• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Gitmeli mi gitmemeli mi?

Ben gidemezsdim.. öldüğünde çok üzülürdüm ne olursa olsun baba deyip ama bunca yaşanan olay ve laflardan sonra kalbim çok kırılmış olurdu
İçim buz gibi, bugün haber geldiğinde bile bir şey hissedemedim. Özellikle oğlum olduğundan beri daha kızıyorum kendisine.
 
Sonradan vicdan azabı çekebilirdim o yüzden giderdim. Belki kovar ama olsun en azından ben vicdanen rahatım diyebilirdim sonra.
 
Daha sonra vicdan azabı çekecek kadar kalbi yumuşak biri olduğum için, kesinlikle kapıdan kovulacak olsam da giderdim.
Daha sonra “Ben gittim, o istemedi” diye kendimi teselli eder, sonra keşkelere yer bırakmazdım.
Benim babam da çok kötü biri, ben de görüşmüyorum. Allah’ın bana bir imtihanı der son görevimi yaparım ona. Fazlasını beklemesin kimse🖐🏼
Normalde ben de öyle biriyim, kimseyle küs kalamam ama bu sefer hiç içimden gelmiyor açıkçası. Bizim imtihanımız 20 yıldır sürüyor, bir kere saygısızlık etmedik kendisine aöa işte haketmiyor hiç.
 
Sizin babanız benimkinden bir seviye üstteymiş. Aynı kumaştalar.
Ben olsam gitmezdim. Siz hiç umurunda değilsiniz. İki seneye kadar zaten elinizden gelen her şeyi yapmışsınz. O itmiş siz tutmuşsunuz. Bizdeki gibi :)
Anneniz hayatta mı?
 
Ilerleyen zamanlarda vicdanım beni rahatsiz edeceği icin babam kovsada giderdim, o pişmanlık duygusunu ve keşke gitseydim cümlesini ömrüm boyunca sırtında taşımamak için giderdim
 
Ben olsam gitmem. Turlu zorluk cekmissiniz, adam bir kez aramamis kari kizla sefa surerken siz zorluk cekmissiniz. Ben olsam hic vicdan yapmazdim zaten vicdanlik bir durum yok yaninda buldugu karilardan biri varmis iste, kime para yediriyorsa o baksin.
Ah kuzum parası olsa da yedirse hep kadınların parasını yedi kendisi. Biz gecekondularda, buz gibi evlerde aç aç okula giderken kendisi etilerde altında arabayla Zengin ortamlarda geziyordu.
 
Aslında buraya yazmadığım kendiyle ilgili o kadar çirkinlikler var ki. Ama işte ben iç sesimi dinleyip gitmek istemiyorum. Pişman olmayacağımdan da çok Eminim. Çünkü biz ona çok şans verdik, evlatlık yaptık ama haketmedi işte. Arasa gel dese yardım ederim ama suçluymuş gibi böyle kapısına dayanmak istemiyorum. Sanki o haklı biz haksızmışız gibi davranıyor.
suc bastırıyor tam hırsızın yavuzu meselesı gıbı
utanması olmayan ınsanlar yapar bu suc bastırma yontemını
ıcınız vıcdanınız rahat olsun elınızden gelenı yapmıssınız daha ne olsun
 
İçim buz gibi, bugün haber geldiğinde bile bir şey hissedemedim. Özellikle oğlum olduğundan beri daha kızıyorum kendisine.
E tabiki ana olunca evladına bırak baban gibi davranıp söylenmeyi off poff ettiğinde bile nasıl vicdan yaptığını hissediyorsun, çok ağır olmuş yaşadıklarıniz ama evet bence imtihan noktasını çoktan aşmış o raddeyi de
 
ben gıtmezdım
bunca sey yapmasına ragmen sızın ıcınıze sınmemıs kac kere aramıssınız ısrarla sızı red etmıs ne ben bıleyım ne sız benı bılın demıs hatta hayvanı secermıs falan ...
o sozlerı eden bırını aramak ancak onu rahatsız eder bellıkı rahatsız oluyor aramayın dıye cok agır konusuyor
o yuzden ben aramazdım da gıtmezdım de zorla degıl ya sen bılırsın der cekılırdım
Ben de öyle yaptım, zaten görüşmek de istemiyorum açıkçası. Yine de Ablam görüşelim deyince bir Arada kaldım.
 
benim babam beni bir 9 yaşında bir de 29 yaşında gördü şimdi belki yolda görse tanımaz 42 yaşındayım.1 kuruş nafakasını istemedik almadık 2 ev vardı birini sevgilisinin üstüne yaptı bize kalmasın diye annemde çalışan kadındı diğer evi de ev ne olacak diye utanmadan sordurttu kardeşine.ve ben de eğitimimde beslenmem de manevi skıntılarımda hiç emeği olmadı.ama ben onsuz da gayett iyi yaşadımmm maddi manevi.herif bunu kıskandı ya sen lüks yaşıyorsun dedi 20 yıl sonra karşılaştığı evladına sanki kendi parası gibi.denedim konu sahibi 20 yıl sonra şans verdim adam aynı adam değişmemiş kestim görüşmeyi ne çocuğumu ne de beni görebilir ölse üzülmem sevinirim kan bağına da değer vermem evlat hariç.mutlu bir hayatım var sadece adı baba olan herifin hayatı da zerre ilgilendirmiyor benii.acımasız olana acımazsız olun derim ben hayat kısa
 
Çok sevdiğim bir söz var:
“Ölüm var diye kimseyi affetmem, bana da ölüm var, yapmasalarmış”
Ah ne güzel söz; ben de bugün şey düşündüm, benim 9 yaşındayken babama daha mı az ihtiyacım vardı şu an onun kanser halinden diye. Benim ona daha çok ihtiyacım vardı.
 
Ben de öyle yaptım, zaten görüşmek de istemiyorum açıkçası. Yine de Ablam görüşelim deyince bir Arada kaldım.
ablanız gorusmek ıstıyorsa gorussun kendı bılır
herkesın tepkılerı hıslerı farklı olur ablanız gıbı karsılayamıyorsunuz dıye uzulmeyın veya supheye dusmeyın
sahsen ben gıtsem ve yıne aynı tarz muamele gorsem daha cok nefret eder sınırlenırım bıle bıle nıye geldım kı gıder ayak hala zehır sacıyor suna bak der ofkemı buyuturdum o gıder ama arkada ben hep onu o daha da buyumus ofkeyle hatırlardım o yuzden en ıyı sız kendınızı tanırsınız
 
benim babam beni bir 9 yaşında bir de 29 yaşında gördü şimdi belki yolda görse tanımaz 42 yaşındayım.1 kuruş nafakasını istemedik almadık 2 ev vardı birini sevgilisinin üstüne yaptı bize kalmasın diye annemde çalışan kadındı diğer evi de ev ne olacak diye utanmadan sordurttu kardeşine.ve ben de eğitimimde beslenmem de manevi skıntılarımda hiç emeği olmadı.ama ben onsuz da gayett iyi yaşadımmm maddi manevi.herif bunu kıskandı ya sen lüks yaşıyorsun dedi 20 yıl sonra karşılaştığı evladına sanki kendi parası gibi.denedim konu sahibi 20 yıl sonra şans verdim adam aynı adam değişmemiş kestim görüşmeyi ne çocuğumu ne de beni görebilir ölse üzülmem sevinirim kan bağına da değer vermem evlat hariç.mutlu bir hayatım var sadece adı baba olan herifin hayatı da zerre ilgilendirmiyor benii.acımasız olana acımazsız olun derim ben hayat kısa
Bunların hepsi arsız gerçekten, bazı insanlar ebeveyn olmamalı işte. Bunlar onlardan. Varlıkları bile stres, üzüntü.
 
ablanız gorusmek ıstıyorsa gorussun kendı bılır
herkesın tepkılerı hıslerı farklı olur ablanız gıbı karsılayamıyorsunuz dıye uzulmeyın veya supheye dusmeyın
sahsen ben gıtsem ve yıne aynı tarz muamele gorsem daha cok nefret eder sınırlenırım bıle bıle nıye geldım kı gıder ayak hala zehır sacıyor suna bak der ofkemı buyuturdum o gıder ama arkada ben hep onu o daha da buyumus ofkeyle hatırlardım o yuzden en ıyı sız kendınızı tanırsınız
Ben telefonda bile bir şey dememek için çok zor tuttum kendimi. Resmen kelimeleri yuttum, onun yalancı vicdan temizlemesini bile bile izlemek istemiyorum açıkçası.
 
genç kızlara da tavsiyem maddi manevi kendinizden aşağı adamlarla evlenmeyin evde kaldı desinler boşverin.annem yapmış bu hatayı evladı olan ben çektim sıkıntıyı kendi de çekti tabii.1 sene bile aynı evde yaşamadığım adam annemim babasının malını hesaplayıp beni kıskanıyor halaa konuşuyormuşş sanki kendi emeği var.utanması gerekeceğine bir de üste çıkıyor .değişmezler konu sahibi acıma ki acılar içinde vefat etsin pişmanlıklar içinde vefat etsin kendini aklamasına sakın izin vermee
 
Baba olamayan birine evlat olunmaz. İnsan kendi canından kanından bir parçasına "ölünüz bile bilmek istemiyorum" der mi? Demez.
ıcınde hıc pısmanlıkta yok adamın hayır yemıssın bır halt cocuklarını perısan etmıssın ardına bakmadan barı kalan omrunde duzgun davran da kendınden daha fazla nefret ettırme degıl mı
karısıyla anlasamamıs olabılır hata etmıs aldatmıs ayrılmıslar bunu da anlarım ama evlatları bırakmak perperısan etmek ne ya hayvanların bıle yavrusuna sahıp cıktıgı su dunyada yedı el yabancıların kımsesız cocuklara sahıp cıktıgı su dunyada.
hıc ınsanlıgı yokmus yazık ne acı
 
Back