- 3 Şubat 2018
- 25.556
- 110.023
- 598
- Konu Sahibi forestnight
- #61
Eski konunuza baktim da, simdi daha iyi anlasiliyor bu evlilik bastan olmamaliydi.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Çok üzgün birisine neden bu kadar kırıcı yorum yazıyorsunuz ben de bunu merak ediyor ve şaşırıyorum empati yapıyor musunuz?29 degil 19 yaşinda gibisiniz yahu hatta 19 yasinda evlenen bicok kişi yapmaz şu yaptiginizi.
İlişkiye girmek yok, daha 2,5 ayda aileyi de katarak kavgalar ediliyor, her gece anne diye agliyorsunuz...
Ben direkt sizi evinize yollar bosanma davasini da arkanizdan gonderirdim, ugrasmazdim bile.
Hic cabaniz yok cunku.
Hazır değilken evlenmişsiniz bence , bide aynı apartman iyi fikir değil evlilik açısından..Merhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
Çok üzgün birisine neden bu kadar kırıcı yorum yazıyorsunuz ben de bunu merak ediyor ve şaşırıyorum empati yapıyor musunuz?
Vajinismus isteyerek mi oluyor ki ben o konuyu tam bilemiyorum.Evet empati yapiyorum. Eşim evlendigimiz 2,5 ay iliskiye girmek istemese, her kavgada evden gitmek isteyip ustune kavgaya aileleri dahil etse yetmez gibi annemi istiyorum diye aglasa. Ben eşime boşanalim bitsin git derim yani.
Cekebilecek varsa helal olsun. Ben yapamam.
Vajinismus isteyerek mi oluyor ki ben o konuyu tam bilemiyorum.
Umarım düzelir veya ayrılır o konuda..
Keşke evlenmeseydınız.Adamında başını yakmışsınız.Merhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
Beraber terapi almalısınız. Çift terapistine gidin. Aileleri araya koymaya da son verinMerhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
Banada henuz evlılıge hazır bır hanım gıbı gelmedı acıkcası..Evet empati yapiyorum. Eşim evlendigimiz 2,5 ay iliskiye girmek istemese, her kavgada evden gitmek isteyip ustune kavgaya aileleri dahil etse yetmez gibi annemi istiyorum diye aglasa. Ben eşime boşanalim bitsin git derim yani.
Cekebilecek varsa helal olsun. Ben yapamam.
Yaşınız 29 ama siz henüz birey olamamışsınız sanırım. Anne beni al kavga ettik kayınvalide araya girdi falan bunlar 7-8 yaşında çocukların ilişkilenme biçimleri eşiniz de aynı gördüğüm kadarıyla annesinin yanında yöresinde olmak isteyerek. Evlilik her iki tarafın da yeri geldiğinde affedici ve uzlaşıcı olmakla yükümlü olduğu bir ilişki türü. Yani size yaklaşmak isteyen barışmak isteyen insanı ortada çok hayati bir sorun yokken itelerseniz sürekli kavga edip ailelerin barıştırmasını beklerseniz o evlilik olmaz. Vajinismus tabii ki evliliğe kötü bir başlangıç olmuş. Ama bu sesli tartışma yaşanacak bir konu değil. Bu konuda her türlü kavga anlayışsızlık tedavi sürecini daha da uzatır. Sizin için bir takım olabilme fırsatı olarak görün. İnsanlar çoğu zaman içlerinde gerçekten ne olup bittiğini konuşmak yerine konuyu saptırmak adına tartışıp kavga eder. O bastırılmış öfke konuyla çoğu zaman alakasız şeylerden taşma imkanı bulur. Sizinki de öyle muhtemelen. Yüksek sesli kavga hırgür çıkartma baya primitif erkek davranışı çünkü hayata kızgın ergen çocuk hareketi. Yalnız ve çarrsiz değilsiniz. 29 yaşında ekonomik özgürlüğü olan bir kadınsınız. Vajinismus tedavi edilebilir bir durum çoğu insan maddi imkansızlıktan kendi kendine yenmeye çalışıyor. Başaran da var başaramayan da her şey kafanızda bitiyor açıkçası. Ama eşinizi sevmiyorsanız ömür boyu bir evde kendinizi hayal edemiyorsanız şiddet veya baskı görecekseniz evliliği sürdürmenin de pek bir manası yok. Anneniz değil sizin bir şey yapmanız lazımMerhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..
Bende evliliğimin ilk dönemlerinde ilişkiye giremedim 4 ay boyunca evet yıpratıcı bir süreç , doktora gitmeye karar verdiğim zaman sıkma gevseme hareketleriyle bu sorunu aştım. Evinizde mutsuz olduğunuz için ailenizi özlemeniz çok normal geldi bana, ne kadar hadsiz yorumlar yapılmış olsadaMerhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..