Bir küs bir barışık 4 yıldır süren bir ilişkim var. Bir yıl kadar ciddi bir ayrılık yaşadık. Sonra yeniden başladık. Her şey güzel gidiyodu ki karşımda değişmiş birini buldum. Yeni sorunlar çıktı ortaya.yine ayrılalım dedik derken yanıma geldi görüştük konuştuk kopamadık. şimdi size anlatayım.
Kendisi 28 yaşında, ben 24. Askerliğini yapmış,mesleği var.bense kpss hazırlığı içindeyim daha bir mesleğim yok. Bu sene benim için oldukça stresli atancam mı nolcak diye geriliyorum ve bu ilişkime de yansıyor. Sevgilim özgürlüğğne aşırı düşkün. Sürekli tatil planları yapar erkek arkadaşlarıyla. Motoruna biner dağ bayır gezer geceleri döner evine. Çadır kurar,kamp kurar. Yani doğayı gezmeyi fazka seviyor. Ve ben bunu kıskanıyorum. Motorunu bile kıskanıyorum. Bu kadar çok gezmesi batıyor bana.gezmeyi sevdiği kadar beni sevmiyor sanki. Ben de yine mi dağ bayır dediğimde sıkma beni diyor.hattab bir keresinde o motoru senin yüzünden aldım. Kavga ettik mutsuz oldum ben mutsuz olamam dedim kendimi mutlu etcek bir şey yaptım. Sen de mutlu et o zaman beni motorumu kıskanmak zorunda kalma dedi.
Geçen gün yanıma geldi. Böyle laflarında 34 ümde falan evlenirim demeye başladı duruo dururken. Evlilik delisi değilim ama rahatsız oldum. Ben de konuştum açık açık evlilik konusunu. Bana "evlenmek bütün hayatımı elimden alacak gibi hissediyorum, baksana sen bana ayak uydurmuyorsun,motorumdan bile rahatsızsın .özgürlüğüm kısıtlanacak, hele de konu sensen. İnan bir gün evlenirsem o kız sen olacaksın ben hep seni yanımda istedim ama ben buna birkaç yıl hazır değilim. Bırak bekarlığımı biraz daha yaşayayım. Bu kız meselesi değil gezmek çadır kurmak dağlara çıkmak istiyorum. Üstelik atanman lazım bi düzen bi hazırlık lazım. Atan hemen yazına evleneyim" dedi.
Sanırım kafası çok karışıktı. Bir ara belki de eş seçiminde yanlış yapıyoruz. Birbirimize göre değiliz ama senden kopamam yapamam sensiz dedi.
Çok konu açtım buraya hep farklısınız olamz bu iş dendi. Arkadaşlar ben iş hayatına atıldığım vakit ona bu kadsr bağımlı olmayacağımı, sıkmadan özgür bırakacağımı biliyorum. İşsizlikten buna sardım resmen. Ama şunu sormak istiyorum size. Bu düşüncede bi insanla evlenilir mi? Yani bu kadar özgürcü.. Evli arkadaşları var neymiş gece 3 te eve döndüğü zamanlar oluyormuş bunu benle yapamazmış. Üçte evde mi olunur?bana mı absürt bu.. Ya çok sıktığım için mi böyle oldu anlamıyorum. Bana sürekli evlenelim derken böyle cümleler kurmasını aklım almıyor. Benden emin değil sanırım. Mesela defi ki bu ysz senke gezelim motorla dedi. Ben motora falan binmem dedim bak işte dedi. Ya ama 28 yaşındasın böyle havai serseri gibi davranmıyor mu sizce de?
Sorun ben de mi diye düşünğyorum. Motorunu gezmesini arkadaşlarını kıskanmam anormal mi? Bu bende değişebilir mi? Bazen oyaladığını, vakit geçirdiğini düşünüyorum. Sizce dışarıdan nasıl gözüküyor? Tablo bu..