Aslında gelmek istediğim noktalardan biri de bu. Haşa mükemmel değilim. Hata yapabilen bir insan evladıyım. Eşime sorsanız o da benim dağınıklığımdan, ev işi yapmadığımdan, cinsel olarak aktif olmamamdan, ailesi ile ilişkimin iyi olmamasında şikayet eder...
Evliliğimden memnun olmamamın sebebi eşimin evliliğimize ve ailemize hiçbir katkı yapmaması. Mutluluğumuz için hiçbir adım atmaması. Karıma sarılayım da bir mutlu olsun dememesi. Çocuğumu çağırayım da bir başını okşayayım dememesi.
Mesela geçen farkettim, benim çocuklar hiç babalarının omuzlarında gezmedi. Çocuk, başka çocuğu babasının omuzlarında gördü ve heveslendi, istedi. Eşim geçiştirecekti, kandıracaktı çocuğu. Alsana çocuğu mahrum bırakma diye söyledim. Aldı ama kısa sürede indirdi. Çenesini kafasına bastırıyormuş...
Mükemmel insan karşısından bir şey istiyor bekliyorsa bunu net ifade eder, küsüp sessiz kalmaz. Karşısındaki isteklerini dile getiriyorsa olumlu yada olumsuz cevap verir. (ben mektuplar yazıp bile anlattım). Hiç bir cacık yapmadan ben böyleyim havasında ortak hayat sürdürmek çok zor...
TV izlerken en azından yanında karısını farkedince bir makas alır ya da kolunu atar, görür görmez "hadi kahve yap da içelim" demez. Karısı milyon kere söylediyse helei arada aklına gelir bu söyledikleri.
En azından o sürekli izlediği tv den ya da video lardan bir iki incelik görür...
Konuşur ya mükemmel insan, kızdığında bişey istediğinde, beklediğinde, menün yada memnuniyetsiz olduğunda konuşur.
İşlerine gelmeyen konularda ben böyleyim havasına girip, yada çocuklarla ilgili sorumluluklarını yerine getirmek istemediği için gereksiz çıkışlar yapıp onları kendisinden uzaklaştırmaya çalışması, eşinizin hazırcı, bencil, tamamen kendi konforuna odaklı yaşamak istemesinden kaynaklanıyor.
Sizin dayanamayıp, araya gireceğinizi, çocuklar babasını kızdırmasın yada rahatsız etmesinde sorun çıkmasın diyeceğinizin farkında eşiniz bunu size net söyleyebilirim.
İsteklerinizi defalarca söylemenize rağmen duyarsız kalması, sizin onu terk etmeyi göze alamayacağınızdan emin olduğundan.Bunuda net söyleyebilirim.
Peki ne yapmalısınız bu durumda?
Boşanmaya kendinizde hazır değilsiniz veya istemiyorsunuz.
Ya iyice kafanıza koyup, ben daha fazla uğraşmaya cağım. Bu adamı istemiyorum deyip ayrılacaksınız.
Ya da arada derede gidip gelmeyecek boşanmayacağım deyip elinizdeki kumaşla devam edeceksiniz. Ama, kendinizide üzmeyerek, beklentilerinizi minimumda tutacaksınız.
Yani öncelikle ne istediğinize net karar vereceksiniz.
Bizdede benzer sorunlar hep olmuştur.Ama,ben kavga etmekten çekinmem.Küserse küssün yani, vıdı vıdı aynı şeyleri söylenip durmaktan vazgeçip, temiz bir çıngar çıkarıp, tavrımı koyduğum konularda hep düzelme görmüşümdür.
Birde kaybetme korkusu olmasa, radyodaki müzik sesini açarak size gönderme yapmazdı eşiniz bence. Kendinin ne olduğunun farkında. Terk etmenizide aslında istemiyor.Bu da bencilliğinden tabiki.
Siz eşinizle oturun konuşun sevgisiz ve ilgisizliğinden dolayı ayrılmayı istediğinizi çok ciddi bir tavırla dile getirin.Tabi bunu blöf olarak değil. Kesin kararlı olarak.
Kimse mutsuz bir evliliği sürdürmek zorunda değil.
Dün okuduğum bir sözü paylaşarak bitirmek istiyorum.
