl bir ülkeyiz bilmiyorum.
Boşan bari
 
ya ben evli bile değilim ona kalırsak :KK70:

ama böyle çift çok biliyorum

10 saat yol geldin yazgünü arabayla 2 çocuk
zaten 1 gün sadece yol yorgunluğuyla geçiyor
e kocanın memlekette ya eski arkadaşları oluyor çağırıyorlar, ya düğünü nişanı oluor birilerinin, ya başka kardeşi oluyor onlar da geliyor evde 2-3 gelin 4-5 çocuk yaz günü gelen giden...sürekli yemek yapılıyor sürekli çocuklara bişeyler. ya ağaçtan birşey toplanıyor ya mangal yapalım deniyor.
otel tatili gibi değil ki.

ha ama bak
benim son derece muhafazakar aile çevremde
kızlar-gelinler kendisi mutfağa girmeyen
damatların iş yaptığı aile de var (tek örnek ama var)

ama illa ki birileri o mutfakta olacak yoksa o kadar insanın işi mi biter?

Ortam gozumde canlandi.😂 Bizde bu kadar curcuna, kalabalik toplanma vs olmuyor pek. Kafam çekmez zaten en iyisi ona göre evlenmek. 😬
 
Ortam gozumde canlandi.😂 Bizde bu kadar curcuna, kalabalik toplanma vs olmuyor pek. Kafam çekmez zaten en iyisi ona göre evlenmek. 😬
karakterle de alakalı
mesela bu ortamda alıp telefonunu odada köşeye çekilen insanlar -özellikle gelinler- de var, ama mesela ben de olsam ortam buysa duramam illa girişirim işe güce...hatta kayınvalideye yazık o kadar insan ona yük oluyoruz gibime gelir. huyumu biliyorum.
 
Teşekkür ederim ☺️
Oğlanların bebekle oynamaması doğru değil aslında. Benim kızıma aldığım bebekde iki farklı ayar var. Merhaba annecim ya da merhaba babacım diye değiştirebiliyorsun konuşmasını. Kızımdan sonra birde oğlan annesi olunca onunla da oynuyor. Ayrıca elsa, barbie ne varsa oynuyorlar beraber. Ne de iyi düşünmüşler bebeğin konuşmasını babacım olarak değiştirebilmekle öyle değil mi? Oğlumda bebekleri uyutuyor, gezdiriyor, onlara mama yediriyor. İleride baba olursa çocuğuna şefkat gösterebilmesi için bebeklerden uzaklaştırılmaması taraftarıyım. Aynı zamanda kızımda araba hayranıdır.

Demem o ki bizde erkek oyunu kız oyunu diye birşey kalmadı 😅
Ben Benim oğlana bebek alsam oynayacak arkadaş bulamaz, tek başına kalır. Oyuncak Tabanca almamakta direniyorum ama bak bugün tabancası yok diye oyuna almadılar çocuğu. 😂😂 Sizde kız oyunu erkek oyunu farkı yok çünkü biri kız biri erkek ikisi de birbirine uyum sağlıyor.
Demem o ki toplumun genelinden bahsediyoruz burada. Geçti o günler diye birşey yok malesef. Çoğunluk böyle olunca aradakiler de asimile oluyor zaten.
 
Son düzenleme:
Cocuklar ve monoton hayat sizi sıkmış. Çift terapisi yada tek terapi alin .hepimiz bu süreçlerden geçiyoruz
 
Evden bi sure uzaklassin esiniz.O zaman gercek duygular ortaya cikar.
Ben de evlilik bana gore degilmis diyorum cogu zamn(10 yildir evliyim)Calisiyorum,kendi parami kazaniyorum,ev duzeni bende,alisveris bende,en basiti bi tatile cikacagiz son dkya kadar benden bekliyor.Gunes kremini de ben dusunmeyeyim yani bi zahmet kendi kremini kendin dusun.
Onun disinda evde elimi surmedigim seyler var,tadilat vs isleri.
Esim vardiyali 4-12 de anliyorum ki ben evlilk insaniyim.1.gun iyi ohh ya nefes aldim,2.gun yemek derdimiz yok olumune sebze yiyoruz kizla😅(esim etci bi insan,2 ayri yemek dusunuyorm hep o yuzden)3.gun ben ben degillim o ev bana basiyor.Kimse yok sessiz.Kizim bide erken uyurr.Onlan sonra 8-4 vardiyasina kadar buhranlarda oluyirum😄
O yuzden uzaklasin biraz derim.
 
Ben de bu bakış açısından bahsediyordum teşekkür ediyorum. “Ortalamanın üstünde sus şükret” yaklaşımı da beni rahatsız ediyor. Dayak yiyen kadınlara bile “içkisi yok, kumarı, karı kızı yok, dayağını ye otur aşağı” deniyor. Bu kültürü, erkekleri yücelten bu anlayışı da biz kadınlar oluşturuyoruz sanki. Bu durumdan rahatsızım.
Her ilişkinin ömrü vardır.
Herkes evlilik insanı değildir. Bizim toplum, evliliğe kutsaliyet yüklediği için evlilikte ne yaşanırsa yaşansın yıkılmamalı mantığı ile bakılır. O kadar feci evlilikler var ki; çile çekme çıtasını arşa taşıdığından, "ben artık ilişkimizin ömrünü doldurduğuna inanıyorum" diyen birini sözleriyle taşlarlar.

Evlendim ve boşandım. Evlenmeden önce içten içe bu ülkede evlilik insanı olmadığımı biliyordum. Benim zihnimde evlilik bireysel, huzurlu ve anlayışlı bir alanda çünkü. Evliliği her kadının yapması gerektiğine, çocuk yapması gerektiğine, tüm ev işlerinin kadınların yapması gerektiğine (tuvalet kapağını kaldırmadan ihtiyaç gören bir erkeğin idrarını, neden bizim temizlemediğimiz hakkında kavga çıkmış bir ev burası), az biraz geç kalsan yaşın kaç olursa olsun telefonda azar atmanın gerekliliğine inanan bir ailede yetiştim. Benim adım aile içinde "feminist". Susmadığımdan. Evliliğimde de payları yüksekti. Sapık bir yaratıktan boşanırken de bana klasik yurdum yorumları yapıldı. Dinlemedim, boşandım.
Boşandıktan sonra bu ülkenin evlilik anlayışına uygun bir evlilik insanı olmadığımı söylüyorum. Şu an hala "olur mu öyle şey, saçmalama" ekseninde tepkiler geliyor. Her neyse işte. Derdiniz çoğu kadının derdi aslında.

Yanınızda enerjinizi emen biri olunca, sizi mutsuz olduğunuz yere "kendi hatrı için" götüren biri olunca, "ben bana niye bunu yapıyorum ki" diye sorgulamaya giriyor insan.
 
X