• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evliliğe alışamamak mı bıkmak mı

Evlilik ilk süreç genelde böyle özlemli ağlamalı geçiyor 1 aya kadar alışmış olursunuz karanlık yalnız kalma fobisi de bence ilk zamanlar ailenizde kalmanızda sakınca olmaz gibi sonra nasılsa tek başınıza kalmayı deneyeceksiniz Hoppa
 
direk baba evinden evlendiginiz icin su durumu yasadiginizi dusunuyorum,
18 yasinda ayrildim evden, 26 yasinda evlendim,
hic o duygulari yasamadim,
sadece bir baskasi ile evi paylasmak ilk donem zor geldi yanlizliga cok aliskin oldugum icin,
o kadar.

bence ailenizden daha erken ayrilmaniz gerekiyordu, bu donem asildigi icin suan bu sorunlari yasiyorsunuz,
ama korkuyorum vs diyerek sakin baba evinize donmeyin, yoksa bu durum daha kroniklesir.
 
Yok ya herkes normalleştirmiş ama bence normal değil ya da acaba bende mi bir sorun var. :deli: 3 yıllık birliktelikten sonra evlendik. 3 yıldır da evliyiz. Tek gün bile böyle olmadım. Anne evinde yaptığın herşeyin mislini eşinle yapabilirsin. Oturup annemin evinde kahve içerdik diye ağlayacağına kalkıp kocana kahve yapsana. Şöyle bir mutfak muhabbeti içinde tatlış tatlış içsenize kahvelerinizi. O evi güzel bir yuvaya dönüştürecek olan sizlersiniz. Anasınıfına başlamış çocuk gibi davranmayın da yuvanızın kıymetini bilin.
 
Bende ailemden 1,5 saat uzaktayım ve çok korkuyordum baştan ne yaparım diye? Ama sağolsun eşim çok yardımcı oldu hiç yabancılık çekmedik o da bende.. ilk günler işe güce çok girmeyin yemek vs dışarıdan söyleyin benim ev eşyalarını bulmam bile 6 ayımı almıştı nerde ne var vs.. aileniz yakınmış alışılmayacak bir şey yok
 
Evlendim zaten ağlıyodum yabancı bi ev yabancı yatak ilk 2hafta wc sorunu yaşadım yabancı yerde asla giremem hala o 2 hafta öldüm resmen neyse onu hallettim ilk aydan hamile kalınca ağlama arttı annemi anlamaya başladım o anlarda annemlerde 15gün kaldığım halde eve dönesiye ağlıyodum
Eşim uzun yola gidince yalnız kalırdım korksamda kaldım orası benim evim sonuçta
Sabaha tv izledim arada diğer ışıkları yakıp söndürdüm kapıya eşimin ayakkabısını koydum hala korkarım eşim olmadığğında ama olsun

Zamanla eşine evine alışınca da ben gibi annene kv ye gitmek istemezsin merak etme
 
Eskiden haram tatlıydı yani yanlış anlamayın evlenmeyince öyle oluyor şimdi helâl eh şeytan helâlı hoş göstermez evinde huzursuz ol işler güçler eskisden bak ne rahattın şimdi oldumu ya adamın bide çilesini çek vs
 
25 yıl ailemle oturdum

Tek çocuğum elimi hiçbir şeye sürmedim

Başka şehre taşındım haftada 6 gün çalıştım sıfırdan hayat kurdum

Hiç annem vs diye düşünecek zamanım olmadı

O hiç yapmadığım ev işini de yemeği de öğrendim eşim de benimle öğrendi

Annemden daha pratik de oldum

Gece yalnız kalamama bana çok garip geliyor

Bir gece sabaha karşı 03.30 havaalanında oturuyorum bir erkek meslektaş ile karşılaştık konuştuk ikimiz de şehir dışına gidiyoruz

Eşinin evde kalamadığını bırakacak yer bulmakta zorlandığını vs anlattı

Dedim ki bir gün benim yerime o gitsin şehit dışına evin ne kadar güvenli olduğunu görür

Evden gece 12 de çıkar taksiye biner terminale gider otobüse binip İstanbul terminalde ışık dahi yanmayan yerlerde iner havaalanına gider türlü türlü insanlarla oturup uçak beklerdik

Cins cins taksiciler vs ev o kadar rahat var güvenli ki

Bir süre üstüne gidersen alışırsın her seferinde annene gidemezsin çoluğun çocuğun olur tam bir keşmekeş olur
 
Bende öyleydim ilk 3 ay titreyerek uyandım hep. Ev silerken suya sirke koy bana çok iyi gelmişti. Nazardan oluyor bence ♥️ Allah mesud etsin
 
2 senelik evliyim, ilk 3-4 ay ev işleri o kadar zor geliyodu ki zoraki yapıyodum diyebilirim. Bekarken bende hiçbişey yapmazdım. Evine alışıp benimsedikten sonra baba evi bile rahat gelmiyor. Şuan evde ufacık dağınıklığa tahammül edemiyorum, sürekli bi düzen bi temizlik.. Ve işleri severek yapıyorum. Evimi çok seviyorum çünkü.
Uyku sorunu yaşaman da normal, bende uyurken eski yatağımda yattığımı odamı falan hayal ederdim :D Alışıyorsun. Geçici bi dönem bu sadece..
Eşin işe başladığında orda burda kalma olayı bana çok sıcak gelmiyor, illaki arada kalırsınız. Ama yok asla kalamam tek diyorsan, sende dönem dönem bi kv de bi ailende kal. İki tarafında gönlü olsun huzurunuz kaçmasın
 
3 yillik evliyim bide 2 yasinda oglum var ben bile surekli annemlerle beraber olmak istiyorum 1 bucuk saat mesafe var ayda 1 kere gitmeliyim mutlaka
 
Hanımlar merhaba vaktinizi alacağım için şimdiden özür diliyorum. Bir tavsiye, fikir, öneri her ne ise Bi akıla ihtiyacım var.

7 senelik ilişkimizi 10 gün önce evlilik ile taçlandırmış bulunmaktayız. Evet 10 günlük evliyim 7 senedir bu anın hayalini kuruyorduk fakat gelin görün mutlu değil gibiyim sevdiğim adamla evlendim o yanımda olduğu için mutluyum tabi ama birden bire ev işlerinin ortasına düştüm. Çok şükür eşim her konuda yardım eder asla kenara çekilip yatmaz ama ben bekarken neredeyse hiç Bi işime elimi sürmiyırdum hem bu zor geliyor bana hem de sürekli Bi ağlama isteğim var sürekli ailemi özlüyorum. Ailemle geçirdiğim günler geliyo aklıma. Akşam oluyor mesela şimdi annemlerle olsaydım kahve içiyor olurdum yada şunu yapardık diyorum hep onlarla yaşadığım anlar gözümün önünde canlanıyor.
Bir de uyku sorunum var. Geceleri uyuyamıyorum içimde Bi korku oluyor anlam veremediğim. Eşimle konuşuyoruz daha herşey çok yeni zamanla alışcaz diyor. Bilemiyorum neden bu anlamsız korku.. Gece eşim yanımda yatmasına rağmen içimdeki korkuyu atamıyorum ayetel kürsi okuyorum defalarca Bi ara uykuya dalar gibi oluyorum gene uyanıyorum.

Anneme bahsetmemiştim bu korku konusunu. Dün akşam korkum iyice tavan yapınca paylaşıp fikir almak istedim. Çabuk bıktın sanki dedi. Aslında bıktığımı da düşünmüyorum ama neden bu aidiyetsizlik hissi neden bu korku var içimde anlamıyorum. Sevdiğim adamla hayallerini kurduğumuz günleri yaşıyoruz ama benim içim hep buruk ailemi terkstmişim gibi hissediyorum.

Bu arada eşimde henüz alışamadığını söylüyor uyku problemi onda da var ama onun demesine göre bu zamana kadar yalnız yatmaya alışığız bundan dolayı rahat edemiyoruz diyor onun tanımı bana uymuyor ama eşim bana sarıldığında kendimi güvende gibi hissedip öyle dalabiliyofum uykuya. Ama adamda robot değil sabaha kadar kaskatı sarılıp yatsın haliyle uyku halindeyken dönebiliyo ben yine uyanıp başlıyorum korkuları geçirmeye çalışmaya.


Benim karanlık korkum var evde akşamları hiç yalnız kalmadım korktuğum için eşim 3 vardiyalı işe gircek ve gece vardiyasındayken bizim için resmen çile başlayacak sanırım. Ailemde kalmak istiyorum eşim de bişi demiyor ama ailesi illa karışıp laf söyler diye düşünüyoruz eşimde bu yüzdeb arada Bi kendi ailesinde kalmamı istiyor yada kendi evimizde tek kalmaya alışmam gerektiğini söylüyor..çuan geceleri tek kalmam çok zor benim için :KK43:

Vaktinizi aldım kusura bakmayın fikirlerinize ihtiyacım var. Bu yaşadığım his alışamamak mı hemen bu kadar erken bıktığımı düşünmüyorum ama bilemiyorum da :/ gece korkumu nasıl yenebilirim tek kalmayı nasıl başarabilirim şimdiden çok teşekkür ederim cevap veren herkese :dua:
Benim.esimde ilk basta 3 vardiya calisiyordu bende evde kalmaya korkuyordum geceleri ayy bunu soylemez olaydim sonra kayinvalidemin evinden cikmaz olmustumm..surekli burda kal die yapismislardi esimde beni suclayi sende korkuyorum.demeseydin bastan demisti:(((((
 
Hanımlar merhaba vaktinizi alacağım için şimdiden özür diliyorum. Bir tavsiye, fikir, öneri her ne ise Bi akıla ihtiyacım var.

7 senelik ilişkimizi 10 gün önce evlilik ile taçlandırmış bulunmaktayız. Evet 10 günlük evliyim 7 senedir bu anın hayalini kuruyorduk fakat gelin görün mutlu değil gibiyim sevdiğim adamla evlendim o yanımda olduğu için mutluyum tabi ama birden bire ev işlerinin ortasına düştüm. Çok şükür eşim her konuda yardım eder asla kenara çekilip yatmaz ama ben bekarken neredeyse hiç Bi işime elimi sürmiyırdum hem bu zor geliyor bana hem de sürekli Bi ağlama isteğim var sürekli ailemi özlüyorum. Ailemle geçirdiğim günler geliyo aklıma. Akşam oluyor mesela şimdi annemlerle olsaydım kahve içiyor olurdum yada şunu yapardık diyorum hep onlarla yaşadığım anlar gözümün önünde canlanıyor.
Bir de uyku sorunum var. Geceleri uyuyamıyorum içimde Bi korku oluyor anlam veremediğim. Eşimle konuşuyoruz daha herşey çok yeni zamanla alışcaz diyor. Bilemiyorum neden bu anlamsız korku.. Gece eşim yanımda yatmasına rağmen içimdeki korkuyu atamıyorum ayetel kürsi okuyorum defalarca Bi ara uykuya dalar gibi oluyorum gene uyanıyorum.

Anneme bahsetmemiştim bu korku konusunu. Dün akşam korkum iyice tavan yapınca paylaşıp fikir almak istedim. Çabuk bıktın sanki dedi. Aslında bıktığımı da düşünmüyorum ama neden bu aidiyetsizlik hissi neden bu korku var içimde anlamıyorum. Sevdiğim adamla hayallerini kurduğumuz günleri yaşıyoruz ama benim içim hep buruk ailemi terkstmişim gibi hissediyorum.

Bu arada eşimde henüz alışamadığını söylüyor uyku problemi onda da var ama onun demesine göre bu zamana kadar yalnız yatmaya alışığız bundan dolayı rahat edemiyoruz diyor onun tanımı bana uymuyor ama eşim bana sarıldığında kendimi güvende gibi hissedip öyle dalabiliyofum uykuya. Ama adamda robot değil sabaha kadar kaskatı sarılıp yatsın haliyle uyku halindeyken dönebiliyo ben yine uyanıp başlıyorum korkuları geçirmeye çalışmaya.


Benim karanlık korkum var evde akşamları hiç yalnız kalmadım korktuğum için eşim 3 vardiyalı işe gircek ve gece vardiyasındayken bizim için resmen çile başlayacak sanırım. Ailemde kalmak istiyorum eşim de bişi demiyor ama ailesi illa karışıp laf söyler diye düşünüyoruz eşimde bu yüzdeb arada Bi kendi ailesinde kalmamı istiyor yada kendi evimizde tek kalmaya alışmam gerektiğini söylüyor..çuan geceleri tek kalmam çok zor benim için :KK43:

Vaktinizi aldım kusura bakmayın fikirlerinize ihtiyacım var. Bu yaşadığım his alışamamak mı hemen bu kadar erken bıktığımı düşünmüyorum ama bilemiyorum da :/ gece korkumu nasıl yenebilirim tek kalmayı nasıl başarabilirim şimdiden çok teşekkür ederim cevap veren herkese :dua:

Korkular için psikologa danışın.. O nedenini bulabilir..
 
Ben 1 senedir ailem burnumun dibinde olmasına rağmen ailemi özlüyorum.. Zaman zaman çok ağır bastığı bile oluyor. Yalnız korku duyma sorunun evlendikten sonramı başladı? Genelde yalnız kalmaktan korkarmıydın mesela? Bu olayın evlilikle alakası olmayabilir. Ev işlerine de zamanla alışıyorsun, ilk zamanlarda sürekli yanık yemek yerdik mesela bunları herkes yaşıyor. Ha ama şuan kendi evim dışında heryer bana yabancı, yani zamanla Allah sana o duyguyu veriyor yoksa kimse evli kalamazdı. Aile özlemini yenmek için çok sık gitme derim, çünkü o zaman hiç alışamıyorsun, yani bende öyle oldu daha çok üzülüyordum çok gidince. Biraz seyrelttim ve evime alıştım.
 
Garip olan kocaman insanın kendi döküntüsünü toplamaya yüksünmesi bence. Bir zahmet evinizim işini de yapın. Ne kadar tembelsiniz. Kendinizi prenses sanıyorsunuz hayret ediyorum. Eve fikan da alışırsınız zamanla. İkide bir gidip milletin evinde kalınmaz. Duvarlar sizi yemez yani korkmayın. 5 yaşındasınız sanki evde tek kalmaya korkuyorsunuz. Kocaya naz yapmak keyifli geliyor herhalde.
 
Tamamen alisamamak. Bende cok agladim. Annemi terketmisim hissi olustu bende de. Ki evlenmeden once de esimle yasiyorduk biz. Yine de evli olmak bu buyuk sorumlulugun altinda ezilmek korkusu sarmisti beni de. Bende uyuyamiyordum. Halbuki imzayi atmadan once yine ayni adamla yatiyordum. Inzayi attim uyuyamaya basladim. Zamanla tekrar alsitim evli olmaya ev isleri yapmaya uyumaya ailemle yeni iliskime.. Bence normal yasadiklariniz. Zamanla gececektir. Bunalmislik ve alisamamislik hali bu ama bikmislik degil. :)
 
Ben 1 senedir ailem burnumun dibinde olmasına rağmen ailemi özlüyorum.. Zaman zaman çok ağır bastığı bile oluyor. Yalnız korku duyma sorunun evlendikten sonramı başladı? Genelde yalnız kalmaktan korkarmıydın mesela? Bu olayın evlilikle alakası olmayabilir. Ev işlerine de zamanla alışıyorsun, ilk zamanlarda sürekli yanık yemek yerdik mesela bunları herkes yaşıyor. Ha ama şuan kendi evim dışında heryer bana yabancı, yani zamanla Allah sana o duyguyu veriyor yoksa kimse evli kalamazdı. Aile özlemini yenmek için çok sık gitme derim, çünkü o zaman hiç alışamıyorsun, yani bende öyle oldu daha çok üzülüyordum çok gidince. Biraz seyrelttim ve evime alıştım.


Biraz daha eve alışmış gibiyim ama geceleri uykuya dalana kadar çile çekiyorum resmen onun dışında halen daha gece yalnız kalamayacağımı düşünüyorum zamanla yalnız kalmaya çalışacağım
 
Garip olan kocaman insanın kendi döküntüsünü toplamaya yüksünmesi bence. Bir zahmet evinizim işini de yapın. Ne kadar tembelsiniz. Kendinizi prenses sanıyorsunuz hayret ediyorum. Eve fikan da alışırsınız zamanla. İkide bir gidip milletin evinde kalınmaz. Duvarlar sizi yemez yani korkmayın. 5 yaşındasınız sanki evde tek kalmaya korkuyorsunuz. Kocaya naz yapmak keyifli geliyor herhalde.


Evet prensesim ve kocama naz yapıyorum o da nazımı çekiyor.
 
Back