- 13 Haziran 2015
- 2.236
- 5.505
- 108
- 32
Yazdiklariniza bakinca zengin olmak istediginizden daha cok bahsetmissiniz gibi geldi... yasiniz genc Evlilik ve cocuk sonraki hedefiniz gibi görünüyor belkide ondan istemiyorsuniz diye düşünüyorum....
Tamamen güvenmekle alakası yok bence. Hepimiz bir şekilde evlenirken birbirmize güveniyoruz. Zaten güvendiğimiz için evleniyoruz. Sevgiliyken, bu adam nikahımız olmadığında beni aldatırsa garantim olmaz evlenelim en iyisi vs diyerek evlenmiyoruz. Başımıza sadece aldatılmak gelebilir diyerek imzaya ihtiyaç duymuyoruz yani. Kapıya bir kargo bile geldiğinde eşiyim deyip alabiliyorum en ufak bi örnekle. İlla maddiyat nafaka filan değil yani bahsettiğim. Hastanelerde karakollarda vb gibi yerlerde de karşımıza çıkıyor bu gibi durumlar. Ama ben zaten saygı gösteriyorum herkesin kendi hür yaşamıya ne gibi bir olay gerekebilirki aldatılmak dışında. e zaten aldatan sevgiliykende aldatır çıkarda kokusu ortaya bi şekilde. bence karşı tarafa güvenmemek gibi bir şey bunu garantilemeyi istemek. yani insan tamamen güveniyosa aldatmayacağına eminse imzayada ihtiyaç duymamalı
Evlendim, çocuk yapmayı düşünüyorum, maddiyata dayalı bi sözleşme de değil evliliğim, ve hiçbir geleneği göreneği yapmadım. 20 yaşındasın tabiki düşünme bu yaşta evliliği
Tamamen güvenmekle alakası yok bence. Hepimiz bir şekilde evlenirken birbirmize güveniyoruz. Zaten güvendiğimiz için evleniyoruz. Sevgiliyken, bu adam nikahımız olmadığında beni aldatırsa garantim olmaz evlenelim en iyisi vs diyerek evlenmiyoruz. Başımıza sadece aldatılmak gelebilir diyerek imzaya ihtiyaç duymuyoruz yani. Kapıya bir kargo bile geldiğinde eşiyim deyip alabiliyorum en ufak bi örnekle. İlla maddiyat nafaka filan değil yani bahsettiğim. Hastanelerde karakollarda vb gibi yerlerde de karşımıza çıkıyor bu gibi durumlar. Ama ben zaten saygı gösteriyorum herkesin kendi hür yaşamı
Bana da ergenliğimden beri "ileride değişir ileride değişir" diyorlar. Arkadaşlarımın çoğunun çocuğu oldu hatta bazıları ikinciye geçti. Ben seneye 30 yaşında olacağım hala fikrim değişmedi. Annem falan da kabullendi artık bunu.Bende sizle aynı fikirdeyim yani çocuk seven biride oldugum söylenemez. Yani kendi çocuğum olursa severim orası ayrı ama olmasınıda istemiyorum
20li yaşlarda saglıklı düsünen her genç kızın dusundugu gb dusunuyorsun. 20lerde bende senini gbyim. 30larimdayim ve evliyim:))Arkadaşlar birden aklıma geldi bunuda sormak istedim görüşlerinizi merak ediyorum. Benim ideallerim arasında evlenmek aile kurmak veya çocuk yapmak gibi şeyler hiç yok. Şuan hedefim olan kariyerime odaklanmak istiyorum. Arkadaşlarım bu konuda garipsiyor beni. Ben böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum ona bu kötülüğü yapamam. Evliliğide düşünmüyorum tamamen maddi kaynaklı imzalı sözleşmeye dayalı bir olay gibi geliyor. Öyle söz nişan gibi adetlerde gözüm yok ama davet tarzı düğünleri seviyorum atıyorum yazın büyük bir tekne kiralayıp parti vermek gibi. Bunada düğün denmez pek daha çok birlikteliğim olduğu bireyle ve sevenlerimizle bir kutlama gibi. Bu fikirlerimin değişmesi çok zor. Bana ve hayatımda zararı olur mu. Henüz 20 yaşındayım. Çocuk konusunda fikrimin değişmesi için o çocuğun bu dünyadaki kötülüklerle kolayca baş edebileceği kadar çok büyük mal varlığına sahip olmam lazım. Hayatta tek başına bile kalsa kimseye muhtaç olmamalı. Ama bu da imkansız. Bakamayacağım çocuğu ne diye getireyim dünyaya diye düşünüyorum. Garipsenecek kadar anormal mi sizce?
Bende çocuk istemiyorum.
Eğer doğru insanı bulabilirsem, evlilik düşünebilirim.
Ama çocuk hayır.
Ben 31 yaşındayım tahmini olarak fikirlerim değişmez diye düşünüyorum.
Benim çocuk istememe nedenim şu an bulunduğum ülke çok kaotik, hiç bir şey stabil değil.
Ekonomik, sosyal her şey her an değişiyor.
En garanti bölüm mezunları iş bulamıyor, dibimizde savaş var ve gelecekte işler daha az mezun daha çok olacak bu bir gerçek.
O yüzden bir çocuk yetiştirmek çok ama çok zor.
Maddi olarak zaten her şey almış başını gitmiş, bir de manevi olarak da bir çocukla her gün işten gelip 2-3 saat arası ilgilenmek lazım.
Ee ben zaten eve geç geliyorum mesleğimden dolayı, bir de çok kafam şişmiş geliyorum.
Bir süre çocuğuma ben bakayım desem eş adayının baya iyi para kazanması lazım.
....
Bunlar böyle sürer gider.
Eskiden acaba mı diyordum ama sanırım yeğenlerle idare edeceğim.
Hep şunu düşünüyorum eğer çocuğum olmaz da pişman olursam bundan sadece ben etkilenirim ama eğer çocuğum olup pişman olursam bundan en çok çocuğum etkilenir, bunu ona yapmak en ağır travma olur.
Fakat sizin yaş daha çok genç, evlilik konusunda bir şey diyemem isterseniz evlenirsiniz isterseniz de sevgili gibi yaşarsınız ama çocuk konusunda bence 20lerin sonunu bekleyin o zaman tam şekilleniyor.
Ben de öyle oldu. 2olerin sonunda çocuk istemediğime karar vermiştim.
Şu anda eminim ama sevebileceğim, bana uyacak biri olsa evlenmek isterim.
Bakalım hayat neler gösterecek..
Size tavsiyem düşünceniz çok anormal değil.
Her kadının üreme sistemi var diye çocuk doğurmak zorunda değil.
Bizim gibi düşünenler de var biliyorum kendinizi yalnız hissetmeyin..
Eşin olunca alıyorsun işteAnlıyorum demek istediklerinizi tabi bu yazdıklarınız yaşamı kolaylaştıran detaylar eğer birlilte bir evin içinde yaşanıyorsa. Bense şahsen kimsenin kargomu almasını istemem. bende sizinkine saygı duyuyorum
Bence huzur evi daha mantıklı gibi geldi bana :)Nefret ediyorum yaşamaktan da, insanlardan da. Sürekli zorluklarla uğraşmaktan, insanların kötülüğünden bıktım. Keşke hiç doğmasaydım diyorum. Şimdi bu kötülüğü kendi çocuğuma niye yapayım ki? Bu yuzden cocuk istemiyorum. Bir gun anne olursam sirf bencillikten yaslaninca bana bakacak biri olsun diye yaparim
Orda iyi bakmazlarBence huzur evi daha mantıklı gibi geldi bana :)
Bana da ergenliğimden beri "ileride değişir ileride değişir" diyorlar. Arkadaşlarımın çoğunun çocuğu oldu hatta bazıları ikinciye geçti. Ben seneye 30 yaşında olacağım hala fikrim değişmedi. Annem falan da kabullendi artık bunu.
Hatta yumurtalıklarımla ilgili bir sorun yüzünden doktor takibindeyim, "çocuk sahibi olmak istiyor musun" dedi doktor. "Hayır, öyle bir isteğim veya planım yok, gelecek planlarımda çocuk yok, düşünmüyorum" dedim.
Bir yandan evet yaşınız genç, fikriniz değişebilir. Eğer çocuk sahibi olmama fikriniz sadece "bu dünyaya çocuk getirilmez" temelli ise, değişebilir. Evlilik, belki ilerleyen yaşlarda devreye girecek hormonlar, annelik isteği vs fikrinizi değiştirip çocuk kararı verdirebilir. Ben net olarak çocuk sevmiyorum. O yüzden istemiyorum, bu yaşla pek değişen bir şey değil. Yani biraz da sebeplerinizle alakalı.
Şu an evlilik veya çocuk için kati bir karar verme durumunda değilsiniz. Akışa bırakın gitsin :) İstemek de normal, istememek de.
O da amaan ben bu dunyaya anama bakmaya mi geldim diyebilir:)) yatili bakici veya huzurevi tercih edilebilir.Nefret ediyorum yaşamaktan da, insanlardan da. Sürekli zorluklarla uğraşmaktan, insanların kötülüğünden bıktım. Keşke hiç doğmasaydım diyorum. Şimdi bu kötülüğü kendi çocuğuma niye yapayım ki? Bu yuzden cocuk istemiyorum. Bir gun anne olursam sirf bencillikten yaslaninca bana bakacak biri olsun diye yaparim
Çocuk öğrenirse onu niye bu dünyaya getirdiğini o daha kötüOrda iyi bakmazlar
Arkadaşlar birden aklıma geldi bunuda sormak istedim görüşlerinizi merak ediyorum. Benim ideallerim arasında evlenmek aile kurmak veya çocuk yapmak gibi şeyler hiç yok. Şuan hedefim olan kariyerime odaklanmak istiyorum. Arkadaşlarım bu konuda garipsiyor beni. Ben böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum ona bu kötülüğü yapamam. Evliliğide düşünmüyorum tamamen maddi kaynaklı imzalı sözleşmeye dayalı bir olay gibi geliyor. Öyle söz nişan gibi adetlerde gözüm yok ama davet tarzı düğünleri seviyorum atıyorum yazın büyük bir tekne kiralayıp parti vermek gibi. Bunada düğün denmez pek daha çok birlikteliğim olduğu bireyle ve sevenlerimizle bir kutlama gibi. Bu fikirlerimin değişmesi çok zor. Bana ve hayatımda zararı olur mu. Henüz 20 yaşındayım. Çocuk konusunda fikrimin değişmesi için o çocuğun bu dünyadaki kötülüklerle kolayca baş edebileceği kadar çok büyük mal varlığına sahip olmam lazım. Hayatta tek başına bile kalsa kimseye muhtaç olmamalı. Ama bu da imkansız. Bakamayacağım çocuğu ne diye getireyim dünyaya diye düşünüyorum. Garipsenecek kadar anormal mi sizce?
Ben ona nasil baktiysam oda bana bakacak. Yatili bakiciya parayi nerden bulcam hem el alame guvenemem. Huzur evide iyi bir yermis gibi gelmiyor bana.O da amaan ben bu dunyaya anama bakmaya mi geldim diyebilir:)) yatili bakici veya huzurevi tercih edilebilir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?