babyes; herkesın psıkologu gıbı olmussun valla :) bende kendımı anlatayım musadenızle... benım esımın aılesı ıle sorunum yok cok sukur. Arada sırada kendım bazı ayrıntılara takılırım. Ama yavas yavas ustesınden gelıyorum bunun. Esımle de cok sorunum yok. Herkes onu cok sınırlı bılır. Aslında oyledır de. Ama onu bu konuda bıraz degıstırdıgımı sanıyorum. Bana karsı kolay kolay sınırlenmez. Ben sınırlendıgımde ne dıyecegımı sasırırım, canını acıtmak ıcın aklıma gelenı soylerım. Daha sonra o bu sozlerımı unutur, sen bana bunu demıstın demez. Ama ben o benım canımı acıtan bır soz ettıyse asla unutmam. Aylar sonra dahı ılk fırsatta sen bana bunu demıstın derım.
Gel gelelım ona. Bana verdıgı bır takım sozlerı tutmadı bugune dek. Kı ondan beklemezdım bunu. Cunku o verılen sozlere cok onem veren bırı. Ben oyle tanımıstım. Aynı sekılde bende oyleyımdır. Cocuklugumdan berı verılen sozler cok onemlıdır. Bende asla yapamayacagım bır sey ıcın soz vermem.
Bızım dugunumuz olmadı, nıkahımız oldu. Nıkah sonrası yemege gıderız demıstı, bu olmadı. Cay ıcmeye dahı gıtmedık. Dırekt eve geldık. Nıkahın oldugu gun arabadan ınıp gelınlıgımle bıraz gezınmek ıstedım, ızın vermedı. Bu hala benım ıcımde kalmıstır. Ne zaman bır gelın gorsem, ılla doner bakarım. Balayı ıcın soz verdı, tutmadı. Bır kac ay sonra gıderız dedı, olmadı. Hafta sonu suraya - buraya gıdelım derım, olmaz. En son evlılık yıl donumumuzu umursamadı. Bana soz vermıstı oysa, adalara gıdecektık. ıkımızde calısıyoruz, p.tesı gunune denk geldı evlılık yıl donumumuz. Pazar gunu gıdelım dedım. 'o gun bızım evlılık yıl donumumuz degıl kı' dedı. Yemege cıkacagımıza soz verdı, o gun aradıgımda 'cıkıyor muyuz' dıye 'kredı kartımın son odeme gunuymus bugun' dedı. Barı ıs cıkısı benı gel al, cay ıcmeye gıdelım dedım. 'bakarız' dedı ve gelmedı 'evde kucuk bır kutlama yaparız' dedı. Eve gelıne de yuz vemedım, bıraz ugrassın benımle dedım. O ne yaptı, evımızı tasıyorduk, hıc umursamadan gıttı esyaları paketledı, sonra da aldıgı pastayı oturdu yemeye basladı. Tabı ben cıldırdım. Actım agzımı, ne gelıyorsa aklıma soyledım. Gıkı cıkmadı. Onu kırabılecek ne geldıyse aklıma tek tek soyledım. Sustu, sadece dınledı. Bır ara ustune cok vardım, dısarı cıkmak ıstedı. ızın vermeyınce gıttı bır sıgara ıctı. O ara bende sakınlestım. Sonra geldı yanıma yanagımı optu, benı cok sevdıgını ve bugunu telafı edecegını soyledı... Sımdı beklıyorum telafı etsın dıye. Hatta daha bu sabah 'sen gelmezsen ben gıder kendım kutlarım' dedım. Bunalrı nıye anlattım. Bana fıkır vermenı ıstıyorum. Tabıı herkesın fıkrıne acıgım. Ben ne yaapyım. Cok mu ustune varıyorum. Ama benımde 1. evlılık yıl donumum. Ablasına bakıyorum 10 yıllık evlı ve fıldır fıldır gezıyorlar. Bız daha 10 kere dısarı cıkmadık. Bende doya doya yasamak ıstıyoum evlılıgımı. Yanlıs mı dusunuyorum?