- 3 Şubat 2012
- 4.218
- 693
- 398
[/QUOTE]neyin kafasını yaşıyosunuz çok merak ediyorum. kimse sana evinin eşyalarını, elbiselerini , gelinliğini almak zorunda değil. madem ben 1500 TL lik gelinlik giymem diyosun, o zaman nişanlınla birlikte çalışıp alacaksın. düğün sonrası altınlarını istemeleri onların ayıbı orası aynı. ama sen öyle davranırsan onları da suçlamaya hakkın olmaz. yahu nasıl istiyosunuz nişanlılarınızın ailelerinden şunu, bunu, bir de almadılar diye gelip burda ağlanıyosunuz.. hey allahım akıl fikir ver herkese
ben nişanımda ne nişanlımın ailesinden ne de kendi ailemden bişey bekledim. onlar ellerinden geleni hediye olarak verdiler. param neyse ona göre alırım alacağımı. param 1.500 TL lik (!) gelinlige yetiyorsa onu alır giyerim. ne bu başkalarının sırtından geçinme derdiniz yaa. ne kadar ayıp, insanın kendine hakaret etmesi resmen
Arkadaşlar biz eşimle geçen sene şubat ayında nikah yaptık aslında olaylar nikahtan önce başladı.
Nişan zamanı kayınvalidem ve kayınpederim çok ilgisizdi.Herşeyi zorla yapıyo gibiydiler.Eşimle benim aramda 11 yaş yaş farkı var.Eşim 34 yaşında ben 23 .Sonuçta eşimin yaşı gelmiş bana karşı daha ilgili olmalıydılar.Ama kayınpederim yolda beni görse selam vermeden yürüyüp gittiği zamanlar oldu.Beni sevmeme gibi birşey söz konusu değil sadece çekingenler..Benim bildiğim (arkadaşlarımın kayınvalidelerindeki diyologlarında gördüğüm ve annemin anlattıgı kadarıyla ) evleniceğin zaman kayınvalide seni alır kızım bi ihtiyacın var mı ? yada ev ihtiyacı olan şeyleri sorar. Bir gün belirlenir o gün eşyalar alınır olmadı 1 hafta gezilir alınır olur biter.Kayınvalidemle aylarca ev için birşeyler alıcaz diye çarşıya pazara çıktık.Eve ağlıyarak geliyodum ve psikolojim bozuluyodu. Biryere girdiğimizde pazarlık pazarlık diye çırpınıyodu birde yok almıyorum deyip çıkıyodu.Gel başka yerlere de bakalım deyip tüm şehri geziyoduk.Ve hiçbirşey almadan çıkıyorduk.Nikaha kadar bu böyle sürüp gitti.Nikah günümüzü aldık arayıp hayırlı olsun nikah gününüzü almışsınız bile demedi. Nikah kıyafetim bile belli değildi.Zaten eşim giyim kuşam konusunda çok ilgisizdir.Ailesi de bak oğlum nikahınız olucak gelinin üstüne birşey almak lazım bile demiyorlar.En sonunda annem annesini aradı.Ne zaman aramayı düşünüyosunuz gibisinden şeyler söyledi.Israr üzerine üstüme birşey almaya kalktılar. Bende son anda uyduruk birşey buldum zaten small bedenim herşey olmuyor ve böyle nikaha çıktım.
Nikahtan sonra evimizi düzmemiz gerekiyordu. Babam vefat ettiği için ben çeyiz paramı almıştım.Bunu bildiklerinden midir bilmiyorum eşya konusunda hiç arayıp sormadılar. Annem çıldırıyodu bi insanın babası yoksa kayınpeder daha yardımcı olmaya çalışır.Maddi olamıyosa manevi.Bende eşime söylüyodum artık düşündüklerimi.Eşimde annesine söylüyodu heralde zorla bikaç kere daha beni çarşıya çıkardı. Ama beni soktugu yerler salı pazarı,kermes. Hatta gelinliğimi bile alırken kayınvalidem yoktu. Kimse bana hangi gelinliği istiyorsun diye sormadı.Bu devirde 1500liralık gelinlik diktirdim. Hayatımda giymem dediğim şeyleri giydim nikah kıyafetimde 2.eldi. Nikahtan 6ay sonra düğünüm oldu.Düğün salonunu soran yok,ne zaman yapıcaz düğünü diyen yok.Eşim zaten çok cooldur dünya yansa umru yanmaz.Ona kalsa nikahla evlenelim ne farkeder.En sonunda kır düğünü yapmak için biyer tuttuk o da benim zorumla tek içime sinen bu oldu.Düğünden birkaç gün önce eşim bana altınlarda takılcak ama sevinmemize gerek yok aileler alıyomuş dedi.Belliki doldurmuşlar.
Düğün günümüz geldi çattı.Annemin tek istediği şey gelin alıcıyla beni evden çıkarmaktı.Kına gecemde de kayınvalideme söylemiş.Kayınvalidem de zaten biz onu gelin alıcıyla alıcaz demişti.Saçımı sabahtan yaptırdım öğlen gelin alıcım olacak diye..Kuaförden eve dönerken kayınvalidemin annemi aradığını biz davul zurna getirmeyiz çingene gibi dediğini bizim gelin alıcımız yenge yukarı çıkar kızı evden alır dediğini duydum eşimin abisinden.Gelin arabasında çıldırdım.Birde demezler mi şimdi sen bizim eve gel büyüklerin ellerini öp.Beni evimden almasalar bile ben onların evine gitcekmişim.Bende dedimki annem akrabalarım evde beni beklerken ben sizinkilerimi düşüncem.Neyse olaylı bi gün yaşadık ve gelin alıcım olmadı.Evden almaya gelmediler.
Düğün gecesi takılar takıldıktan sonra görüncem koca bi çantayla gelin odasına geldi koy içine anneme götürücem gibisinden koca çantayı önüme koydu.Eşim bana düğün öncesi altınlar ailelere veriliyomuş dediği için bende gelin odasında direttim.Altınları çıkardım ve ablama verdim.Çıkışta alıcam dedim ve vermedim
Düğün bitti eve geldik ertesi gün gezmeye çıktık akşam eve geldiğimizde eşim nerde altınlar ben götürürcem onları annemlere dedi. Çıldırdım ve birbirimizi hırpaladık ve bana vurdu.Gece yarısı annemin evine gittim.1gün sonra düğün stresi falan barıştık eşimle ve balayına çıktık.
Ama o gün bugundur gerginiz. Eşim hala annemle konuşmuyor çünkü düğün günü gelin alıcı getirin kızımı öyle çıkarırım diye bağırmıştı.Bu yüzden hala konuşmuyor ve annemin kanser hastası olduğunu öğrendik bu süreçte.Bana acayip koyuyo artık.Ama alışkanlık oldu anca evime alıştım çok zorlu süreçler atlattım.Bu evi kurmak için tek tek uğraştım herşeyiyle..
Geçen gün yine kavga ettik olmuyo artık o da bende biliyoruz. Bir de annenle konuşmam diye ısrar ediyo bayramlarda bile anneme gitmedik birlikte( yorumlarınızı bekliyorumm....
o yüzden karşılıklı birbirinizi suçlamadan önce kendinizi bir sorgulayın ben nerde yanlış yaptım acaba diye
Arkadaşım ,eşim tanıştırdı beni ailesiyle aileler tanışsın herşey adetiyle olucak dendi.Ben adet meraklısı değilim.Kendim çok iyi bi ünide okuyodum evlenmek aklımın ucundan dahi geçmezdi.Kendimi birden bu saçmalığın içinde buldum.Keşke eşim bana deseydi bak ikimiz kurucaz bu evi ikimiz çabalıcaz.O zaman kimseden birşey beklemezdim.Hatta bu sene mezun oluyorum mesleğimi elime alır 1 sene sonra evlenirdim. Ama ne zaman çarşıya çıksak annem onun annesi falan anneme kız tarafının alması gereken şeyler gösterildi.. Yani benim annemden de birşeyler beklendi. Bu yuzden bende karşı taraftan bekledim. ASIL KONU PARA PUL MAL MÜLK DEĞİL. ASIL konu şimdi eşimin annemle konuşmaması..
Zorla güzellikte olmaz bi adam en zor anımda bana bunu yaşatıyosa küslük çıkarıyosa artık istemiyorum gerçekten..
uğruna okulunu bıraktığın adam kanser hastası annenle konuşmuyorsa düşünecek birşey yok demektir.
mala, müle adetlere önem vermem diyorsun ama kaç paragraf yok onu almadılar, yok 1500 liralık gelinlik giydirdiler yok pazara götürdüler diye anlatıp durmuşsun. bence gayet önem veriyorsun böyle şeylere ve içine dert olmuş.
eşin de sen de yanlış yapmışsınız. bikere bu devirde kaynanayla alışverişe çıkmak mı kaldı bide okumuş etmiş insansın. 34 yaşında adam hiç mi bir birikimi olmamış. yoksa bile bütçenize göre hayal kurmalı aileleri size birşeyler almaya mecbur düşünmemeliydiniz.
Hadi diyelim eşiniz gitmedi bayramda annenizin yanına, siz niye gitmediniz? Üstelik de kadın kansermiş ve babanızı da kaybetmişsiniz. Kadını neden bir başına kanser haliyle bayramda yalnız bıraktınız? Hata yalnızca seşinizde değil, sizde de hata var. Boşanmak yerine karakterinizi değiştirin, şu erkeğe bağımlı halinizden vazgeçin. Güçlü ve bağımsız bir kadın olun. Okulu da bu adam için bırakmışsınız. Siz bu karakter yapınızla mümkünatı yok mutlu olamazsınız.Arkadaşlar sorunları en başından yazmak istedim kimsenin parasında pulunda değilim.Sadece bana karşı olan ilgisizlikleri benim sinirimi bozan ve benim yaşımda evlenen insanların kayınvalidelerini görüyorum neler yapıyolar. PARA PULDA DEĞİLİM HİÇ ÇABALARI YOKTU.benim anneminde parası pulu yok ama taksitle bulup buluşturup üstüne düşeni yaptı.Sanırım güçlü bi kadının kızı olmak zor birşey..Annem bizim neye ihtiyacımız olsa bulup buruşturup yaptı çalıştı çabaladı.Ama karşı taraf kendi kendilerine ne yaparlarsa yapsınlar kafasındaymışlar bunu anladım.
Düğün zamanındaki sorunlar alınıp alınmayan şeyleri zaten sildim artık ama en başından yazmak istedim.Sonuçta evimizi kurduk çokta güzel bir ev oldu Allaha şükür..En büyük sorunda şu ki,(ev eşya gelinlik en pahalısı bile olsaydı) şuanda eşim annemle konuşmuyor..Ve geçtiğimiz bayramları küs geçirdik düğünden sonraki ilk bayramda annemin elini öpmeye bile gidemedim bana koyan bu.. Şuan boşanmam gerek bunuda çok iyi biliyorum.Ama öyle bi yük varki sırtımda..Bu çok zor bi süreçmiş.Ayrılıp boşanan birileri var mı??
Hadi diyelim eşiniz gitmedi bayramda annenizin yanına, siz niye gitmediniz? Üstelik de kadın kansermiş ve babanızı da kaybetmişsiniz. Kadını neden bir başına kanser haliyle bayramda yalnız bıraktınız? Hata yalnızca seşinizde değil, sizde de hata var. Boşanmak yerine karakterinizi değiştirin, şu erkeğe bağımlı halinizden vazgeçin. Güçlü ve bağımsız bir kadın olun. Okulu da bu adam için bırakmışsınız. Siz bu karakter yapınızla mümkünatı yok mutlu olamazsınız.
Yanlış anlama kardeşim, bunları seni kırmak için söylemiyorum. Öz eleştiri yap da silkinip kendine gel diye söylüyorum. Hayatta yaptıklarımızın sorumluluğunu da almak gerek. Bir köşeye oturup hayatımızda kötü giden şeyler sebebiyle başklarını suçlayarak düzlüğe çıkamayız.
Umarım bundan sonra her şey gönlünce olur, ama önce şu itaatkar tavrından vazgeç lütfen.
Siz demişsiniz ordan çıkardım. Durun alıntılayayım. Neyse bu zaten bir ayrıntı önemi yok, önemli olan sizin güçlü bir tavır sergileyememeniz. Annem bunu dedi, eşim şunu yaptı, kayınvalidem şöyle davrandı, kayınpederim..... Sizin kriz yönetimi nedir bilmeniz gerek bence. Ama baştan şöyle dendiydiyle yürümüyor işler, evdeki hesap çarşıya uymaz çoğu zaman.Anneme bayramda gitmediğimi nerden çıkardınız? Ben birlikte gitmedik dedim.Yalnız başıma tabiki gittim anneme. Gidiyorum da hergün..Onu asla başkaları için yalnız bırakmam.Bunun için kimseden izin beklemem..
Düğün zamanındaki sorunlar alınıp alınmayan şeyleri zaten sildim artık ama en başından yazmak istedim.Sonuçta evimizi kurduk çokta güzel bir ev oldu Allaha şükür..En büyük sorunda şu ki,(ev eşya gelinlik en pahalısı bile olsaydı) şuanda eşim annemle konuşmuyor..Ve geçtiğimiz bayramları küs geçirdik düğünden sonraki ilk bayramda annemin elini öpmeye bile gidemedim bana koyan bu.. Şuan boşanmam gerek bunuda çok iyi biliyorum.Ama öyle bi yük varki sırtımda..Bu çok zor bi süreçmiş.Ayrılıp boşanan birileri var mı??
Saçmalık değil, inanın ki değil. Öz eleştiri yapmayı bilen, başkasının kritiklerini göz ününe alıp aynayı kendine tutmayı bilen insan için bu yorumlar altın kıymetinde. Eğer nerde hata yaptığınızı bulur, hayatınızı ve evliliğinizi yola sokmayı başkalarından beklemeyi bırakır, ipleri elinize alırsanız o zaman istediklerinize kavuşursunuz. :)Anladımki buraya bunları yazmakta saçmalıktı.Her kafadan başka bir ses çıkıyor.para mal mülk düşkünü insanmışım gibi yorum yapmış birileri de..Ben bu zamana kadar okudum bizimde durumumuz iyi değildi ama annem tek başına bana üni olanağı sağladı elinden gelen herşeyi yaptı. Ben evim için elimden gelen herşeyi yapıyorsam eşyamı alıyorsam,annem çabalıyorsa damat efendiye en iyisinden damatlık almaya çalışıyorsa AYNI ŞEYİ KARŞI TARAFTAN DA BEKLEDİM. aynı ilgiyi aynı isteği...Birde gelin almanın bir usülü vardır..Neyse belli ki ayrılıcaz başka yolu yok.
Anladımki buraya bunları yazmakta saçmalıktı.Her kafadan başka bir ses çıkıyor.para mal mülk düşkünü insanmışım gibi yorum yapmış birileri de..Ben bu zamana kadar okudum bizimde durumumuz iyi değildi ama annem tek başına bana üni olanağı sağladı elinden gelen herşeyi yaptı. Ben evim için elimden gelen herşeyi yapıyorsam eşyamı alıyorsam,annem çabalıyorsa damat efendiye en iyisinden damatlık almaya çalışıyorsa AYNI ŞEYİ KARŞI TARAFTAN DA BEKLEDİM. aynı ilgiyi aynı isteği...Birde gelin almanın bir usülü vardır..Neyse belli ki ayrılıcaz başka yolu yok.
Eşim için sadece bölümümü değiştirdim buraya geldiğimde başka bi üniyi aynı sene kazandım ve bu sene mezun oluyorum.Okumayı bırakmadım yani.Niye acele ettim bende anlamıyorum bir anda oldu bitti herşey..Kaderin önüne geçilmiyor.Annemde bak kızım iyi düşündünmü derdi.Bir tarafım düşünür bir tarafım mutlaka evleniceksin diye diretirdi sanki. İdeallerim var ayrıca.Bir taraftan evlilik telaşı bir taraftan vizeler finaller geçen senem çok yoğun geçti. Ama hiçbir zaman ideallerimi ve okulumu bırakmadım.Siz demişsiniz ordan çıkardım. Durun alıntılayayım. Neyse bu zaten bir ayrıntı önemi yok, önemli olan sizin güçlü bir tavır sergileyememeniz. Annem bunu dedi, eşim şunu yaptı, kayınvalidem şöyle davrandı, kayınpederim..... Sizin kriz yönetimi nedir bilmeniz gerek bence. Ama baştan şöyle dendiydiyle yürümüyor işler, evdeki hesap çarşıya uymaz çoğu zaman.
Neden evlilik için bu kadar telaş ettiniz? Okulunuzu neden bıraktınız? Daha 23 yaşındasınız bu acele niye? Eş için okumaktan vazgeçme güçlü, ideal sahibi bir kadının yapacağı şey mi?
joly23
Sanırım yanlış yazmışım sinirle.. Yani birlikte el öpmeye gitmedik. Tek başıma gittim...Siz demişsiniz ordan çıkardım. Durun alıntılayayım. Neyse bu zaten bir ayrıntı önemi yok, önemli olan sizin güçlü bir tavır sergileyememeniz. Annem bunu dedi, eşim şunu yaptı, kayınvalidem şöyle davrandı, kayınpederim..... Sizin kriz yönetimi nedir bilmeniz gerek bence. Ama baştan şöyle dendiydiyle yürümüyor işler, evdeki hesap çarşıya uymaz çoğu zaman.
Neden evlilik için bu kadar telaş ettiniz? Okulunuzu neden bıraktınız? Daha 23 yaşındasınız bu acele niye? Eş için okumaktan vazgeçme güçlü, ideal sahibi bir kadının yapacağı şey mi?
joly23
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?