Evlilik veya çocuk asla istemiyorum

Çocugum da var. Calisiyoruz, iyi kotu elimizden geleni yapmaya calisiyoruz maddi ve manevi olarak. Bazen dusunuyorum" ulan madem calisip beni elin kadinina birakacaktin, niye dogurdun" diye dusunuyor mudur? Emerken gözumun icine bakar, var bir dusundugu ama soylemez:)) kelimelerle kisitli bir haznede sordugum sorulari yanitlar. Büyüdükce bu dunyayi,bizi ve akrabalarini sevecek mi yoksa lanet mi okuyacak yasayip gorecegiz.
 
20 yaşında bunları isteyenler bana tuhaf geliyor asıl. Gayet normalsin bence. 20 yaşında düşündüğüm tek şey, okulu bitirmek, işe girmek, sevgilimle o konser senin, bu bar benim şehir şehir dolanmaktı. Evliliğe öyle fazla anlam yüklemeye de gerek yok. İlişkini resmileştirmek iki işe yarıyor; birincisi toplumun her kesimi tarafından ilişkinin onaylanmasını sağlıyor, ikincisi de hayatındaki insan pisliğin teki çıkarsa yasal olarak senin ve varsa çocuklarının haklarını koruyor. Elbette bunlar az şey değil ve gerekli. Bunun dışında yüklenen romantik anlamlar bana göre anlamsız. Zira onlar için imzaya gerek yok.

Eşimle 24 yaşımda tanıştık, 28 imde evlendik. İlk kızım 32 yaşımda, ikincisi 35'imde doğdu. Karşıma eşim çıkmasa çocuk yapmazdım büyük ihtimalle. Onunla yetiştireceğimiz çocukların sevgi dolu bir ailede, güzel imkanlarla büyüyeceğini gördüğümde karar verdim anne olmaya, 30 yaşımdaydım o zaman da. Neyse kısa keseyim, kendini garipseme ve zamana bırak. Fikirlerin belki değişir, belki değişmez, hayat seni nasıl yoğuracak bilmiyorsun henüz. Zamanı gelince ona göre yaşarsın.
 
Zaten 20 yaşına gelip evlilik, çocuk diye tutturmanız tuhaf olurdu. 20 yaş okulu bitirip işe girip ayakların üzerinde durulması gereken yaş.
 

İşte hayat öyle bir şeyki sizi çok sever çok iyi olursunuz bir bakmışsınız allah korusun bir anda yollarınız ayrılır veya siz onun için elinizden geleni yaparsınız o kalkıp yaşamından memnun olmaz sizi suçlu görür size zarar verir yani gerçekten çok büyük risk dünyaya bir can getirmek. Tabiki evlat sevgiside herkesin hakkı ben iyi anne babalara evlat yetiştirenlerede bir o kadar hayranım allah yardımcınız olsun hakkınızda en hayırlısı olsun
 
Ya su imza isini dernek isini cok büyütmeye ne gerek var.
Biz delisi oldugumuz icin yapmiyoruz, ha meraklilari var o ayri.
Sevdigim adamla diledigimce yasama hakkini bu sekilde elime aliyorum ben yasadigim toplumda ve yasalarin karsisinda.
Biz dügünü aileler icin icin yaptik, yoksa ne verilen paraya ne de stresine degiyor. Benden baska herkesin dügünüydü ben ve esim haric. Hic o kalemlerin adami olmasak da bir cevremiz var, kabul görülen bir sekilde birlikleligimizi ilan ettik sadece bu.
cocuk da süpriz geldi, cocuktan öncesi ve cocuktan sonrasi diye birsey oldu hayatimizda. Kendimi hic olmadigim kadar yorgun hissetsem de cocuk dogurmakla ilgili felsefe yapmak istemiyorum üremeliyiz. Üretmeliyiz.
Aaa dünya kötü yapmayalim cocuk, madem dünya kötü senin iyi kalbinden nemalanan birkac yürek yeserecek belki de.
O kadar da basit degil bu isler.
Tüm bu evren tüm bu varolus, aaa dünya yok olcakki zaten pis oldu yerler dogal kaynaklar hede hödö diyerek asil gizeminden koparilmamali.
Insan dünyaya neden gelir, amacimiz nedir, kendimizi tamamlamak bence kisisel olarak yapmamiz gereken en önemli adim. Bu sekilde dünyaya umut da verebiliriz.
Bohca da yapildi verildi, icine eski adet don atlet corap havlu ne varsa koyuldu.
E annemin hevesi. Bunlar olmak zorunda degil.
Bütün bunlari da cok önemli oldugu icin yapmiyoruz. Öyle karsiyim bunlara demeye bile degmez.
Insanlar oynamak istiyor sosyallesmek istiyor, salin kücük enisteyi oynasin.
 
Ben ona nasil baktiysam oda bana bakacak. Yatili bakiciya parayi nerden bulcam hem el alame guvenemem. Huzur evide iyi bir yermis gibi gelmiyor bana.
Krndimden pay biçip cevaplarım hep:) brn anama babama bana baktiklari gb bakmiyorum. Gurbetteyim. Ihtiyaclatinda yaninda olmaya calisirim ama onlatin yaptigi gb yapabildigimi dusunmuyotum. O nedenle kizimdan d oyle bir istekte bulunmati dusunmuyorum. Bana baksin, yemegimi yedirsin, temizligimi yapsin vs demem. Kizim ister yap ister yapma. Ben senin yerinde olsam yapmam, yapmafim da diyorum. Babasi kizim kahve yapacak, cay dolduracak, dolabini duzenléyecek diye bir beklentide. Peki sen anana babana bunlati yaptin mi yapiyor musun diyorum susuyor cevap veremiyor. Yapmadigim seyi ondan bekleyemem. Ona bakmak benim sorumlulugum, fakat bana bakmak onun sotumlulugu degil diye dusunuyorum.
 


Çok güzel yazmışsınız gerçekten.. sizin o yaşlarda yaptıklarınızı yapmakla meşgulüm konser tatil eğlence fakat bunlardan sıkılıp bıkıp bir aile kurayım diyeceğimi sanmıyorum hayat zaten öyle bir yoğurduki beni kolay geçmedi çocukluğum. sorsalar belki bende seçmezdim dünyaya gelmeyi ama sorulmuyor işte. bende soramayacağım için çocuğum bana hafif bi kızgınlıktan ötürü bile beni ne diye doğurdun dese ben kahrolurum
 
Reactions: 000
Amin
 
Ben ona nasil baktiysam oda bana bakacak. Yatili bakiciya parayi nerden bulcam hem el alame guvenemem. Huzur evide iyi bir yermis gibi gelmiyor bana.

Buna güldüm cocuk yapmaya karar versem aklimdaki son şey kendime baktirtma fikri olur. Dogruya dogru sen hayatini bir kenara itip yillarca yaşlı bakimi yapmak ister misin? Allah düşürmesin annemi babami bakarim ama cok zor olur. Yasliya bakmak cocuk bakmaya da benzemez.

Bir nine vardi 97 yasinda öldü. 4 cocugu ve torunlari vardi. Ne cocuklari ne torunlari bakmadi kadina son zamanlarda elden ayaktan düşunce herkes birbirine atti ve en sonunda kadin baska bir akrabasinin evinde öldü.
 
Reactions: 000
Şimdiden huzur evimi seçeyim o zaman
 
Allah korusun ama anne babama bi şey olsa bakarım tabii. Allah korusun öyle sondan
 
valla evlilik degil ama cocuk olunca buyuk sorumluluk bence. ammaaaa geceleri kariyere sarilip yatamazsin : ) evlat diye birseyin kokusu bambaska mahrum birakiyosun kendini. ha dunya berbat bi yer bunada katiliyorum ayrica. ama iste...

bana gore herkes evlenmek zorunda degil anne olmak zorundada degil asla...bu isler zorla olur mu hic?
 

Teşekkür ederim..
Aynılarını daha önce bende düşündüğüm için satır aralarında yazmasanız da ne düşündüğünüzü tahmin etmiştim.
Ben 31 yaşındayım her gün çevremdeki kaostan, insanların mutsuzluğundan, herkesin ne olacak diye sormasından bıktım.
Ve eminim çocuğum olursa anne bu kaos ortamına neden beni doğurdun? diyecek.
Çünkü çocuk istemek ben merkezci bir karardır.Daha çok kadınlar anne olmak ister ve çocuk doğurur.
Suçlamıyorum benim annemde aynısını yaptı, 80'lerde iken anne olmak istediğine karar vermiş ve doğurmuş.
Şartlar daha farklı olsaydı mesela bir Norveç, İsveç, Finlandiya gibi ülkelerde yaşasam 1 tane çocuğum olsun derdim.Ama bu ortamda hayır.
Herkes ileride yalnız kalırsın diyor, bende mesleğimden dolayı yalnızlık psikolojisini biliyorum ve şunu diyorum herkes ister 40 yaşında ister 80 yaşında yalnız kalma fikrine alışmak zorunda.
Çok klişe ama bu dünyaya yalnız geldik yalnız gideceğiz.
Erteleyebiliriz ama yalnızlıktan kaçamayız.
Zaten ileride sırf yalnız kalmayayım diye çocuk yapmaya karar verirsem lütfen beni uyarın diyorum. Akıl sağlığın iyi mi diye doktora götürün diyorum..
Yani isteyen anne olsun tabi ki eminim çok güzel bir duygudur ama bana sorumlulukları çok ağır geliyor, başa çıkamam gibi geliyor hele bu kaos ortamında ben almayayım..
Ama tabi alana mani olmayayım..
 
Ya arkadaşlar bide toplumun onayını almakmış bilmemneymiş bunlarda hiç umurumda değil kimene benim kimle olduğumdan veya düzenli birlikteliğimden yani.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…