- 10 Ocak 2025
- 5
- 2
- 1
- 30
- Konu Sahibi kedimicokseviyorum12
-
- #1
Merhabalar, çok vaktinizi almadan direkt konuya girmek istiyorum. Tavsiyelerinizi bekliyorum.
Ben bir devlet hastanesinde doktor olarak çalışmaktayım. Şöyle ki sevgi anlamında duygusuz olduğumu hissediyorum. Daha önce hiç birlikteliğim olmadı birisiyle. Bu yönde bir talebim de olmadı açıkçası çok da asosyal büyüdüm. Ama evdekilere -artık yaş da gelip geçince (31 yaşındayım)- evlenme isteği vibe'ı vermeye başlamıştım ki Teyzem beni birisiyle tanıştırmak istedi, kuzenimin yakın arkadaşıymış bu beyefendi de.
Bu arada noldu da birden bire evlenmek istedin derseniz hayat felsefesi olarak böylesine bir yalnızlığın uygun olmayacağını kavradım ve kendimi birisine adamak istediğimi fark ettim. Psikoterapi de alıyordum bu süreçle alakalı zaten. İçimden inşallah aşk ve sevgi gibi şeyleri ben de hissederim diye dua ediyorum
Velhasıl biz bu beyefendiyle 7-8 defa oturduk, görüştük. Kendisi hakim yardımcısı olarak çalışıyor ve seneye ataması olacakmış rastgele şehirlerden birisine. 29 yaşında o da. Prezantabl, ciddi bir görünüşü var. Samimi ve ayrıca bana da iyi davranıyor, içimden bu iş olacak derken son görüşmemizde garip şeyler oldu.
Bana birdenbire sağlık problemlerini anlatmaya başladı. Ben ömrümü devam ettireceğim bir kişiden sağlık sorunlarımı saklamak istemem diyerek başladı anlatmaya. Öncelikle sindirim sorunları yaşadığını, dışarıdan çok çok nadir olmakla birlikte hiçbir şekilde yemek yiyemediğini, aynı şekilde misafirliklere de gittiğinde orada verilen şeyleri de eğer midesine dokunuyorsa yiyemediğini, sadece evde kendi hazırladığı şeyleri tüketebildiğini, ayrıca yoğun bir şekilde -lütfen mazur görün- gaz ve geğirme problemleri yaşadığını, aşırı yavaş yemek yediğini vb. durumları anlattı. Bu gibi durumlar seni iğrendirir veya sorun olur mu diye önceden söylüyorum diye devam etti. Hatta doktor da olduğumdan bana baya belgelerle gelip yıllardır bu problemlerin tedavisini aradığını ancak bir türlü çözüm olmadığını denemediği şeyin kalmadığını falan her şeyi anlattı.
Sonra ikinci aşamaya geçti. cinsi problemlerden bahsetti. Daha önce hiçbir birlikteliği olmadığı için bu konularda acemi olabileceğini, ancak bunun düzelmesi yönünde her türlü şeyi yapacağını söyledi. Bu konuda zaten benim de olmadığı için birlikte aşabileceğimizi düşündüğümü söyledim ve kapattım burayı.
Sonra da psikolojik olarak kaygı ve stres seviyesinin biraz yüksek olduğunu falan bahsetti. (bu devirde kimin yok?)
Bunlar birdenbire konuşulunca ben paranoyaya girdim zaten. Acaba benden soğudu da bahane olarak mı birdenbire bunlar ortaya döküldü diye düşündüm ki ama çocuk e-nabız kayıtlarıyla belgeli-kanıtlı gelmiş her sorununu tak tak anlatıyor.
Şimdi evet hastalıkta-sağlıkta diyoruz tabi ki ama ben henüz evlenmeden bu kadar şeyi öğrenmiş oldum. Hiç kimse 4x4 değildir elbette hepimizin birtakım sorunları var ama özellikle sindirim sorunlarında kafam takıldı. Yani ben birlikte bir şey yiyemediğim, dışarıda gezip farklı tatlar deneyemedeğim birisiyle evlensem ne anlamı kaldı ki şimdi. ortak etkinlik olarak ne yapabiliriz mesela? her etkinliğin aralarında yeme-içme vardır nereye kadar sabredilir bu duruma bilemedim. Ayrıca sonradan bu gaz vb. problemler beni ondan tiksindirebilir mi gerçekten kafam çok bulanmış vaziyette.
Onu gerçekten çok beğenmiştim, bu yaşıma kadar ciddi anlamda konuştuğum belki de tek kişiydi ama o da birdenbire hüsran oldu. Sizce ne yapılmalı, her şeye rağmen devam mı edilmeli yoksa bu gibi durumlar bir evliliği çekilmez yapabilecek düzeye varacak şeyler midir...
Ben bir devlet hastanesinde doktor olarak çalışmaktayım. Şöyle ki sevgi anlamında duygusuz olduğumu hissediyorum. Daha önce hiç birlikteliğim olmadı birisiyle. Bu yönde bir talebim de olmadı açıkçası çok da asosyal büyüdüm. Ama evdekilere -artık yaş da gelip geçince (31 yaşındayım)- evlenme isteği vibe'ı vermeye başlamıştım ki Teyzem beni birisiyle tanıştırmak istedi, kuzenimin yakın arkadaşıymış bu beyefendi de.
Bu arada noldu da birden bire evlenmek istedin derseniz hayat felsefesi olarak böylesine bir yalnızlığın uygun olmayacağını kavradım ve kendimi birisine adamak istediğimi fark ettim. Psikoterapi de alıyordum bu süreçle alakalı zaten. İçimden inşallah aşk ve sevgi gibi şeyleri ben de hissederim diye dua ediyorum
Velhasıl biz bu beyefendiyle 7-8 defa oturduk, görüştük. Kendisi hakim yardımcısı olarak çalışıyor ve seneye ataması olacakmış rastgele şehirlerden birisine. 29 yaşında o da. Prezantabl, ciddi bir görünüşü var. Samimi ve ayrıca bana da iyi davranıyor, içimden bu iş olacak derken son görüşmemizde garip şeyler oldu.
Bana birdenbire sağlık problemlerini anlatmaya başladı. Ben ömrümü devam ettireceğim bir kişiden sağlık sorunlarımı saklamak istemem diyerek başladı anlatmaya. Öncelikle sindirim sorunları yaşadığını, dışarıdan çok çok nadir olmakla birlikte hiçbir şekilde yemek yiyemediğini, aynı şekilde misafirliklere de gittiğinde orada verilen şeyleri de eğer midesine dokunuyorsa yiyemediğini, sadece evde kendi hazırladığı şeyleri tüketebildiğini, ayrıca yoğun bir şekilde -lütfen mazur görün- gaz ve geğirme problemleri yaşadığını, aşırı yavaş yemek yediğini vb. durumları anlattı. Bu gibi durumlar seni iğrendirir veya sorun olur mu diye önceden söylüyorum diye devam etti. Hatta doktor da olduğumdan bana baya belgelerle gelip yıllardır bu problemlerin tedavisini aradığını ancak bir türlü çözüm olmadığını denemediği şeyin kalmadığını falan her şeyi anlattı.
Sonra ikinci aşamaya geçti. cinsi problemlerden bahsetti. Daha önce hiçbir birlikteliği olmadığı için bu konularda acemi olabileceğini, ancak bunun düzelmesi yönünde her türlü şeyi yapacağını söyledi. Bu konuda zaten benim de olmadığı için birlikte aşabileceğimizi düşündüğümü söyledim ve kapattım burayı.
Sonra da psikolojik olarak kaygı ve stres seviyesinin biraz yüksek olduğunu falan bahsetti. (bu devirde kimin yok?)
Bunlar birdenbire konuşulunca ben paranoyaya girdim zaten. Acaba benden soğudu da bahane olarak mı birdenbire bunlar ortaya döküldü diye düşündüm ki ama çocuk e-nabız kayıtlarıyla belgeli-kanıtlı gelmiş her sorununu tak tak anlatıyor.
Şimdi evet hastalıkta-sağlıkta diyoruz tabi ki ama ben henüz evlenmeden bu kadar şeyi öğrenmiş oldum. Hiç kimse 4x4 değildir elbette hepimizin birtakım sorunları var ama özellikle sindirim sorunlarında kafam takıldı. Yani ben birlikte bir şey yiyemediğim, dışarıda gezip farklı tatlar deneyemedeğim birisiyle evlensem ne anlamı kaldı ki şimdi. ortak etkinlik olarak ne yapabiliriz mesela? her etkinliğin aralarında yeme-içme vardır nereye kadar sabredilir bu duruma bilemedim. Ayrıca sonradan bu gaz vb. problemler beni ondan tiksindirebilir mi gerçekten kafam çok bulanmış vaziyette.
Onu gerçekten çok beğenmiştim, bu yaşıma kadar ciddi anlamda konuştuğum belki de tek kişiydi ama o da birdenbire hüsran oldu. Sizce ne yapılmalı, her şeye rağmen devam mı edilmeli yoksa bu gibi durumlar bir evliliği çekilmez yapabilecek düzeye varacak şeyler midir...