İnsanlar çeşit çeşit, beğenileri, erkekte ne aradıkları da değişiyor. Mutlu veya mutsuz o kısmı kendisini ilgilendirir. Ama iş güç sahibi olup yiyip içip gezince, kendini tanıyınca, 30 ları da görünce insan biraz daha korkuyor nasıl olur acaba bu adamla diye. Kriterler daha da artıyor. Rahatımı bozmak istemiyorum mesela, beni maddi manevi zorlayacak bi adamla olmak istemiyorum ben göz göre göre sırf evleneyim diye. Ha yeri geliyor yalnız hissediyorsun, yeri geliyor el ele çiftleri görünce üzülüyorsun ama sırf hayatımda biri olsun diye de ipe sapa gelmez adamları hayatıma kabul etmek zorunda değilim. Böyle düşününce de kimseyi beğenmiyor oluyorsun, özellikle kadınlar seni sözleriyle incitmeye çalışıyor ama bu numaraları yemeyeceksin. Er ya da geç o istediğin adam seni bulacak. Bence bu kendi hayatına değer vermektir.