Bir de kızlar asker/polis gibi işi olan eşleri genelleştirmeyin derim. Çünkü bu anlattıklarınızın işiyle ilgisi yok. Anlattıklarınız hayatınızdaki insanların karakterleriyle, o dönem yaşadıklarını size yansıtma kabiliyetleri ile, ailelerinden gördükleriyle, stres ve öfkelerini yönetebilme yetileriyle alakalı. Asker/polis evet çok zor bir iş yapıyor ama bir bakın hiç mi yok o işi yapıp mutlu aile olabilen. Ben de asker eşiyim. 7 senedir birlikteyiz 2,5 senedir evliyiz. 1 sene karantinada kaldı, birbirimizi 1 sene içinde 10 gün görebildik sadece. Bu ayrılık bizi daha da birbirimize bağladı. Görevler, nöbetler vs hep var. Bu onun işi. Ama bizi etkilemez. Bir defa bağırmadı mesela bana. Bir defa geçirdiği günün etkisiyle bozuşmadık. Çok yumuşak ve anlayışlıdır. Ama ben de ona ona göre davranırım. Etkileyen tek konu mesela doğum günümde görevde olabilir. Yılbaşında nöbeti olabilir. Bayramları asla kesintisiz tatil gibi göremeyiz. Ama tek bir gün bile bana işinin stresini yansıtmadı. Çok yorgunsa söylemeden anlarım zaten. Planımız varsa, o söylemeden iptal ederim. Etrafımızda asker çok aile var. Çoluk çocuk tüm zorluğuna eağmen mutlular. Eğer görevin zorluğu evlilikleri bu söylediğiniz noktaya getiriyorsa o zaman şu an sağlık çalışanlarının tamamının boşanması lazım. 2 senedir tatilsiz,istifasız çalışıyor insanlar. Hasta oluyorlar, hastalığı ailelerine bulaştırabiliyorlar. Ailemde doktorlar da var. Kimse ailesini böyle sebeplerle boşlamaz, ötelemez, eşini bu hale sokmaz. O yüzden işini bırakınca düzeldiği konusu gerçekse o adam hayatındaki stresi yönetemiyor ve öfkesini kontrol edemiyor demektir. Bu da sağlıklı bir ruh hali değildir, kimse kusıra bakmasın. Bugün asker/polisti öyle yaptı. İşi bıraktı 2 sene sonra başka bir stres altında aynısını yapacak,çünkü stresle başedemiyor. Dikkatli olun derim.