Arkadaşlar biz eşimle geçen sene şubat ayında nikah yaptık aslında olaylar nikahtan önce başladı.
Nişan zamanı kayınvalidem ve kayınpederim çok ilgisizdi.Herşeyi zorla yapıyo gibiydiler.Eşimle benim aramda 11 yaş yaş farkı var.Eşim 34 yaşında ben 23 .Sonuçta eşimin yaşı gelmiş bana karşı daha ilgili olmalıydılar.Ama kayınpederim yolda beni görse selam vermeden yürüyüp gittiği zamanlar oldu.Beni sevmeme gibi birşey söz konusu değil sadece çekingenler..Benim bildiğim (arkadaşlarımın kayınvalidelerindeki diyologlarında gördüğüm ve annemin anlattıgı kadarıyla ) evleniceğin zaman kayınvalide seni alır kızım bi ihtiyacın var mı ? yada ev ihtiyacı olan şeyleri sorar. Bir gün belirlenir o gün eşyalar alınır olmadı 1 hafta gezilir alınır olur biter.Kayınvalidemle aylarca ev için birşeyler alıcaz diye çarşıya pazara çıktık.Eve ağlıyarak geliyodum ve psikolojim bozuluyodu. Biryere girdiğimizde pazarlık pazarlık diye çırpınıyodu birde yok almıyorum deyip çıkıyodu.Gel başka yerlere de bakalım deyip tüm şehri geziyoduk.Ve hiçbirşey almadan çıkıyorduk.Nikaha kadar bu böyle sürüp gitti.Nikah günümüzü aldık arayıp hayırlı olsun nikah gününüzü almışsınız bile demedi. Nikah kıyafetim bile belli değildi.Zaten eşim giyim kuşam konusunda çok ilgisizdir.Ailesi de bak oğlum nikahınız olucak gelinin üstüne birşey almak lazım bile demiyorlar.En sonunda annem annesini aradı.Ne zaman aramayı düşünüyosunuz gibisinden şeyler söyledi.Israr üzerine üstüme birşey almaya kalktılar. Bende son anda uyduruk birşey buldum zaten small bedenim herşey olmuyor ve böyle nikaha çıktım.
Nikahtan sonra evimizi düzmemiz gerekiyordu. Babam vefat ettiği için ben çeyiz paramı almıştım.Bunu bildiklerinden midir bilmiyorum eşya konusunda hiç arayıp sormadılar. Annem çıldırıyodu bi insanın babası yoksa kayınpeder daha yardımcı olmaya çalışır.Maddi olamıyosa manevi.Bende eşime söylüyodum artık düşündüklerimi.Eşimde annesine söylüyodu heralde zorla bikaç kere daha beni çarşıya çıkardı. Ama beni soktugu yerler salı pazarı,kermes. Hatta gelinliğimi bile alırken kayınvalidem yoktu. Kimse bana hangi gelinliği istiyorsun diye sormadı.Bu devirde 1500liralık gelinlik diktirdim. Hayatımda giymem dediğim şeyleri giydim nikah kıyafetimde 2.eldi. Nikahtan 6ay sonra düğünüm oldu.Düğün salonunu soran yok,ne zaman yapıcaz düğünü diyen yok.Eşim zaten çok cooldur dünya yansa umru yanmaz.Ona kalsa nikahla evlenelim ne farkeder.En sonunda kır düğünü yapmak için biyer tuttuk o da benim zorumla tek içime sinen bu oldu.Düğünden birkaç gün önce eşim bana altınlarda takılcak ama sevinmemize gerek yok aileler alıyomuş dedi.Belliki doldurmuşlar.
Düğün günümüz geldi çattı.Annemin tek istediği şey gelin alıcıyla beni evden çıkarmaktı.Kına gecemde de kayınvalideme söylemiş.Kayınvalidem de zaten biz onu gelin alıcıyla alıcaz demişti.Saçımı sabahtan yaptırdım öğlen gelin alıcım olacak diye..Kuaförden eve dönerken kayınvalidemin annemi aradığını biz davul zurna getirmeyiz çingene gibi dediğini bizim gelin alıcımız yenge yukarı çıkar kızı evden alır dediğini duydum eşimin abisinden.Gelin arabasında çıldırdım.Birde demezler mi şimdi sen bizim eve gel büyüklerin ellerini öp.Beni evimden almasalar bile ben onların evine gitcekmişim.Bende dedimki annem akrabalarım evde beni beklerken ben sizinkilerimi düşüncem.Neyse olaylı bi gün yaşadık ve gelin alıcım olmadı.Evden almaya gelmediler.
Düğün gecesi takılar takıldıktan sonra görüncem koca bi çantayla gelin odasına geldi koy içine anneme götürücem gibisinden koca çantayı önüme koydu.Eşim bana düğün öncesi altınlar ailelere veriliyomuş dediği için bende gelin odasında direttim.Altınları çıkardım ve ablama verdim.Çıkışta alıcam dedim ve vermedim
Düğün bitti eve geldik ertesi gün gezmeye çıktık akşam eve geldiğimizde eşim nerde altınlar ben götürürcem onları annemlere dedi. Çıldırdım ve birbirimizi hırpaladık ve bana vurdu.Gece yarısı annemin evine gittim.1gün sonra düğün stresi falan barıştık eşimle ve balayına çıktık.
Ama o gün bugundur gerginiz. Eşim hala annemle konuşmuyor çünkü düğün günü gelin alıcı getirin kızımı öyle çıkarırım diye bağırmıştı.Bu yüzden hala konuşmuyor ve annemin kanser hastası olduğunu öğrendik bu süreçte.Bana acayip koyuyo artık.Ama alışkanlık oldu anca evime alıştım çok zorlu süreçler atlattım.Bu evi kurmak için tek tek uğraştım herşeyiyle..
Geçen gün yine kavga ettik olmuyo artık o da bende biliyoruz. Bir de annenle konuşmam diye ısrar ediyo bayramlarda bile anneme gitmedik birlikte
Nişan zamanı kayınvalidem ve kayınpederim çok ilgisizdi.Herşeyi zorla yapıyo gibiydiler.Eşimle benim aramda 11 yaş yaş farkı var.Eşim 34 yaşında ben 23 .Sonuçta eşimin yaşı gelmiş bana karşı daha ilgili olmalıydılar.Ama kayınpederim yolda beni görse selam vermeden yürüyüp gittiği zamanlar oldu.Beni sevmeme gibi birşey söz konusu değil sadece çekingenler..Benim bildiğim (arkadaşlarımın kayınvalidelerindeki diyologlarında gördüğüm ve annemin anlattıgı kadarıyla ) evleniceğin zaman kayınvalide seni alır kızım bi ihtiyacın var mı ? yada ev ihtiyacı olan şeyleri sorar. Bir gün belirlenir o gün eşyalar alınır olmadı 1 hafta gezilir alınır olur biter.Kayınvalidemle aylarca ev için birşeyler alıcaz diye çarşıya pazara çıktık.Eve ağlıyarak geliyodum ve psikolojim bozuluyodu. Biryere girdiğimizde pazarlık pazarlık diye çırpınıyodu birde yok almıyorum deyip çıkıyodu.Gel başka yerlere de bakalım deyip tüm şehri geziyoduk.Ve hiçbirşey almadan çıkıyorduk.Nikaha kadar bu böyle sürüp gitti.Nikah günümüzü aldık arayıp hayırlı olsun nikah gününüzü almışsınız bile demedi. Nikah kıyafetim bile belli değildi.Zaten eşim giyim kuşam konusunda çok ilgisizdir.Ailesi de bak oğlum nikahınız olucak gelinin üstüne birşey almak lazım bile demiyorlar.En sonunda annem annesini aradı.Ne zaman aramayı düşünüyosunuz gibisinden şeyler söyledi.Israr üzerine üstüme birşey almaya kalktılar. Bende son anda uyduruk birşey buldum zaten small bedenim herşey olmuyor ve böyle nikaha çıktım.
Nikahtan sonra evimizi düzmemiz gerekiyordu. Babam vefat ettiği için ben çeyiz paramı almıştım.Bunu bildiklerinden midir bilmiyorum eşya konusunda hiç arayıp sormadılar. Annem çıldırıyodu bi insanın babası yoksa kayınpeder daha yardımcı olmaya çalışır.Maddi olamıyosa manevi.Bende eşime söylüyodum artık düşündüklerimi.Eşimde annesine söylüyodu heralde zorla bikaç kere daha beni çarşıya çıkardı. Ama beni soktugu yerler salı pazarı,kermes. Hatta gelinliğimi bile alırken kayınvalidem yoktu. Kimse bana hangi gelinliği istiyorsun diye sormadı.Bu devirde 1500liralık gelinlik diktirdim. Hayatımda giymem dediğim şeyleri giydim nikah kıyafetimde 2.eldi. Nikahtan 6ay sonra düğünüm oldu.Düğün salonunu soran yok,ne zaman yapıcaz düğünü diyen yok.Eşim zaten çok cooldur dünya yansa umru yanmaz.Ona kalsa nikahla evlenelim ne farkeder.En sonunda kır düğünü yapmak için biyer tuttuk o da benim zorumla tek içime sinen bu oldu.Düğünden birkaç gün önce eşim bana altınlarda takılcak ama sevinmemize gerek yok aileler alıyomuş dedi.Belliki doldurmuşlar.
Düğün günümüz geldi çattı.Annemin tek istediği şey gelin alıcıyla beni evden çıkarmaktı.Kına gecemde de kayınvalideme söylemiş.Kayınvalidem de zaten biz onu gelin alıcıyla alıcaz demişti.Saçımı sabahtan yaptırdım öğlen gelin alıcım olacak diye..Kuaförden eve dönerken kayınvalidemin annemi aradığını biz davul zurna getirmeyiz çingene gibi dediğini bizim gelin alıcımız yenge yukarı çıkar kızı evden alır dediğini duydum eşimin abisinden.Gelin arabasında çıldırdım.Birde demezler mi şimdi sen bizim eve gel büyüklerin ellerini öp.Beni evimden almasalar bile ben onların evine gitcekmişim.Bende dedimki annem akrabalarım evde beni beklerken ben sizinkilerimi düşüncem.Neyse olaylı bi gün yaşadık ve gelin alıcım olmadı.Evden almaya gelmediler.
Düğün gecesi takılar takıldıktan sonra görüncem koca bi çantayla gelin odasına geldi koy içine anneme götürücem gibisinden koca çantayı önüme koydu.Eşim bana düğün öncesi altınlar ailelere veriliyomuş dediği için bende gelin odasında direttim.Altınları çıkardım ve ablama verdim.Çıkışta alıcam dedim ve vermedim
Düğün bitti eve geldik ertesi gün gezmeye çıktık akşam eve geldiğimizde eşim nerde altınlar ben götürürcem onları annemlere dedi. Çıldırdım ve birbirimizi hırpaladık ve bana vurdu.Gece yarısı annemin evine gittim.1gün sonra düğün stresi falan barıştık eşimle ve balayına çıktık.
Ama o gün bugundur gerginiz. Eşim hala annemle konuşmuyor çünkü düğün günü gelin alıcı getirin kızımı öyle çıkarırım diye bağırmıştı.Bu yüzden hala konuşmuyor ve annemin kanser hastası olduğunu öğrendik bu süreçte.Bana acayip koyuyo artık.Ama alışkanlık oldu anca evime alıştım çok zorlu süreçler atlattım.Bu evi kurmak için tek tek uğraştım herşeyiyle..
Geçen gün yine kavga ettik olmuyo artık o da bende biliyoruz. Bir de annenle konuşmam diye ısrar ediyo bayramlarda bile anneme gitmedik birlikte