- 1 Şubat 2015
- 853
- 428
evlilik konusunda fikrinizi almak istiyorum, atandığımdan beri işimden dolayı bana görücü geliyor(sırf bu yüzden gelmeleri de beni rahatsız ediyor) .pek beğenilen bi tip değilim tabi ki şükrediyorum ama. gelenlerin hep bi kötü huyları çıktı ben de bunları öne sürerek ayrıldım yani huyları ortaya çıkana dek evlilik yolundaydık hatta sonuncusu zaten görüntümü beğenmemişmiş öyle mesajlar yazdı sonradan, sanki beğenilen biri değilim diye gözümü kapatıp evlenmeye mecburmuşum gibi(sonra da özür diledi). bunlar dışında hiç erkek arkadaşım olmadı etrafımdaki herkes de bi ömür yalnız kalma, iyi biri çıkarsa evlen diyor yani sırf kötü huyu yok diye (ya da ortaya çıkmadı diye)biriyle evlenmiş olucam belki bu mantıkla. önceleri onlara karşı gibiydim böyle iyiyim kafama göre takılıyorum diyordum ama sorumluluk ve yaş(28) olarak kendimi hazır hissediyor gibiyim hayatımda ilk defa. bu şekilde evlenmeli miyim sizce yoksa tek başıma mı kalmak daha mantıklı ailem çok ısrarcı ben de çok yalnızım
evlilik konusunda fikrinizi almak istiyorum, atandığımdan beri işimden dolayı bana görücü geliyor(sırf bu yüzden gelmeleri de beni rahatsız ediyor) .pek beğenilen bi tip değilim tabi ki şükrediyorum ama. gelenlerin hep bi kötü huyları çıktı ben de bunları öne sürerek ayrıldım yani huyları ortaya çıkana dek evlilik yolundaydık hatta sonuncusu zaten görüntümü beğenmemişmiş öyle mesajlar yazdı sonradan, sanki beğenilen biri değilim diye gözümü kapatıp evlenmeye mecburmuşum gibi(sonra da özür diledi). bunlar dışında hiç erkek arkadaşım olmadı etrafımdaki herkes de bi ömür yalnız kalma, iyi biri çıkarsa evlen diyor yani sırf kötü huyu yok diye (ya da ortaya çıkmadı diye)biriyle evlenmiş olucam belki bu mantıkla. önceleri onlara karşı gibiydim böyle iyiyim kafama göre takılıyorum diyordum ama sorumluluk ve yaş(28) olarak kendimi hazır hissediyor gibiyim hayatımda ilk defa. bu şekilde evlenmeli miyim sizce yoksa tek başıma mı kalmak daha mantıklı ailem çok ısrarcı ben de çok yalnızım
evlilik konusunda fikrinizi almak istiyorum, atandığımdan beri işimden dolayı bana görücü geliyor(sırf bu yüzden gelmeleri de beni rahatsız ediyor) .pek beğenilen bi tip değilim tabi ki şükrediyorum ama. gelenlerin hep bi kötü huyları çıktı ben de bunları öne sürerek ayrıldım yani huyları ortaya çıkana dek evlilik yolundaydık hatta sonuncusu zaten görüntümü beğenmemişmiş öyle mesajlar yazdı sonradan, sanki beğenilen biri değilim diye gözümü kapatıp evlenmeye mecburmuşum gibi(sonra da özür diledi). bunlar dışında hiç erkek arkadaşım olmadı etrafımdaki herkes de bi ömür yalnız kalma, iyi biri çıkarsa evlen diyor yani sırf kötü huyu yok diye (ya da ortaya çıkmadı diye)biriyle evlenmiş olucam belki bu mantıkla. önceleri onlara karşı gibiydim böyle iyiyim kafama göre takılıyorum diyordum ama sorumluluk ve yaş(28) olarak kendimi hazır hissediyor gibiyim hayatımda ilk defa. bu şekilde evlenmeli miyim sizce yoksa tek başıma mı kalmak daha mantıklı ailem çok ısrarcı ben de çok yalnızım
evlilik konusunda fikrinizi almak istiyorum, atandığımdan beri işimden dolayı bana görücü geliyor(sırf bu yüzden gelmeleri de beni rahatsız ediyor) .pek beğenilen bi tip değilim tabi ki şükrediyorum ama. gelenlerin hep bi kötü huyları çıktı ben de bunları öne sürerek ayrıldım yani huyları ortaya çıkana dek evlilik yolundaydık hatta sonuncusu zaten görüntümü beğenmemişmiş öyle mesajlar yazdı sonradan, sanki beğenilen biri değilim diye gözümü kapatıp evlenmeye mecburmuşum gibi(sonra da özür diledi). bunlar dışında hiç erkek arkadaşım olmadı etrafımdaki herkes de bi ömür yalnız kalma, iyi biri çıkarsa evlen diyor yani sırf kötü huyu yok diye (ya da ortaya çıkmadı diye)biriyle evlenmiş olucam belki bu mantıkla. önceleri onlara karşı gibiydim böyle iyiyim kafama göre takılıyorum diyordum ama sorumluluk ve yaş(28) olarak kendimi hazır hissediyor gibiyim hayatımda ilk defa. bu şekilde evlenmeli miyim sizce yoksa tek başıma mı kalmak daha mantıklı ailem çok ısrarcı ben de çok yalnızım
tabiki sırf bu yüzden evlenilmez bir insanla. bir ömür geçireceksin. ben olsam yanlız kalmayı tercih ederim.evlilik konusunda fikrinizi almak istiyorum, atandığımdan beri işimden dolayı bana görücü geliyor(sırf bu yüzden gelmeleri de beni rahatsız ediyor) .pek beğenilen bi tip değilim tabi ki şükrediyorum ama. gelenlerin hep bi kötü huyları çıktı ben de bunları öne sürerek ayrıldım yani huyları ortaya çıkana dek evlilik yolundaydık hatta sonuncusu zaten görüntümü beğenmemişmiş öyle mesajlar yazdı sonradan, sanki beğenilen biri değilim diye gözümü kapatıp evlenmeye mecburmuşum gibi(sonra da özür diledi). bunlar dışında hiç erkek arkadaşım olmadı etrafımdaki herkes de bi ömür yalnız kalma, iyi biri çıkarsa evlen diyor yani sırf kötü huyu yok diye (ya da ortaya çıkmadı diye)biriyle evlenmiş olucam belki bu mantıkla. önceleri onlara karşı gibiydim böyle iyiyim kafama göre takılıyorum diyordum ama sorumluluk ve yaş(28) olarak kendimi hazır hissediyor gibiyim hayatımda ilk defa. bu şekilde evlenmeli miyim sizce yoksa tek başıma mı kalmak daha mantıklı ailem çok ısrarcı ben de çok yalnızım
Tam duygularımı anlatmış arkadaş Tebrikler :)hele bide gurbette yalnız başına dahada zorbende aynı kafadaydım , 27 yaşımda evlendim (8 ay önce). Şu an diyorum ki b.k mu vardıda rahatını bozdun.
Evlenmek şart mı, çocuk şart mı yani bu hayatta allah aşkına? Mutlu bir hayat sürmek önemli olan. Kocamla mutlu muyum evet mutluyum ama ailesi beni 1 senede hastalık sahibi yaptılar. Evlenmesem hiç anasıyla danasıyla muhatap olmıcaktım .Canımı mı sıktı, üzüyo mu o zaman hadi güle güle derdim ama şimdi herşey daha zor.
Aklı olan evlenmesin huzur içinde yaşasın, mis gibi bak keyfine çık arkadaşlarınla al anacığını.Evlenince bunlar yapılmıyor mu, yapılıyor ama çok daha nadir.Kocan evin öncelikli oluyor ve hiçbir faydası olmayan şeyler.
Boşver hayatını yaşa, evlenincede nasıl ayrılıcam diye düşünme sonra
Bir kere bu soruları kendine sormak ıçın çok erken. Yalnız mi yoksa evlenmiş olmak için evlenmek mi? Ben güzel bir bayanım fiziğimde yerindedir işim de ama istediğim gibi birini bulamadım yaşim 34 bende bazen böyle düşünüyorum ama içime sindiremiyorum. Bence yanlış fikirlere kapılıp sonradan mutsuz olma.ayrıca her bayan bakımlıyken güzeldir. Önce sen kendini iyi hissetevlilik konusunda fikrinizi almak istiyorum, atandığımdan beri işimden dolayı bana görücü geliyor(sırf bu yüzden gelmeleri de beni rahatsız ediyor) .pek beğenilen bi tip değilim tabi ki şükrediyorum ama. gelenlerin hep bi kötü huyları çıktı ben de bunları öne sürerek ayrıldım yani huyları ortaya çıkana dek evlilik yolundaydık hatta sonuncusu zaten görüntümü beğenmemişmiş öyle mesajlar yazdı sonradan, sanki beğenilen biri değilim diye gözümü kapatıp evlenmeye mecburmuşum gibi(sonra da özür diledi). bunlar dışında hiç erkek arkadaşım olmadı etrafımdaki herkes de bi ömür yalnız kalma, iyi biri çıkarsa evlen diyor yani sırf kötü huyu yok diye (ya da ortaya çıkmadı diye)biriyle evlenmiş olucam belki bu mantıkla. önceleri onlara karşı gibiydim böyle iyiyim kafama göre takılıyorum diyordum ama sorumluluk ve yaş(28) olarak kendimi hazır hissediyor gibiyim hayatımda ilk defa. bu şekilde evlenmeli miyim sizce yoksa tek başıma mı kalmak daha mantıklı ailem çok ısrarcı ben de çok yalnızım