çocuk doğmayı seçmez. ebeveynler çocuk sahibi olmayı seçer. bir annenin çocuğunu yaşlandığında ona bakması için doğurması kadar iğrenç bir şey olamaz. bugüne dek verdiğiniz paralarla tüm hakkını ödemiş olduğunuzu düşünüyorum. ihtiyaçlarını yazın ona karşılık gelen paranın dışına da çıkmasın bu neymiş ya
Yüreğinize saglik aynen katiliyorum
Soyadınız ne?
Onlara göre eşim bir erkek, mesela montumu tutsun garipsiyorlar. Erkek olduğu için annesi, kardeşleri hepsinden sorumlu ve yapmak zorunda. Yapmazsa erkek sayılmıyor. Eşimse kullanıldığını düşünüyor, bunca yıl zaten tüm gelirimi verdim o eve ve bir hayat sahibi olmak benim de hakkım diyor. Ne yapacağız bilmiyorum, şimdi görümcemin eşi “sen adam değilsin” falan diyor eşime mesela. Sebep de bakkala yapılan veresiye borcu (biz geçim için para gönderiyorken bile veresiye yapılan borç) ödemeyi kabul etmemesi.
Teşekkür ederim
Kanuna göre soyadım ve çocuğumun soyadı kocamınki olacak diye (ki artık olmayabiliyor) ben o evin insanı olamam. Olamıyorum, olmadım da.
Anladım arkadaşım
Gerçekten çok güzel bir düşünceniz var, ben de diyorum ki kayınvalidem eşimden sigara istediğinde ve eşim yok dediğinde “ananın a…cığına yok, senin erkekliğini bütün bu köy s…sin, sen de adam mısın” diyen biri ve çocuğumu böyle bir ortamda bulundurmak istemiyorum, oraya gelen hiçbir misafire de güleryüz göstermediğim olmadı, herkesle çok güzel şekilde sohbet ettim ve ilgilendim
Yemişim kanununu, pratikte yok öyle birşey, beğenmediğin kaynananın soyadına sahipsin, beğenmediğin görümcenin kütüğündesin
Neyse ki eşim benimle aynı fikirde, sizle olmasak da olur.
Ben de çocuğumu böyle bir ortamda bulundurmak istemem ama bu karar yalnızca bana ait değil, benim söz hakkım kadar babasının da söz hakkı var
Bugün benimle aynı fikirde olmayın hiiiç önemi yok, önemli olan yarın da eşinizin sizinle aynı fikirde olması
Çok üzücü ... ben Ne bu ailede ve ne bu evlilikte bir saygi göremedim . Allahim akibetinizi hayretsin .Neyse ki eşim benimle aynı fikirde söylenenler umrumda değil diyorsanız niye açtınız hanımefendi bu konuyu
Eşimin ailesiyle iletişimi ya da para alışverişinde en ufak bir etkim yok açıkçası, keşke imkan olsa da sorabilseniz. Ailesi şu an eşim işten çıktığı için çıldırıyor mesela, eşim de “ben neden sağılacak bir inek gibi görülüyorum yıllardır” diye kafaları yiyor. Yani hiç benim yöneteceğim bir durum falan yok ortada. Kimle görüştüğüne de karışmam
Eşimin şehir değiştirmesini ben bana yapılan bir fedakarlık olarak görmüyorum açıkçası. 500 kişilik bir köy ve yapabileceği, senelerce yaptığı tek iş ordaki tek restoranda garsonluk. Burada çok daha hayaline uygun bir hayat yaşıyor.
Eş ailesine karşı tutumum konusunda öneriye ihtiyacım var açıkçası. Bu bakire değildi duldu meselesinden sonra görüşmemem gerektiğini düşünüyorum. Farklı fikirler de almak istedim.
