- 1 Ekim 2012
- 2.553
- 3.020
Kızlar uzun süredir birini çok beğeniyorum. Beğeniden fazlası hatta. Çok düzgün bir çocuk. Arkadaşları arasında, iş ortamında ölçtüm, tarttım. 10 erkek olsalar içlerinden bir tek o benimle ilgileniyor, koruyup kolluyor. Güven duyuyorum ona karşı. Yanında güçlü değil de korunmaya muhtaç çocuksu bir varlığa dönüşüyorum. Prenses gibi hissettiriyor. Normalde elde edene kadardır hiç takmam böyle şeyleri...
Ama o öyle değil işte. Duygularımı fark ettirdim. Uzak duruyor benden. Arkadaşça çay ısmarlamak istedim ama arkadaşça olmadıgı her halimden belli. Kabul etmedi. Gerekmedikçe konuşmamaya uzak durmaya başladı. Herkese karşı böyle koruyucu biri. Erkek arkadaşlarına dahi gerektiğinde böyle. Bu yüzden inandım tam da. Yaptığı hiçbir şey bana özel değil.
Ama gel gelelimki geçen bir muhabbet oldu. Konu arasında bana evlenmeyi düşünmediğini söyledi. Kendini işine vermiş. Bahane aslında. Sosyal medya hesabında aşk acısı çekiyor gibi duruyor.
Bana karşı kesinlikle başka duygu beslemiyor onu biliyorum ama sevgisi var arkadaşça onu da biliyorum.
Başkası olsa saklardım duygularımı. Fazla gururluyum. Ama ona bir mektup yazdım ve söylemeye karar verdim karşılığında hiçbir şey beklemeden. Sizce bunu yapmalı mıyım? Kendimi emanet edebiliyorum, sanırım duygularımı da ona emanet etmek istiyorum. Bir işe yaramayacak olsa da.
Evlenip ayrıldığımı bilmiyor ama. Çok muhafazakar biri. Bilmiyorum ama kabul etmez gibi geliyor. Belki de şartlar şurtlar derken denk bile değilizdir bilmiyorum. O yüzden söylemesem mi diye de düşünmüyor değilim ama bilmesini istiyorum elimde olmadan.
Sizce napmalıyım o mektubu göndereyim mi :)
Ama o öyle değil işte. Duygularımı fark ettirdim. Uzak duruyor benden. Arkadaşça çay ısmarlamak istedim ama arkadaşça olmadıgı her halimden belli. Kabul etmedi. Gerekmedikçe konuşmamaya uzak durmaya başladı. Herkese karşı böyle koruyucu biri. Erkek arkadaşlarına dahi gerektiğinde böyle. Bu yüzden inandım tam da. Yaptığı hiçbir şey bana özel değil.
Ama gel gelelimki geçen bir muhabbet oldu. Konu arasında bana evlenmeyi düşünmediğini söyledi. Kendini işine vermiş. Bahane aslında. Sosyal medya hesabında aşk acısı çekiyor gibi duruyor.
Bana karşı kesinlikle başka duygu beslemiyor onu biliyorum ama sevgisi var arkadaşça onu da biliyorum.
Başkası olsa saklardım duygularımı. Fazla gururluyum. Ama ona bir mektup yazdım ve söylemeye karar verdim karşılığında hiçbir şey beklemeden. Sizce bunu yapmalı mıyım? Kendimi emanet edebiliyorum, sanırım duygularımı da ona emanet etmek istiyorum. Bir işe yaramayacak olsa da.
Evlenip ayrıldığımı bilmiyor ama. Çok muhafazakar biri. Bilmiyorum ama kabul etmez gibi geliyor. Belki de şartlar şurtlar derken denk bile değilizdir bilmiyorum. O yüzden söylemesem mi diye de düşünmüyor değilim ama bilmesini istiyorum elimde olmadan.
Sizce napmalıyım o mektubu göndereyim mi :)