Ah ah siz de üzücü şeyler yaşamışsınız.
Ah ah siz de üzücü şeyler yaşamışsınız.Canım benim eş ailesi bize ilk geldiklerinde kendi giydiği kazakları üzeri sarı sarı lekeli eski bi montu evde yaptığı iğrenç bi tatlıyla gelmişti kayın baba da 20 TL vermişti 2 yıl önce ben niye böyle bişey yaptınız deyince kaynanam ben bilmiyorum giyersin sandım vs diye ağladı kıyamadım evlendik aynı halt daha beterlerini yaptı eş ailesi çok önemli rabbim gösteriyor bazı şeyleri ama işte biz mi göremiyoruz bilmiyorum
Ya çok tatlısınız. GüldümBunu okuyunca şey geldi aklıma. Eşimin ailesi çok uzun olmasalar da ortalamanın üzerindeler. Eşim de öylesine bana minik dedi. Eşimin teyzesi de "Allah önce uzun boyluları yaratmış, bakmış bunlar hiçbir şeye benzememiş sonra daha güzel olsun diye kısa boyluları yaratmış. Kısa boylular o yüzden Allah'ın daha çok sevdiği kullarıdır" demiştiDeve - eşek sözünün daha dini versiyonu
Ben de pişmanım aradığım için bundan sonra aramayacağım.O kadar laf yiyip bide üstüne aramışsınız. Ben ne yapsanız razıyım demişsiniz aslında bu tavrınızla. Eşiniz olacak kişi pasif arkanızda duramayacak bir insansa o evlilik yürümez çok net söyliyim. Benim eş aileside aynı sinir bozuculukta ben uzak duruyorum senede iki üç hafta görüyorum eşimde muhatap olmuyor ama ona rağmen hala laf sokma derdindeler gerisini siz düşünün.
Her ne kadar önemli değil desekte ne kadar önemli ve etkileri olduklarını evlenince görüyorsunuz maalesef. Bu sayfada zaten her gün konusu açılıyor eşimin ailesi bana hakaret etti, iş yaptırıyor, sürekli bizde kalıyorlar. E tabi eşte ana kuzusu olunca eyvah kaç kurtar kendini. Eşinin ailesi ne zaman önemli olmaz biliyor musun aranızda büyük bir mesafe, uzaklık olduğunda. Aksi halde size böyle ilk zamandan laf eden bir kaynana ile geçinmeniz zor demedi demeyin. Saygı hem eşler arasında hemde ailelerde olmak zorunda. Sizde o zaman kaynananıza yemiş yemiş çıkaramamışsın ahahahah deseniz ne tepki verir anında vazgeçerlerKizlar ben üç aylık nişanlıyım. Nişanlımla aramız iyi çok şükür. Fakat şöyle bir sorun var ki ben ailesi tarafından sevilmediğimi hissediyorum. Bariz belli. İlk aile tanışmasında bile dış görünüşümde bulunan bir kusurumu annesi yüzüme karşı şakayla karışık söylemişti, oğlumun boyunda bir kız istiyordum aslında diye. Benden yedi sekiz yaş küçük görümcelerimle boyumu kıyaslamak istedi yan yana durun bir diye.
Yemekten sonra ben mutfakta yokken aileme karşı da demiş yani şöyle olmuş; Ablam x çok güzel yemek yapar çok beğenerek yiyorum demiş. Kv de demiş ki tüm yemekleri sen yedin x'in boyu o yüzden mi o kadar kısa kalmış demiş ve gülmüş.Evet boyum biraz kısa kabul ediyorum ama yüzüme karşı da söylenmez o şekilde ayrıca cevrem tarafından da begenilen biriyim kızlar neden böyle oldu anlamıyorum. Kalbim çok kırılmıştı.
O ilk tanışmada sanki gelin görmeye değil normal misafirliğe sıradan birine gelmişler gibiydi, kendimi o gün normal bir misafir ağırlıyormuş gibi hissettim. Gelmelerini beklerken çok heyecanlıydım o günü unutamıyorum ama tavırlarını görünce buz gibi olmuştum. Suratları çok asıktı. Hatta bir ara annesinin bana ters ters baktığını gördüm.(nişanlım polis bu arada o görevi gereği tanışmada yoktu). Yani ne bileyim kızlar 3 ay oldu hep ben aradım. Sanki gönülsüz konuşuyorlar benimle. Kendimi oğullarıyla nişanlı bir kız gibi değil de öylesine biri, dış kapının dış mandalı gibi hissediyorum.
Nişanlıma da çok değer verirler bu arada oğulları çok değerlidir gözlerinde çok üstüne düşerler, ben haliyle beni de gelinlerini de severler diye düşünmüştüm ki nişanlım da derdi ailem seni çok sevecek tanıyınca vs. diye.
Böyle olunca kendimi değersiz hissediyorum. Yanlış anlaşılmasın onların tavırlarıyla değerimi ölçmüyorum ama ben hep eşim olacak kişinin ailesi beni sevsin en azından arasın sorsun isterdim. Ailesindeki herkes bana karşı çok soğuk. İlk tanışmadan beri bu böyleydi. Zaten o tanışmadan sonra kalbim o kadar kırıldı ki nişanlıma söyledim konu ayrılığa kadar gelmişti ama nişanlım bırakmadı beni ısrarla. Ailesini çekti konuştu ben sizi tanışmaya X'i görün tanıyın diye oraya gidin dedim siz niye güzel davranmadınız diye. Her şeye rağmen nişanlımı seviyorum diye devam ettim nişanımızı da yaptık fakat hâlâ bu durum içime dert oluyor. Bazen nişan atmayı dahi düşünüyorum. Mesela adetten olan bohça,hediye getirme,çarşıya çıkarma vs. olaylarını bilirsiniz kızlar bana o tarz şeyler de yapmadılar. Nişanımızı yaptık sonra sen sağ ben selamet. İşin orasinda da değilim maddi seylere takılmıyorum, birilerine söyleyince şaşırıyorlar öyle olmaz diye o yüzden belirttim. Ben sadece biraz olsun değer görmek isterdim.
Velhasıl kelam kızlar aramızda vardır illaki eşinin ailesi böyle olan. İlerde bunlar bir sorun haline geliyor mu? Zamanla alışır mıyım?
Bana göre kusur değil ki ama insanlara göre öyle. Kendimi zaten çok seviyorum ve beğeniyorum İyiki böyleyim minyon tipli bir kızım ve kendimi de çok beğeniyorum fakat inanın bu boy muhabbeti bana hep yapıldı bazen kendinizi çok sevmeniz de insanların bunu kusur olarak görmesini engellemiyor.Kayınvalidem kusurumu yüzüme vurdu ne demek? Kendinize gelin. Boy kısalığını kusur kabul etmişsiniz kendiniz karşı taraf da üstünüze gelmiş de gelmiş. Bir kere siz kendinizi sevin. Önemseyin. Kimsenin sizinle böyle konuşmasına izin vermeyin. 7,8 yaş küçük çocukla boy ölçüştürdü diyorsunuz. Sizin boyunuzu ölçmeye kalktığında niye demiyorsunuz siz ne demek istiyorsunuz, bu saçma bir davranış diye? Kendinizi ezdirmeyin.
Kayınvalideniz densiz ve cahil biri belli. Eşiniz arkanızda durmazsa işiniz zor. Eş adayını ölçüp tartın düğünü erteleyin biraz. Sizi ezdiriyorsa asla evlenmeyin. Evlenince canım anam hasta, anam cahil, aslında anam kötü bişi demedi sen alınıyorsunlar başlar siz de sinir krizi geçirirsiniz.
Nasipse ve evlenirsek zaten yılda iki üç kez görüşeceğiz. Mesleği gereği uzak şehirlerde olacağız. Galiba o yüzden fazla da takmamam gerektiğini düşünüyorum.Nisanliniz şuan haklısın mesafeli dur vs demiş ama evlensin ne var bunda amma da herşeyi takıyorsun buyutuyorsun demeye başlayacak.
Belli ki kadın patavatsız şimdiden belli etmiş yüzünü.
Evlenince sen geri durunca bu kadın bunu kabullenir mi?
Bu topraklarda istisnalar harici eş ailesinden uzak durmak mümkün değil.
Biz aileyi herşeyin üstünde tutan bir toplumuz.
O aile ile gelip gideceksin ve sık sık göreceksin ve sana da gelecekler.
Aileyi dışarda tutarım demek hayal aleminde.
Evliliklerin yüzde 90`ı bu sebepten bitiyor.
O kadın şimdiden ileri geri sallamaya baslamis çok da yol yordam bilen biri degil evlenince de hiç çekinmez.
Kaybediyorsak da naiflikten kaybedelim be...Aileniz ve siz fazla naifsiniz, çiğ çiğ yerler sizi