Merhaba herkese iyi pazarlar kızlar
O kadar üzülüyorum ki bir buçuk senedir dua ediyorum karşıma hayırlı sevebileceğim onun da beni sevebileceği biri çıksa diye bir buçuk yıldır dua ediyorum, eski sevgilimden ayrılalı bir buçuk Sene oldu çok üzüntüler çektirdi aldattı ondan sonra hayata küstüm tekrar yeniden başlamalıyım dedim okulumu bitirdim iş buldum, orada güzel dostluklar kurdum ama olmuyor yalnız hayat geçmiyor 26 yaşındayım.. Allah sabır versin 30 U geçen evlenmek isteyip te evlenmeyenlere.. Gerçekten çok zor bugün pazar evet ailemleyim ama insan artık kendi evi olsun kahvaltıyı kendi hazırlasın istiyor.. Annembana hiç bir iş yaptırmaz çok titiz hastalık boyutunda mutfağa girmemi istemez özellikle diğer işler i yapmamı ister ama .. Yemek yaptırmıyor ben kocama yemek yapmak istiyorum onunla sinemaya gitmek istiyorum ..gezmek istiyorum evet arkadaşlarım var ama evliler hep beni çağırıyorlar ama olmuyor işte hep yanlarında yakışı kalmıyor
işten biri karşıma çıkması mümkün diil .. Çünkü hep evli ve nişanlı .. Diğerleri de zaten olmaz abi olarak görebileceğim kişiler.. Başka türlü göremem .. Bir de yengeç burcuyum , yalnızlık çok koyuyor sevmek sevilmek istiyorum ama yok.. Korkarım ki bu böyle gidecek gibi geliyor ..şimdi sıkıntı yapmak için belki erken ama ya böyle giderse
bu hayatımla mutlu olabilir miyim?
işterindekiler neden senin erkek arkadaşın yok diyor
ailem olmasa naparsdım çok şükür varlar ama evliler anlarlar çok farklı değil mi kendi yuvanın olması
işin garibi etrafımızda bir sürü insan var hiç biri de demiyor aracı olmuyor
biz de diyemeyiz ki birini bulsunlar diye
olmadı mı hiç bulan oluyor ama hiç olmayacak kişiler benim beğenmediğim bir yönü olan kişiler ya içki içen ya da meslek eğitim kültür olarak uymayan kişileri buluyorlar
bu sefer daha da sinirleniyorum
napmalıyım ben