- 19 Mayıs 2020
- 46.512
- 208.365
Baktım şimdi de Ali*xpr*s 'te var 3 - 5 liraya, Türkiye sınırlarında o fiyata yedek silikon biberon emziği bile yok.Enflasyon yuzde yuzyirmi diyoruz kimse inanmıyor
Arkadaşlar daha önce buna benzer konu açmıştım ne yapacağımı bilmiyorum 1 yıllık evliyim 3 aylık hamileyim eşimle birbirimizi seviyoruz beni çok sevdiğini biliyorum evine düşkün bana değer verir düşünür mutlu etmeye çalışır ailesi de öyle severler el üstünde tutarlar ama eşimle evlendiğimizden beri anlaşamadığımız konu para meselesi ben evlenmeden önce çalışıyordum kendim özgürce harcayan bir insandım ailem de aynı şekilde kısıtlamadı beni fakat şuan da çalışmıyorum kpss çalışıp atanmaya çalışıyorum eşim memur kira ödemiyoruz arabamız da var borcumuz da yok fakat ben hiç para harcamıyorum en başından beri kendi isteğimle bana şunu alırmısın bile diyemedim kişisel ihtiyaçlarım dahil bir yerden para gelir annem verir babam gönderir o şekilde idare etmeye çalışıyorum bi kaç kere ufak tefek ihtiyacım oldu çok küçük şeyler onlara bile borcu olmadığı halde bu ay harcama yaptık alma bir şey dedi istediğim şey sadece 70tl lik bir şey bunu asla unutamadım buna benzer bi kaç şey daha yaşadıktan sonra ben hepten kendimi geri çektim artık asla istemiyorum bir şey özgürce beğendiğimi alan bir insandım yani her şeyi alıyordum demiyorum ama hesabımı yapar beğendiğim şeyleri alırdım şimdi ise kendimi misafir gibi hissediyorum markete gittiğimizde arabaya kişisel tek bir şey atmıyorum aburcubur çikolata her şey dahil buna kendisi alırsa alır benim canım istese bile almıyorum, tartıştık bir iki kere özrü diledi anlamadan yaptım asla böyle bir şey yapmam dedi ama değişen bir şey yok bazen annemlere gidiyorum ya da çarşıya çıkıyorum cebimde 20 30 tl den başka para olmuyor 2024 yılında yaşıyoruz ekmek 10tl su 10 tl olmuş memleketine gidince ailesine gelince hiç hesap yapmaz 1000tl baklavaya verir dışarı da yemek masraflarını hep öder 1000tl 1500tl eve alır getirir arabaların yakıtını doldurur ben şimdi hamileyim ilk çocuğun heyecanlıyım hevesliyim ama daha tek bir çöp almadan başladı o pahalı bu pahalı kaliteli alma ne gerek ucuzu olsun kendi kardeşleri hep özel hastaneye gidiyor ben ağzımı bile açamıyorum söz konusu olamaz bebek arabası bakıyoruz ucuzu olsun hiç bir şeye heves bırakmadı hiç bir şey almak gelmiyor içimden daha hiç bir şey almadan bu kadar söylenen insan almaya kalksam ne yapar çatlak kremleri lohusa pijamaları görüyorum bakmakla kalırım sadece söylesem ne tepki vereceğini bilmiyorum ama geçmişte örnekleri olduğu için söyleyip kötü bir şey duymaya gücüm kalmadı. Yanımda mutlu değilsin yemek yemek bile istemiyorsun benimle diyor ailenin arkadaşlarının yanında yüzünde ki o mutluluğu görebiliyorum aynı mutluğu benimleyken yaşamıyorsun diyor ama rahat değilim beni rahat hissettirmiyor evimi yuvamı çocuğumu benimseyemiyorum bile çok üzgünüm bu durumdan evet bana değer verir sevdiğim bir şeyi alır getirir yemeğe götürüyüm seni der ama ben kendimi misafir gibi hissediyorum hadi yemeğe gidelim diyemiyorum mesela başkasına sorsan kocan sana karşı ilgili düşünceli seni seviyor evine bağlı hep seninle vakit geçirmek istiyor kötü alışkanlığı yok der tamam çoğu konularda haklılar ama bazı konuları da ben görmezden gelemiyorum artık ne yapacağımı bilmiyorum bana akıl verin lütfen
Ben iki çiftini baya fahiş fiyata aldım malum markanınLan 1 dk, 5-6 yıl önce 2 liraya emzik var mıydı oha?
Konu sahibi önce şunu bi ayırt edin: adam mı para kısıyor yoksa siz mi “ya ben zaten çalışmıyorum, fazla harcamayayım” kafasına girdiniz? Çünkü ben benzer birşey yaşadım. İşimden ayrıldığımda “ben çalışmıyorum, harcamayayım” diye düşünmeye başlamıştım, ve eşim bi iki kere birşey yaptıysa bunu kendi düşüncemi destekleyecek kanıt olarak görüp iyice harcamaya çekinmiştim. Şimdi dürüst olalım, bebek gelince kpss vs zaten yalan olacak. Hamilelik ve sonrasında özel şansı da bir süre düşük. O yüzden bu düzen böyle gitmez diyip çözüm bulmalısınız.Arkadaşlar daha önce buna benzer konu açmıştım ne yapacağımı bilmiyorum 1 yıllık evliyim 3 aylık hamileyim eşimle birbirimizi seviyoruz beni çok sevdiğini biliyorum evine düşkün bana değer verir düşünür mutlu etmeye çalışır ailesi de öyle severler el üstünde tutarlar ama eşimle evlendiğimizden beri anlaşamadığımız konu para meselesi ben evlenmeden önce çalışıyordum kendim özgürce harcayan bir insandım ailem de aynı şekilde kısıtlamadı beni fakat şuan da çalışmıyorum kpss çalışıp atanmaya çalışıyorum eşim memur kira ödemiyoruz arabamız da var borcumuz da yok fakat ben hiç para harcamıyorum en başından beri kendi isteğimle bana şunu alırmısın bile diyemedim kişisel ihtiyaçlarım dahil bir yerden para gelir annem verir babam gönderir o şekilde idare etmeye çalışıyorum bi kaç kere ufak tefek ihtiyacım oldu çok küçük şeyler onlara bile borcu olmadığı halde bu ay harcama yaptık alma bir şey dedi istediğim şey sadece 70tl lik bir şey bunu asla unutamadım buna benzer bi kaç şey daha yaşadıktan sonra ben hepten kendimi geri çektim artık asla istemiyorum bir şey özgürce beğendiğimi alan bir insandım yani her şeyi alıyordum demiyorum ama hesabımı yapar beğendiğim şeyleri alırdım şimdi ise kendimi misafir gibi hissediyorum markete gittiğimizde arabaya kişisel tek bir şey atmıyorum aburcubur çikolata her şey dahil buna kendisi alırsa alır benim canım istese bile almıyorum, tartıştık bir iki kere özrü diledi anlamadan yaptım asla böyle bir şey yapmam dedi ama değişen bir şey yok bazen annemlere gidiyorum ya da çarşıya çıkıyorum cebimde 20 30 tl den başka para olmuyor 2024 yılında yaşıyoruz ekmek 10tl su 10 tl olmuş memleketine gidince ailesine gelince hiç hesap yapmaz 1000tl baklavaya verir dışarı da yemek masraflarını hep öder 1000tl 1500tl eve alır getirir arabaların yakıtını doldurur ben şimdi hamileyim ilk çocuğun heyecanlıyım hevesliyim ama daha tek bir çöp almadan başladı o pahalı bu pahalı kaliteli alma ne gerek ucuzu olsun kendi kardeşleri hep özel hastaneye gidiyor ben ağzımı bile açamıyorum söz konusu olamaz bebek arabası bakıyoruz ucuzu olsun hiç bir şeye heves bırakmadı hiç bir şey almak gelmiyor içimden daha hiç bir şey almadan bu kadar söylenen insan almaya kalksam ne yapar çatlak kremleri lohusa pijamaları görüyorum bakmakla kalırım sadece söylesem ne tepki vereceğini bilmiyorum ama geçmişte örnekleri olduğu için söyleyip kötü bir şey duymaya gücüm kalmadı. Yanımda mutlu değilsin yemek yemek bile istemiyorsun benimle diyor ailenin arkadaşlarının yanında yüzünde ki o mutluluğu görebiliyorum aynı mutluğu benimleyken yaşamıyorsun diyor ama rahat değilim beni rahat hissettirmiyor evimi yuvamı çocuğumu benimseyemiyorum bile çok üzgünüm bu durumdan evet bana değer verir sevdiğim bir şeyi alır getirir yemeğe götürüyüm seni der ama ben kendimi misafir gibi hissediyorum hadi yemeğe gidelim diyemiyorum mesela başkasına sorsan kocan sana karşı ilgili düşünceli seni seviyor evine bağlı hep seninle vakit geçirmek istiyor kötü alışkanlığı yok der tamam çoğu konularda haklılar ama bazı konuları da ben görmezden gelemiyorum artık ne yapacağımı bilmiyorum bana akıl verin lütfen