daha cok yeni evlisin zorlanman dogal esinle yapacak birseyler bul kendine biz aksamlari puzzle yapardik mesela ayni kitabi okurduk birlikte evin duvarlarina kagit yapardik kek falan yapardik
ailenizden ayri sehirde üniversite falan mi okudunuz
Hanımlar merhaba vaktinizi alacağım için şimdiden özür diliyorum. Bir tavsiye, fikir, öneri her ne ise Bi akıla ihtiyacım var.
7 senelik ilişkimizi 10 gün önce evlilik ile taçlandırmış bulunmaktayız. Evet 10 günlük evliyim 7 senedir bu anın hayalini kuruyorduk fakat gelin görün mutlu değil gibiyim sevdiğim adamla evlendim o yanımda olduğu için mutluyum tabi ama birden bire ev işlerinin ortasına düştüm. Çok şükür eşim her konuda yardım eder asla kenara çekilip yatmaz ama ben bekarken neredeyse hiç Bi işime elimi sürmiyırdum hem bu zor geliyor bana hem de sürekli Bi ağlama isteğim var sürekli ailemi özlüyorum. Ailemle geçirdiğim günler geliyo aklıma. Akşam oluyor mesela şimdi annemlerle olsaydım kahve içiyor olurdum yada şunu yapardık diyorum hep onlarla yaşadığım anlar gözümün önünde canlanıyor.
Bir de uyku sorunum var. Geceleri uyuyamıyorum içimde Bi korku oluyor anlam veremediğim. Eşimle konuşuyoruz daha herşey çok yeni zamanla alışcaz diyor. Bilemiyorum neden bu anlamsız korku.. Gece eşim yanımda yatmasına rağmen içimdeki korkuyu atamıyorum ayetel kürsi okuyorum defalarca Bi ara uykuya dalar gibi oluyorum gene uyanıyorum.
Anneme bahsetmemiştim bu korku konusunu. Dün akşam korkum iyice tavan yapınca paylaşıp fikir almak istedim. Çabuk bıktın sanki dedi. Aslında bıktığımı da düşünmüyorum ama neden bu aidiyetsizlik hissi neden bu korku var içimde anlamıyorum. Sevdiğim adamla hayallerini kurduğumuz günleri yaşıyoruz ama benim içim hep buruk ailemi terkstmişim gibi hissediyorum.
Bu arada eşimde henüz alışamadığını söylüyor uyku problemi onda da var ama onun demesine göre bu zamana kadar yalnız yatmaya alışığız bundan dolayı rahat edemiyoruz diyor onun tanımı bana uymuyor ama eşim bana sarıldığında kendimi güvende gibi hissedip öyle dalabiliyofum uykuya. Ama adamda robot değil sabaha kadar kaskatı sarılıp yatsın haliyle uyku halindeyken dönebiliyo ben yine uyanıp başlıyorum korkuları geçirmeye çalışmaya.
Benim karanlık korkum var evde akşamları hiç yalnız kalmadım korktuğum için eşim 3 vardiyalı işe gircek ve gece vardiyasındayken bizim için resmen çile başlayacak sanırım. Ailemde kalmak istiyorum eşim de bişi demiyor ama ailesi illa karışıp laf söyler diye düşünüyoruz eşimde bu yüzdeb arada Bi kendi ailesinde kalmamı istiyor yada kendi evimizde tek kalmaya alışmam gerektiğini söylüyor..çuan geceleri tek kalmam çok zor benim için
Vaktinizi aldım kusura bakmayın fikirlerinize ihtiyacım var. Bu yaşadığım his alışamamak mı hemen bu kadar erken bıktığımı düşünmüyorum ama bilemiyorum da :/ gece korkumu nasıl yenebilirim tek kalmayı nasıl başarabilirim şimdiden çok teşekkür ederim cevap veren herkese
zaman nasi gecti anlamiyosun ozelikle puzzle ve duvar kagidi yaparken gecenlerde evi boyattik kagitlara bakip guldum manyakmiymisiz neymisiz dedim kendi kendime ama acayip zevkli zaman gecirtiyo hemde degisik bir hava katiyo hem eve hem kendineTeşekkür ederim canım deneyeceğim söylediklerini :)
bende 12 13 yasimdan beri yemegi isi gucu yaparim ozamanlar cok gicik olurdum ama simdi iyiki iyiki ogrenmisim diyorum ve bence erkek kiz farketmez herkes evinin isini ve yemegini yapabilmeli is yapmamak prenseslik degil aileler bunu ayirt edemiyor maalesefevet :)
bir de benim annem öyle prensesler gibi yetiştirmedi beni o ev temizlediyse ben yemek yaptım yada tam tersi ki doğrusunun da bu olduğunu düşünüyorum
kocaman kızların ve erkeklerin annem elimi sıcak sudan soğuk suya sokmazdı bana hiç iş yaptırmazdı demesi garip değil mi?
Çok normal yaşadığın hissettiğin herşey. Bende ilk evlendiğimde hem çok sıkılmıştım hemde babamın evini çok özlemiştim. Akşam olunca şimdi kardeşimle kahve içer sohbet ederiz diye içlenirdim.Annemde yok hep ne yemişlerdir ne içmişlerdir ne yapmışlardır nasıl idare ediyolardır diye düşünüp üzülürdüm.2 yıl olcak hala aklıma gelirler üzülürüm. Aynı mahalledeyiz biz kaldı ki. Eşimde anlayışlıdır. Kardeşim haftada 3 4 kez gelir yanıma. Bazen kalır bende göndermez eşim kalsın yanında diye. Biliyo düşkünlüğümü sağolsun.Babamın sevdiği bişey pişirirsem onuda çağırırız hemen. Bende bazen yalnız kalıyorum evde.İlk zamanlar gündüzde korktuğum olurdu. Kapının kilidini değiştirmek filan istemiştim. Alıştım şu an yalnızlığada evimede ama baba evi farklı oluyo hep özleniyo.
valla 8 sene olcak ben hala yanlız kalamam 2 haftada bir gececci esim annemlere giderim zaten odam hala duruyo mis gibi bekar hayatıma orda devam ed,youm cayım corbam önüme annem istedim yemeyi yapar pasa gibi yasarım git annene napcan evde tek basınaEşim gece vardiyasındayken kalacağım sonrasında tek kalmaya çalışacağım hepsini yavaş yavaş rayına oturtmaya çalışacağız beraber fakat şuan hepsi çok zor geliyor ve kendimde bazen güç bulamıyormuşum gibi hissediyorum
bende hiç sevmiyorum peki işleri yardimci mi yapıyorBen ilk evlendigimde 1 yil agladim ihanet etmis terk etmiskmgibi hisettim.ama.ufaktimda zaten.
Simdi 2.
Evlendigimde hic fark yok hergun gidiyorum onlari apar topar getirtiyorum.
Is konusuna gelince ben bekarkende evliykende yapmadım sevmiyorum.
Hanımlar merhaba vaktinizi alacağım için şimdiden özür diliyorum. Bir tavsiye, fikir, öneri her ne ise Bi akıla ihtiyacım var.
7 senelik ilişkimizi 10 gün önce evlilik ile taçlandırmış bulunmaktayız. Evet 10 günlük evliyim 7 senedir bu anın hayalini kuruyorduk fakat gelin görün mutlu değil gibiyim sevdiğim adamla evlendim o yanımda olduğu için mutluyum tabi ama birden bire ev işlerinin ortasına düştüm. Çok şükür eşim her konuda yardım eder asla kenara çekilip yatmaz ama ben bekarken neredeyse hiç Bi işime elimi sürmiyırdum hem bu zor geliyor bana hem de sürekli Bi ağlama isteğim var sürekli ailemi özlüyorum. Ailemle geçirdiğim günler geliyo aklıma. Akşam oluyor mesela şimdi annemlerle olsaydım kahve içiyor olurdum yada şunu yapardık diyorum hep onlarla yaşadığım anlar gözümün önünde canlanıyor.
Bir de uyku sorunum var. Geceleri uyuyamıyorum içimde Bi korku oluyor anlam veremediğim. Eşimle konuşuyoruz daha herşey çok yeni zamanla alışcaz diyor. Bilemiyorum neden bu anlamsız korku.. Gece eşim yanımda yatmasına rağmen içimdeki korkuyu atamıyorum ayetel kürsi okuyorum defalarca Bi ara uykuya dalar gibi oluyorum gene uyanıyorum.
Anneme bahsetmemiştim bu korku konusunu. Dün akşam korkum iyice tavan yapınca paylaşıp fikir almak istedim. Çabuk bıktın sanki dedi. Aslında bıktığımı da düşünmüyorum ama neden bu aidiyetsizlik hissi neden bu korku var içimde anlamıyorum. Sevdiğim adamla hayallerini kurduğumuz günleri yaşıyoruz ama benim içim hep buruk ailemi terkstmişim gibi hissediyorum.
Bu arada eşimde henüz alışamadığını söylüyor uyku problemi onda da var ama onun demesine göre bu zamana kadar yalnız yatmaya alışığız bundan dolayı rahat edemiyoruz diyor onun tanımı bana uymuyor ama eşim bana sarıldığında kendimi güvende gibi hissedip öyle dalabiliyofum uykuya. Ama adamda robot değil sabaha kadar kaskatı sarılıp yatsın haliyle uyku halindeyken dönebiliyo ben yine uyanıp başlıyorum korkuları geçirmeye çalışmaya.
Benim karanlık korkum var evde akşamları hiç yalnız kalmadım korktuğum için eşim 3 vardiyalı işe gircek ve gece vardiyasındayken bizim için resmen çile başlayacak sanırım. Ailemde kalmak istiyorum eşim de bişi demiyor ama ailesi illa karışıp laf söyler diye düşünüyoruz eşimde bu yüzdeb arada Bi kendi ailesinde kalmamı istiyor yada kendi evimizde tek kalmaya alışmam gerektiğini söylüyor..çuan geceleri tek kalmam çok zor benim için
Vaktinizi aldım kusura bakmayın fikirlerinize ihtiyacım var. Bu yaşadığım his alışamamak mı hemen bu kadar erken bıktığımı düşünmüyorum ama bilemiyorum da :/ gece korkumu nasıl yenebilirim tek kalmayı nasıl başarabilirim şimdiden çok teşekkür ederim cevap veren herkese
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?