Evli bi kadınım ama başkasından hoşlanıyorum

France-belleville38

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Haziran 2019
7
4
28
Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor
 
Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor
Hata yapiyorsunuz, mutlu degilseniz bosanin.

Mune Mune konu yanlis yerde gibi
 
Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor
Ondan hoslanmadiniz etkilenmediniz aileniz ve esiniz tarafindan deger gormediginiz icin size bakan kisiyi ilgileniyor sandiniz akliniz size oyun oynuyor m Buna musaade etmeyin . 1.si esiniz dogru bi insan degil ama cocuk yapmissiniz artik ona sahip cikin ayrilin demiycem ama bu adamla yasamanizda dogru degil . 2.si o karsilastgnz adamda dogru biri degl bunu dusunun. Dogru biri olsa arkadasinin esine yan gozle bakmaz . Belki size ilgi gosterip kullanacak belki esinizle aralarinda bi oyun bu bilemezsin. 3.bu tur seyler dusunme nolursa olsun sen evlisin baskalarina bakman ahlaksizlik olur annesin sen. Eger ilgisizim bosanmak istiyorum diyorsan once bosan sonra hayatina yeni birilerini alirsin ama bu sekilde dusunerek degil.
 
Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor
Hadi siz hayatı hızlı yaşıyorsunuz tamam da karşı taraf arkadaşının eşine yan gözle bakacak kadar …. Mı ? Tövbe ya
 
Merhaba lütfen beni yargılamadan önce okuyun ki beni daha iyi anlayabilesiniz . Ben 6 yıl önce eşimle görücü usulü evlendim . Yurt dışına gelin geldim . Baba evinde de bi türlü huzurlu değildim zaten annem anlayışsız bi insandı babam zaten hiç çocuk sahibi olmasa olur kişilerden biriydi bize hiç değer vermediler çocuklarına yani . Bizi hep bi malmış gibi gördüler sanki onlara hizmet etmek için dünyaya gelmişsiz gibi gördüler . Bende eşimle görücü usulü evlenmeye karar verdim . Tanıştıktan üç gün sonra nikahımız oldu haftasına da düğün . Hiçbirşey anlamadım ne nikahımdan ne düğünümden . Herkes benim yerime herşeyi seçmişti saçımın şeklini bile ….neyse sonra iyi kötü evlendik ve bir ay sonra yurt dışına geldim eşimin ailesiyle kalmaya başladık fazla uzatmak istemiyorum çünkü çok uzun hikaye . Eşimin ailesiyle anlamadım hep bir aşağılama beğenmeme istemeyerek almış gibi tavırlar neyse sonra evi ayırdık .şu anda 6 yıldır evliyim ve ilk üç yolu eşim beni hiç sevmedi ben çok çabaladım sevsin aşık olsun diye olmadı . Aldatıyordu umursamıyordu hep ailesinin sözünü dinliyordu . Sonra ne olduysa işler ters gitmeye başladı . Eşim aldatmayı bıraktı başka kozlarla konuşmayı bıraktı azda olsa beni dinlemeye başladı . Derken bi kızımız oldu tüp bebek yöntemiyle . Şimdi iyiyiz ama eşim hep aynı şeyleri yapıyor haftanın 6 günü çalışıyor pazar günü yatıyor . Gezmey sevmez konuşmayı sevmez . Zorla bişeyleri yaptırmaktan yoruldum . Ben 26 o 35 yaşında . Belkide yaştan dolayı bilmiyorum ama hep elinde telefon . Hiç gelip bi şakalaşmak nedir bilmez . Resmen beni rahat Bırak diyor bazen . Bir kez bile gelip bi hafta sonu hadi karım şuraya götüreyim seni demedi altı sene içinde bu böyle geçti . İyi yünleri de var inkar edemem mesela ne harcadığıma karışmaz ne aldığıma asla karışmaz . Bizim iyi şartlarda olmamızı ister . Ama ağzı açılınca da seni ben kurtardım gibi aşağılayıcı şeylerde söyler mesela ben olmasam kiminle evlenirdin yok işte kimle böyle iyi bi hayatın olabilirdi ki . Bensiz bi hissin gibi şeyleri bana şaka dan da olsa söyler . Yinede eşimi seviyorum ona karşı hiç hata yapmadım ta ki şu birkaç haftaya kadar . Olay şu bir gün eşimle alışverişe gittik yanımızda kızımızda var derken orda eşimin bi arkadaşıyla karşılaştık . 35 yaşlarında eşimin çocukluk arkadaşı . Bi kere göz göze geldik sonra geçtik derken bide tekrar kasaya doğru gittiğimizde onu bana bakarken gördüm . Yani göz göze geldik . Birkaç saniye sürdü ama inanılmaz etkilendim . Gerçekten bende anlamadım ne olduğunu neyse IrDA’n çıktık eve geldik o gün bu gündür o adamı düşünüyorum . Eşimin sosyal medyasında ekli ve sürekli girip fotolarına bakıyorum . Bi yandan da vicdan azabı çekiyorum . Bana ne oldu da bi anda etkilendim diye . Kendimi öok kötü hissediyorum bu duygudan nasıl kurtulabilirim . Geçen hafta da eşimden bi malzeme almak için bizim eve geldi ama karanlıkta bahçedelerdi göremedim ama o beni gördü pencereden bakarken . Yani nasıl anlatsam bilmiyorum eşime bile böyle heyecanlanmamıştım .bu duygudan nasıl kurtulabilirim nolursunuz yardımcı olun . Kızımın başını öne eğdirmek istemiyorum . Kocamı sevmesem bile kızım çok önemli ama bu duygu beni yiyip bitiriyor
Lütfen durumunuzu ailenizden beslenerek,çocukluğunuzu öne sürerek ve eşinizin hatalarından yola çıkarak normalleştirmeye çalışmayın.İlgisi yoktur diyemem,özellikle eşiniz evet çok yanlış biri anlattığınız kadarıyla.Ama çözüm bu değil sığınılacak yer de orası değil. Annem babam şöyleydi zaten kocam böyleydi demek basit oluyor. Kim ne derse desin normalleştiremiyorum. Ayrılın boşanın naparsanız yapın. Boşanın deyince ama anneyim diyecekseniz de kocanızın arkadaşına ya da x kişiye yan gözle bakınca da anne olduğunuzu hatırlatmak isterim.Yazık...
 
Evli kadına bakan, bir de arkadaşının karısına bakan biri karakter yoksunu, şere.sizdir.

Yurtdışında Almanya gibi bir yerse gidin mülteci merkezlerine dil öğrenin ve meslek kursları var, hemşire hasta bakıcı olabilirsiniz. Çocuk gelin videosu var kadın Almanya’da kimsesi yokken dayak yerken hemşire olmuş. Kolay değil ama sıkacaksın biraz.

Boşanabilir ve sonra ne isterseniz yaparsınız ama evliyken düşüncesi bile korkunç. Adama bakmak ne demek? Zina çok günah. Her türlü b.ku erken evlendim, yok kocam böyleydi annem babama bağlamayın ya. Bahane bu.
 
Hayır aslında ona bir şey hissetmiyorsunuz. Önce ailenizden sonra eşinizden göremediğiniz sevgiyi bir bakışta bulduğunuzu sanmışsınız. Öncelikle bunun gerçek bir hoslanti olmadığını, tamamen saçma bir ilgi arayışı olduğunu kabullenin. Böyle düşünürseniz hata yapmadan bu konuyu kafanızda tamamen bitirirsiniz. Kapılıp gerçek bir his zannederseniz hata yapmaya çok açık olursunuz ki bunu asla istemeyiz. Asıl büyük hatayi böyle bir adamdan çocuk sahibi olmakla yapmışsınız. Üstelik tüp bebekle.. üzüldüm sizin için. Şimdi herkes normal olarak boşanın diyecek. Ama boşansaniz da size kollarını açacak bir aileniz de yok anladigim kadarıyla. Çalışıyor musunuz? Bir mesleğiniz var mı? Boşansanız kızınıza ve kendinize yetebilecek durumda misiniz?
 
Hadi siz hayatı hızlı yaşıyorsunuz tamam da karşı taraf arkadaşının eşine yan gözle bakacak kadar …. Mı ? Tövbe ya
Hayatı hızlı yaşadığımı nerden anladınız . Bir tane arkadaşım bile yok . Tüm günüm evde mutfakta geçiyor . Kızımla geçiyor buna nasıl hızlı yaşamak denir . ? Ben eşimle birşeyler paylaşamadıgım için bu duyguya kapıldım hemen yargılamayın
 
Hayatı hızlı yaşadığımı nerden anladınız . Bir tane arkadaşım bile yok . Tüm günüm evde mutfakta geçiyor . Kızımla geçiyor buna nasıl hızlı yaşamak denir . ? Ben eşimle birşeyler paylaşamadıgım için bu duyguya kapıldım hemen yargılamayın
Ailemle mutlu değildim 3 gün içinde tanışıp evlendim diyen siz değil misiniz ? Ona istinaden söyledim hızlısınız diye. Kusura bakmayın ama konunun başlığı zaten herşeyi anlatıyor. Yorumlara açık olmalısınız. Yargılamıyorum,içinde bulunduğunuz mutsuzluğa üzüldüm yerinizde olmak istemezdim ama konunun başlığı eşimden ayrıldım başkasına aşığım olsaydı daha farklı olurdu. Mutsuz evliliğin faturasını çocuklar ödemek zorunda değil. İçinizde birşeyler yürümüyorsa boşanmayı konuşun. Zihninizde bile zina yapıyorsunuz şuan. Aklımdan çıkmıyor diyorsunuz.
 
Hayatı hızlı yaşadığımı nerden anladınız . Bir tane arkadaşım bile yok . Tüm günüm evde mutfakta geçiyor . Kızımla geçiyor buna nasıl hızlı yaşamak denir . ? Ben eşimle birşeyler paylaşamadıgım için bu duyguya kapıldım hemen yargılamayın

Evet..sebebi kendiniz anlamissiniz. Simdi o herifi düsünmek yerine bu evliligi nasil iyi bir yere getirebilirim diye düsünün. Aile terapisti düsünün mesela. Yok olacagi yok diyorsaniz o zaman bosanmaya bakin, ama dönüp de ilk bakan adama da hemen baglanmayin
 
F France-belleville38 ,
belli ki ki eşinizi sevmiyorsunuz ve bir boşluğa düşmüşsünüz, eşinizin arkadaşına duyduğunuz hislerin yanlışlığının da farkındasınız ama evliliğinizin de oluru yok, yaşadığınız ülkenin kadınlara sunduğu bir takım haklar vardır mutlaka, çocuğunuz için de devlet imkanlar sunuyordur diye düşünüyorum, sizin kendinize yapacağınız en iyi şey boşanmak olur, umarım 6 yılda dil öğrenmiş bir meslek de edinmişsinizdir, çalışır çocuğunuza bakarsınız, şu an hem evlisiniz hem de eşinizin arkadaşını düşünüyorsunuz, bir an önce kendinize gelmezseniz, nasıl biriyse artık adam da size göz dikmiş, eşiniz öğrenir o zaman da son pişmanlık fayda etmez.
 
Ee normal eşinizi sevmediğiniz için disariya karşi aciksiniz zaten demek ki. Yasadiginiz duygularin da onune gecilemez oldugunu dusunmuyorum. Niyeyse her aldatan dunyada gorulmemiş aşka tutuldugunu dusunuyor.

Hiç tanimadiginiz etmediginiz 2 kere gordugunuz adami takinti etmeniz, camda bacada adam gozetlemeniz kendi isteginizle olan bir şey. Sanki gizli bir güç yaptiriyor gibi anlatiyorsunuz. 🤷
Kiziniz cok umurunuzdaysa duzgun davranin.
 
Sakin olun, duygu bu elde olan bir şey değil ama eyleme döktüğümüz an işte ahlak çizgisi oradadır.
Öncelikle boşanmayacaksanız, hayatınızı sevmediğiniz biriyle yaşayacaksanız, derhal o foto bakmadır, ismini anmadır vs, çıkarın bu eylemleri.
Hiç olmadığı kadar eşinizle güzel vakit geçirmeye çalışın, onunla zamanınızı doldurun ve evladınız için çabalayın.
Aşk istiyorsanız romantik ortamlar yaratın, yalnız kalmaya özen gösterin.
Diğer şahıs aklınıza geldiği an gidip en sevmediğiniz yiyecekten ısırın ya da nefret ettiğiniz bir şeyi koklayın.
Beyin bir süre sonra o koku ya da yiyecekle o şahsı birbirine kodlayacak ve işkence çekmemek adına çıkaracaktır hafızadan.
 
X