Konu sahibi arkadaşım bu aklı başında yorumu lütfen dikkate alın.öncelikle yeni işiniz hayırlı olsun.
benim takıldığım neden tek başına olmayı bu kadar takıyorsunuz?
mesajınızın sonundaki "aklı almıyor neden baban seni o şehre yalnız yollamayı tercih eder diyor." cümlesi sevgilinizin de bu durumu bir sorun olarak gördüğünü gösteriyor. hele "Zaten ders çalışamıyorum senin tek başına koca bir şehirde yalnız olacağını düşündükçe..." demesi ayrı bir sorun ya neyse (ben olsam ciddi kavga çıkardı bu cümleden ya neyse)
açıkçası ben bu konuda ortada bir sorun göremiyorum.
anladığım kadarıyla eğitimli, başarılı, güzel bir şehirde iş imkanı bulmuş genç bir kadınsınız.
mezun olduktan ilk iş deneyiminiz ve bence mezun olur olmaz kendinizi evlilik sorumluluğu içine atmak yerine kendi başına olmanız sizin için çok daha yararlı olacaktır.(kendim de iyi bir mesleği olan, aileden uzak bir şehirde kendi başına yaşayan biriyim ve bence insana çok şey katan bir deneyim).
sevgiliniz de bu arada kariyerini yoluna koyar. böylece evlendikten sonra o sınavı kazanamadı, bu sınava hazırlanıyor streslerinden de kurtulmuş olursunuz. çünkü sizin onun istediği sınavı kazanıp onun kazanamamış olması da ileride bir sorun olarak karşınıza çıkabilir (ne yazık ki...)
babanızla ilgili konuya gelince yalnız da yaşanız tek kuruş vermeyin. bir zahmet abiniz kendisi çalışıp alabiliyorsa ev alsın.
ne kadar kadar çirkefleşseler de kavga çıkarsalar da kararlı durun. çünkü şimdi para vermeye başlarsanız devamı gelir. zaten alışmış burslarınızı yemeye, şimdi daha da sömürme imkanları var. eğer dikkatli olmazsanız gerisi çorap söküğü gibi gelir.
kavgaysa kavga, küslükse küslük... ama eninde sonunda sizin tek kuruş vermeyeceğinizi anlarlar. bu arada da hem düğün için para biriktirirsiniz hem de biraz olsun kendinize harcarsınız (hayatta en özgür olacağınız zamanlar bunlar. başınızda ne babanız, ne kocanız olmayacak. hayatınız üzerinde tek söz sahibi kişi siz olacaksınız)
hem babanız da zaten bu süreçte sizden para beklememeyi öğreneceği için düğün süreciniz de daha az olaylı olur belki...
yani babanıza tek kuruş vermeyin, kredi çekip abiye ev alma olaylarına girmeyin, evlilik işinde de acele etmeyin.
güzel bir şehirde saygın bir mesleği olan genç bir kadın olarak biraz hayatın tadını çıkarın derim :)
Çok teşekkür ederim eleştiriler için de güzel dilekleriniz için de. Biraz problemli şehirlerde büyüdük okuduk. Yan yanayken bile kadın olmanın zorluklarını çok yaşadım. Biraz gözünü korkutuyor sanırım.
Sonraki süreç nasıl oldu düğününüz olmadı mı? Olduysa aileniz yanınızda oldu mu?
Sevgilim diş hekimi açıktan atamayla atandı. Ben de ne doktorum ne diş hekimiyim. Ama kazandığım sınavın yönetmeliği tıpta uzmanlık yönetmeliğine göre işliyor. Bu yönetmeliğe göre de eşim aynı yönetmeliğe tabi olmadığı sürece ki öyle değil istediği zaman yanıma gelebilir kısıtlama olmadan. Aday memurlar da artık tayin isteyebiliyor zaten.Tıp okuyup doktor olduğunuzu ve TUS’ta aile hekimliği kazandığınızı tahmin ediyorum. Sevgiliz de doktorsa zaten aday memurluk süresince eş durumu bile olsa tayin isteyemez. O da 1 yıl sürüyor o sırada babanıza belirli bir miktar gönderip sırtını sıvazlarsınız. Bu sırada sevgiliniz de sınava çalışır olursa ne ala olmazsa eş durumundan yanınıza gelir. Çalışmaya devam eder sınava. Eğer kazanırsa bence hangi şehirde olursa olsun gitsin. Senin zaten çok değil uzmanlık süren sonra sen eş durumundan gidersin
Peki uzun mesafe ilişkisi?Bence tam tersi gidip kendiniz orada hayatınızı kurmalı evliliği de birkaç sene sonra düşünmelisiniz. Biraz kendi ayaklarınız üzerinde durun tek yaşamayı da görün.
Bir sürü uzun mesafe ilişkisi yaşayan var.Hem siz yıllarca aynı şehirde yaşamışsiniz direkt uzun mesafe baslayanlarinki daha zor. Hem bunu ilişkiniz için bir sınav gibi düşünün. Hatta sınav başlamış bile sayılır:) çünkü sevgilinizin düşünce yapısı biraz kapalı geldi bana.Peki uzun mesafe ilişkisi?
Peki uzun mesafe ilişkisi?
Herkese merhaba arkadaşlar izninizle içimi dökmeye ve dışardan bir gözle bakmaya geldim. Ben üniversiteden geçtiğimiz haziran ayında mezun oldum. 23 yaşındayım. Kısmetse birkaç gün içinde işime başlayacam. İşim hem maaş olarak hem kariyer olarak gayet iyi. Dört buçuk yıldır bir aksilik olmazsa hayatımı devam ettirmek istediğim adamla beraberim. Aynı üniversitede tanıştık aynı anda mezun olduk. Okulumuz benim memleketimde. Onun memleketi de buraya iki saat mesafede. Mesleklerimiz çok yakın ve güzel meslekler. Şimdi ilk sorunumuzdan başlayayım. Biz erkek arkadaşımla beraber mezun olduktan sonra mesleki bir sınava girdik ve ben kazandım o kazanamadı. Onun çok istediği ve emek verdiği bir sınavdı. Bu sınav sonucu neticesinde de ben mesleğimi üniversite okuduğumuz şehire yani benim memleketime epey uzak bir şehirde yapmaya başlayacağım. Bir nevi eğitim gibi düşünün ve bu eğitim için üç yıl orda olmak zorundayım. Batının çok güzel bir şehrinde olacağım. O da kazanamayınca farklı bir alanda şansını denedi ve bir aydır kendi memleketinin bir ilçesinde işe başladı. Gel gelelim ben gidince şehrin iki ucunda uzak mesafe ilişkisi sürdürmek zorunda kalacağız. Sınavı kazanamamanın üzüntüsü hırsının üzerine bir de bu eklenince son zamanlarda çok kötü günler geçiriyoruz. İlişkimize de yansıyor. Seneye sevgilim mesleki sınav için şansını tekrar denerse benle aynı şehri kazanması için derece yapması lazım ve bu onu çok geriyor. Zaten ders çalışamıyorum senin tek başına koca bir şehirde yalnız olacağını düşündükçe diyor. Ben o şehri kazanamam yanına gelemem evlenelim, eş tayiniyle gelirim neden yok yere seni üç yıl bekleyeyim diyor. Maddi olarak benden ve benim ailemden bir beklentisi yok. Baban isterse düğünü sonra yaparız aynı evde de yaşamayız diyor. Evlilik sürecinde ailesi en çok da kendisi her şeyi üstlenmeye hazır. Maddi durumu da buna müsait. Benim de evlilik konusunda bir şüphem yok. Ama kızlar asıl sorun burda başlıyor.Babam. Diğer aileler gibi normal bir şekilde ben evlenecem diyemiyoruz. Okudum bugünlere geldim ama hayatım boyunca bana varlık içinde yokluk yaşattı.
Şimdi de henüz alamadığım ilk maaşıma bile göz dikti. Lisede burs alırdım bursumu alırdı. Üniversiteye geldim öğrenim kredisiyle okudum bazen yetmedi birgün aç mısın tok musun diye sormadı. Yeri geldi mesleğimle dalga geçti. Afedersiniz bir bok olamadın dedi. (mesleğim saygı duyulan bir meslek tanınmamak için ayrıntı vermiyorum) Bu muamele ailedeki tüm kız çocukları için geçerli. Sağolsun ablalarım kız kardeşlerim maddi manevi birbirimize destek olduk hepimizin mesleği var. Henüz olmayanlar da okuyor. Bu adam her zaman öğrenciyken yüzümüze bakmaz, para kazanmaya başlayınca sömürür. Bizden alır yastık altına atar bazen oğluna verir. Oğlu da öz abim olur. Abim iş değiştirip maaşı azalınca sömürüler artmaya başladı. Kız çocuk bekarken kıymetli, evlenecem diyince ahlaksız ilan edilir. Ailede kimsenin nişanı düğünü insan gibi olmamıştır. Bunları niye anlatıyorum kızlar çünkü aranızda bazıları diyecek babandır yardım et. Ama zerre iyiliği dokunmadı bana ve ihtiyacı yok. Kendisinin ve annemin emekli maaşı var bir ablam mecburen her ay belli miktarlarda para yolluyor evli olduğu halde. Kardeşlerime sonuna kadar destek olacam parasal anlamda ama o birikim yapsın abimin sırtını sıvazlayıp cebini doldursun diye gözüm çıkana kadar üniversite okumadım. Şimdi de bana kredi çektirip abime ev aldırma planı yapıyor, konuşurlarken duydum. Ben bir yıl kadar ona hiç istemesem de bir miktar para verip daha sonra evlilik konusunu açmayı planlıyordum ama bu şartlarda ben de evlenmek istiyorum. Koca şehirde yalnız başıma bir hayat kuracağıma evlenip kocamla kurmayı tabiki tercih ederim. Ben ancak otuzumda evlenmek istersem bana insan gibi tamam evlen hayırlısı der. Daha erken olunca her türlü iğrenç bir muameleyle evden uğurlanırım.
Şimdi kızlar. Uzun oldu özele de girdim farkında olmadan ama siz olsanız nasıl bi yol izlerdiniz? Maksatım babamın gönlünü yapmak değil bu işi en az kavgayla halletmek. Sevgilime çok üzülüyorum aklı almıyor neden baban seni o şehre yalnız yollamayı tercih eder diyor. Sizce durum nedir? Çok teşekkürler sabırla okuyanlara.
Ben teşekkür ederim canım. İnşiallah herşey gönlünce olsunNe kadar hoşsunuz çok teşekkür ederim.
Evlilik ve düğün zamanı yanınızda olmadılar mı? Şimdi aranız nasıl? Eşinizle ilişkileri nasıl?Ben dört yıl aileme yardım ettim(tüm maaşımı verdim) evleneceğimi söylediğimde yine de tam olarak para meselesi yüzünden kötü oldum,yıllarca da küs kaldık,çok da umrumda değil açıkçası. Herşeyi göze alıp evlenin. Korkunun ecele faydası yok.
Evlilik ve düğün zamanı yanınızda olmadılar mı? Şimdi aranız nasıl? Eşinizle ilişkileri nasıl?
Ben de sevdiği adamın bazı tavırlarını rahatsız edici buldum.Konu sahibi sınavı kazanıp kendisi kazanamadığı için hırs ve kıskançlık oluşmuş gibi.Ne babadan ne erkek arkadaştan medet umun derim ben de.Yıllarca yalnız yaşadım evlenmeden önce , hiçbir şey olmadı.Bu erkeklerin "Seni koruyorum." gibi düşüncelerinin altında aslında "Sen kendini koruyamazsın , bana / bir erkeğe muhtaçsın." düşüncesi oluyor.Sağlıklı bir durum değil bu.Konu sahibi arkadaşım bu aklı başında yorumu lütfen dikkate alın.
Ne babanıza para vermeyi kabul edin, ne de acele edip nikah kıyın.
Biraz çalışıp neler olup biteceğini görmenizde fayda var.
Sevdiğiniz adamın bazı tavırları da rahatsız edici.
Uzun vadede sorun çıkması muhtemel.
Aşk herşeyi halletmiyor tek söyleyeceğim bu.