- 19 Ekim 2012
- 47.477
- 78.587
- 798
Benim.esimde ilk basta 3 vardiya calisiyordu bende evde kalmaya korkuyordum geceleri ayy bunu soylemez olaydim sonra kayinvalidemin evinden cikmaz olmustumm..surekli burda kal die yapismislardi esimde beni suclayi sende korkuyorum.demeseydin bastan demistiHanımlar merhaba vaktinizi alacağım için şimdiden özür diliyorum. Bir tavsiye, fikir, öneri her ne ise Bi akıla ihtiyacım var.
7 senelik ilişkimizi 10 gün önce evlilik ile taçlandırmış bulunmaktayız. Evet 10 günlük evliyim 7 senedir bu anın hayalini kuruyorduk fakat gelin görün mutlu değil gibiyim sevdiğim adamla evlendim o yanımda olduğu için mutluyum tabi ama birden bire ev işlerinin ortasına düştüm. Çok şükür eşim her konuda yardım eder asla kenara çekilip yatmaz ama ben bekarken neredeyse hiç Bi işime elimi sürmiyırdum hem bu zor geliyor bana hem de sürekli Bi ağlama isteğim var sürekli ailemi özlüyorum. Ailemle geçirdiğim günler geliyo aklıma. Akşam oluyor mesela şimdi annemlerle olsaydım kahve içiyor olurdum yada şunu yapardık diyorum hep onlarla yaşadığım anlar gözümün önünde canlanıyor.
Bir de uyku sorunum var. Geceleri uyuyamıyorum içimde Bi korku oluyor anlam veremediğim. Eşimle konuşuyoruz daha herşey çok yeni zamanla alışcaz diyor. Bilemiyorum neden bu anlamsız korku.. Gece eşim yanımda yatmasına rağmen içimdeki korkuyu atamıyorum ayetel kürsi okuyorum defalarca Bi ara uykuya dalar gibi oluyorum gene uyanıyorum.
Anneme bahsetmemiştim bu korku konusunu. Dün akşam korkum iyice tavan yapınca paylaşıp fikir almak istedim. Çabuk bıktın sanki dedi. Aslında bıktığımı da düşünmüyorum ama neden bu aidiyetsizlik hissi neden bu korku var içimde anlamıyorum. Sevdiğim adamla hayallerini kurduğumuz günleri yaşıyoruz ama benim içim hep buruk ailemi terkstmişim gibi hissediyorum.
Bu arada eşimde henüz alışamadığını söylüyor uyku problemi onda da var ama onun demesine göre bu zamana kadar yalnız yatmaya alışığız bundan dolayı rahat edemiyoruz diyor onun tanımı bana uymuyor ama eşim bana sarıldığında kendimi güvende gibi hissedip öyle dalabiliyofum uykuya. Ama adamda robot değil sabaha kadar kaskatı sarılıp yatsın haliyle uyku halindeyken dönebiliyo ben yine uyanıp başlıyorum korkuları geçirmeye çalışmaya.
Benim karanlık korkum var evde akşamları hiç yalnız kalmadım korktuğum için eşim 3 vardiyalı işe gircek ve gece vardiyasındayken bizim için resmen çile başlayacak sanırım. Ailemde kalmak istiyorum eşim de bişi demiyor ama ailesi illa karışıp laf söyler diye düşünüyoruz eşimde bu yüzdeb arada Bi kendi ailesinde kalmamı istiyor yada kendi evimizde tek kalmaya alışmam gerektiğini söylüyor..çuan geceleri tek kalmam çok zor benim için
Vaktinizi aldım kusura bakmayın fikirlerinize ihtiyacım var. Bu yaşadığım his alışamamak mı hemen bu kadar erken bıktığımı düşünmüyorum ama bilemiyorum da :/ gece korkumu nasıl yenebilirim tek kalmayı nasıl başarabilirim şimdiden çok teşekkür ederim cevap veren herkese
Hanımlar merhaba vaktinizi alacağım için şimdiden özür diliyorum. Bir tavsiye, fikir, öneri her ne ise Bi akıla ihtiyacım var.
7 senelik ilişkimizi 10 gün önce evlilik ile taçlandırmış bulunmaktayız. Evet 10 günlük evliyim 7 senedir bu anın hayalini kuruyorduk fakat gelin görün mutlu değil gibiyim sevdiğim adamla evlendim o yanımda olduğu için mutluyum tabi ama birden bire ev işlerinin ortasına düştüm. Çok şükür eşim her konuda yardım eder asla kenara çekilip yatmaz ama ben bekarken neredeyse hiç Bi işime elimi sürmiyırdum hem bu zor geliyor bana hem de sürekli Bi ağlama isteğim var sürekli ailemi özlüyorum. Ailemle geçirdiğim günler geliyo aklıma. Akşam oluyor mesela şimdi annemlerle olsaydım kahve içiyor olurdum yada şunu yapardık diyorum hep onlarla yaşadığım anlar gözümün önünde canlanıyor.
Bir de uyku sorunum var. Geceleri uyuyamıyorum içimde Bi korku oluyor anlam veremediğim. Eşimle konuşuyoruz daha herşey çok yeni zamanla alışcaz diyor. Bilemiyorum neden bu anlamsız korku.. Gece eşim yanımda yatmasına rağmen içimdeki korkuyu atamıyorum ayetel kürsi okuyorum defalarca Bi ara uykuya dalar gibi oluyorum gene uyanıyorum.
Anneme bahsetmemiştim bu korku konusunu. Dün akşam korkum iyice tavan yapınca paylaşıp fikir almak istedim. Çabuk bıktın sanki dedi. Aslında bıktığımı da düşünmüyorum ama neden bu aidiyetsizlik hissi neden bu korku var içimde anlamıyorum. Sevdiğim adamla hayallerini kurduğumuz günleri yaşıyoruz ama benim içim hep buruk ailemi terkstmişim gibi hissediyorum.
Bu arada eşimde henüz alışamadığını söylüyor uyku problemi onda da var ama onun demesine göre bu zamana kadar yalnız yatmaya alışığız bundan dolayı rahat edemiyoruz diyor onun tanımı bana uymuyor ama eşim bana sarıldığında kendimi güvende gibi hissedip öyle dalabiliyofum uykuya. Ama adamda robot değil sabaha kadar kaskatı sarılıp yatsın haliyle uyku halindeyken dönebiliyo ben yine uyanıp başlıyorum korkuları geçirmeye çalışmaya.
Benim karanlık korkum var evde akşamları hiç yalnız kalmadım korktuğum için eşim 3 vardiyalı işe gircek ve gece vardiyasındayken bizim için resmen çile başlayacak sanırım. Ailemde kalmak istiyorum eşim de bişi demiyor ama ailesi illa karışıp laf söyler diye düşünüyoruz eşimde bu yüzdeb arada Bi kendi ailesinde kalmamı istiyor yada kendi evimizde tek kalmaya alışmam gerektiğini söylüyor..çuan geceleri tek kalmam çok zor benim için
Vaktinizi aldım kusura bakmayın fikirlerinize ihtiyacım var. Bu yaşadığım his alışamamak mı hemen bu kadar erken bıktığımı düşünmüyorum ama bilemiyorum da :/ gece korkumu nasıl yenebilirim tek kalmayı nasıl başarabilirim şimdiden çok teşekkür ederim cevap veren herkese
Ben 1 senedir ailem burnumun dibinde olmasına rağmen ailemi özlüyorum.. Zaman zaman çok ağır bastığı bile oluyor. Yalnız korku duyma sorunun evlendikten sonramı başladı? Genelde yalnız kalmaktan korkarmıydın mesela? Bu olayın evlilikle alakası olmayabilir. Ev işlerine de zamanla alışıyorsun, ilk zamanlarda sürekli yanık yemek yerdik mesela bunları herkes yaşıyor. Ha ama şuan kendi evim dışında heryer bana yabancı, yani zamanla Allah sana o duyguyu veriyor yoksa kimse evli kalamazdı. Aile özlemini yenmek için çok sık gitme derim, çünkü o zaman hiç alışamıyorsun, yani bende öyle oldu daha çok üzülüyordum çok gidince. Biraz seyrelttim ve evime alıştım.
Garip olan kocaman insanın kendi döküntüsünü toplamaya yüksünmesi bence. Bir zahmet evinizim işini de yapın. Ne kadar tembelsiniz. Kendinizi prenses sanıyorsunuz hayret ediyorum. Eve fikan da alışırsınız zamanla. İkide bir gidip milletin evinde kalınmaz. Duvarlar sizi yemez yani korkmayın. 5 yaşındasınız sanki evde tek kalmaya korkuyorsunuz. Kocaya naz yapmak keyifli geliyor herhalde.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?