• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlenemeyen kadınlar nolucak yaşlanınca ??

Huzur içinde ölürsün işte daha ne istiyorsun. :işsiz: şimdiki aklım olsaydı asla evlenmezdim. Hayatınızın kıymetini bilin. :olamaz:
 
Etrafımda herkes evli demişsiniz ya nasıl ya. Benim etrafımda 30 lu 40 lı yaşlarda bekar ya da boşanmış ya da uzun süredir evli ve çocuğu olmayanlar ordusu var. Algıda seçicilik. Sadece gözünüze evli ve çocuklular takılıyor. 35 yaşında kendi yaşımda hiç evlilik yapmamış biriyle evlendim. Daha evlenirsiniz merak etmeyin. Ama yalnızlık ihtimali herzaman var. İnanın çocuğunuz olsa da yaşlanınca size bakacak mı. Bir bakım evine verip yılda bir ayıp olmasın diye gelecek. Yeni jenerasyon belki onu bile yapmaz. Hayattan o kadar korkmamak lazım. Evli bekar boşanmış çocuklu ya da çocuksuz. Herkes aynı durumda. Gelecek ne gösterir bilemeyiz.
 
huzur evine gidersin. parasıyla değil mi? eğer sevenin varsa sana bakar yoksa sen kendine bakarsın. ama bu hayatta yalnız kalacağım diye asla korkma.
 
Kızlar merhaba, moralim bozuk biraz normalde bu konuda kendimi motive ederim ama bu akşam modum düştü bazı şeyler sebep oldu. Evet konu bilindik, her gün bir sürü 30 yaşını geçkin kadın evlenemedik diye üzgün konular açıyorlar bu da aynısı. 33 yaşındayım seneye 34 olacağım bekarım, karşıma çıkan da Yok. Ve aklımda şu soru : yaşlanınca ne olacağım ?? Tamam yarına çıkmanın garantisi yok da, yine de bu soru.

Kızlar benim ananem var erken evlenmiş yıllarca çocuğu olmamış stresle üzüntüyle yaşamış. Annemi 38 yaşında doğurmuş ve havalara uçmuş. Anneannem 90 yaşına yakın en son 2 defa kalçası kırıldı bir de pandemi dönemi, yalnız olsa perişan olurdu. Annem olmasa perişan olurdu. Ama annem baktı ilgilendi ve ben de yardım ettim ve anneannem günde 150-200 defa hep şunları söyledi:

"Kızımmm yavrum iyi ki seni doğurdum, iyi ki evlatsız kalmadım"
"Şükürler olsun evladım var bana bakıyor ya evlatsız olsaydım?"
"Sen iyi ki doğdun yoksa napardım ben iyi ki doğurdum şükürler olsun doğurdum"
"İyi ki evladım var iyi ki olmuş Rabbim evlatsızların yardımcısı olsun"

Her gün aynı lafları yüzlerce kez söyledi bu şekildeki lafları sanırım biraz da bu etkiledi: ben nolucam yaşlanınca düşüncesi belirdi kızlar Kaygı içindeyim ben.

Bir diğer konu da, benim kızkardeşim ablam Yok. Evlenememekten daha kötü birşey de kızkardeş olmaması. İşyeribde bir teyze vardı emekli oldu, 60 yaşındaydı be ömrü boyunca hiç ama hiç evlenmemişti, bir kere dahi evlenmemişti . Ama yalnızlık çekmiyordu çünkü 3 kızkardeşi vardı ve onlarla gezip Bodrum'da tatil yapmıştı. Yeğenleri vardı " ben doğuramasam da yeğenlerim bana analığı tattırdı benim Harika hayatım var" diyordu. İşte bende kızkardeş yok. 2 abim var biri evli, zaten bilirsiniz erkekler evlenince yarı el olur. Diğeri 35 yaşında bekar kendi havasında. Yani evlenemezsem yaşlanınca bana omuz verecek ablam Yok kızkardeşim yok.

Böyle işte kızlar. Dertleşmek istedim sizinle.
Canım ben nolucam diye boşuna düşünme evlenip çoluk çocuk sahibi olanların da garantisi yok. Eniştem 70 yaşında sağlığı yerinde ve inşaatta çalışıyo babam 60 yaşında güç kuvvet yok. Allah herkese kendi hayatına göre bi yol çiziyo ki yaşınız geçkin falan da değil. Allah kimseyi kimseyle muhtaç etmesin ama muhtaç etti mi başına hiç ummadiginjz insanları da koyar . Gelelim diğer konuya asla keşke yaşlanınca bana bakacak eşim evladım olsa diye dua etmeyi bırakın aklınızdan bile geçirmeyin çünkü kabul olursa ilerde bakıma muhtaç olursunuz. Allah kalbinize huzur verecek bi yuva nasip etsin inşallah
 
Annen evlen diye alttan alttan başının etini yemiyo en azından bi de öyle düşün.
Ben 26 yaşımdan sonra herhangi tanışmak isteyen birine hayır desem, kusur arıyosun, kimseyi beğenmiyosun, bi görsen ne olur, tanışsan neyin eksilir, yaşın ilerledi, çocuğun olmayacak, bak herkes evleniyo diye beni mahvederdi. En sonunda da senin kararın, istersen hiç evlenme yavrum derdi.
Sonra biri sorduğunda ben kararı ona bırakıyorum, istersen hiç evlenme diyorum, hiç daraltmıyorum derdi.
Yine iyi çıkmışım bu aileden, psikolojiyi toparlamışım yani, şimdi anlatınca fark ettim. :))))
 
İlk iki sayfayı okudum öncelikle belirteyim. Bence bu tür kaygıları yaşayanlar fiziksel bakımdan ziyade ruhen yalnız kalmaktan, kimseyle paylaşım yapamama ihtimalinden korkuyorlar ki haklı bir kaygı bence de. Evlilik veya romantik ilişkilerle sınırlı değil bu ihtiyaç, ruhen yalnızlığın zararlı bişey olduğuna inanıyorum, ya anne baba ya eş ya kardeş ya evlat ya arkadaş birileriyle paylaşım halinde olmak insana iyi gelen bişey. İnsanın biraz da kendi elinde bu ama, hadi evlilik bu dönemde nasip olmuyordur ama aile ilişkilerini sağlam tutmak o da olmuyorsa iyi dostlar biriktirmek bizim inisiyatifimizde olan bişey. Her şeyden önce de kendi kendimizle de mutlu olmayı becermek önemli tabi.

Bir de geleceği düşünüp üzülmek faydasız bişey, zaman zaman bu duyguları yaşarız normal ama hayatınızı bu üzüntülerle geçiriyorsanız kendinize yazık edersiniz. Klişe bir laf ama doğru: hayatta hiçbir şeyin garantisi yok. Annemin kuzeninin biri evlilik çağında öğretmen biri üniye başlayacak olan iki kızı vardı. Sapık bir adam iki kızını silahla öldürdü, annelerini ağır yaraladı. Dayım iki evladını toprağa vermiş, ölümden dönen kısmi felçli eşiyle kalakaldı. Bir sene sonra dayımın annesinin beynine pıhtı attı o da vefat etti. İki evlat yetiştirmiş standart bir aile iken artık onlara bakacakları çocukları yok, annesi yok. Kötü bir örnek oldu ama hayatın ne getireceğini bilmiyoruz o yüzden geleceği düşünüp üzülmek veya aşırı umutlanmak yersiz. Kim bilir beklenmedik bir anda çoluk çocuğa karışacaksınız ki inşallah gönlünüze göre olur. Hayırlısı için dua edin, anı güzel yaşamaya bakın, hepimizin sahibinin allah olduğunu ve onun getirdiklerine güvenmeyi, o yüzden %100 yalnız kalmak diye birşey olmadığını unutmayın. Yazım tarzınızdan sevimli bir insan olduğunuz belli oluyor ömrünüz de sizin gibi olur inşallah.

Başlıktaki sorunun cevabına gelince evlenemeyen kadınlar geri dönüşüme gönderiliyor, bu lüzumsuz cevabı vermeden edemedim :))
 
Başlığa istinaden, evlenen kadınların sonunun ne olacağı belli midir ki? Evlenince sonuna kadar evli kalabilecek misiniz? Çocuğunuzun olacak mı? Eş ve çocuklar olsa hayırlı olacak mı? Yarını görebileceğimizin garantisi var mı? Bu soruların sonu görünmüyor. Kısaca hayatta hiç bir şey planlı programlı yürümüyor. Hiç bir evlilik de göründüğü gibi olmuyor. Anı yaşamakta fayda var. Bu işler kader kısmet işi. Olacağı varsa hiç düşünmediğiniz bir anda oluverir. Önemli olan evli olup olmamak değil mutlu olup olmamak.
 
Kızlar merhaba, moralim bozuk biraz normalde bu konuda kendimi motive ederim ama bu akşam modum düştü bazı şeyler sebep oldu. Evet konu bilindik, her gün bir sürü 30 yaşını geçkin kadın evlenemedik diye üzgün konular açıyorlar bu da aynısı. 33 yaşındayım seneye 34 olacağım bekarım, karşıma çıkan da Yok. Ve aklımda şu soru : yaşlanınca ne olacağım ?? Tamam yarına çıkmanın garantisi yok da, yine de bu soru.

Kızlar benim ananem var erken evlenmiş yıllarca çocuğu olmamış stresle üzüntüyle yaşamış. Annemi 38 yaşında doğurmuş ve havalara uçmuş. Anneannem 90 yaşına yakın en son 2 defa kalçası kırıldı bir de pandemi dönemi, yalnız olsa perişan olurdu. Annem olmasa perişan olurdu. Ama annem baktı ilgilendi ve ben de yardım ettim ve anneannem günde 150-200 defa hep şunları söyledi:

"Kızımmm yavrum iyi ki seni doğurdum, iyi ki evlatsız kalmadım"
"Şükürler olsun evladım var bana bakıyor ya evlatsız olsaydım?"
"Sen iyi ki doğdun yoksa napardım ben iyi ki doğurdum şükürler olsun doğurdum"
"İyi ki evladım var iyi ki olmuş Rabbim evlatsızların yardımcısı olsun"

Her gün aynı lafları yüzlerce kez söyledi bu şekildeki lafları sanırım biraz da bu etkiledi: ben nolucam yaşlanınca düşüncesi belirdi kızlar Kaygı içindeyim ben.

Bir diğer konu da, benim kızkardeşim ablam Yok. Evlenememekten daha kötü birşey de kızkardeş olmaması. İşyeribde bir teyze vardı emekli oldu, 60 yaşındaydı be ömrü boyunca hiç ama hiç evlenmemişti, bir kere dahi evlenmemişti . Ama yalnızlık çekmiyordu çünkü 3 kızkardeşi vardı ve onlarla gezip Bodrum'da tatil yapmıştı. Yeğenleri vardı " ben doğuramasam da yeğenlerim bana analığı tattırdı benim Harika hayatım var" diyordu. İşte bende kızkardeş yok. 2 abim var biri evli, zaten bilirsiniz erkekler evlenince yarı el olur. Diğeri 35 yaşında bekar kendi havasında. Yani evlenemezsem yaşlanınca bana omuz verecek ablam Yok kızkardeşim yok.

Böyle işte kızlar. Dertleşmek istedim sizinle.
Kardeşim sen istersen 10 çocuk doğur belki hepsi senden önce gidecek :/ bunun sırası yok ki.

Hayırlısı daha yaşın genç, çok kadın tanıdım 38 39 40 yaştan sonra evlenen....
 
Merhaba, yaşadıklarınız üzücü ama en azından evlilik duygusunu tatmışsınız ve daha da önemlisi size "anne" diyen bir evladınız var hayata bağlayan, evlat bambaşka bir duygu. Bu arada özel değilse sorabilir miyim hastalığınız nedir ? Umarım en kısa sürede şifa bulursunuz.
Anlamıyorum siz evliliği tatmışsınız demişsiniz de hayırsız bir evlilik yapmış
Böyle bir evlilik olmasındansa bekarlık daha güzel
Rabbim hayırlı eşler nasip etsin yoksa bekarlık en güzeli
 
Anlamıyorum siz evliliği tatmışsınız demişsiniz de hayırsız bir evlilik yapmış
Böyle bir evlilik olmasındansa bekarlık daha güzel
Rabbim hayırlı eşler nasip etsin yoksa bekarlık en güzeli
Kesinlikle size katılıyorum hayırsız bir evlilik yapıpda hayırsız evlilik yapanlar gibi dertlenmezler en azından.yılları çöp olmuş yanına çocuktan başka kar kalmamış evliliklere ne demeli.böyle evlilikte çocuk dünyaya getirmek ise o çok büyük bir sorun o çocukların gelecekleri etkileniyor ikili ilişkilere ta baştan evlilik yaşamadan soğuyorlar.
 
Kızlar merhaba, moralim bozuk biraz normalde bu konuda kendimi motive ederim ama bu akşam modum düştü bazı şeyler sebep oldu. Evet konu bilindik, her gün bir sürü 30 yaşını geçkin kadın evlenemedik diye üzgün konular açıyorlar bu da aynısı. 33 yaşındayım seneye 34 olacağım bekarım, karşıma çıkan da Yok. Ve aklımda şu soru : yaşlanınca ne olacağım ?? Tamam yarına çıkmanın garantisi yok da, yine de bu soru.

Kızlar benim ananem var erken evlenmiş yıllarca çocuğu olmamış stresle üzüntüyle yaşamış. Annemi 38 yaşında doğurmuş ve havalara uçmuş. Anneannem 90 yaşına yakın en son 2 defa kalçası kırıldı bir de pandemi dönemi, yalnız olsa perişan olurdu. Annem olmasa perişan olurdu. Ama annem baktı ilgilendi ve ben de yardım ettim ve anneannem günde 150-200 defa hep şunları söyledi:

"Kızımmm yavrum iyi ki seni doğurdum, iyi ki evlatsız kalmadım"
"Şükürler olsun evladım var bana bakıyor ya evlatsız olsaydım?"
"Sen iyi ki doğdun yoksa napardım ben iyi ki doğurdum şükürler olsun doğurdum"
"İyi ki evladım var iyi ki olmuş Rabbim evlatsızların yardımcısı olsun"

Her gün aynı lafları yüzlerce kez söyledi bu şekildeki lafları sanırım biraz da bu etkiledi: ben nolucam yaşlanınca düşüncesi belirdi kızlar Kaygı içindeyim ben.

Bir diğer konu da, benim kızkardeşim ablam Yok. Evlenememekten daha kötü birşey de kızkardeş olmaması. İşyeribde bir teyze vardı emekli oldu, 60 yaşındaydı be ömrü boyunca hiç ama hiç evlenmemişti, bir kere dahi evlenmemişti . Ama yalnızlık çekmiyordu çünkü 3 kızkardeşi vardı ve onlarla gezip Bodrum'da tatil yapmıştı. Yeğenleri vardı " ben doğuramasam da yeğenlerim bana analığı tattırdı benim Harika hayatım var" diyordu. İşte bende kızkardeş yok. 2 abim var biri evli, zaten bilirsiniz erkekler evlenince yarı el olur. Diğeri 35 yaşında bekar kendi havasında. Yani evlenemezsem yaşlanınca bana omuz verecek ablam Yok kızkardeşim yok.

Böyle işte kızlar. Dertleşmek istedim sizinle.
ben 36 yaşında evlendim bir sürü kısmet çıktı hiçbiri içime sinmedi en sonunda eşimle tanıştım tavsiye üzerine hatta bikac gün sonra miyom ameliyatı olacaktım rahmimin alınma riski vardı o kadar stresliydimki eşimle ilk tanıştığımız gün ben ameliyat olacam çocuğum olmayabilir demistim 😬 ne alakaysa yeni tanıştığım birine niye bunu söyledim bilmiyorum 😁 eşimle 2. buluşmam hastanede oldu saç baş birbirine girmiş narkozun etkisiyle kafa bi milyon ve kocaman çişli bir sondayla şimdi evliyim 1 yıl vajinismusla mücadele edip sonunda yendim 37 yaşında hamileyim 🤗🤗 demem o ki herşey kader kısmet
 
Kızlar merhaba, moralim bozuk biraz normalde bu konuda kendimi motive ederim ama bu akşam modum düştü bazı şeyler sebep oldu. Evet konu bilindik, her gün bir sürü 30 yaşını geçkin kadın evlenemedik diye üzgün konular açıyorlar bu da aynısı. 33 yaşındayım seneye 34 olacağım bekarım, karşıma çıkan da Yok. Ve aklımda şu soru : yaşlanınca ne olacağım ?? Tamam yarına çıkmanın garantisi yok da, yine de bu soru.

Kızlar benim ananem var erken evlenmiş yıllarca çocuğu olmamış stresle üzüntüyle yaşamış. Annemi 38 yaşında doğurmuş ve havalara uçmuş. Anneannem 90 yaşına yakın en son 2 defa kalçası kırıldı bir de pandemi dönemi, yalnız olsa perişan olurdu. Annem olmasa perişan olurdu. Ama annem baktı ilgilendi ve ben de yardım ettim ve anneannem günde 150-200 defa hep şunları söyledi:

"Kızımmm yavrum iyi ki seni doğurdum, iyi ki evlatsız kalmadım"
"Şükürler olsun evladım var bana bakıyor ya evlatsız olsaydım?"
"Sen iyi ki doğdun yoksa napardım ben iyi ki doğurdum şükürler olsun doğurdum"
"İyi ki evladım var iyi ki olmuş Rabbim evlatsızların yardımcısı olsun"

Her gün aynı lafları yüzlerce kez söyledi bu şekildeki lafları sanırım biraz da bu etkiledi: ben nolucam yaşlanınca düşüncesi belirdi kızlar Kaygı içindeyim ben.

Bir diğer konu da, benim kızkardeşim ablam Yok. Evlenememekten daha kötü birşey de kızkardeş olmaması. İşyeribde bir teyze vardı emekli oldu, 60 yaşındaydı be ömrü boyunca hiç ama hiç evlenmemişti, bir kere dahi evlenmemişti . Ama yalnızlık çekmiyordu çünkü 3 kızkardeşi vardı ve onlarla gezip Bodrum'da tatil yapmıştı. Yeğenleri vardı " ben doğuramasam da yeğenlerim bana analığı tattırdı benim Harika hayatım var" diyordu. İşte bende kızkardeş yok. 2 abim var biri evli, zaten bilirsiniz erkekler evlenince yarı el olur. Diğeri 35 yaşında bekar kendi havasında. Yani evlenemezsem yaşlanınca bana omuz verecek ablam Yok kızkardeşim yok.

Böyle işte kızlar. Dertleşmek istedim sizinle.
38 yaşında evlendim ve hamileyim. Ne olacağı belli olmaz ayrıca eşimle 5 senedir beraberdik o evlenmeyi düşünmiyordu, ayrıldım sonra bir baktım ki gelinlikle nikah masasındayım. Hiç merak etmeyin ne olacağını Allah bilir. Ayrıca evlenmemiş bir çok arkadaşım da var, insanın kendine yetebilmesi en önemli şey. Evlenmek için evlenilmez. 20’lerin ortasında şanlı düğünlerle evlenen arkadaşlarımın çoğu şu an boşandı bekar. Bir bakmışsınız hayat arkadaşınız bir anda çıkıvermiş.
 
Karsi komsumuz emekli olmustu, cocuklarini evlendirmisti, saglikliydi esiyle birlik yemek yaparlar, dolasirlar, tatillere giderlerdi. Anlayacaginiz birlikte tam kafa dinleme dönemine girmislerdi. O saglikli adam emekli olmasina ragmen gönüllü olarak calistigi bir yerde Covid kapmis 8 günün icinde kalp krizi gecirdi ve öldü. Karisi yapayalniz kaldi. Bu hayatta neyin garantisi var? Evli olanlarin esleriyle bir ömür gecireceginin bir kadin icin terkedilmeyeceginin ya da baska sebeplerden yanliz kalmayacaginin garantisi var mi? Evlenmek isteminiz normal ama evlenmek isteme sebebinizi cok yanlis buldum.
 
Canım ikinci cocugum olucak allah nasip ederse ama inan bana baksinlar gibi bir dusunceyle yapmadim yapmiyorum.
Ne malum cocuk olsa da sana bana bakacaklari yaslaninca bana kim bakar diye aklimdan bir kez bile gecmedi yaslanip yaslanmayacagimi bile bilmiyorum 10 dk sonraya cikicaz mi bakalim?
Bunlari dusunme onemli olan evli ya da bekar hayatinda biri var ya da yok suan mutlu olman
Anlık yasa hayati yarını dusunmek bence gereksiz.
 
Back