- 30 Aralık 2018
- 73
- 63
- 29
-
- Konu Sahibi Arnicamontana
- #1
Herkese merhaba arkadaşlar izninizle içimi dökmeye ve dışardan bir gözle bakmaya geldim. Ben üniversiteden geçtiğimiz haziran ayında mezun oldum. 23 yaşındayım. Kısmetse birkaç gün içinde işime başlayacam. İşim hem maaş olarak hem kariyer olarak gayet iyi. Dört buçuk yıldır bir aksilik olmazsa hayatımı devam ettirmek istediğim adamla beraberim. Aynı üniversitede tanıştık aynı anda mezun olduk. Okulumuz benim memleketimde. Onun memleketi de buraya iki saat mesafede. Mesleklerimiz çok yakın ve güzel meslekler. Şimdi ilk sorunumuzdan başlayayım. Biz erkek arkadaşımla beraber mezun olduktan sonra mesleki bir sınava girdik ve ben kazandım o kazanamadı. Onun çok istediği ve emek verdiği bir sınavdı. Bu sınav sonucu neticesinde de ben mesleğimi üniversite okuduğumuz şehire yani benim memleketime epey uzak bir şehirde yapmaya başlayacağım. Bir nevi eğitim gibi düşünün ve bu eğitim için üç yıl orda olmak zorundayım. Batının çok güzel bir şehrinde olacağım. O da kazanamayınca farklı bir alanda şansını denedi ve bir aydır kendi memleketinin bir ilçesinde işe başladı. Gel gelelim ben gidince şehrin iki ucunda uzak mesafe ilişkisi sürdürmek zorunda kalacağız. Sınavı kazanamamanın üzüntüsü hırsının üzerine bir de bu eklenince son zamanlarda çok kötü günler geçiriyoruz. İlişkimize de yansıyor. Seneye sevgilim mesleki sınav için şansını tekrar denerse benle aynı şehri kazanması için derece yapması lazım ve bu onu çok geriyor. Zaten ders çalışamıyorum senin tek başına koca bir şehirde yalnız olacağını düşündükçe diyor. Ben o şehri kazanamam yanına gelemem evlenelim, eş tayiniyle gelirim neden yok yere seni üç yıl bekleyeyim diyor. Maddi olarak benden ve benim ailemden bir beklentisi yok. Baban isterse düğünü sonra yaparız aynı evde de yaşamayız diyor. Evlilik sürecinde ailesi en çok da kendisi her şeyi üstlenmeye hazır. Maddi durumu da buna müsait. Benim de evlilik konusunda bir şüphem yok. Ama kızlar asıl sorun burda başlıyor.
Şimdi de henüz alamadığım ilk maaşıma bile göz dikti. Lisede burs alırdım bursumu alırdı. Üniversiteye geldim öğrenim kredisiyle okudum bazen yetmedi birgün aç mısın tok musun diye sormadı. Yeri geldi mesleğimle dalga geçti. Afedersiniz bir bok olamadın dedi. (mesleğim saygı duyulan bir meslek tanınmamak için ayrıntı vermiyorum) Bu muamele ailedeki tüm kız çocukları için geçerli. Sağolsun ablalarım kız kardeşlerim maddi manevi birbirimize destek olduk hepimizin mesleği var. Henüz olmayanlar da okuyor. Bu adam her zaman öğrenciyken yüzümüze bakmaz, para kazanmaya başlayınca sömürür. Bizden alır yastık altına atar bazen oğluna verir. Oğlu da öz abim olur. Abim iş değiştirip maaşı azalınca sömürüler artmaya başladı. Kız çocuk bekarken kıymetli, evlenecem diyince ahlaksız ilan edilir. Ailede kimsenin nişanı düğünü insan gibi olmamıştır. Bunları niye anlatıyorum kızlar çünkü aranızda bazıları diyecek babandır yardım et. Ama zerre iyiliği dokunmadı bana ve ihtiyacı yok. Kendisinin ve annemin emekli maaşı var bir ablam mecburen her ay belli miktarlarda para yolluyor evli olduğu halde. Kardeşlerime sonuna kadar destek olacam parasal anlamda ama o birikim yapsın abimin sırtını sıvazlayıp cebini doldursun diye gözüm çıkana kadar üniversite okumadım. Şimdi de bana kredi çektirip abime ev aldırma planı yapıyor, konuşurlarken duydum. Ben bir yıl kadar ona hiç istemesem de bir miktar para verip daha sonra evlilik konusunu açmayı planlıyordum ama bu şartlarda ben de evlenmek istiyorum. Koca şehirde yalnız başıma bir hayat kuracağıma evlenip kocamla kurmayı tabiki tercih ederim. Ben ancak otuzumda evlenmek istersem bana insan gibi tamam evlen hayırlısı der. Daha erken olunca her türlü iğrenç bir muameleyle evden uğurlanırım.
Şimdi kızlar. Uzun oldu özele de girdim farkında olmadan ama siz olsanız nasıl bi yol izlerdiniz? Maksatım babamın gönlünü yapmak değil bu işi en az kavgayla halletmek. Sevgilime çok üzülüyorum aklı almıyor neden baban seni o şehre yalnız yollamayı tercih eder diyor. Sizce durum nedir? Çok teşekkürler sabırla okuyanlara.
Şimdi de henüz alamadığım ilk maaşıma bile göz dikti. Lisede burs alırdım bursumu alırdı. Üniversiteye geldim öğrenim kredisiyle okudum bazen yetmedi birgün aç mısın tok musun diye sormadı. Yeri geldi mesleğimle dalga geçti. Afedersiniz bir bok olamadın dedi. (mesleğim saygı duyulan bir meslek tanınmamak için ayrıntı vermiyorum) Bu muamele ailedeki tüm kız çocukları için geçerli. Sağolsun ablalarım kız kardeşlerim maddi manevi birbirimize destek olduk hepimizin mesleği var. Henüz olmayanlar da okuyor. Bu adam her zaman öğrenciyken yüzümüze bakmaz, para kazanmaya başlayınca sömürür. Bizden alır yastık altına atar bazen oğluna verir. Oğlu da öz abim olur. Abim iş değiştirip maaşı azalınca sömürüler artmaya başladı. Kız çocuk bekarken kıymetli, evlenecem diyince ahlaksız ilan edilir. Ailede kimsenin nişanı düğünü insan gibi olmamıştır. Bunları niye anlatıyorum kızlar çünkü aranızda bazıları diyecek babandır yardım et. Ama zerre iyiliği dokunmadı bana ve ihtiyacı yok. Kendisinin ve annemin emekli maaşı var bir ablam mecburen her ay belli miktarlarda para yolluyor evli olduğu halde. Kardeşlerime sonuna kadar destek olacam parasal anlamda ama o birikim yapsın abimin sırtını sıvazlayıp cebini doldursun diye gözüm çıkana kadar üniversite okumadım. Şimdi de bana kredi çektirip abime ev aldırma planı yapıyor, konuşurlarken duydum. Ben bir yıl kadar ona hiç istemesem de bir miktar para verip daha sonra evlilik konusunu açmayı planlıyordum ama bu şartlarda ben de evlenmek istiyorum. Koca şehirde yalnız başıma bir hayat kuracağıma evlenip kocamla kurmayı tabiki tercih ederim. Ben ancak otuzumda evlenmek istersem bana insan gibi tamam evlen hayırlısı der. Daha erken olunca her türlü iğrenç bir muameleyle evden uğurlanırım.
Şimdi kızlar. Uzun oldu özele de girdim farkında olmadan ama siz olsanız nasıl bi yol izlerdiniz? Maksatım babamın gönlünü yapmak değil bu işi en az kavgayla halletmek. Sevgilime çok üzülüyorum aklı almıyor neden baban seni o şehre yalnız yollamayı tercih eder diyor. Sizce durum nedir? Çok teşekkürler sabırla okuyanlara.