Geçin bunları arkadaşlar kurummuş, müesseseymiş,
Evlilik birbirine aşık iki insanın aşklarını kanun önünde resmileştirmeleridir, başka hiçbir anlamı yoktur, evlilik kurum değildir ama bireyler kurumlaştırır, hiyerarşi, iş bölümü ve beklentilerin ise asla olmaması lazım evlilikte rollere göre davranılmamalı, erkek rolü kadın rolü bir süre sonra sıkılırsınız, aşk olmalı, en saf ve sevecen haliyle ki aşk varsa beklenti olmaz, aşk ta rollerde yoktur, karşındaki kişiyi kendinden çok düşünürsün, anne kucağı huzurunu verir sana ona sarılmak, ruhunuz birdir, sıkılmazsınız, sıkmazsınız, canınızın parçasıdır, ömrünüzün yarısıdır, aşk asla kısıtlamaz gerçekse özgürlük verir, sevdiğinizin içinde erirsiniz, bakışınızla anlaşırsınız, söze gerek yoktur, aranızdaki uyum dikkat çekicidir, evlensenizde o sizin kocanız değil aşkınız olmalıdır birlikte uyumak ve uyanmak değerlidir onu uyurken seyretmek herşeye bedeldir teklikler kalkar ve beraber bütünlüğü gidersiniz
Gözlerine baktığınızda tanıdık birine bakıyor olmanın verdiği huzuru, beğenildiğini, arzu edildiğini fark etmenin gururunu, ellerden akan o sıcaklığı, saatlerce konuşmayı, anlaşmayı ve paylaşmayı, tenin cazibesini, onu uzun uzun hayranlıkla seyretmeyi, onunla gurur duymayı, kendini iyi hissetmeyi, kahkahalarla gülebilmeyi en basit şeylere, zor anlarda birbirini desteklemenin verdiği güven duygusunu, bitmeyen bir coşkuyu, onunla birlikteyken hayatın her anından alınan keyfi, kendini onun yanındayken tek kişi gibi hissetmeyi ve doyumsuz sevişmeleri yaşarsınız beraber ….ve.. çocuk…onun minicik elleri, küçücük dudağı, kalbinizi ısıtan sıcaklığı ..ve aile…İşte bir ütopya ! ve evlilik bu duyguları toplamı