Birgün buraya yazacağım hiç aklıma gelmezdi..
Birgün birilerinden akıl isteyeceğimde hiç aklıma gelmezdi..
İhanet,dayak vb durumlar yok benim evliliğimde.Kaynana kaynata vs durumuda yok.
Sabahtan beri kafam okadar karışıkki..deliricek gibi oluyorum.
Eşimi çok seviyorum gerçekten çok seviyorum.Onun için yaptığım fedakarlıklar öyle herkesin yapabiliceği cinsten değil..
Çokşeyden vazgeçtim ben onun için..ama gelin görünki mutsuzum...
Normalde yüzü hep gülen neşeli biriyimdir.Çevremdekiler seninle insan yaşlanmaz der.
Ama uzun zamandır bu böyle değil.Bebeğim olmadı büyük bir sorun yok ama olmadı.
Ailevi sorunlarım oldu (kendi ailemle ilgili) bütün bunları burada anlatmayacağım..
Akıl danışmak zorundayım..sizlere..
Eşinizi seviyorsunuz ama ''mutsuzsunuz'' örnek veriyorum ayın 30gününün 20sini en az mutsuz geçiriyorsunuz.
Eşiniz sorunlarınızı küçümsüyor.Sizin ağladığınız üzüldüğünüz bir duruma ya tepkisiz kalıyor yada bunumu takıyorsun tarzında konuşmalar yapıyor.Oda olmazsa herşey düzelecek..
Siz benim yerimde olsanız ne yapardınız..Sevmek herşeye halletmiyor değilmi?Eşim benim herşeyimdir..annem babam kardeşim arkadaşım..İnanın çokşey yaşadım-yaşadık..Hiçbirzaman ondan ayrılmayı düşünmedim bugüne kadar...Şimdi aklım bana bukadar mutsuzluğa değmez bütün bunlar diyor..Sağlığım sos veriyor resmen..
Derdimi anlayan anlamıştır umarım..Anlayan arkadaşlardan aklı başında samimi yorumlar bekliyorum..Ne yapmam konusunda akıl bekliyorum..
Birgün birilerinden akıl isteyeceğimde hiç aklıma gelmezdi..
İhanet,dayak vb durumlar yok benim evliliğimde.Kaynana kaynata vs durumuda yok.
Sabahtan beri kafam okadar karışıkki..deliricek gibi oluyorum.
Eşimi çok seviyorum gerçekten çok seviyorum.Onun için yaptığım fedakarlıklar öyle herkesin yapabiliceği cinsten değil..
Çokşeyden vazgeçtim ben onun için..ama gelin görünki mutsuzum...
Normalde yüzü hep gülen neşeli biriyimdir.Çevremdekiler seninle insan yaşlanmaz der.
Ama uzun zamandır bu böyle değil.Bebeğim olmadı büyük bir sorun yok ama olmadı.
Ailevi sorunlarım oldu (kendi ailemle ilgili) bütün bunları burada anlatmayacağım..
Akıl danışmak zorundayım..sizlere..
Eşinizi seviyorsunuz ama ''mutsuzsunuz'' örnek veriyorum ayın 30gününün 20sini en az mutsuz geçiriyorsunuz.
Eşiniz sorunlarınızı küçümsüyor.Sizin ağladığınız üzüldüğünüz bir duruma ya tepkisiz kalıyor yada bunumu takıyorsun tarzında konuşmalar yapıyor.Oda olmazsa herşey düzelecek..
Siz benim yerimde olsanız ne yapardınız..Sevmek herşeye halletmiyor değilmi?Eşim benim herşeyimdir..annem babam kardeşim arkadaşım..İnanın çokşey yaşadım-yaşadık..Hiçbirzaman ondan ayrılmayı düşünmedim bugüne kadar...Şimdi aklım bana bukadar mutsuzluğa değmez bütün bunlar diyor..Sağlığım sos veriyor resmen..
Derdimi anlayan anlamıştır umarım..Anlayan arkadaşlardan aklı başında samimi yorumlar bekliyorum..Ne yapmam konusunda akıl bekliyorum..