- 1 Kasım 2012
- 11.329
- 25.907
- 798
- 35
- Konu Sahibi forestnight
- #81
Cokmu el bebek gul bebek buyudunuz acaba?
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Açıkçası ben üzüntüden çok şımarık gördümÇok üzgün birisine neden bu kadar kırıcı yorum yazıyorsunuz ben de bunu merak ediyor ve şaşırıyorum empati yapıyor musunuz?
İnsanlar işteAçıkçası ben üzüntüden çok şımarık gördüm
Bende evlendim ve 4 buçuk ay vajinismus ile savaştım. Bizim de çok saçma gereksiz kavgalarımiz oldu ve bende ufacık bı şeyde kendi ailemi çağırıp boşanmak istediğimi söyledim ortalığı yıktım. Şükür ki yendim bunu ve şuan 2 aylık hamileyim. Sana şunu söyleyebilirim ki bu çok büyük bi imtihan ve yıpratıcı bi süreç. Şimdi düşünüyorum da olur olmadık şeyleri sorun eden hep ben olmuşum. Gülüyorum ve bı yandan da çok kızıyorum kendime. Her şeyi buna bağladım çünkü. Kendimi eksik hissettiğim için yarası olan gocunur misali eşimin her hareketinde bişey aradım. İşten yorgun gelse üstüme alındım uyuya kalsa uyudun diye küstüm yoldan geçen birine istemsizce baksa gözün başkalarını arıyo dedim dışarı çıksa seni evde tutan bişey yok diye olay çıkarttım. Sen de şimdi herşeye alınır durumdasın. Anlayacaksın bunları. Çok zor ama ılımlı olmaya çalış nolur. Bu süreçte birbirinizi yipratmayin söylenen sözler akıldan çıkmıyo maalesef. Bı de istersen sana bunu yenmende yardımcı olmak isterim. Ben çok doktor gezdim çok yüksek fiyatlar istiyo doktorlar bu çaresizliği çok güzel kullanıyo. Bende psikog eşliğinde yendim çok cüzi bı para verdim ama gerçekten doktora bile gerek yokmuş çünkü herşeyi kendim yaptım evde. Doktor sadece ödevler verdi. Yardımcı olmayı çok isterimMerhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
Cogu kisiye gore 29 yas evlilik icin uygun gorunse bile sizin icin erken oldugunu dusundum okuyunca, sorunlarinizi nasil asarsiniz bilemiyorum ama son cumlelerini benim de icime oturdu, şahsen anne beni buradan al diye sessiz sessiz agladigim bir evde bir gece daha kalmazdim... Bence insan kendine bu kotulugu yapmamali. Bu kdr istemiyorsaniz bitmistir.Merhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
Çok yeni evlisiniz severek evlenmişsiniz üstelik sanki biraz kendinizi sıkıyorsun rahat bırakın sevgili değil evlisiniz elbette kavga edersiniz ama kin tutmak doğru değil bende tam tersi kinci değilim ama kavga sırasında ağzım durmazMerhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
Canım siz kavga ettikçe şeytan daha çok girer aranıza. Gerçekten seviyorsan tahammül seviyem yükselmeli. Kavganız hiçbir zaman ailenize yansımamalı. Siz unutursunuz onlar unutmaz aranızda boşunuza gerginlik koymayın gittikçe daha çok mutsuz olursunuz. Annemin bir lafı var ağlamak ağlamayı getirir, kavga da daha çok kavgayı. Siz kadınsınız o sofrayı kurmamak nedir. Bende eşimle kavga ettim ama sofrasını kurup oturdum sofraya. Yatakta küslük olmaz. Şiddet olmadığı sürece hiçbir kavga için gurur yapmayın. Yatağa girdiğinizde sarılın. Şeytanın aranıza girmesine müsaade vermeyin. Bende 2 aylık evliyim bu arada 23 yaşındayım. Bende çok aileciyim. Üzüldüğümde bende ailemi istiyorum tribine girebiliyorum ama eşime sarılınca artık ailemin o olduğunu anlıyorum. Aile kavramını benimsemeniz gerekiyorMerhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
Merhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
Bu yanlis algidan kurtulmalisiniz.Evlendiginizde sihirli bir degnek gelip iliskinizi kusursuz bir hale getirmez.Hatta evlilik bekar olup gorusmekten daha zordur.Sorumlulugu daha cok,yuku daha agirdir.Zaten maddi imkansizliklar demissin buna ragmen aile apartmani olsa bile ev alinmis.Ayrica herkesin inanci kendisine ama iftar olarak kabul goruyorsa evinizde, sofra kurmamanizda yanlis olmus.Mutfak orda git ye demen ise tuzu biberi..Simdi evinin icini ben bilemem ama bu kahabatin butunu esine yazmaz su anlattiklarin isiginda.Bence sen de kusurlusun..Belki cok belki az ama sende de var yani..Merhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
konu sahibi 29 yasında. 30 a gelecek bir kadın her seye aglayıp depresyona giremez 18 yasında gibi davranmayın. evleniyorsa aklı dengesi vardır.Konu sahibinin depresyona a girebilme ihtimalini neden düşünmüyorsunuz? Bu ağlama atakları bence depresyon ve böyle konusarak heves kırabiliriz diye düşünüyorum
valla benim her kavgada şikayet edecek bir ailem olmadığı için ne konuştuğumu 100 kere düşünürüm , eşimi kırmak istemem. ben de 29 yaşımda evlendim ilk aylar tabi ki zordur ama her kavgada aile çağırısanız evlilik çıkmaza girer ayrıca da çok çocukça...Burda bir sürü kötü ve acımasızca yorum yazan arkadaşlara sesleniyorum insanların ruh halinden anlamıyorsunuz ben böyleyim ben şöyleyim dıyorsunuz herkes sizin gibi olmak zorunda değil bende 1 sene ağlamakla geçti evliliğim herkes evliliğe alışcak diye bir durum da söz konusu değil evlılık 3 sene de oturuyor diyorlardı doğruymuş 2,5 ayda evliliğinizi oturtamazsınız eşinizin cümleleride yanlış olmuş ama iletişim kurun lütfen Rabbim şize şifa versin Allahın izniyle çözülmeyecek dertler değil bunlar ailelerinizi ne olur karıştırmayın onlara da yazık kavganızı çözemediğiniz durumlarda yardım alın evlılık terapistine gıdebılırsınız bız konusarak çözdük durumlarımızı eşinizi sevıyorsunuz sorumluluk almak zor gelmiş olabılır çok normal burdaki fazla eleştirici ve acımasız yorumlara da takılmayın bide bol bol dua edin Rabbim tüm sıkıntılarınızı gidersin inşallah![]()