Eşim de ben de özelde çalışıyorduk maaşlarımız da çok iyi değildi ( özel okulda çalışanlar bilir ) biz hiç paraya falan bakmadık gibi
ailem uzaktan evlenmemi istemiyordu, eşim baya çabaladı ikna edebilmek için , bizimki çok saf , iyi niyetli bir ilişkiydi bence , şimdilerde ne benim eşim gibi erkek ne de kız kaldı, önceliğimiz yan yana olabilmekti, o günlerimiz çok güzeldi, ben üni okurken tanışmıştım eşimle o da tez yazıyordu, zengin de değildik zaten , evlenince atandık ikimizde, yeni evlililer yeni evinde yeni masasında şuh sofralar kurup misafirler ağırlarken biz ergen gibi kpss çalışıyorduk
evliliğimizin ilk yılı eşim, 2. Yılında da ben atandım, Allah yardım etti bugünlere geldik , şimdi ki erkeklerin garantici halleri çok tiksindirici, eşim elimi tutup yeter ki yanımda ol taşı sıkar suyunu çıkarır yine de seni kimseye muhtaç etmem derdi ve öyle de yaptı gerçekten, ben onun bu sözüne inanarak evlendim ve pişman da değilim, şimdiki yeni nesil kızlara üzülüyorum, erkekler çok vasat gerçekten, kaliteli adam gibi erkekler çok azaldı, hepsi maddiyatı garantilemek peşinde ve hatta çoğu maaşlı kız avında, kimseye yıllarını feda etme , iyi düşün değecek ise bekle
...
Not: Eşim 29 ben ise 23 yaşıma girmek üzereyken tanışmıştık, 2 yıl görüşüp evlendik ...
