Evlilik fikri?..

someonee012 .!.:

İyi akşamlar herkese Dirket konuya gireyim. İşyerinde aynı gün atandığım kişi var. 60 kişiye yakın kişi başladık ama biz aynı masada başladık. Bizi kader buluşturdu diye düşünüyorum. İlk 4 ay çok iyi arkadaştık, 9 aydır da ilişkimiz var. Herkes biliyor, ikimizi de seviyorlar. Lakin...
Ben 32 olacam, o 27.5... Yani 4.5 yaş büyüğüm. Ben de takmıyorum, o da takmıyor, onun ailesi de takmadı. Ki o 32, ben 25 gösteriyorum normalde. Mezhepler de farklı. Ailesi anlayışla karşıladı, benim içinde bir sıkıntı yok ama ailem...
Ablam da hem mezhep hem yaş konusunda aynı evliliği yaptı ve ailem istememişti ama sonu baya kötü bitti. Şimdi aynısını ben yaşıyorum ama herkes bir olacak değil ki.
Gerçekten bu 13 ayda o kadar mutluyum ki... Karşılıklı sevgi, saygı, ilgi, güven, maddi manevi destek, gezme tozma,..
Anneme açtım konuyu, kıyamet koptu tabii ki ama sırf ailem bu konuda katı diye, sırf ablam kötü şeyler yaşadı diye neden kendimi engelleyeyim ki diyorum?? Hayat bu... Evet, ileride belki ayrılacaz ama illa bu sebeplerden olacak değilya ya da sırf ailem istemiyor diye mi ayrılmış olacam ya da onların onayladığı kişiyle ömür boyu olacağımın garantisi yok ki.
Annem çok toksik biri. Kendine uymuyor diye ablamı doldurdu, ayırdı zaten. Ki tek derdi, elalem ne der? Saygısız, hayırsız evlat falan olmak istemiyorum ama hep sınır çizen biriydim, bunda da çizmek istiyorum çünkü bu yaşıma kadar böyle hissetmemiştim, çok da seviyorum. Yakın arkadaşlarım destekliyor, seni hiç böyle mutlu, evlilik düşünecek kadar görmemiştik diyorlar. İş yerinde samimi olduklarımla paylaşmıyorum. Ne olur ne olmaz, dedikodu olmasın diye. Sizinle de paylaşmak istedim

Genişletmek için tıkla...

Lady Guinevere .!.:

şöyle ki yarın öbür gün kötü bir seyler yasasanız (Allah korusun) arkadaslarınız bunla dertlenmeyecek, aileniz dertlenecek. o yüzden arkadaslarınız her seye destek verebilir, bir önemi yok bence.

Benim ve etrafımdaki insanların evliliklerinden tecrübe ettiğim kadarıyla ailenin desteklemediği evlilikler hüsranla sonuclanıyor. ama bir tanıstırın bence. belki ailenizin önyargılarını kırar ve içlerine siner sevgiliniz. şahsi fikrim tanıstıktan ve tanıdıktan sonra da karşı olursalar ben de geri dururdum bu işten

Genişletmek için tıkla...

papatyamm13 .!.:

Yaştan ziyade olgunluğu önemli. Erkekler bize göre biraz geç olgunlaşıyor genellikle ama bazı kişiler yaşına göre olgun da olabiliyor. Bu o kişi ile alakalı o yüzden onu siz tanıyıp tartacaksiniz. Ailenizin karşı çıktığı ve ablanizin sorun yasadigi konuları siz iyice düşündünüp baktınız mı? Yani mesela ailesi ne düşünüyor, karışan insanlar mi? Sevgiliniz ailesinin fikirlerinden ne kadar etkileniyor? Kendi görüşünüze göre yaşadığınız şeyler konusunda eleştiri baskı yapıyor mu? Bunlara bakın eğer bunlarda sorun yoksa ailenizi zamanla ikna edersiniz. Tanıdıkça ikna olurlar belki

Genişletmek için tıkla...

someonee012 .!.:

İyi akşamlar herkese Dirket konuya gireyim. İşyerinde aynı gün atandığım kişi var. 60 kişiye yakın kişi başladık ama biz aynı masada başladık. Bizi kader buluşturdu diye düşünüyorum. İlk 4 ay çok iyi arkadaştık, 9 aydır da ilişkimiz var. Herkes biliyor, ikimizi de seviyorlar. Lakin...
Ben 32 olacam, o 27.5... Yani 4.5 yaş büyüğüm. Ben de takmıyorum, o da takmıyor, onun ailesi de takmadı. Ki o 32, ben 25 gösteriyorum normalde. Mezhepler de farklı. Ailesi anlayışla karşıladı, benim içinde bir sıkıntı yok ama ailem...
Ablam da hem mezhep hem yaş konusunda aynı evliliği yaptı ve ailem istememişti ama sonu baya kötü bitti. Şimdi aynısını ben yaşıyorum ama herkes bir olacak değil ki.
Gerçekten bu 13 ayda o kadar mutluyum ki... Karşılıklı sevgi, saygı, ilgi, güven, maddi manevi destek, gezme tozma,..
Anneme açtım konuyu, kıyamet koptu tabii ki ama sırf ailem bu konuda katı diye, sırf ablam kötü şeyler yaşadı diye neden kendimi engelleyeyim ki diyorum?? Hayat bu... Evet, ileride belki ayrılacaz ama illa bu sebeplerden olacak değilya ya da sırf ailem istemiyor diye mi ayrılmış olacam ya da onların onayladığı kişiyle ömür boyu olacağımın garantisi yok ki.
Annem çok toksik biri. Kendine uymuyor diye ablamı doldurdu, ayırdı zaten. Ki tek derdi, elalem ne der? Saygısız, hayırsız evlat falan olmak istemiyorum ama hep sınır çizen biriydim, bunda da çizmek istiyorum çünkü bu yaşıma kadar böyle hissetmemiştim, çok da seviyorum. Yakın arkadaşlarım destekliyor, seni hiç böyle mutlu, evlilik düşünecek kadar görmemiştik diyorlar. İş yerinde samimi olduklarımla paylaşmıyorum. Ne olur ne olmaz, dedikodu olmasın diye. Sizinle de paylaşmak istedim

Genişletmek için tıkla...

someonee012 .!.:

Çok olgun gerçekten. Ablamın sorunu da aynıydı, sadece yaş ve mezhep. İlk andan annem bu konuya takıldığı için, ablam nasıl onu dinlemez diye kinlenip birkaç ay içinde bozdu işi. Öyle de değişik biri.
Sevgilimin, ailesiyle ilişkili iyi. Hem yakın hem mesafeli. Ailemin düşüncesini de saygıyla karşıladı ama yine de canı sıkılmadı değil. İnş bizimkiler de ikna olur

Genişletmek için tıkla...

someonee012 .!.:

İyi akşamlar herkese Dirket konuya gireyim. İşyerinde aynı gün atandığım kişi var. 60 kişiye yakın kişi başladık ama biz aynı masada başladık. Bizi kader buluşturdu diye düşünüyorum. İlk 4 ay çok iyi arkadaştık, 9 aydır da ilişkimiz var. Herkes biliyor, ikimizi de seviyorlar. Lakin...
Ben 32 olacam, o 27.5... Yani 4.5 yaş büyüğüm. Ben de takmıyorum, o da takmıyor, onun ailesi de takmadı. Ki o 32, ben 25 gösteriyorum normalde. Mezhepler de farklı. Ailesi anlayışla karşıladı, benim içinde bir sıkıntı yok ama ailem...
Ablam da hem mezhep hem yaş konusunda aynı evliliği yaptı ve ailem istememişti ama sonu baya kötü bitti. Şimdi aynısını ben yaşıyorum ama herkes bir olacak değil ki.
Gerçekten bu 13 ayda o kadar mutluyum ki... Karşılıklı sevgi, saygı, ilgi, güven, maddi manevi destek, gezme tozma,..
Anneme açtım konuyu, kıyamet koptu tabii ki ama sırf ailem bu konuda katı diye, sırf ablam kötü şeyler yaşadı diye neden kendimi engelleyeyim ki diyorum?? Hayat bu... Evet, ileride belki ayrılacaz ama illa bu sebeplerden olacak değilya ya da sırf ailem istemiyor diye mi ayrılmış olacam ya da onların onayladığı kişiyle ömür boyu olacağımın garantisi yok ki.
Annem çok toksik biri. Kendine uymuyor diye ablamı doldurdu, ayırdı zaten. Ki tek derdi, elalem ne der? Saygısız, hayırsız evlat falan olmak istemiyorum ama hep sınır çizen biriydim, bunda da çizmek istiyorum çünkü bu yaşıma kadar böyle hissetmemiştim, çok da seviyorum. Yakın arkadaşlarım destekliyor, seni hiç böyle mutlu, evlilik düşünecek kadar görmemiştik diyorlar. İş yerinde samimi olduklarımla paylaşmıyorum. Ne olur ne olmaz, dedikodu olmasın diye. Sizinle de paylaşmak istedim

Genişletmek için tıkla...

Vaveylay .!.:

Bence mezhep farklılığı sorun olabilir, ayrılık olmaz ama belki anlaşmazlıklar olabilir, mezhebinizi değiştirebilirsiniz yada karşı taraf değiştirsin, yaşadığınız bölgeye göre karar verebilirsiniz genelde tanıdığım farklı mezhepten evli insanlar sonradan zorlandiklari için mezhep değiştiriyor çünkü. Ailenize gelince ablanizla olan benzer durumlardan dolayı endişe etmiş olabilirler ve haklılar da tabii ki illa onun yaşadıkları gibi şeyler yaşayacaksınız diye bir şey yok ama aile de endişe etmekte haklı. Ama bunu en iyi siz analiz edebilirsiniz ve mutlu olacağınızı düşünüyorsanız o zaman evlenin. Ama ailenizi de karşınıza almayın tanıştırın ailesini anlatın ablanızın boşandığı adam gibi biri olmadığını ispat edip ikna etme yoluna gidin. Sizin kararlı olduğunuzu görünce yumusarlar belki.

Genişletmek için tıkla...

papatyamm13 .!.:

Aileler biraz zorlayabiliyor normalde de zor süreçler zaten ama tüm bunlara rağmen öncelikle ailenizi ikna etmeyi deneyin bence. Ailenin rızasını almak bence de önemli üstte yazan üye gibi düşünüyorum. Zitlasma olmadan tartışmadan halletmeye çalışın. Haklısındir kendi dusunduklerinde ama onu da tanıyın ön yargılı bakmadan Bi görün de ailene. Yine sevmezseniz tekrar düşüneceğim dersin. Ailen onların da fikrini önemsediğini görsün bence

Genişletmek için tıkla...

rakkauspakkaus .!.:

Adamın hiçbir falsosundan bahsetmediğiniz için kötü gözle bakmayacağım, fakat 9 ay evlilik için erken değil mi?
Yaşınızı sorun etmeyin, ediyorsanız da ettiğinizi belli etmeyin.

Genişletmek için tıkla...

rakkauspakkaus .!.:

Yaş, bu cinsiyetçi düzenin; erkekleri hiç zorlamadan, olgunlaştırmadan büyütmesinin bahanesi. Dünya Sağlık Örgütüne göre tam ergenliğin son yaşı 25. Evet erkek geç başlar, ama geç de bitirir. Erkeğin de kadının da son ergenlik yaşı 25.
Oğullarını paşa gibi yetiştiren bir toplumun ceremesini çekiyoruz sadece. Yoksa isterse daha fazla küçük olsun erkek, hiiç problem olmaz. E bir de biz bu kadar zorluk içinde yaşımızdan büyük davranmak zorunda kalıyoruz, bu da cinsiyetçi düzenin sonucu.

Genişletmek için tıkla...

someonee012 .!.:

Bir yanlışını, kötü alışkanlığını falan görmedim. Gayet iyi gidiyor şimdilik Evet, evlilik erken. Hemen yarın düşünmüyoruz ama ablamı, ailemin fikrini az çok bildiği için ve gelecek planladığı için şimdiden konuşmalıyız diye düşündük

Genişletmek için tıkla...

rakkauspakkaus .!.:

Ne yazık ki o kadar çevreden biriyle sevgili olup, ayrılınca kötülenen kadın konusu okuduk ki travma olmuş. Erkekleri tanımak ciddi zaman istiyor. Henüz 20'yim, ergenim, siz benden daha iyi bilirsiniz zaten. Allah sizin ilişkinizi mutlu mesut etsin inşallah

Genişletmek için tıkla...