- 31 Ekim 2013
- 5.504
- 10.048
- 498
- Konu Sahibi forestnight
- #101
Her kavgayı ailelere tasıyan her kim ise suclu o.Merhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
Sanki kocanız yapıyor bunu.