- 8 Mart 2015
- 25.109
- En iyi cevaplar
- 1
- 81.195
- 598
Kapıldınız mı?
Aksine endişe duymanız gerekmiyor mu?
İşinden dolayı gelemez ama gelmiş, hem güvenirliliği zedelendi hem de ürkünç değil mi bu?
Kapıldınız mı?Yazmayı unutmuşum, ayrılmayı denedim, işinden dolayı gelemeyeceği bir zamanda işyerimde buldum onu, bu hareketlerine ister istemez kapıldım, sanırım takıntılı oldu ., oysa ailesine de bir ara görüşmüyoruz demiş.
Ya ne alaka Allah aşkına, karşınıza bir sürü insan çıkacak. Sizin geçmişinizi kurcalamayacak anlayış gösterecek insanlar da olacak. Biraz mantıklı düşününbikez yaşanacak her şeyi onunla yaşadım...
Neden kendine böyle birini layık görüyorsun.kamuda memursun, işini mi bırakacaksın?zaten sınırlı,küfür eden biri diyorsun ki annen bile şahit olmuş.bu adam anne ne ve babana saygı göstermez bence...illa yaşayarak öğrenmeye gerek yok.hayat kısa..Allah akıl vermiş..seninki eğer ki evlenirsen bile bile lades demekKızlar beni görseniz, asla ona onun o patavatsız konuşmasına sinirlerine layık görmezsiniz, araştırma görevlisi olmayı bile es geçtim sırf onun için, ama bi bağ var neden anlamıyorum alınyazım buymuş düşüncesi var saçmalıyorum. Piskolojik siddetine , küfürlerine annem şahit olduğu için zaten razı değil, ayrılıyım desem bilmiyorum bikez yaşanacak her şeyi onunla yaşadım...
Siteminizi anlıyorum, ama ilerde keşke sevdiğimle evlenseydim anlaşamıyorsamda onla anlaşamazdım der miyim diye bir his var..Evlen bacım, yazı bekleme... Yeni yılda evlilik romantik olur.
Bırak işi gücü, eğitimi de, bu psikopat taksın zinciri boynuya, nereye isterse oraya çeksin seni. Ne güzel, artık hayatta hiç bir seçime kafa yormazsın, nasılsa herşeye o senin için karar verecek bundan sonra.
Alkol deneyimiyle kendim istemiştim. Bundan pişman değilim ilerisini hayal ettim hep ama..Bana dokunması sonra söz vermesi falan demissiniz.
Zorla mı dokundu ?
Istemediginiz halde mi yaşandı?
Yazık edersiniz kendinize bu duygularla evlenirseniz.
Uçurumdan atlamaya eş değer benim gözümde.
Çıldırma, sevginden ölüyor olsan da uzak dur, sevgi değil bu, adam zorba ve nedense bu zorbalık şu an sana cazip geliyor, ilk dayağını yediğinde aklın başına gelir, o zaman bekaret denilen boş şey için heba ettiklerini düşünüp kendini öldüresin gelir. Silkelen kendine gel, karabasan bu, at üzerinden. Seni el üstünde tutacak, kibar davranacak, arkadaşlarınla bir çay içtiğinde afiyet olsun deyip gülümseyecek bir eş hakediyorsun ne için vazgeçiyorsun bundan küfür hakaret şiddet görmek, onun kazandığı paradan sana koklatacağıyla idare etmek için mi. O kadınlık değil, hayat da değil yazık etme kendine. Git tedavi ol durdur kendiniKızlar beni görseniz, asla ona onun o patavatsız konuşmasına sinirlerine layık görmezsiniz, araştırma görevlisi olmayı bile es geçtim sırf onun için, ama bi bağ var neden anlamıyorum alınyazım buymuş düşüncesi var saçmalıyorum. Piskolojik siddetine , küfürlerine annem şahit olduğu için zaten razı değil, ayrılıyım desem bilmiyorum bikez yaşanacak her şeyi onunla yaşadım...
Niye tercih yapmak zorunda bırakılıyorsun ki? Bir kadının maddi özgürlüğü mutlaka olmalı. Hayatta her şey olabilir. Asla işinden vazgeçme. Nasip bu belli olmaz belki başka biri nasibin. Ayrıca gerçekten askerlerin geneli bu şekilde sinirliArkadaşlar merhaba, 26 yaşında bir kadınım, mühendisim kamuda calısıyorum. 1 yıldır nişan vesilesiyle tanıştığım sevgilim ise astsubay, uzaktayız, 3 defa vakit geçirdim bir de telefon görüşmeleriyle tanıyorum. Uzatmak istemiyorum kısa keseyim neyse sevdik sevildik yaşadık her şeyi de, evlenmek için çok ısrarlıydı, çeyiz falan aldık onlar hazır, benim babam sinir hastası olduğu için söyleyemiyordum, geçmişte kim gelse evlenemez dedi kovdu insanlarla iletişimi saygısı edebi sıfır (yine de babamdır başımın üstünde yeri var kimseye değişmem yokluğunu göstermesin rabbim) neyse bu sebeplerden dolayı çok baskı altındaydım benim iznim gelmeden söyle lütfen şu bu. Söyledim,
Babam senin çalıştığın kurum 3 yılda bir yer değiştiremez gidip gelemezsin dedi yılda bir ay görüşürüz beni aldatsa da olur aile olmasakta olur diyorsan evlen kızım hayat senin hayatın biz bileemyiz dedi mucize bir şekilde. Yani ben ev hanımı olabilirim bu gidişle... Gel gelelim erkek arkadaşımın hali hareketleri siniri mesela sürekli arayıp sıkıştırmaları, çok aşırı kıskançlıkları (Konum attırmak, günde yüz kere fotoğraf istemek vs) geçmediği gibi aynı kaldı, bende bu süre zarfında düşünmeye karar verdim. Kıskançlığı, ağız alışkanlığı küfürleri bağrışı çağırışı ...
Düşünüyorum, hali sinirli geçmişte normal arkadaşlığa dahi tahammülü olmayan ve biraz zorlasam dikleşsem ayrılabileceğim birisi aslında, ve ev hanımı olmama değecek mi bilmediğim? seviyorum ama sevgim biraz bana dokunduktan sonra küle döndü zaten, bundan sonra terketmeyişi bir daha hiç dokunammaya söz verişi bizi ayakta ttuttu gibi. Kafam çok karışık, ait oldum diye evlenmek yeri gelince ev hanımı olup sözünü dinlemek mi ? ki gururunun okşanmasına bayılıyor karşısında susulmasına sürekli şen şakrak hiç sorun konuşulmamasına.. Yoksa nasıl olsa her şey geçer unut Gizem önüne bak demek mi ?
Yüksek lisans öğrencisiyim, çevrede girişken saygı gören ciddi bi kızım, sevgiye aşka kapılıp hayatına yön verecek biri değildim ama kendimi tanıyamıyorum, ne düşünürsünüz? yaşayan var mı ? İşim iyi maaşım iyi ama ömür boyu çalışmak mı mutlu eder, yoksa hadi diyelim ki anlaştık o evlilik daha mı mutlu edicidir ?
Tamam evlen ozaman.Kızlar beni görseniz, asla ona onun o patavatsız konuşmasına sinirlerine layık görmezsiniz, araştırma görevlisi olmayı bile es geçtim sırf onun için, ama bi bağ var neden anlamıyorum alınyazım buymuş düşüncesi var saçmalıyorum. Piskolojik siddetine , küfürlerine annem şahit olduğu için zaten razı değil, ayrılıyım desem bilmiyorum bikez yaşanacak her şeyi onunla yaşadım...
Kendinizi önemseyin lütfen. O kadar emek vermişsiniz, hedeflerinize ulasmissiniz... sonra biri cikiyor ve sizin calisip calisamayacaginiza mudehale ediyor. Bu ne kadar saçma birşey. Ayrica size ne kadar guvensiz. Ne o konumlar istemek falan. Bu sizi eve kapatir burnunuzu disari cikaramazsiniz. Simdi 2 gun uzulursunuz ama evlendiginizde cok daha fazlasi olur.Arkadaşlar merhaba, 26 yaşında bir kadınım, mühendisim kamuda calısıyorum. 1 yıldır nişan vesilesiyle tanıştığım sevgilim ise astsubay, uzaktayız, 3 defa vakit geçirdim bir de telefon görüşmeleriyle tanıyorum. Uzatmak istemiyorum kısa keseyim neyse sevdik sevildik yaşadık her şeyi de, evlenmek için çok ısrarlıydı, çeyiz falan aldık onlar hazır, benim babam sinir hastası olduğu için söyleyemiyordum, geçmişte kim gelse evlenemez dedi kovdu insanlarla iletişimi saygısı edebi sıfır (yine de babamdır başımın üstünde yeri var kimseye değişmem yokluğunu göstermesin rabbim) neyse bu sebeplerden dolayı çok baskı altındaydım benim iznim gelmeden söyle lütfen şu bu. Söyledim,
Babam senin çalıştığın kurum 3 yılda bir yer değiştiremez gidip gelemezsin dedi yılda bir ay görüşürüz beni aldatsa da olur aile olmasakta olur diyorsan evlen kızım hayat senin hayatın biz bileemyiz dedi mucize bir şekilde. Yani ben ev hanımı olabilirim bu gidişle... Gel gelelim erkek arkadaşımın hali hareketleri siniri mesela sürekli arayıp sıkıştırmaları, çok aşırı kıskançlıkları (Konum attırmak, günde yüz kere fotoğraf istemek vs) geçmediği gibi aynı kaldı, bende bu süre zarfında düşünmeye karar verdim. Kıskançlığı, ağız alışkanlığı küfürleri bağrışı çağırışı ...
Düşünüyorum, hali sinirli geçmişte normal arkadaşlığa dahi tahammülü olmayan ve biraz zorlasam dikleşsem ayrılabileceğim birisi aslında, ve ev hanımı olmama değecek mi bilmediğim? seviyorum ama sevgim biraz bana dokunduktan sonra küle döndü zaten, bundan sonra terketmeyişi bir daha hiç dokunammaya söz verişi bizi ayakta ttuttu gibi. Kafam çok karışık, ait oldum diye evlenmek yeri gelince ev hanımı olup sözünü dinlemek mi ? ki gururunun okşanmasına bayılıyor karşısında susulmasına sürekli şen şakrak hiç sorun konuşulmamasına.. Yoksa nasıl olsa her şey geçer unut Gizem önüne bak demek mi ?
Yüksek lisans öğrencisiyim, çevrede girişken saygı gören ciddi bi kızım, sevgiye aşka kapılıp hayatına yön verecek biri değildim ama kendimi tanıyamıyorum, ne düşünürsünüz? yaşayan var mı ? İşim iyi maaşım iyi ama ömür boyu çalışmak mı mutlu eder, yoksa hadi diyelim ki anlaştık o evlilik daha mı mutlu edicidir ?
Kader değil korku bunun adı ayrılmaya kalkışın sizinle birlikte olduğunu anlatmakla tehdit eder karaktersiz bunları kendinize müstahak görmeyin yol yakınken kurtulunArkadaşlar merhaba, 26 yaşında bir kadınım, mühendisim kamuda calısıyorum. 1 yıldır nişan vesilesiyle tanıştığım sevgilim ise astsubay, uzaktayız, 3 defa vakit geçirdim bir de telefon görüşmeleriyle tanıyorum. Uzatmak istemiyorum kısa keseyim neyse sevdik sevildik yaşadık her şeyi de, evlenmek için çok ısrarlıydı, çeyiz falan aldık onlar hazır, benim babam sinir hastası olduğu için söyleyemiyordum, geçmişte kim gelse evlenemez dedi kovdu insanlarla iletişimi saygısı edebi sıfır (yine de babamdır başımın üstünde yeri var kimseye değişmem yokluğunu göstermesin rabbim) neyse bu sebeplerden dolayı çok baskı altındaydım benim iznim gelmeden söyle lütfen şu bu. Söyledim,
Babam senin çalıştığın kurum 3 yılda bir yer değiştiremez gidip gelemezsin dedi yılda bir ay görüşürüz beni aldatsa da olur aile olmasakta olur diyorsan evlen kızım hayat senin hayatın biz bileemyiz dedi mucize bir şekilde. Yani ben ev hanımı olabilirim bu gidişle... Gel gelelim erkek arkadaşımın hali hareketleri siniri mesela sürekli arayıp sıkıştırmaları, çok aşırı kıskançlıkları (Konum attırmak, günde yüz kere fotoğraf istemek vs) geçmediği gibi aynı kaldı, bende bu süre zarfında düşünmeye karar verdim. Kıskançlığı, ağız alışkanlığı küfürleri bağrışı çağırışı ...
Düşünüyorum, hali sinirli geçmişte normal arkadaşlığa dahi tahammülü olmayan ve biraz zorlasam dikleşsem ayrılabileceğim birisi aslında, ve ev hanımı olmama değecek mi bilmediğim? seviyorum ama sevgim biraz bana dokunduktan sonra küle döndü zaten, bundan sonra terketmeyişi bir daha hiç dokunammaya söz verişi bizi ayakta ttuttu gibi. Kafam çok karışık, ait oldum diye evlenmek yeri gelince ev hanımı olup sözünü dinlemek mi ? ki gururunun okşanmasına bayılıyor karşısında susulmasına sürekli şen şakrak hiç sorun konuşulmamasına.. Yoksa nasıl olsa her şey geçer unut Gizem önüne bak demek mi ?
Yüksek lisans öğrencisiyim, çevrede girişken saygı gören ciddi bi kızım, sevgiye aşka kapılıp hayatına yön verecek biri değildim ama kendimi tanıyamıyorum, ne düşünürsünüz? yaşayan var mı ? İşim iyi maaşım iyi ama ömür boyu çalışmak mı mutlu eder, yoksa hadi diyelim ki anlaştık o evlilik daha mı mutlu edicidir ?
Anlattiginiz özelliklere sahip biriyle çalışarak da mutlu olamazsınız. Eşim asker aylardır görmedim denizci hiç aldatılma hissiyatina kapilmadim, bana kendimi her zaman değerli hissettirdi yani bunlat meslek değil kişilik özelliği. Eşimin işi çok yoğun , yorucu ama bana sinirlendigini bilmem, bugüne kadar güven sorunu yaşamadık. Ne ben ne o konum ve fotoğraf istemedik kendimizi kanıtlamak için. İlişkinizde güven yok. Kariyerinizi heba etmeyinArkadaşlar merhaba, 26 yaşında bir kadınım, mühendisim kamuda calısıyorum. 1 yıldır nişan vesilesiyle tanıştığım sevgilim ise astsubay, uzaktayız, 3 defa vakit geçirdim bir de telefon görüşmeleriyle tanıyorum. Uzatmak istemiyorum kısa keseyim neyse sevdik sevildik yaşadık her şeyi de, evlenmek için çok ısrarlıydı, çeyiz falan aldık onlar hazır, benim babam sinir hastası olduğu için söyleyemiyordum, geçmişte kim gelse evlenemez dedi kovdu insanlarla iletişimi saygısı edebi sıfır (yine de babamdır başımın üstünde yeri var kimseye değişmem yokluğunu göstermesin rabbim) neyse bu sebeplerden dolayı çok baskı altındaydım benim iznim gelmeden söyle lütfen şu bu. Söyledim,
Babam senin çalıştığın kurum 3 yılda bir yer değiştiremez gidip gelemezsin dedi yılda bir ay görüşürüz beni aldatsa da olur aile olmasakta olur diyorsan evlen kızım hayat senin hayatın biz bileemyiz dedi mucize bir şekilde. Yani ben ev hanımı olabilirim bu gidişle... Gel gelelim erkek arkadaşımın hali hareketleri siniri mesela sürekli arayıp sıkıştırmaları, çok aşırı kıskançlıkları (Konum attırmak, günde yüz kere fotoğraf istemek vs) geçmediği gibi aynı kaldı, bende bu süre zarfında düşünmeye karar verdim. Kıskançlığı, ağız alışkanlığı küfürleri bağrışı çağırışı ...
Düşünüyorum, hali sinirli geçmişte normal arkadaşlığa dahi tahammülü olmayan ve biraz zorlasam dikleşsem ayrılabileceğim birisi aslında, ve ev hanımı olmama değecek mi bilmediğim? seviyorum ama sevgim biraz bana dokunduktan sonra küle döndü zaten, bundan sonra terketmeyişi bir daha hiç dokunammaya söz verişi bizi ayakta ttuttu gibi. Kafam çok karışık, ait oldum diye evlenmek yeri gelince ev hanımı olup sözünü dinlemek mi ? ki gururunun okşanmasına bayılıyor karşısında susulmasına sürekli şen şakrak hiç sorun konuşulmamasına.. Yoksa nasıl olsa her şey geçer unut Gizem önüne bak demek mi ?
Yüksek lisans öğrencisiyim, çevrede girişken saygı gören ciddi bi kızım, sevgiye aşka kapılıp hayatına yön verecek biri değildim ama kendimi tanıyamıyorum, ne düşünürsünüz? yaşayan var mı ? İşim iyi maaşım iyi ama ömür boyu çalışmak mı mutlu eder, yoksa hadi diyelim ki anlaştık o evlilik daha mı mutlu edicidir ?
Doğu'da görev yapıyor öyle rahat ki sana anlatamam ama kıskançlıklarını mantıklı göstermek için bunu kullanıyor, bir şey olsa gelemem aman naparım ben sensiz ölürüm ben bak göreve giderim nolur konum aç fotoğraf at.. Ayrılınca hiç merak etmiyor ama, hiç ulaşmazdı.. Sadece onunlayken şüpheyle kıskançlıkla bunları dayatırdı. Kendisi de günde 100 e yakın fotoğraf atardı sebebini hiç öğrenemedim ama.Esim basta sizin bahsettiğiniz gibiydi meslekle ilgili oluyor galiba. Uzaktayken sanki tanıdığım adam değildi ama yanıma gelince bambaşka sizinde oyle mi onu anlamadım çünkü nisanliniz nerde görev yapıyor bilmiyorum ama görev yeri onlari cok etkiliyor. Ayrica bnce isini bırakma ben özel sektörde çalışıyordum evlendiğim için çıkmak zorunda kaldım çöküşe geçiyorsun herseyi kendin yaparken bir anda esine bağlı oluyorsun en ufak alacağın bisy için bile ondan para isteyeceksin oyle dusun birikim yaptığın seni bir yere kadar götürecek yani. Hemn karar verme değecek mi bunca yaptığın herseye önce oyle bir düşün kararını ver ama değişmez evlilikten sonra hata kotu olur
Doğru kararı vermişsin,emin ol pişman olmayacaksın, bunun acısı altı ay, evliliğin acısı ömür boyuArkadaşlar değerli fikirleriniz için teşekkür ederim, karar verdim arkasında durmaya çalışıyorum. Zaten oda ısrar etmedi pek dedikelrimi yapmayacaksan yolun açık olsun tarzı konuştu.. İşi böyleyken tanıdım başlarda çok neşeli çok enerjik biriydi ama sonra iş güç bahane olarak, sürdüğüm ojeye kadar sinir krizleri geçirmeye başladı. Ben bunlara karşı çıkınca da zaten anlaşamaz olduk oda istemez oldu. Evlenince hiçbir şeyden korkmayacak her şeyi yaparsam anlaşacaktık.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?