Harika bir yorum... Annem de aynısını söylüyor. Peki bunu nasıl çözebilirim bir fikriniz var mı?Eş ailesi siz istesenizde istemesenizde evinizin içinde oluyor bir şekilde.
Benim size tek tavsiyem eşiniz köprüyü geçene kadar mı sizi ailesine ezdirmeyecek tutumu gösteriyor, yoksa daimi mi bunu çözmeden evlenmemeniz.
İyi oldu da ne oldu kuzum gidip nişanlanmadın mı? Senden özür dilediler mi ?Haklısınız galiba öyle olmalıydı en azından kendisi görürdü ilk tanışmanın ne kadar kötü geçtiğini... Fakat bir bakıma iyi oldu diyorum çünkü sevgili kv oğlunun yanında bana yapmacık davrandığı oluyor...
Nişanlım dengeyi kurar gibi, ona güveniyorum. Fakat ben galiba biraz hassas ve duygusalım, ne yazık ki...Bence önemli ama eş daha önemli.
Eşimin annesini babasını çok severim kardeşlerini de ama maalesef eltilerimle hayal ettiğim gibi bir ilişkim olamadı. Hâliyle onlar uzak durdukça ben de uzak duruyorum ve eşim de beni illa arayacaksın soracaksın bak annemlere gitmişler haydi biz de gideceğiz falan diye zorlamıyor. Kapımız ayrı bacamız ayrı görüşmek istemiyorsanız görüşmeyin kimse saygısızlık yapmadığı sürece mesafeli olmak da sorun yok benim için biz huzurlu olalım da yeter diyor.
Şimdi eşim tam tersi davransa asla huzurum olmazdı eminim. Sürekli gergin olurduk beni istemediğim şeyleri yapmaya zorlasaydı.
İkinci önemli nokta da sizin karakteriniz. Eşiniz dengeyi kuruyor diyelim ama siz kişisel olarak da takmadan durabilecek misiniz?
Benim kuzenim de böyle aynı benim gibi eşi çok güzel denge kurdu ama kuzenim yine de tatmin olmuyor aklı sürekli eltilerinde kayınvalidesinde, kim kiminle ne yapmış onu niye aramamıslar diye takıyor ve sürekli evlerinde kavga var...
Yani sizin de takmamanız gerek ne olursa olsun. Görünüşünüzle ilgili yaptığı yorum onun terbiyesizliği mesela böyle deyip geçebilmelisiniz nişanlınız da evlendikten sonra sizi darlamamalı aradaki dengeyi kurmalı bu da her zaman o kadar kolay olmayabiliyor ama olursa da sorun olmuyor
Ben tanışmanın ardından konuyu ayrılığa getirince nişanlımın annesini sıkıştırması sonucu kv tarafından özür için gecenin bir vakti arandım. Fakat açmadım tabiki kalbim çok kırılmıştı.İyi oldu da ne oldu kuzum gidip nişanlanmadın mı? Senden özür dilediler mi ?
İlk başlarda ben de öyle düşünüyordum, belki de... BilemiyorumKafasında başka bir gelin adayı mi var?yazdiklariniz nedense bana bunu düşündürdü.
Sanırım ben de bu durumdan korkuyorumErkekler bekarken aile evinden kaçar, ne hikmetse evlendikten sonra o aile bir kıymete binerki aklın şaşar.
Biz arkadaş aracılığıyla tanıştık. Ben kimseyi istemiyordum o süreçte hayatımda. Reddetme rağmen nişanlım çok ısrar etti beni tanımak için yani kendisi diretti ben de bir şans verdim. O an bunu belirttim nişanlımın beni çok beğendiğini hatta benim ilişki istemediğim bir süreçte zar zor beni ikna ettiğini söyledim yani oğlun beni çok seviyor çok beğeniyor konuşmak tanışmak için çok çaba sarf etti gibisinden. Bunları duyunca biraz bozulmuştu.Nişanlınızın kendisi yokken nişanlınızın ailesi ile tanışma organizasyonu yapmanız bence çok hatalı olmuş. O yokken size nasıl davranıldığına şahit olmamış bu yüzden sizin nekadar incinmiş olduğunuzu anladığını sanmıyorum bile.Öbür yandan evime gelip iğneleyici ve kendince benim kusurlarımın olduğunu "şaka yollu da olsa" söyleyen kişiye diyeceğim laf "siz ne demek istiyorsunuz?" olurdu.Neden ortada gülünecek birşey varmış gibi sus pus oturdunuz ki tüm aile? Hiçbirşey olmasa "bu vasat espri anlayışınız ailenin tüm üyelerine sirayet etmemiş Allahtan ..oğlunuzda yok mesela " derdiniz ya susarlardı ya sindiremeyip defolup giderlerdi
Yanlış yapmışsın.Açıp içinden geçenleri söyleyecektin." Herkes herkesi sevmek zorunda değil..ama saygı göstermek zorunda ..sonuçta siz de benim hiçbirşeyim değilsiniz tek bağımız sevdiğim adam..gönlünüzden başka gelin adayı geçiyorsa lütfen çekinmeden söyleyin ve oğlunuzu da ikna edip onunla bir yuva kurmasını sağlayın ama hem evime gelip hem bana bu şekilde davranmayı bir daha denemeyin çünkü bu sefer saygımdan sustum ama bir dahaki sefere kalbinizi kırarım" diyecektinBen tanışmanın ardından konuyu ayrılığa getirince nişanlımın annesini sıkıştırması sonucu kv tarafından özür için gecenin bir vakti arandım. Fakat açmadım tabiki kalbim çok kırılmıştı.
İçimden bir ses tıpkı bu yazdıklarınız gibi aç ağzına geleni söyle diyordu ama o an yapmadım çünkü sesini duymak bile istemiyordum.Yanlış yapmışsın.Açıp içinden geçenleri söyleyecektin." Herkes herkesi sevmek zorunda değil..ama saygı göstermek zorunda ..sonuçta siz de benim hiçbirşeyim değilsiniz tek bağımız sevdiğim adam..gönlünüzden başka gelin adayı geçiyorsa lütfen çekinmeden söyleyin ve oğlunuzu da ikna edip onunla bir yuva kurmasını sağlayın ama hem evime gelip hem bana bu şekilde davranmayı bir daha denemeyin çünkü bu sefer saygımdan sustum ama bir dahaki sefere kalbinizi kırarım" diyecektin
Aslında eş seçimi 5 yılına mal olmuş ama hala anlamamakta direniyor benceEs ailesi secimi 5 yilima mal oldu
Diye bir konu var yeni açılmış okuyun derim.
Harika bir yorum... Annem de aynısını söylüyor. Peki bunu nasıl çözebilirim bir fikriniz var mı?
Ben tanışmanın ardından konuyu ayrılığa getirince nişanlımın annesini sıkıştırması sonucu kv tarafından özür için gecenin bir vakti arandım. Fakat açmadım tabiki kalbim çok kırılmıştı.
Sonradan aradım tabikii. Ayrıca aramış demişsiniz oğluyla kötü olacak aramazsa, keyfinden aramadı kii mecbur kaldı. Sonraki gün ben aradığımda ise hiçbir şey olmamış gibi iki dk konuştu ve kapattık. Olayı ve neden kırgın olduğumu bildiği halde yaptı bunu. Eğer ki açık açık konuşsaydınız diyorsanız o konuda hak verebilirim ama eminim konuşsam oğluyla arası bozulmasın diye yapmacık tavırlarla kendini haklı çıkarmaya çalışacaktı, özür söz konusu olmazdı. Aradın mı aradım bu kadar... Olaylar da iyice büyüyecekti. Ben daha fazla polemiğe girmek istemedim özellikle bu boy muhabbetinden.Yanlış yapmışsınız. Üstüne nişanlınız bak annem aradı bir adım attı ama sen konuşmadın dese haklı değil mi? Sonra da aramımıyor sormuyor diyorsunuz bir kere aramış açmamışsınız geri de dönmemişsiniz neden üstüne arasın? Hadi o an açmadınız sonrasında kendinizi toplayıp dönüş yapmalıydınız. Bir ömür nişanlınızı/eşinizi arada bırakarak sorun çözemezsiniz. O üstüne düşeni yapmış üstelik. Yetişkin insansınız ben bu davranışınıza kırıldım diye anlatmak zor olmasa gerek. O fırsat gelmiş ama siz elinizin tersiyle itmişsiniz.
Sonradan aradım tabikii. Ayrıca aramış demişsiniz oğluyla kötü olacak aramazsa, keyfinden aramadı kii mecbur kaldı. Sonraki gün ben aradığımda ise hiçbir şey olmamış gibi iki dk konuştu ve kapattık. Olayı ve neden kırgın olduğumu bildiği halde yaptı bunu. Eğer ki açık açık konuşsaydınız diyorsanız o konuda hak verebilirim ama eminim konuşsam oğluyla arası bozulmasın diye yapmacık tavırlarla kendini haklı çıkarmaya çalışacaktı, özür söz konusu olmazdı. Aradın mı aradım bu kadar... Olaylar da iyice büyüyecekti. Ben daha fazla polemiğe girmek istemedim özellikle bu boy muhabbetinden.Birde zaten olayları ve kırgın olduğumu bilen biri bir de olayları benden dinlese pek bir şey fark etmezdi çünkü şöyle ki onlara göre bu boy muhabbeti şakaydı. Benim kırgın olmam da umurlarında değildi tıpkı şimdi olduğu gibi. Yine de teşekkürler yorumunuz için...
Zamanla alışır mıyım? çok yanlış bir soru.Kayinvalideniz saygısız,densiz, adabı muaşeretten bi haber .Sizi sevmemiş bile olsa hiç kimseye bu şekilde davranılmaz.Durdurulmazsa artarak devam eder.Bu cahile kendinizi sevdirmeye çalışmayın.Bu yaşa kadar bu şekilde gelmiş bu ölçüsüzlükle devam eder.Kizlar ben üç aylık nişanlıyım. Nişanlımla aramız iyi çok şükür. Fakat şöyle bir sorun var ki ben ailesi tarafından sevilmediğimi hissediyorum. Bariz belli. İlk aile tanışmasında bile dış görünüşümde bulunan bir kusurumu annesi yüzüme karşı şakayla karışık söylemişti, oğlumun boyunda bir kız istiyordum aslında diye. Benden yedi sekiz yaş küçük görümcelerimle boyumu kıyaslamak istedi yan yana durun bir diye.
Yemekten sonra ben mutfakta yokken aileme karşı da demiş yani şöyle olmuş; Ablam x çok güzel yemek yapar çok beğenerek yiyorum demiş. Kv de demiş ki tüm yemekleri sen yedin x'in boyu o yüzden mi o kadar kısa kalmış demiş ve gülmüş.Evet boyum biraz kısa kabul ediyorum ama yüzüme karşı da söylenmez o şekilde ayrıca cevrem tarafından da begenilen biriyim kızlar neden böyle oldu anlamıyorum. Kalbim çok kırılmıştı.
O ilk tanışmada sanki gelin görmeye değil normal misafirliğe sıradan birine gelmişler gibiydi, kendimi o gün normal bir misafir ağırlıyormuş gibi hissettim. Gelmelerini beklerken çok heyecanlıydım o günü unutamıyorum ama tavırlarını görünce buz gibi olmuştum. Suratları çok asıktı. Hatta bir ara annesinin bana ters ters baktığını gördüm.(nişanlım polis bu arada o görevi gereği tanışmada yoktu). Yani ne bileyim kızlar 3 ay oldu hep ben aradım. Sanki gönülsüz konuşuyorlar benimle. Kendimi oğullarıyla nişanlı bir kız gibi değil de öylesine biri, dış kapının dış mandalı gibi hissediyorum.
Nişanlıma da çok değer verirler bu arada oğulları çok değerlidir gözlerinde çok üstüne düşerler, ben haliyle beni de gelinlerini de severler diye düşünmüştüm ki nişanlım da derdi ailem seni çok sevecek tanıyınca vs. diye.
Böyle olunca kendimi değersiz hissediyorum. Yanlış anlaşılmasın onların tavırlarıyla değerimi ölçmüyorum ama ben hep eşim olacak kişinin ailesi beni sevsin en azından arasın sorsun isterdim. Ailesindeki herkes bana karşı çok soğuk. İlk tanışmadan beri bu böyleydi. Zaten o tanışmadan sonra kalbim o kadar kırıldı ki nişanlıma söyledim konu ayrılığa kadar gelmişti ama nişanlım bırakmadı beni ısrarla. Ailesini çekti konuştu ben sizi tanışmaya X'i görün tanıyın diye oraya gidin dedim siz niye güzel davranmadınız diye. Her şeye rağmen nişanlımı seviyorum diye devam ettim nişanımızı da yaptık fakat hâlâ bu durum içime dert oluyor. Bazen nişan atmayı dahi düşünüyorum. Mesela adetten olan bohça,hediye getirme,çarşıya çıkarma vs. olaylarını bilirsiniz kızlar bana o tarz şeyler de yapmadılar. Nişanımızı yaptık sonra sen sağ ben selamet. İşin orasinda da değilim maddi seylere takılmıyorum, birilerine söyleyince şaşırıyorlar öyle olmaz diye o yüzden belirttim. Ben sadece biraz olsun değer görmek isterdim.
Velhasıl kelam kızlar aramızda vardır illaki eşinin ailesi böyle olan. İlerde bunlar bir sorun haline geliyor mu? Zamanla alışır mıyım?
Özür dilemek için aradığını ben tahmin ettim. O an telefonda çağrı varken kv seni özür için arıyor yazmıyor sonuçta. Gel gelelim ki özür de dilemedi. Ha dileseydi kırgınlığım geçmezdi o ayrı konu. Sondaki tavsiyenizi değerlendireceğim. Hoşça kalınKeyfinden aramadığını hepimiz biliyoruz, neticede aradı mı aradı. Kayınvalide sizi sevmek veya içten gelerek aramak zorunda zaten değil. Saygı göstermek zorunda sadece. Özür dilemek için aradı yazmışsınız şimdi özür dilemek söz konusu değil diyorsunuz, anlamadım ben hangisi? Onlara şaka olabilir size değil ama. Bir sorununuz varsa bunu karşı tarafla konuşmanız lazım. Bir ömür nişanlınız sizin adınıza konuşamaz. Olaylar da büyüyorsa büyüsün bazı şeyleri göze almış olmanız lazım. Şimdi kendi kendinize dert ediniyorsunuz. Açık açık konuşun rahatsız olduklarınızı asıl o zaman anlarsınız nişanlınız arkanızda mı yoksa nikaha kadar idare mi ediyor
Bir de bu dangalağa anne demeyin.Bu kelime kutsaldır herkese söylenmezZamanla alışır mıyım? çok yanlış bir soru.Kayinvalideniz saygısız,densiz, adabı muaşeretten bi haber .Sizi sevmemiş bile olsa hiç kimseye bu şekilde davranılmaz.Durdurulmazsa artarak devam eder.Bu cahile kendinizi sevdirmeye çalışmayın.Bu yaşa kadar bu şekilde gelmiş bu ölçüsüzlükle devam eder.
Şimdi burada eş tutumu çok önemli.Ailesinin tavırlarını idare et vs gibi önünüze sunarsa o evlilik tıkanır.Aynı şehir, yakın ev hepsi bir faktör.Diyelim ki devam ettiniz.Haddini bildirin terbiyesizin.Saç saça kavga edin demiyorum.Bir yetişkin olarak hoşlanmadığınız durumları söyleyin ve ekleyin bu şekilde bir yaklaşım içinde olacaksa karşılıklı mesafeli olalım diye.Oğlu ile de konuşun.Ne yapacaksanız nişanlıylen yapın.
Evlilik kölelik sistemi değildir.Saygı gösteren saygı görür.Görümcelere hiç yüz vermeyin