Evli olanlar kadınların düşünceleri çok önemli kendimi çok kötü hissediyorum lütfen bişeyler yazın

Gsarayza

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
28 Aralık 2020
411
21
Nasıl yazacağım bilmiyorum gecenin bu saatinde öyle çaresiz hissediyorum ki kendimi.. evliyim ve 2 çocuğum var. Eşimle evliliğimizi anlatmak istiyorum öncelikle. Eşim beni seviyordu ben sevmiyordum ilk zamanlar yani sevgili olduğumuz zamanlardan bahsediyorum. Sevgililik uzun sürmedi bi ara görüştük olmadı 2-3 ay kadardı ben istemedim çünkü başka birini seviyordum aklım onda kalmıştı ya da yeni birini kabul edemiyordum sürekli bişeyleri gözüme batıyordu saçından tenine hareketlerinden falan hep onunla mı karşılaştırıyordum bilmiyorum böyle bir süreçti. Aileler de biliyordu görüştüğümüzü o çok ciddiydi evlilik istiyordu ben de evlilik adına görüştüm ama olmadı hiç bişey hissedemedim. Bitti. 2-3 ay sürmüştü dediğim gibi telefon ile çünkü ayrı 2 şehirde yaşıyorduk çalışıyorduk. 2 defa yüzyüze görüşmüştük sadece.Sonraki sene ailesi bizimkilere falan söylemişti istediklerini ben istemedim öyle kaldı. O süre zarfında ben de 2 kişi ile görüştüm evlilik adına olmadı yani uzun sürmedi biri ile 1 ay konuştum tabi daha çok tlf ile yüzyüze 1 kere görüştük. O sene her şekilde onunla ilgili bişeyler duyuyordum onun müziklerini dinliyordum bana yolladığı müzikleri falan derken ben ona yazdım bu sefer msj attım yani. Görüştük 8-9 ay görüştük evlendik sonrasında. Çok iyiydi herşey yani benim için herşeyi yapıyordu ben de aşık oldum yani ona,şu an 5 yıllık evliyiz 2 çocuğumuz var ama hiç birbirimize saygı duymuyoruz bi ara iyiydik ben alttan almaya başladım çünkü stresten midesi falan kötü olmuştu dr iyi değil stres diyince öyle 1-2 ayımız cicim ayları gibi geçti sonrasında yine berbat olduk çocuklarımıza bağırıyoruz falan yani ben de bağırıyorum artık ayrı uyuyoruz çocuklarımız birbirini uyandırıyor diye biri bebek çünkü. 1 aydan fazladır ilişki falan da yok saygı sevgi yok artık sanki son raddedyiz gibi. Ben de alttan almıyorum bence bu sıkıntılı sürece girmemize yol açtı. Ben ev işleri yemek vs iyi değildim hiç sesini çıkarmıyordu eskiden şimdi ise en ufak bişeyde bağırıyor yani bıkmış ben de hak veriyorum bu konuda ama artık azarlar gibi ben de o da konuşuyoruz o daha sert tabi. Eskiden onun yanında kendimi güçlü hissederdim değerli hissederdim ailesinin yanında da. Şimdi ailesi sanki eskisi gibi bana değer vermiyor onlar da öyle. Yani biz kıskanılan çifttik ailede şimdi ise eltim ile eşi bizim eski halimiz gibiler bizden önce evlenmelerine rağmen çok kıskanç eltim hep eşimi örnek gösterirdi kocasına. Nazar mı bilmiyorum artık herşey aklıma geliyor. Çaresiz kaldım çok uzun yazdım içimi dökmek istedim tartışmak beni yoruyor artık. Bir çift terapisine gidelim demiştim bir ara tabi istemedi kaldı öyle zaten artık doğru düzgün bişey konuşamıyoruz. Bu durumda olan var mı bir yol gösterecek ya da dertleşecek çok uzun yazdım belki okumazsınız bile ama böyle yazmak bile beni rahatlattı.
 
Sadece biraz kafa dinlemeye ihtiyacınız var 2 çocuktan birbirinizle ilgilenmeye fırsat yaratamamışsınız üstelik 1 aydır ne beraber yatma var ne cinsellik ee haliyle insan birbirine tahammülsüz oluyor insan eşiyle birlikte olunca yeniden doğmuş gibi hissediyor ee siz birbirinize vakit ayırmıyorsunuz bu sefer sinirlj 2 insan çocuklara bağırıyorsunuz valla kime bırakırsınız bilemem anne mi baba mı güvendiğiniz kim varsa bi 5 6 saat birlikte vakit geçirseniz yalnız bakın görün değişimi
 
Çocuklara niye bağırıyorsunuz ki onların günahı ne hem de biri bebek?
Bi de sizin öfke problemlerinizin anlaşamamanızın suçlusu niye eltinin kıskançlığı olsun. Şimdi onlar bizden iyi diyerek asıl kıskançlığı siz yapıyorsunuz. Nazar deydirme sırası size mi geçti?
Terapi konusunda ısrar edin. Olmadı bireysel terapi alın ayrı ayrı.
 
Sadece çocuklara yansıtıp travma izi bırakmayın diye yorum atmak için geldim.
İster istemez onlara yansıyor yani bazen benim ona sinirli olduğumu bilsin diye çocuğuma en ufak yaramazlığında aşırı bağırıyorum işte senin yüzünden ben bu şekilde sert oluyorum gibi
 
Sadece biraz kafa dinlemeye ihtiyacınız var 2 çocuktan birbirinizle ilgilenmeye fırsat yaratamamışsınız üstelik 1 aydır ne beraber yatma var ne cinsellik ee haliyle insan birbirine tahammülsüz oluyor insan eşiyle birlikte olunca yeniden doğmuş gibi hissediyor ee siz birbirinize vakit ayırmıyorsunuz bu sefer sinirlj 2 insan çocuklara bağırıyorsunuz valla kime bırakırsınız bilemem anne mi baba mı güvendiğiniz kim varsa bi 5 6 saat birlikte vakit geçirseniz yalnız bakın görün değişimi
Birkaç defa denedik onu çocukları bırakma konusu rahat. 1-2 gün iyiyiz sonra yine düğüm herşey. Artık ben de bıktım hep yeni bişeyler isteği benden geliyordu zaten artık ben de istemiyorum içimden gelmiyor yani. Çünkü en ufak bir pürüzde birbirimize girecek hissi ki öyle oluyor zaten o isteği bitiriyor
 
İster istemez onlara yansıyor yani bazen benim ona sinirli olduğumu bilsin diye çocuğuma en ufak yaramazlığında aşırı bağırıyorum işte senin yüzünden ben bu şekilde sert oluyorum gibi
Psikolojisinin içine ediyorsun. Hem en ufak şeyde bağırıyorsun. Hem de benim böyle olmamın sebebi sensin diyerek çocuğa suçluluk hissettiriyorsun. Hayatı boyunca karşısına çıkan kendisine kötü davranan her insanda kendini suçlayacak, benim yüzümden ben hakediyorum diye. Keşke anne baba olmadan önce herkese pedagojiye giriş dersi falan verilse. 😔
 
Çocuklara niye bağırıyorsunuz ki onların günahı ne hem de biri bebek?
Bi de sizin öfke problemlerinizin anlaşamamanızın suçlusu niye eltinin kıskançlığı olsun. Şimdi onlar bizden iyi diyerek asıl kıskançlığı siz yapıyorsunuz. Nazar deydirme sırası size mi geçti?
Terapi konusunda ısrar edin. Olmadı bireysel terapi alın ayrı ayrı.
Ya sürekli bizden örnek veriyor kocasına önümüzde bile. İşte eşine yardım etmeyen biri varsa kendi kocası ama eşine yardım eden biri varsa benim kocam. Kocamı örnek göstere göstere kocası bizden soğudu yani ben öyle hissediyorum adam eskisi gibi değil bana karşı davranış olarak kayınım yani. Yalnız benim kocamı da değil diğer kocaları da kocasına anlatıyor sürekli işte sen böyle değilsin sen şöyle değilsin. Geçen dedi senin kocan işte bunu yapar ama benimki yapmaz dedi ben de gıcık oldum niye öyle diyorsun seninki de eskisi gibi değil bence artık o da işte şunu bunu yapıyor falan dedim de sustu böyle. Bireysel terapiye gitme fikri ağır basıyor evet ama bir türlü o istek de yok yani artık umutsuzluk var ben de amann gitsem ne olacak ki onun da olması lazım çünkü benim modumu o düşürüyor hep
 
Psikolojisinin içine ediyorsun. Hem en ufak şeyde bağırıyorsun. Hem de benim böyle olmamın sebebi sensin diyerek çocuğa suçluluk hissettiriyorsun. Hayatı boyunca karşısına çıkan kendisine kötü davranan her insanda kendini suçlayacak, benim yüzümden ben hakediyorum diye. Keşke anne baba olmadan önce herkese pedagojiye giriş dersi falan verilse. 😔
Öyle değildim eskiden ayrı bir yerde konuşalım derdim ona kızardım ama artık bende de tahammül kalmadı sorma vicdan azabı çekiyorum bir şekilde telafi etmeye çalışıyorum ama yanlış tabi bunu savunmuyorum benim de artık normal davranmadığını görüyorum o yüzden kollarım bağlı gibi hissediyorum sorun da burda zaten ve evli misiniz bilmiyorum ama pedagojiye giriş dersini almış biriyim ve bunun pratikte çok da etkisinin olmadığını gördüm terzi kendi söküğünü dikemiyor evet ben de bekarken kızardım anne babalara çocuklara neden şu neden bu şekilde davranıyorsunuz diye ama eş çok önemliymiş mutluluk da mutsuzluk da evliyken eşler birbirine bağlı ve neden evli misiniz diye sordum çünkü evli olanlar çocuklu olanlar biraz daha halden anlarlar diye düşünüyorum eğer evliyseniz bu durumda kalmadınız ya da siz bunu yönetebiliyorsunuz ama ben artık yönetemiyorum
 
Ya sürekli bizden örnek veriyor kocasına önümüzde bile. İşte eşine yardım etmeyen biri varsa kendi kocası ama eşine yardım eden biri varsa benim kocam. Kocamı örnek göstere göstere kocası bizden soğudu yani ben öyle hissediyorum adam eskisi gibi değil bana karşı davranış olarak kayınım yani. Yalnız benim kocamı da değil diğer kocaları da kocasına anlatıyor sürekli işte sen böyle değilsin sen şöyle değilsin. Geçen dedi senin kocan işte bunu yapar ama benimki yapmaz dedi ben de gıcık oldum niye öyle diyorsun seninki de eskisi gibi değil bence artık o da işte şunu bunu yapıyor falan dedim de sustu böyle. Bireysel terapiye gitme fikri ağır basıyor evet ama bir türlü o istek de yok yani artık umutsuzluk var ben de amann gitsem ne olacak ki onun da olması lazım çünkü benim modumu o düşürüyor hep
Yalnız sana Bi sır vereyim kıskanan insan eltinin yaptığını yapmaz. Aksine alttan alta eşinin olumsuzluklarını söyler kusur bulmaya çalışırdı. Kocasından memnun değil o yüzden başkalarını örnek göstererek düzelsin istiyor. Ki bu da yanlış ama kocasına karşı yanlış sizlik bu durum yok. Neyse konu elti değil bence. Acilen çocuklara sürekli bağırmayı bırakın. Eğer bu evlilik sizi bu hale getiriyorsa, düzeltemiyorsanız ayrılmayı düşünün. Bi psikiyatri ye gidin belki ikinize de biraz sakinleşmeniz için hafif Bi ilaç yazar.
 
Belli ki çok isteyen, ısrar eden taraf eşiniz diye kendinizi ilişkide daha güçlü hissetmişsiniz ve iliskiyi yipratmişsiniz. Gereksiz egonuzu kaç sene çekecekti adam?

Yani gece gündüz hayalini kurduğum deli gibi istediğim ve yeter ki benim olsun başka derdim isteğim kalmaz dedigim aracı aldığımda en fazla 1-2 sene gözünün içine bakmistim. 😃
Sonra sattım gitti. İnsanları araca benzetmek istemem tabi ama ilişkiye bir şey katmiyorsaniz, bir etkiniz yoksa insana mutluluk huzur vermiyorsaniz HEVES geçer. Sevgi de bitebilir bir şey kimsenin sevgisi sonsuz değildir.

Bu yoldan dönerseniz mucize olur herhalde.
 
Çocuklardan sonra böyle oluyor
Evet biraz öyle düşünüyorum ama çocukları olanlar hep böyle mi yani gördüklerim var çok mutlular çocuklarına sabırlılar eşim çok sabırlı değil yani sabırlı olan bendim ama ben de yorgunum tabi bunları çocuklar hak etmiyor bizim aracılığımızla dünyaya gelmişler ve bizim bunları onlara yaşatmaya hakkımız yok yan kızıyorum sonra ağlıyorum gece uyuyamıyorum falan . .
 
Yalnız sana Bi sır vereyim kıskanan insan eltinin yaptığını yapmaz. Aksine alttan alta eşinin olumsuzluklarını söyler kusur bulmaya çalışırdı. Kocasından memnun değil o yüzden başkalarını örnek göstererek düzelsin istiyor. Ki bu da yanlış ama kocasına karşı yanlış sizlik bu durum yok. Neyse konu elti değil bence. Acilen çocuklara sürekli bağırmayı bırakın. Eğer bu evlilik sizi bu hale getiriyorsa, düzeltemiyorsanız ayrılmayı düşünün. Bi psikiyatri ye gidin belki ikinize de biraz sakinleşmeniz için hafif Bi ilaç yazar.
Neden elti dedim şundan dolayı: biz evde birbirimizi yiyoruz tabi bunu yansıtmamaya çalışıyoruz dışarıya özellikle ben ama kadın kalkmış her gördüğünde kocası olmasa bile bizden bahsediyor çocuklarımızı bile karşılaştırıyor yaşıt olmamalarına rağmen. Biraz da bu durumların üzerine bu kadın bunları yapıyor diye gıcık oldum yoksa bu şekilde olmamızın sebebi o demiyorum. Bir de şu konu doğru değil eşimin kusurlarını kocasına söylemez niye söylesin ki ? Söylese kocası da demekki ben de öyle olmalıyım ya da işte doğru yoldayım vs diye düşünür kocana iyi örnek göstereceksin ki o da öyle olsun ben de öyle yapıyorum asla kötü koca örneği göstermem etkileniyor erkekler çünkü
 
Öyle değildim eskiden ayrı bir yerde konuşalım derdim ona kızardım ama artık bende de tahammül kalmadı sorma vicdan azabı çekiyorum bir şekilde telafi etmeye çalışıyorum ama yanlış tabi bunu savunmuyorum benim de artık normal davranmadığını görüyorum o yüzden kollarım bağlı gibi hissediyorum sorun da burda zaten ve evli misiniz bilmiyorum ama pedagojiye giriş dersini almış biriyim ve bunun pratikte çok da etkisinin olmadığını gördüm terzi kendi söküğünü dikemiyor evet ben de bekarken kızardım anne babalara çocuklara neden şu neden bu şekilde davranıyorsunuz diye ama eş çok önemliymiş mutluluk da mutsuzluk da evliyken eşler birbirine bağlı ve neden evli misiniz diye sordum çünkü evli olanlar çocuklu olanlar biraz daha halden anlarlar diye düşünüyorum eğer evliyseniz bu durumda kalmadınız ya da siz bunu yönetebiliyorsunuz ama ben artık yönetemiyorum
Evliyim iki çocuğum var emin ol davulun sesi uzaktan hoş gelmiyor
Yeri gelir insan çocuğuna kızar da. Hatta gergin olduğu gün belki istemeden de kızar. Ama kontrol edebilmen hırsını çıkarmaman lazım. Sonrasında bu kadar tepki vereceğim bir şey yoktu, ben bugün gerginim biraz sana hak etmediğin şekilde kızdım özür dilerim demelisin en azından.
 
  • Beğen
Reactions: hlz
Belli ki çok isteyen, ısrar eden taraf eşiniz diye kendinizi ilişkide daha güçlü hissetmişsiniz ve iliskiyi yipratmişsiniz. Gereksiz egonuzu kaç sene çekecekti adam?

Yani gece gündüz hayalini kurduğum deli gibi istediğim ve yeter ki benim olsun başka derdim isteğim kalmaz dedigim aracı aldığımda en fazla 1-2 sene gözünün içine bakmistim. 😃
Sonra sattım gitti. İnsanları araca benzetmek istemem tabi ama ilişkiye bir şey katmiyorsaniz, bir etkiniz yoksa insana mutluluk huzur vermiyorsaniz HEVES geçer. Sevgi de bitebilir bir şey kimsenin sevgisi sonsuz değildir.

Bu yoldan dönerseniz mucize olur herhalde.
Egosu olan bir tek ben miyim kendisinin de egosu var tek taraflı olmadığını düşünüyorum. Benim de hatalarım var elbette ama ben baştan beri nasılsam öyleyim o evlilikten önce aşırı iyiydi evlilikte sürekli değişti yani aşırı sert bi insanla evliyim ben evlenmeden önce öyle değildi bana karşı kibardı başkalarına sert bile olsa. Mucize diyorsunuz o kadar mı çözümsüzüz 😞
 
Neden elti dedim şundan dolayı: biz evde birbirimizi yiyoruz tabi bunu yansıtmamaya çalışıyoruz dışarıya özellikle ben ama kadın kalkmış her gördüğünde kocası olmasa bile bizden bahsediyor çocuklarımızı bile karşılaştırıyor yaşıt olmamalarına rağmen. Biraz da bu durumların üzerine bu kadın bunları yapıyor diye gıcık oldum yoksa bu şekilde olmamızın sebebi o demiyorum. Bir de şu konu doğru değil eşimin kusurlarını kocasına söylemez niye söylesin ki ? Söylese kocası da demekki ben de öyle olmalıyım ya da işte doğru yoldayım vs diye düşünür kocana iyi örnek göstereceksin ki o da öyle olsun ben de öyle yapıyorum asla kötü koca örneği göstermem etkileniyor erkekler çünkü
Tamam seni mi kırıcam, gönlün olsun. Kıskanıyor fitne fücur 😈😂😂
Boşver sen eşinle ve çocuklarınla olan problemleri çöz. Elti dış kapının dış mandalı.
 
Psikolojisinin içine ediyorsun. Hem en ufak şeyde bağırıyorsun. Hem de benim böyle olmamın sebebi sensin diyerek çocuğa suçluluk hissettiriyorsun. Hayatı boyunca karşısına çıkan kendisine kötü davranan her insanda kendini suçlayacak, benim yüzümden ben hakediyorum diye. Keşke anne baba olmadan önce herkese pedagojiye giriş dersi falan verilse. 😔
Çocukken sürekli bu duruma maruz kaldım. Ne olsa annem beni suçlardı. Kaç yaşına geldim hala her olayda acaba suç bende mi diye düşünüyorum. Birinin yüzü asık olsa acaba bana mı kızdı diyorum. Keşke her çocuk mutlu bir ailede büyüse 😔
 
Evliyim iki çocuğum var emin ol davulun sesi uzaktan hoş gelmiyor
Yeri gelir insan çocuğuna kızar da. Hatta gergin olduğu gün belki istemeden de kızar. Ama kontrol edebilmen hırsını çıkarmaman lazım. Sonrasında bu kadar tepki vereceğim bir şey yoktu, ben bugün gerginim biraz sana hak etmediğin şekilde kızdım özür dilerim demelisin en azından.
Söylüyorum telafi etmeye çalışıyorum hatta sonraki saatlerimi onlara veriyorum kötü de olsam bu çocukta dengesizlik yaratmasın diye ölçülü yapıyorum tabi bunu çünkü annem bi öyle bi böyle dememeli büyük çocuğum bunu hisseder tabi diğeri ile bu duruma girmedim yani bebek olduğu için zaten ona kızma durumum olmadı.
 
Nasıl yazacağım bilmiyorum gecenin bu saatinde öyle çaresiz hissediyorum ki kendimi.. evliyim ve 2 çocuğum var. Eşimle evliliğimizi anlatmak istiyorum öncelikle. Eşim beni seviyordu ben sevmiyordum ilk zamanlar yani sevgili olduğumuz zamanlardan bahsediyorum. Sevgililik uzun sürmedi bi ara görüştük olmadı 2-3 ay kadardı ben istemedim çünkü başka birini seviyordum aklım onda kalmıştı ya da yeni birini kabul edemiyordum sürekli bişeyleri gözüme batıyordu saçından tenine hareketlerinden falan hep onunla mı karşılaştırıyordum bilmiyorum böyle bir süreçti. Aileler de biliyordu görüştüğümüzü o çok ciddiydi evlilik istiyordu ben de evlilik adına görüştüm ama olmadı hiç bişey hissedemedim. Bitti. 2-3 ay sürmüştü dediğim gibi telefon ile çünkü ayrı 2 şehirde yaşıyorduk çalışıyorduk. 2 defa yüzyüze görüşmüştük sadece.Sonraki sene ailesi bizimkilere falan söylemişti istediklerini ben istemedim öyle kaldı. O süre zarfında ben de 2 kişi ile görüştüm evlilik adına olmadı yani uzun sürmedi biri ile 1 ay konuştum tabi daha çok tlf ile yüzyüze 1 kere görüştük. O sene her şekilde onunla ilgili bişeyler duyuyordum onun müziklerini dinliyordum bana yolladığı müzikleri falan derken ben ona yazdım bu sefer msj attım yani. Görüştük 8-9 ay görüştük evlendik sonrasında. Çok iyiydi herşey yani benim için herşeyi yapıyordu ben de aşık oldum yani ona,şu an 5 yıllık evliyiz 2 çocuğumuz var ama hiç birbirimize saygı duymuyoruz bi ara iyiydik ben alttan almaya başladım çünkü stresten midesi falan kötü olmuştu dr iyi değil stres diyince öyle 1-2 ayımız cicim ayları gibi geçti sonrasında yine berbat olduk çocuklarımıza bağırıyoruz falan yani ben de bağırıyorum artık ayrı uyuyoruz çocuklarımız birbirini uyandırıyor diye biri bebek çünkü. 1 aydan fazladır ilişki falan da yok saygı sevgi yok artık sanki son raddedyiz gibi. Ben de alttan almıyorum bence bu sıkıntılı sürece girmemize yol açtı. Ben ev işleri yemek vs iyi değildim hiç sesini çıkarmıyordu eskiden şimdi ise en ufak bişeyde bağırıyor yani bıkmış ben de hak veriyorum bu konuda ama artık azarlar gibi ben de o da konuşuyoruz o daha sert tabi. Eskiden onun yanında kendimi güçlü hissederdim değerli hissederdim ailesinin yanında da. Şimdi ailesi sanki eskisi gibi bana değer vermiyor onlar da öyle. Yani biz kıskanılan çifttik ailede şimdi ise eltim ile eşi bizim eski halimiz gibiler bizden önce evlenmelerine rağmen çok kıskanç eltim hep eşimi örnek gösterirdi kocasına. Nazar mı bilmiyorum artık herşey aklıma geliyor. Çaresiz kaldım çok uzun yazdım içimi dökmek istedim tartışmak beni yoruyor artık. Bir çift terapisine gidelim demiştim bir ara tabi istemedi kaldı öyle zaten artık doğru düzgün bişey konuşamıyoruz. Bu durumda olan var mı bir yol gösterecek ya da dertleşecek çok uzun yazdım belki okumazsınız bile ama böyle yazmak bile beni rahatlattı.

Analık başka şey eş olmak başka şey. Çocuklar için kendiniz trk başınıza terapiye gidin iyi anneye olmaya çalışın. Yazık çocuklara. Evlilikten önce kendinizi düzeltin.
 
X