Maalesef öyle.
Maalesef öyle.Malesef bu durum değişmez gibi duruyor. Adam en başında neyse şimdi de o ama şartlar değiştiği için o zaman rahatsız olmayan siz haklı olarak şimdi rahatsız olmaya başlamışsınız. Nasıl çıkılır bu işin içinden bilemedim.
Ben çalışmayan adamı yanımda tutmam. Zaten hayatı kendim sırtlıyorsam niye evli kalayım. Ama herkesin kendi tercihi siz nasıl bir hayat yaşamak istiyorsanız ona göre kararınızı vereceksiniz.Bunun farkında çok geç vardım maalesef. Şu an artık canıma tak dedi ne yapsam diye kara kara düşünüyorum
Düğünde takılan herşeyi verdim. Ama kimbilir ne kadar sürer dava. O nedenle elimde avucumda da bir şey yok . Mahkeme kavga gürültü durumları beni çok korkutuyor.Üstünüzde yük şu an eşiniz.
Artısı olmadığı gibi eksiye götürüyor sizi.
E her yolu da denemişsiniz.
Ya kabullenip kira vermiyorum nasıl olsa diye düşünüp bu adamı böyle kabul edeceksiniz ya da kiraya çıkacak, yasal olarak hakkınız ne ise almaya çalışacak ve boşanıp kafanız mis gibi rahat bi hayat yaşayacaksınız -ki sanırım altınlarınızı verdiğiniz için evden pay alabilirsiniz bunu avukatlar daha iyi bilir-
Valla konu sahibi çok şaşkınım ailesinden bi tane aklı başında insan yok mu bunu kenara çekip bi yola getirecek? Hayır bu nasıl adam, siz karşısına geçip bu evden çık git deseniz gitmeyecek mi? İnsan karısı çocuğunu evinden etmez bence ceketini alır çıkar.Çok haklısınız kimseye diyemiyorum zaten. Bir iki annemle dertleştim o da eşime düşman oldu. Kendin ettin kendin buldu dedi. Ona da anlatmıyorum artık. Böyle kendimi yiyorum. Ailemin evine gitmek istemiyorum. Bebeğe bakarlar ama yani sürekli bunun lafını ederler. Biraz daha büyük olsa kreşe verirdim ama çok küçük. Zaten eşim çalışmadığı için ayrıldım ücretsiz izne. Ben küçücük bebekle işe gideceğim sen evde yatacak mısın diye ben de gitmiyorum son güne kadar kullanacağım izin hakkımı. Ama bıktım gerçekten. Ben evde bebekle evle uğraşıp debelenip duruyorum paşam sağda solda gezmede artık bıktım.
Üstünüzde yük şu an eşiniz.
Artısı olmadığı gibi eksiye götürüyor sizi.
E her yolu da denemişsiniz.
Ya kabullenip kira vermiyorum nasıl olsa diye düşünüp bu adamı böyle kabul edeceksiniz ya da kiraya çıkacak, yasal olarak hakkınız ne ise almaya çalışacak ve boşanıp kafanız mis gibi rahat bi hayat yaşayacaksınız -ki sanırım altınlarınızı verdiğiniz için evden pay alabilirsiniz bunu avukatlar daha iyi bilir-
Anlıyorum canım ama şöyle bir durum var şimdi bir ev tutacaksın ama bebeğe bakacak bir kişi olması gerekiyor ki sen çalışabilir yani maddi anlamda geçiminizi sağlamak ve bebeğin ihtiyaçlarını gidermek anlamında bunu yapman gerekiyor ve bu durumda da bebeğe bakalabilecek bir kişi olması gerekiyor bakıcı tutmanızı önersem bu yaş için çok küçük geldi yani bana bir şekilde bakılması gerekiyor ve sizin de çalışmanız gerekiyor mantıken bunu bir düşünmen gerekirÇok haklısınız kimseye diyemiyorum zaten. Bir iki annemle dertleştim o da eşime düşman oldu. Kendin ettin kendin buldu dedi. Ona da anlatmıyorum artık. Böyle kendimi yiyorum. Ailemin evine gitmek istemiyorum. Bebeğe bakarlar ama yani sürekli bunun lafını ederler. Biraz daha büyük olsa kreşe verirdim ama çok küçük. Zaten eşim çalışmadığı için ayrıldım ücretsiz izne. Ben küçücük bebekle işe gideceğim sen evde yatacak mısın diye ben de gitmiyorum son güne kadar kullanacağım izin hakkımı. Ama bıktım gerçekten. Ben evde bebekle evle uğraşıp debelenip duruyorum paşam sağda solda gezmede artık bıktım.
Gitmez. Daha evvel ailesine dedim bakın böyleyken böyle ben artık katlanamıyorum dedim. Biz size yardım ederiz dediler bir iki de oğullarına çalış vs dediler ama hiç öyle bastırarak değil usul yerini bulsun gibisinden. Bana da onun karakteri öyle evde durmayı sevmiyor dediler. Ben de gitsin çalışsın dedim. Haklısın diyorlar sadece bende görüşmeyi kestim.Valla konu sahibi çok şaşkınım ailesinden bi tane aklı başında insan yok mu bunu kenara çekip bi yola getirecek? Hayır bu nasıl adam, siz karşısına geçip bu evden çık git deseniz gitmeyecek mi? İnsan karısı çocuğunu evinden etmez bence ceketini alır çıkar.
Annesine babasına gidip bu gidişle ben oğlunuzdan boşanacağım, torununuz da babasız kalacak, haberiniz olsun, sabrımın sonu deseniz bi ciddiye almazlar mı
Maalesef bu sebeplerden dolayı gemileri yakıp gidemiyorum. Ailem bana sahip çıkar bebeğe bakar ama orada erkek kardeşim kız kardeşim sık sık gelen aile büyükleri var. Ayrıcada sürekli bir biz demiştik diye başımın etini yerler. Burada çalışana kadar durup bebek 2 yaşına gelince kreşe mi versem diye düşünüyorum. O zamanda hem kira hem kreş altından nasıl kalkarım bilmiyorum.Anlıyorum canım ama şöyle bir durum var şimdi bir ev tutacaksın ama bebeğe bakacak bir kişi olması gerekiyor ki sen çalışabilir yani maddi anlamda geçiminizi sağlamak ve bebeğin ihtiyaçlarını gidermek anlamında bunu yapman gerekiyor ve bu durumda da bebeğe bakalabilecek bir kişi olması gerekiyor bakıcı tutmanızı önersem bu yaş için çok küçük geldi yani bana bir şekilde bakılması gerekiyor ve sizin de çalışmanız gerekiyor mantıken bunu bir düşünmen gerekir
Kesinlikle huy değişmez ama artık ben katlanamıyorum. Ben defalarca söyledim tamam iş bakıyorum diyor orada şöyle olduda çıktım diyor tekrar işe girene kadar baya zaman geçiyor tekrar oraya da bir kulp bulup tekrar çıkıyor işten. Keşke hiç zorlamadan verse evin yarı parasını ama asla vermez mahkeme de yıllar sürer böyle böyle50 li yaşlarının sonunda çok uzaktan bir eş akrabası var. Adam ömrü boyunca çalışmayı sevmediği için asalak gibi yaşamış. Çalışmadiği içi karısı terketmiş buda kardeşinin evinde yaşamış. Şimdi babası vefat ettide o eve yerleşti ama hala ondan bundan geçinir.
Bunu niye anlattım, böyle insanlar değişmez. Zaten bilerek evlenmişsiniz adam kendini hiç farklı yansıtmamış ama bu değil ki böyle devam etsin.
Alın karşınıza konuşun, durumdan rahatsizliginizi anlatın. Baktınız hala çalışmıyor, üstüne size yardımda etmeyip arkadaşlarıyla vakit geçiriyor bosanin gitsin. Eviniz ortak olduğu için belki satıp bölüşürsünüz, 1+1 de olsa bir ev alıp çocuğunuzla yaşarsınız.
Canım burada da kaldığında eşine kendin bakıyorsun sonuçta yani burada da bir maddiyat durumu söz konusu ha ortak ev var ama baba ne kadar iyi bakar onu bilemiyorum yani vicdansız bir adam mı bu boşanma davası açsanız evi size vermez mi hiçbir şekilde yardımcı olmaz mı nafaka konusunda veya bakıcı konusunda veya kendi bakması konusunda sonuçta illa evli olmanıza gerek yok madem çalışmıyorsun ben senden ayrılıyorum sen çocuğa bak diyebilme şansınız var ama bunu dediğinizde de velayet hakkında eşiniz sıkıntı çıkarabilir yani biraz garip bir konu gerçekten inşallah bir çıkış yolu bulabilirsinizMaalesef bu sebeplerden dolayı gemileri yakıp gidemiyorum. Ailem bana sahip çıkar bebeğe bakar ama orada erkek kardeşim kız kardeşim sık sık gelen aile büyükleri var. Ayrıcada sürekli bir biz demiştik diye başımın etini yerler. Burada çalışana kadar durup bebek 2 yaşına gelince kreşe mi versem diye düşünüyorum. O zamanda hem kira hem kreş altından nasıl kalkarım bilmiyorum.
Şöyle vicdansız sen beni bırakıp çocuğumuda benden aldığından için diyip hiç bir şey vermez. Zaten hali hazırda çalışmadığı için nafaka vs de çıkmaz. Destek filanda olacağını sanmıyorum gitmeseydin der.Canım burada da kaldığında eşine kendin bakıyorsun sonuçta yani burada da bir maddiyat durumu söz konusu ha ortak ev var ama baba ne kadar iyi bakar onu bilemiyorum yani vicdansız bir adam mı bu boşanma davası açsanız evi size vermez mi hiçbir şekilde yardımcı olmaz mı nafaka konusunda veya bakıcı konusunda veya kendi bakması konusunda sonuçta illa evli olmanıza gerek yok madem çalışmıyorsun ben senden ayrılıyorum sen çocuğa bak diyebilme şansınız var ama bunu dediğinizde de velayet hakkında eşiniz sıkıntı çıkarabilir yani biraz garip bir konu gerçekten inşallah bir çıkış yolu bulabilirsiniz
Gelmiyor kendine. Ne kavgalar ettim bıraktım gittim her şeyi söyledim ama yok aynı tas aynı hamam. Şu an bir senedir ben çalışmıyorum. Ben size bakıyorum ne eksiğin var diyor ama hep kredi kartlarından yani. Ben işe başladığım an bütün yük omuzlarıma binecek. O da bebeği alıp annesine gidip yan gelip yatacak ben de bebeğe bakıyorum dicek. Ne yapsam nasıl tepki versem kavga mı çıkarsam artık bıktım kavgadan ciğerim solduGezmeye geldi mi ohh gezsin ..calismaya geldi mi sen çalış bak onada bebegine de..ne güzel dünya valla..çok yüz vermişsiniz artık kendine getirin bence..evde oturan erkek mi olur ya hemde onca sorumluluğu varken..
Çalışmaya bir sürede olsa ara verecek çocuğumu kendim büyütmek istiyorum böyle bir karar aldım diyeceksin..o sorumluğunu öğrenip birseyleri yüklenirse seninde canin isterse çalışırsın yeniden..ama önce bir erkek ve baba olarak sorumluluk vermelisin..eğer böyle devam edersen o asla çalışmaz çünkü..Gelmiyor kendine. Ne kavgalar ettim bıraktım gittim her şeyi söyledim ama yok aynı tas aynı hamam. Şu an bir senedir ben çalışmıyorum. Ben size bakıyorum ne eksiğin var diyor ama hep kredi kartlarından yani. Ben işe başladığım an bütün yük omuzlarıma binecek. O da bebeği alıp annesine gidip yan gelip yatacak ben de bebeğe bakıyorum dicek. Ne yapsam nasıl tepki versem kavga mı çıkarsam artık bıktım kavgadan ciğerim soldu
Zor durum.Lisans mezunu. Bir sürü sertifikası var çok kolay iş buluyor ama çalışmaya gönlü yok hemen bırakıyor. Özel sektör de tabi illa bir sıkıntılar oluyor hemen bırakıyor. Başta ilk tanıştığımız zamanlar gayet güzel işi gücü vardı sonra benim memur olduğum yere uzak olduğu için bırakıp yanıma geldi sonrası da işte böyle
Ücretsiz iznim seneye Şubat'ta bitiyor o zamana kadar dönmeyi düşünmüyorum. Ama iznim bitince mecbur döneceğim çok zor atandım işime ara vermem mümkün değil maalesef. Öyle olsa ara verir bebeğime bakarım ama maalesef dönmek zorundayım.Çalışmaya bir sürede olsa ara verecek çocuğumu kendim büyütmek istiyorum böyle bir karar aldım diyeceksin..o sorumluğunu öğrenip birseyleri yüklenirse seninde canin isterse çalışırsın yeniden..ama önce bir erkek ve baba olarak sorumluluk vermelisin..eğer böyle devam edersen o asla çalışmaz çünkü..
Evin yarisini almak için onun gönlünün olmasına gerek yok ki onu zaten hakim verecek sizeKesinlikle huy değişmez ama artık ben katlanamıyorum. Ben defalarca söyledim tamam iş bakıyorum diyor orada şöyle olduda çıktım diyor tekrar işe girene kadar baya zaman geçiyor tekrar oraya da bir kulp bulup tekrar çıkıyor işten. Keşke hiç zorlamadan verse evin yarı parasını ama asla vermez mahkeme de yıllar sürer böyle böyle
Hakim verir muhtemelen ama ne kadar sürer bu bilmiyorum. Hayatımın değişmesi de beni korkutmuyor ama tek başıma ev tut bebek için çözüm bul bu süreçteki kaosu yaşa beni çok korkutuyor. İstemiyorum seni boşanalım desem bana babanın evine git der. Hayatta gitmez evden. Bu süreç illa yaşanacak ha yarın ha seneye ama nasıl altından kalkarım bilmiyorumEvin yarisini almak için onun gönlünün olmasına gerek yok ki onu zaten hakim verecek size
Nafaka alamazsınız belki hani çalışmadığı için
Siz kararsız bir haldesiniz olay evin yarısı değil bence
Ama hak veriyorum size hayatınız bastan aşağı değişecek alt üst olacak
Peki ya altı üstünden güzelse kuzum
Ailenizin yanına gitmeyi istemiyorsunuz ve orası ayrı kaos demişsiniz bunu sakın eşiniz bilmesin gerekirse yani size bunları yapmaya devam ederse eşinize dava açıp bebeğinizi alıp ailenizin yanına gideceğinizi ona söyleyin açıkça. Her türlü mahkemede de siz haklısınız erkek kişi eve bakmakla yükümlü olduğundan bu onun aklını başına getirebilir bir nebze. Bir yaşında bebeğini eve düzenli para getiren karısını kaybetmek isteyeceğini sanmıyorum kurulu düzeninden vazgeçemez. Dan dan söyleyin herşeyij farkına varsın ayağını denk alsınMerhaba hanımlar. Evliliğim ve eşim hakkında konuşup dertleşebileceğim kimsem yok o nedenle objektif yorumlarınıza çok ihtiyacım var.
Öncelikle 3 yıllık evliyiz ve bir yaşında bir bebeğimiz var. Ben memurum 31 yaşındayım ve şu an ücretsiz izindeyim. Eşim ise geçici işlerde çalışıyor. Sorun tam da burada işte. Eşim iki ay çalışır 1 ay yatar işe filan gitmez. İlk başlarda bu gözüme hiç batmazdı. Evde olduğu zamanlarda beraber gezerdik yerdik içerdik benim maaşım ikimize de yetiyordu. Ta ki bebek olup ben ücretsiz izne ayrılana kadar. Doğum olmadan evvel yaşadığımız şehirden tayin isteyip ailemizin olduğu yere geldik. Burada yeni evlenince ev almıştık düğünde takılan altınlar ve kayınpedirimin emekli ikramiyesiyle. O nedenle hem kira ödemeyelim hem ailelerimiz bebeğe bize yardım eder diye düşünüp geldik. Keşke gelmez olsaydım. Eşim doğumdan sonra tamamen değişti. Yine aynı şekilde bir iki ay çalışıp bir ay evde yatıyor ama bu kez her Allahın günü arkadaşlarıyla takılıyor. Küçücük bebeğimiz var yardım edeyim demez. Bıktırdı artık beni. Yarın bir gün iznim bitip işe başlayınca da aynısı olacak. Boşanmaktan da çok korkuyorum küçücük bebekle tekrar ev mi tutayım ne yapayım ailemin evine dönmek istemiyorum orası ayrı bir kaos. Şu an oturduğumuz ev eşimin üstüne hayatta gitmez. Anca mahkeme yoluyla artık kaç yılda hakkımı alabilirsem artık. Bu süreçte ne yapabilirim. Eşimi çalışmaya eve bağlı olmaya ne yapıp ikna edebilirim. İkna edemezsem de nasıl bir yol izlemeliyim. Nasıl bir süreç olur boşanma aşamasında ?
Lütfen kırıcı yorum yapmayın teşekkür ederim.
Ailesi ne diyor bu duruma.Onlar konuşun oğlunuz çalışmıyor bu iş nasıl olacak diye.Sizin gibi memur olmuş gelini kaçırmak istemezler.Şayet baktınız ilgisiz kaldılar onlara daha sonra konuşmanızda bu evliliğin böyle gitmeyeceğini memur olduğunuz için hayatınızı tek başınıza götürebileceğini iyice anlatın.O ailede bu çalışmayan oğlunun başlarına kalmasını istemezler diye düşünüyorum.Merhaba hanımlar. Evliliğim ve eşim hakkında konuşup dertleşebileceğim kimsem yok o nedenle objektif yorumlarınıza çok ihtiyacım var.
Öncelikle 3 yıllık evliyiz ve bir yaşında bir bebeğimiz var. Ben memurum 31 yaşındayım ve şu an ücretsiz izindeyim. Eşim ise geçici işlerde çalışıyor. Sorun tam da burada işte. Eşim iki ay çalışır 1 ay yatar işe filan gitmez. İlk başlarda bu gözüme hiç batmazdı. Evde olduğu zamanlarda beraber gezerdik yerdik içerdik benim maaşım ikimize de yetiyordu. Ta ki bebek olup ben ücretsiz izne ayrılana kadar. Doğum olmadan evvel yaşadığımız şehirden tayin isteyip ailemizin olduğu yere geldik. Burada yeni evlenince ev almıştık düğünde takılan altınlar ve kayınpedirimin emekli ikramiyesiyle. O nedenle hem kira ödemeyelim hem ailelerimiz bebeğe bize yardım eder diye düşünüp geldik. Keşke gelmez olsaydım. Eşim doğumdan sonra tamamen değişti. Yine aynı şekilde bir iki ay çalışıp bir ay evde yatıyor ama bu kez her Allahın günü arkadaşlarıyla takılıyor. Küçücük bebeğimiz var yardım edeyim demez. Bıktırdı artık beni. Yarın bir gün iznim bitip işe başlayınca da aynısı olacak. Boşanmaktan da çok korkuyorum küçücük bebekle tekrar ev mi tutayım ne yapayım ailemin evine dönmek istemiyorum orası ayrı bir kaos. Şu an oturduğumuz ev eşimin üstüne hayatta gitmez. Anca mahkeme yoluyla artık kaç yılda hakkımı alabilirsem artık. Bu süreçte ne yapabilirim. Eşimi çalışmaya eve bağlı olmaya ne yapıp ikna edebilirim. İkna edemezsem de nasıl bir yol izlemeliyim. Nasıl bir süreç olur boşanma aşamasında ?
Lütfen kırıcı yorum yapmayın teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?