Çok haklısınız. Bu adam zaten doğru düzgün çalışmıyordu ama benim gözümü aşk bürüdü hiç bir şey görmedim. Bebek oluncada tatlı rüyadan uyandım. Bu şekilde yaşamak istemiyorum artık ama ne yapmalıyım hiç bilemiyorum her şeyi bırakıp sıfırdan başlamaya cesaret edemiyorum. Böyle tıkandım kaldım.Kaç yaşında adamın kişiliğini kökünden değiştiremezsiniz. Birdenbire çalışkan olmaz. Siz de bunu bilerek evlenmişsiniz bilerek çocuk yapmışsınız zaten, kandırılmış değilsiniz. Evde sizinle vakit geçirme huyunu geri getirebilirsiniz belki ama ömür boyu böyle iki ay çalışır bir ay yatar bu adam. Mesele siz böyle yaşayabilir misiniz yaşayamaz mısınız ona karar verin
İlk başlarda gözünüze batsaydı şu an bu durumda olmazdınız. Malesef çalışmayan adamı çalışmaya, evine bağlı olmayanı da evine bağlı hale getiremezsiniz. Kimsenin karakteri değişmez.Merhaba hanımlar. Evliliğim ve eşim hakkında konuşup dertleşebileceğim kimsem yok o nedenle objektif yorumlarınıza çok ihtiyacım var.
Öncelikle 3 yıllık evliyiz ve bir yaşında bir bebeğimiz var. Ben memurum 31 yaşındayım ve şu an ücretsiz izindeyim. Eşim ise geçici işlerde çalışıyor. Sorun tam da burada işte. Eşim iki ay çalışır 1 ay yatar işe filan gitmez. İlk başlarda bu gözüme hiç batmazdı. Evde olduğu zamanlarda beraber gezerdik yerdik içerdik benim maaşım ikimize de yetiyordu. Ta ki bebek olup ben ücretsiz izne ayrılana kadar. Doğum olmadan evvel yaşadığımız şehirden tayin isteyip ailemizin olduğu yere geldik. Burada yeni evlenince ev almıştık düğünde takılan altınlar ve kayınpedirimin emekli ikramiyesiyle. O nedenle hem kira ödemeyelim hem ailelerimiz bebeğe bize yardım eder diye düşünüp geldik. Keşke gelmez olsaydım. Eşim doğumdan sonra tamamen değişti. Yine aynı şekilde bir iki ay çalışıp bir ay evde yatıyor ama bu kez her Allahın günü arkadaşlarıyla takılıyor. Küçücük bebeğimiz var yardım edeyim demez. Bıktırdı artık beni. Yarın bir gün iznim bitip işe başlayınca da aynısı olacak. Boşanmaktan da çok korkuyorum küçücük bebekle tekrar ev mi tutayım ne yapayım ailemin evine dönmek istemiyorum orası ayrı bir kaos. Şu an oturduğumuz ev eşimin üstüne hayatta gitmez. Anca mahkeme yoluyla artık kaç yılda hakkımı alabilirsem artık. Bu süreçte ne yapabilirim. Eşimi çalışmaya eve bağlı olmaya ne yapıp ikna edebilirim. İkna edemezsem de nasıl bir yol izlemeliyim. Nasıl bir süreç olur boşanma aşamasında ?
Lütfen kırıcı yorum yapmayın teşekkür ederim.
Ailesinin gözüne hiç batmıyor. O nedenle kavga ettik onlarla görüşmüyorum. Şu an kredi kartlarıyla döndürüyor. Asgarisini ödüyor vs. işe girince de kapatıyor. Aslında çalışsa mesleği var hemen işte buluyor ama gönlü yok. Defalarca söyledim karşıma aldım konuştum. Bırakıp evden gittim. Bir düzelir gibi oluyor sonra yine aynı.Ailesinin de gözüne batmıyor mu bu çalışmamazlık durumu? Geçiminizi nasıl sağlıyorsunuz? bebeğin de masrafı çoktur.
Açık açık konuşup bu arkadaş oturmalarına sınır getirin, bir işte düzenli çalışmasını şart koşun. Eşiniz de bence karısını yeni doğmuş çocuğunu huzurunu iki arkadaşyla gezecek diye kaybetmek istemez, ciddiyetinizi gösterin
Bunun farkında çok geç vardım maalesef. Şu an artık canıma tak dedi ne yapsam diye kara kara düşünüyorumİlk başlarda gözünüze batsaydı şu an bu durumda olmazdınız. Malesef çalışmayan adamı çalışmaya, evine bağlı olmayanı da evine bağlı hale getiremezsiniz. Kimsenin karakteri değişmez.
İş buluyor çalışıyor sonra bir bahaneyle bırakıyor. Sonra evde duruyor bir süre yeni iş buluyor. Öyle öyle zaman geçiriyor işte2 ay çalışıp 1 ay nasıl yatıyor nasıl bir iş bu ?
İnanılmaz bi aileymiş gerçekten. Normalde siz demeden de oğlum çalışmayacak mısın demeleri lazım. Evde oturan erkek mi olur? Hele sizin yerinizde olsam eşim doğru düzgün çalışmadan 1 gün bile işe gitmem, hem çocuk bak hem para kazan öyle bi dünya yok.Ailesinin gözüne hiç batmıyor. O nedenle kavga ettik onlarla görülmüyorum. Şu an kredi kartlarıyla döndürüyor. Asgarisini ödüyor vs. işe girince de kapatıyor. Aslında çalışsa mesleği var hemen işte buluyor ama gönlü yok. Defalarca söyledim karşıma aldım konuştum. Bırakıp evden gittim. Bir düzelir gibi oluyor sonra yine aynı.
Lisans mezunu. Bir sürü sertifikası var çok kolay iş buluyor ama çalışmaya gönlü yok hemen bırakıyor. Özel sektör de tabi illa bir sıkıntılar oluyor hemen bırakıyor. Başta ilk tanıştığımız zamanlar gayet güzel işi gücü vardı sonra benim memur olduğum yere uzak olduğu için bırakıp yanıma geldi sonrası da işte böyleNe mezunu?
Nıye sabıt ısı yok eşinizin.
Canım merhaba ilk öncelikle boşanma davası açtığında bu süreci olduğu gibi anlatırsan ve zaten eşinin SGK dökümlerine bakıldığında ne kadar az çalıştığı da anlaşılırsa işin daha da kolaylaşır kendinle 1 + 1 ya da 1 + 0 bir ev tutabilirsin zaten şöyle söyliyim kimseye hiçbir şeyi anlatma kesinlikle boşanmadan ailenden bahsetmiyorum ama dışarıya hiçbir şey anlatma canım çünkü yarın bir gün milletin diline pelesenk olursun boşandıktan sonra boşandık bitti gitti dersin bu kadar basit ama şöyle de bir durum var kendine tuttuğunda bebeğe nasıl bakacaksın yani bir süre ailenle kalman gerekebilir en azından ailen bebeğe bakarsan çalışırsınMerhaba hanımlar. Evliliğim ve eşim hakkında konuşup dertleşebileceğim kimsem yok o nedenle objektif yorumlarınıza çok ihtiyacım var.
Öncelikle 3 yıllık evliyiz ve bir yaşında bir bebeğimiz var. Ben memurum 31 yaşındayım ve şu an ücretsiz izindeyim. Eşim ise geçici işlerde çalışıyor. Sorun tam da burada işte. Eşim iki ay çalışır 1 ay yatar işe filan gitmez. İlk başlarda bu gözüme hiç batmazdı. Evde olduğu zamanlarda beraber gezerdik yerdik içerdik benim maaşım ikimize de yetiyordu. Ta ki bebek olup ben ücretsiz izne ayrılana kadar. Doğum olmadan evvel yaşadığımız şehirden tayin isteyip ailemizin olduğu yere geldik. Burada yeni evlenince ev almıştık düğünde takılan altınlar ve kayınpedirimin emekli ikramiyesiyle. O nedenle hem kira ödemeyelim hem ailelerimiz bebeğe bize yardım eder diye düşünüp geldik. Keşke gelmez olsaydım. Eşim doğumdan sonra tamamen değişti. Yine aynı şekilde bir iki ay çalışıp bir ay evde yatıyor ama bu kez her Allahın günü arkadaşlarıyla takılıyor. Küçücük bebeğimiz var yardım edeyim demez. Bıktırdı artık beni. Yarın bir gün iznim bitip işe başlayınca da aynısı olacak. Boşanmaktan da çok korkuyorum küçücük bebekle tekrar ev mi tutayım ne yapayım ailemin evine dönmek istemiyorum orası ayrı bir kaos. Şu an oturduğumuz ev eşimin üstüne hayatta gitmez. Anca mahkeme yoluyla artık kaç yılda hakkımı alabilirsem artık. Bu süreçte ne yapabilirim. Eşimi çalışmaya eve bağlı olmaya ne yapıp ikna edebilirim. İkna edemezsem de nasıl bir yol izlemeliyim. Nasıl bir süreç olur boşanma aşamasında ?
Lütfen kırıcı yorum yapmayın teşekkür ederim.
Kesinlikle çok tuhaflar. Bizde işe güce gitmeyen adamı kimse adam yerine koymaz. Benim ailem eşimle konuşmuyor bu sebeple. Tepki koydum bırakıp gittim sonra özür mözür diledi işe girdi bir süre arkadaşlarıyla gitmedi ama yine aynı. Değişeceğini sanmıyorum ama ben ne yapacağım. Bebeğimi alıp ev mi tutsam işe mi dönsem bilmiyorumİnanılmaz bi aileymiş gerçekten. Normalde siz demeden de oğlum çalışmayacak mısın demeleri lazım. Evde oturan erkek mi olur? Hele sizin yerinizde olsam eşim doğru düzgün çalışmadan 1 gün bile işe gitmem, hem çocuk bak hem para kazan öyle bi dünya yok.
Allah size kolaylık versin, eşinize de akıl fikir versin. Tepkinizi koyup ciddiyetinizi gösterin, sen doğru düzgün hayatına çeki düzen vermezsen beni çocuğunu kaybedersin diyin ve geri adım atmayın, aklıma başka yol gelmiyor.
Malesef bu durum değişmez gibi duruyor. Adam en başında neyse şimdi de o ama şartlar değiştiği için o zaman rahatsız olmayan siz haklı olarak şimdi rahatsız olmaya başlamışsınız. Nasıl çıkılır bu işin içinden bilemedim.Merhaba hanımlar. Evliliğim ve eşim hakkında konuşup dertleşebileceğim kimsem yok o nedenle objektif yorumlarınıza çok ihtiyacım var.
Öncelikle 3 yıllık evliyiz ve bir yaşında bir bebeğimiz var. Ben memurum 31 yaşındayım ve şu an ücretsiz izindeyim. Eşim ise geçici işlerde çalışıyor. Sorun tam da burada işte. Eşim iki ay çalışır 1 ay yatar işe filan gitmez. İlk başlarda bu gözüme hiç batmazdı. Evde olduğu zamanlarda beraber gezerdik yerdik içerdik benim maaşım ikimize de yetiyordu. Ta ki bebek olup ben ücretsiz izne ayrılana kadar. Doğum olmadan evvel yaşadığımız şehirden tayin isteyip ailemizin olduğu yere geldik. Burada yeni evlenince ev almıştık düğünde takılan altınlar ve kayınpedirimin emekli ikramiyesiyle. O nedenle hem kira ödemeyelim hem ailelerimiz bebeğe bize yardım eder diye düşünüp geldik. Keşke gelmez olsaydım. Eşim doğumdan sonra tamamen değişti. Yine aynı şekilde bir iki ay çalışıp bir ay evde yatıyor ama bu kez her Allahın günü arkadaşlarıyla takılıyor. Küçücük bebeğimiz var yardım edeyim demez. Bıktırdı artık beni. Yarın bir gün iznim bitip işe başlayınca da aynısı olacak. Boşanmaktan da çok korkuyorum küçücük bebekle tekrar ev mi tutayım ne yapayım ailemin evine dönmek istemiyorum orası ayrı bir kaos. Şu an oturduğumuz ev eşimin üstüne hayatta gitmez. Anca mahkeme yoluyla artık kaç yılda hakkımı alabilirsem artık. Bu süreçte ne yapabilirim. Eşimi çalışmaya eve bağlı olmaya ne yapıp ikna edebilirim. İkna edemezsem de nasıl bir yol izlemeliyim. Nasıl bir süreç olur boşanma aşamasında ?
Lütfen kırıcı yorum yapmayın teşekkür ederim.
Kesinlikle çok zor yaşamadan bilinmez. Bebeğimin çok küçük olması bana geri adım attırıyor zaten. Ama artık canıma tak dedi.Çok zor bi durum. Düzenli işi olmayan koca çekilmiyor, bilirim.
Memur kadınsınız, kiraya çıkar mis gibi yaşarsınız bence.
Şu halinizden daha iyi geçinirsiniz ekonomik olarak.
Ama çocuk çok küçük, destek lazım.
Ailenizle de sıkıntılarınız var sanırım.
Bence kreş zamanı gelene kadar sabredin sonra boşanın.
Bu arada da birikim yapın mümkün olduğunca.
Ne işi buluyor ben onu anlayamadım. Mühendis mi tekniker mi ? Nasıl bir ayda bulup iki ayda çıkıyor. Hangi bölüm okumuş?Lisans mezunu. Bir sürü sertifikası var çok kolay iş buluyor ama çalışmaya gönlü yok hemen bırakıyor. Özel sektör de tabi illa bir sıkıntılar oluyor hemen bırakıyor. Başta ilk tanıştığımız zamanlar gayet güzel işi gücü vardı sonra benim memur olduğum yere uzak olduğu için bırakıp yanıma geldi sonrası da işte böyle
Kesinlikle çok zor yaşamadan bilinmez. Bebeğimin çok küçük olması bana geri adım attırıyor zaten. Ama artık canıma tak dedi.
Çok haklısınız kimseye diyemiyorum zaten. Bir iki annemle dertleştim o da eşime düşman oldu. Kendin ettin kendin buldu dedi. Ona da anlatmıyorum artık. Böyle kendimi yiyorum. Ailemin evine gitmek istemiyorum. Bebeğe bakarlar ama yani sürekli bunun lafını ederler. Biraz daha büyük olsa kreşe verirdim ama çok küçük. Zaten eşim çalışmadığı için ayrıldım ücretsiz izne. Ben küçücük bebekle işe gideceğim sen evde yatacak mısın diye ben de gitmiyorum son güne kadar kullanacağım izin hakkımı. Ama bıktım gerçekten. Ben evde bebekle evle uğraşıp debelenip duruyorum paşam sağda solda gezmede artık bıktım.Canım merhaba ilk öncelikle boşanma davası açtığında bu süreci olduğu gibi anlatırsan ve zaten eşinin SGK dökümlerine bakıldığında ne kadar az çalıştığı da anlaşılırsa işin daha da kolaylaşır kendinle 1 + 1 ya da 1 + 0 bir ev tutabilirsin zaten şöyle söyliyim kimseye hiçbir şeyi anlatma kesinlikle boşanmadan ailenden bahsetmiyorum ama dışarıya hiçbir şey anlatma canım çünkü yarın bir gün milletin diline pelesenk olursun boşandıktan sonra boşandık bitti gitti dersin bu kadar basit ama şöyle de bir durum var kendine tuttuğunda bebeğe nasıl bakacaksın yani bir süre ailenle kalman gerekebilir en azından ailen bebeğe bakarsan çalışırsın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?