-
- Konu Sahibi Alya_sura88
- #181
merhabalar, siz de benim gibi işsiz üniversite mezunu ve çocuksuz ev hanımı iseniz ; gününüz Nasıl geçiyor ? Neler yapıyorsunuz? Ben biraz bunaldım. Ev işleri bitmiyor. Mutsuz hissediyorum. Aç açıkta değilim. Acaba çocuk mu yapsam vakit geçer diye düşünürken kendimi burada buldum.
Samimiyet ile durumunuzu bizlerle paylaştığınız için teşekkür ederim.Merhaba,
Beni direk tanımlayan bir başlık olmuş. Ben de geçtiğimiz sene Mayıs 2017 yılında işten ayrıldım. 4,5 yıldır bankadaydım. Son yılı neredeyse isyan ede ede gittim. İnsanı bıktıran kesinlikle işin içeriği değil, insanların egoist ve sürekli ezmeye çalışan küstahlıklarıydı.
Üniversiteden Endüstri Mühendisi olarak bölüm 1. liği ile mezun oldum. Sonrasında kriz çıktı. 1 yıl iş bulamadım. Sonra işe girdim 2 yıl çalıştım. kadro vermediler.o ara yüksek lisansımı tamamladım. sonra da bankaya girdim. 1,5 yıllık da evliyim.
İşte son 4 ayımda o kadar bunalttılar ki. Bir yandan eşim de bunu eve yansıttığımı söyledi. Habire de eğer istifa etmezsem boşanacağını söylüyordu
Bir süre evde dinlendim. Sonra iş arayışına geçtim. Görüşmelerim edindiğm tecrübeler sayesinde çok iyi geçiyordu. Fakat bir türlü nihayetlenmiyordu. Allah Allah dedim. Bir gariplik var bu işte. Meğer sonradan anladım ki yaş 34, bir de evli olunca çocuk yaparım diye korkuyor işverenler. Kısacası, çocuk yapma kararını aldık. 2 aydır deniyoruz. Rabbim hayırlısını nasip etsin. Eşim kendi işni kuruyor. Ara ara ona yardımcı olmamı istedi. Fakat bazen zorlanıyorum.
Doyunca ooh bu hayat benim istediğim zaman çalışırım cümlesini sadece 3 ay diyebildim. sonra sizden çalışmanızı bekleyen eşiniz ve aile bireylerinizi karşınızda buluyorsunuz.
Yine de boş durmuyorum. Online kurslar alıyorum. İnternetten satış yapmaya çalışıyorum. Bol bol kitap okuyorum. Yürüyüş yapıyorum. tabi size ne diye okudun diyen insanlara aldırış etmemek konusunda hala çabalıyorum desem yeridir.
Bende 3 ay sonra tekrar işsiz kaldım tutunmak için efor sarfettim ama olmuyorsa olmuyor bazen kpss ye asılmam gerek işteyken bakamıyordum olumlu tarafından bakmam lazım..
Ama evdeyken mutlu değilim malesef
Bende aynı durumdayim evli cocuksuz diplomalı işsizlerden..Is ariyorum fakat cocuk konusu hep karsima cikiyor malesef..Çocukta 3 senedir olmuyor cok istememe ragmen.Evde cok bunaliyorum ama elimden gelen birsey yok artik hersey nasipmerhabalar, siz de benim gibi işsiz üniversite mezunu ve çocuksuz ev hanımı iseniz ; gününüz Nasıl geçiyor ? Neler yapıyorsunuz? Ben biraz bunaldım. Ev işleri bitmiyor. Mutsuz hissediyorum. Aç açıkta değilim. Acaba çocuk mu yapsam vakit geçer diye düşünürken kendimi burada buldum.
Mrb cnmmm ben artık duruma kaderci yaklaşıyorum çok şükür diyorum hep. En azından eşlerimiz çalışıyor bizim maaşımıza muhtaç değiller. Tabikii iki elin sesi daha gür çıkar ama napalım kısmet. Tek maaşla geçinmeye çalışıyoruz.Bende aynı durumdayim evli cocuksuz diplomalı işsizlerden..Is ariyorum fakat cocuk konusu hep karsima cikiyor malesef..Çocukta 3 senedir olmuyor cok istememe ragmen.Evde cok bunaliyorum ama elimden gelen birsey yok artik hersey nasip
Tabi maddi kazanç kısmı guzel ama birde evde sıkılma kısmı var 4 gun oldu evdeyim tekrar anladım ki bana göre değil evde olmak çok sıkıcı geliypr ev işi de sevmem o yuzden belki yapacak bişey yok gibi geliyor bana 3 aydır deniyoruz bebeği bu ay olur inşallah evdeyken rahat bir hamilelik olur enazındanMrb cnmmm ben artık duruma kaderci yaklaşıyorum çok şükür diyorum hep. En azından eşlerimiz çalışıyor bizim maaşımıza muhtaç değiller. Tabikii iki elin sesi daha gür çıkar ama napalım kısmet. Tek maaşla geçinmeye çalışıyoruz.
Bu arada ben de korkmaya başladım bebek inşallah olur. Annelik dünyanın en güzel mesleği umarım anne olmayı becerebiliriz
Bakalım ben de bebek olunca evde daha güzel olacak her şey diyorum amasorumluk çok fazlaTabi maddi kazanç kısmı guzel ama birde evde sıkılma kısmı var 4 gun oldu evdeyim tekrar anladım ki bana göre değil evde olmak çok sıkıcı geliypr ev işi de sevmem o yuzden belki yapacak bişey yok gibi geliyor bana 3 aydır deniyoruz bebeği bu ay olur inşallah evdeyken rahat bir hamilelik olur enazından
Bomboş geçiyormerhabalar, siz de benim gibi işsiz üniversite mezunu ve çocuksuz ev hanımı iseniz ; gününüz Nasıl geçiyor ? Neler yapıyorsunuz? Ben biraz bunaldım. Ev işleri bitmiyor. Mutsuz hissediyorum. Aç açıkta değilim. Acaba çocuk mu yapsam vakit geçer diye düşünürken kendimi burada buldum.
Selam cnm insan doğası gereği üretmek işe yaramak istiyor ama bir evi çekip çevirmek düZene sokmak da aslında özveri istiyor. Ben lost dizisini bir türlü zaman ayırıp izleyememiştim beşinci sezondayım.Bomboş geçiyor
Yani Başbakan bile devlet de bir yere kadar bu iş yükünü kaldırıyor belki insanlar özelde çok çalışıyor ama devletten daha çok kazanıyorlar. İnsanların artık devlet rahat garanti diye düşünmeleri yanlış diye bir konuşmasına şahit olduktan sonra KPSS ye sınav ücreti yatırmama rağmen girmedim. Özel sektör de çocuk yaparsın diye almıyor beni.
Zaten burada çocuksuz bayanlar neyin aklı bu anlamadım bir şekilde devlete girmişsiniz biz giremedik işsiziz bilmiyorduk kursa girmeyi saolun7 senedir devletteyim. çevremde özel sektörde çalışsan arkadaşlarım hep asgari ücret seviyesinde maalesef... benden fazla alan istisnalar da max 2 3 sene aynı işte tutunabildiler. çıkartmalar batmalar vb.
bence hazır imkanınız varsa kurslara gidin sınava çalışın.
çocuğu iyi şartlarda okutmak büyütmek için ya çoook zengin kocan olacak. yada sende çalışacaksın bu devirde.
Ben 11 sene bankacılık yaptım bende gayet iyi dereceyle bitirdim üniversite yi biraz sanş lazımMerhaba,
Beni direk tanımlayan bir başlık olmuş. Ben de geçtiğimiz sene Mayıs 2017 yılında işten ayrıldım. 4,5 yıldır bankadaydım. Son yılı neredeyse isyan ede ede gittim. İnsanı bıktıran kesinlikle işin içeriği değil, insanların egoist ve sürekli ezmeye çalışan küstahlıklarıydı.
Üniversiteden Endüstri Mühendisi olarak bölüm 1. liği ile mezun oldum. Sonrasında kriz çıktı. 1 yıl iş bulamadım. Sonra işe girdim 2 yıl çalıştım. kadro vermediler.o ara yüksek lisansımı tamamladım. sonra da bankaya girdim. 1,5 yıllık da evliyim.
İşte son 4 ayımda o kadar bunalttılar ki. Bir yandan eşim de bunu eve yansıttığımı söyledi. Habire de eğer istifa etmezsem boşanacağını söylüyordu
Bir süre evde dinlendim. Sonra iş arayışına geçtim. Görüşmelerim edindiğm tecrübeler sayesinde çok iyi geçiyordu. Fakat bir türlü nihayetlenmiyordu. Allah Allah dedim. Bir gariplik var bu işte. Meğer sonradan anladım ki yaş 34, bir de evli olunca çocuk yaparım diye korkuyor işverenler. Kısacası, çocuk yapma kararını aldık. 2 aydır deniyoruz. Rabbim hayırlısını nasip etsin. Eşim kendi işni kuruyor. Ara ara ona yardımcı olmamı istedi. Fakat bazen zorlanıyorum.
Doyunca ooh bu hayat benim istediğim zaman çalışırım cümlesini sadece 3 ay diyebildim. sonra sizden çalışmanızı bekleyen eşiniz ve aile bireylerinizi karşınızda buluyorsunuz.
Yine de boş durmuyorum. Online kurslar alıyorum. İnternetten satış yapmaya çalışıyorum. Bol bol kitap okuyorum. Yürüyüş yapıyorum. tabi size ne diye okudun diyen insanlara aldırış etmemek konusunda hala çabalıyorum desem yeridir.
Yaşınız 25 ve 18 yaşında işe başladıysanız ya lise düzeyinden girdiniz yada lise düzeyinden.Başka alternatif yok.Kafası çalışan her sektörde parasını kazanır.7 senedir devletteyim. çevremde özel sektörde çalışsan arkadaşlarım hep asgari ücret seviyesinde maalesef... benden fazla alan istisnalar da max 2 3 sene aynı işte tutunabildiler. çıkartmalar batmalar vb.
bence hazır imkanınız varsa kurslara gidin sınava çalışın.
çocuğu iyi şartlarda okutmak büyütmek için ya çoook zengin kocan olacak. yada sende çalışacaksın bu devirde.
Yaşınız 25 ve 18 yaşında işe başladıysanız ya lise düzeyinden girdiniz yada lise düzeyinden.Başka alternatif yok.Kafası çalışan her sektörde parasını kazanır.
Ya da tekdüze bir hayat tercih eder.Devletin 6 ayda bir arttırdığı ücrete kanaat getirir.