Evlilik Pişmanlık

çocuk yaşta, işimi gücümü oturtmadan yada okumadan evlenmedim. ama evlilik bambaşka bir şeymiş bekar insanlara dışarıdan bakınca daha net anlıyorum. zor olduğunu biliyordum. sorumluluklar insanı yoruyor eskiden tek tabanca kafama ne eserse yapıyordum artık iki kişilik düşünüyorum. Yapmak zorunda mıydım evlenmeli miydim illa ki onu düşünüyorum bende, eşimden razıyım onda sıkıntı yok sadece bekarlığın özgürlüğü daha başkaydı.

Yukarıda bir kişi daha yazmış bende evlenmek zorunda olsam yine eşimle evlenirdim.
 
Ben pisman değilim keske daha önce evlenseydik diye konuşuyoruz hatta):)
Gecenlerde dedi ki "bu kadar tatlis olacağını bilsem seninle evlenmeden hemen cocuk yapardim "dedi de içtiğim çayı puskurttum. Bu arada kızımız tam bir cadidir :)
 
Evlilik zor başlarda baya zorluklar çektim benmde hatam vardı eşimin De. Ama şimdi yavaş yavaş oturdu çok şükür. Evlensem yine eşimle evlenirdim. Sorumluluk isteyen bi kurum öyle bekarken ki gibi her sinirlendiğinde çantanı alıp gidemiyorsun yeri geldi mi annene bile küsüyosun hatta eve gelmemezlik yapıyorsun ama eşe yapamıyorsun evliliğin yürümesini istiyorsan sabır işi biraz . Biraz da kumar işi , şansına .
 
Şimdiki aklım olsa asla evlenmezdim sadece eşimle değil kimseyle evlenmezdim. Eski fotolara bakıyorum resmen hayat enerjim bitmiş ruh gibi yaşıyorum
Aynen bende geçen eski fotoğraflara baktım.kendime çok üzüldüm
Cıvıl cıvıl,bakımlı,özgür halim neredeyse kalmamış.
Bu beni çok etkiliyor.simdi eskiden yaptıklarının bir tanesini yapacak enerjim yok,içimden gelmiyor
 
Evlilikte eslerin, es ailelerinin denk olmasi gerektigini dusunuyordum. Ekonomik acidan olsun, hayat tarzi, kultur egitim seviyesi acisindan olsun. Denk degildik ben yasayabilecegimiz sorunlari soyledikce o beni ikna etti. Velhasil o sorunları yasiyoruz daha dogrusu ben yasiyorum cunku esimi cok fazla rahatsiz etmiyor. Dezavantajli olan ben oldum bu evlilikte. Seviyor muyum evet seviyorum ama amasi var. Hayati paylastigin insanla hayata ayni pencereden bakabilmek cok onemliymis.
Aileler cok onemliymis. Evlilik iki kisi arasinda olmuyormus. Hamileyim ilerde tayin durumu var es ailesinin oldugu ile olma ihtimali var ,ben calisiyorum ve cocuguma ilerde onlarin bakmasini asla istemiyorum mesela.
Cocugum es ailesinin tarafina benzesin istemiyorum.
Evlenirken sadece es secmiyormusuz. Bebegiminiz ailesini de seciyoruz ve bu cok onemliymis simdiki aklim olsa buna cok dikkat ederdim gerekirse sevdigim adamla evlenmezdim.
 
Pişman değilim. Fakat eşim uyumlu anlayışlı merhametli biri. Ailesi hayatımıza burnunu sokmuyor alt ay aramasam ne biçim gelin demezler (en azından dışlarından) ikimiz de çalışıyoruz ekonomik problemimiz yok. Evliliğinden pişman olanlara da sabır ve güzellik diliyorum. Zira istenmeyen bir evliliği sürdürmek ölümden beter olmalı. Hergün seninle beraber eve giren bir ayaklı dert
 
Evlendiğim için değil erken evlendiğim için pişmanım. Eş seçimini çok doğru yapmışım. Evlilikte en zorlandığım şey bitmek bilmeyen akraba beklentileri
Çok şükür eşim bu konuda çok destek ama yapmamam gerektiğini bile bile bazen başına kakınca aramızda sıkıntı oluyor. Biraz daha olgun olmuş olsam şimdiye kadar yaşadığım sorunların çoğunu yaşamazdım diye düşünüyorum. Eşim elinden geleni yapıyorken onun üstüne çok gitmişim.
 
Çok şükür pişman değilim eşimle çok nadir sorun yaşıyoruz allah bozmasın ama, evlilik zor gerçekten insan kendi kan bağıyla yeri geliyor anlaşamıyor, seçtiğiniz kişiyle alakalı bir durum doğru insan olmak yetmiyor doğru insanı da bulmak önemli
 
Eşimle anlaşamadım ayrıldım ama kendimin evlilik insanı olduğunu anladım. Kendime ait bir ev, kendi sorumluluğumda bir hayat çok hoşuma gitti. Herkesin evliliğinin ilk zamanları zor geçiyormuş. Gereksiz yüksek doz tartışmalar, kıskançlık krizleri birbirine alışma süreci. Bu süreci sağlıklı atlatırsan eğer bence güzel bir evlilik olur. Bizim gibi içine şiddet, hakaret hor görme girince anlatılamıyor. Atlatılsa dahi eski yaşanmışlıklar unutulup sindirilmiyor. Ama doğru insanla yapılmış bir evlilik çok güzeldir bence.
 
Pişman değilim
Umarım hiç pişman olmam
3.yilimizin içindeyim.
 
Evet pişmanım. Eşimin evlenmeden önce ben buyum dediği halde beni sevdiğine kendimi inandırıp onu değiştirmeye çalıştım hep. Peki değişti mi? Hayır.
Olan bana oldu yoruldum yıprandım. Normal insanların evliliğin tadını çıkardığı ilk süreçte ben boşanmaya kafa yoruyorum. Erken evlendim 21 yaşında keşke ondan vazgeçip daha iyi biriyle evlenseydim. O kadar da iyi insanlar çıkmıştı ondan ayrıldığım süreçte ama ben aşığım ya aynı hatada ısrar ettim. Allah'ım gözümü açmaya çalışmış sevdiği kuluymuşum da ben bile bile lades demişim
 
İlk basta guzel sonradan sorun oluyor falan yazildigi icin yazmak istedim. Ben tam tersini düşünüyorum ilk basta aileler daha cok mudahil olmaya calisiyor es yada siz denge kurmaya calisiyorsunuz birbirine evliliğe alisma sureci vs ilk basta daha zor ama sonradan hersey yoluna giriyor ve cok guzel. Dogru kisiyle evlendiyseniz evlilik cok guze bisey kendi hayatin cocuklarin. Ama daha gec bende evlenebilirdim ve daha gec cocuk yapardim cok gezdik ama daha cok gezebilirdik cocuk yokken. 23 yasimda evlendim esim 29 su anda 29 yasimdayim ikinciye hamileyim :)
 
Evlilik ah bu evlilik Acaba pişman mıyım diye kendimi sorguluyorum bazen
Bekar hayatımı, rahatlığımı, beğenilmeyi, paramın sadece bana kalmasını, bir gülümsemeyle flörtleştiğim günleri çok özlüyorum. Sanırım bu ölene kadar böyle olacak.
Lakin asıl konuya geleyim. Çocukluk aşkımla evlendim ama senelerce beraber değildik biz, çok uzun süren başka bir ilişkim oldu. 22 yaşındayken çocukluk aşkımla beraber olmaya başladım, 26 yaşında evlendim. O ara tek hayalim onunla bir an önce evlenmek, gezmek, sevişmek, eğlenmekti. Hepsi oldu
Peki pişman mıyım? diyorum, hayır değilim.
Acele mi ettim? Evet acele ettim. Uzun bir ilişkiden çıkıp hemen şimdiki eşimle beraber oldum, hataydı. Biraz kafamı dinlemeliydim.
Boşanır mıyım? Kendisi bana çok büyük bir hata(aldatma vs) yapmadıkça boşanmam çünkü eşimi çok seviyorum.
Evlendikten sonra şu kişi daha uygun olurdu dedim mi? Evet dedim ama o da ailesiyle yaşadığımız sorunlar veya çok anneci olması gibi konulardan ötürü. Yoksa tip, maddiyat, maneviyat olarak tam benim istediğim kişi

Evlilik ne kadar güzel olsa da sanırım herkes zaman zaman sorgular. Şu an 28 yaşındayım, bazen birilerinin bana ilgisi olduğunu hissediyorum(evli olduğumu bilmeyen kişiler) ve kendimi çok garip hissediyorum. Hemen başımı eğiyorum, huysuz, sert biri oluyorum. Evliyim ya, yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum. Sanki eşim duyacak da bana kızacakmış gibi.
Çok sosyal bir insandım, bir sürü erkek arkadaşım vardı, evlilik hepsini aldı götürdü.
Ha bu arada eşim açık açık asla yasaklar koymadı, koymaz da. Yaşadığımız zaman aldatma ve aldatılmaya ne yazık ki çok müsait. Bazen kendimi kasmaktan boğuluyorum.
Peki yine olsa yine evlenir miydim? Evet evlenirdim ama sanırım kendime biraz daha zaman verirdim.
 
10 yıllık evliyim.
Ben evlilik insanıyım sanırım, seviyorum evlilik hayatını.
Eşim sorumluluk sahibi, hatır gönül bilen, düşünceli bir insandır. Onun da etkisi var tabi bu düşüncemde.

Ailesi ile ilgili ilk yıl biraz sorun yaşadık ama eşim onda da denge kurdu. Kök aile ile çekirdek aile arasında farkın idrakinde.

Birbirini seven, geçinmeye gönlü olan,aile bağımlılığı olmayan iki insanın mutsuz olacağını düşünmüyorum ben.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…